สวัสดีครับ เพื่อนๆ ผมอยากจะระบายความ ในใจ ของผม ที่ แฟนทำกับผม
ก่อนอื่นผมขอบอกก่อนนะครับ ว่าผมเป็น"เกย์"
ผมกับแฟน คบกันมาได้ 3 ปีละ แฟนผมเขาเป็นคน ไม่ค่อยใส่ใจ ตั้งแต่คบกันมา เขาไม่ค่อยถามผมเลย ด้วยคำที่คนเป็นแฟนกัน เคยถามเลย
แต่ผมก็ คิดว่า เขาอาจไม่ค่อยใส่ใจกับรายละเอียด เล็กๆน้อยๆ เพราะผมคิดว่าเขารักผม เพราะเขาเคยบอกผมทุกครั้ง
ผมยอมทุกอย่าง ยอมเปลี่ยนแปลงตัวเอง ยอมทำสิ่งที่ไม่คิดว่าจะทำ ให้กับเขา เพื่อที่เขาจะได้เห็นว่า เรารักเขา และดีกับเขา
แต่...ความดีที่ผมทำ การยอม การ ใจเย็น ที่ผมทำ มันยิ่งทำให้เขา ไม่แคร์ความรู้สึกผมเลย พูดให้ผมเสียใจ แอบคุยกับคนอื่น โกหกผม เวลาผมงอล เขากับไม่สวนใจ ไม่แคร์ ทำกับผมเหมือนไม่มีค่าอะไร แถมยังด่าหาว่าผม เล่นละคร บีบน้ำ ซึ่งเป็นคำง้อของเขาที่ผมควรจะได้หรือป่าว..
จนล่าสุด ปีที่3 ที่เราคบกัน มีวันนึง พ่อเขาได้ ประสบอุบัติเหตุ เสียชีวิต กระทันหัน เขาขอร้องผมอย่าทิ้งเขาไปอีกคน ขอให้ผมอยู่กับเขาตลอดเวลา ให้ผมช่วยดูแล แม่ของเขา เพราะ แม่เขาป่วย ผมยินดีที่จะทำตามที่เขาขอ เพราะผมรักเขามาก. จนวันนึง เวลานอน เรานอนด้วยกัน แต่ผมกับรู้สึกว่า เราเหมือนเริ่มห่าง จากที่เคยไปไหนมาไหนด้วยกัน กลายเป็น ต่างคนต่างไป ผมสัมผัสได้ว่า การกระทำเขาเปลี่ยนไป
และมีวันนึง เขาโกหกผม ว่าเขาไปทำงานแต่ไม่สบาย เลยขอกลับบ้านครึ่ง แต่ผมดันสงสัย ว่า ยังไม่ครึ่งวันเลย ทำไมอยู่บ้านแล้ว ผมจึงถามเขา"ทำไมต้องโกหกว่าไปทำงาน"
รู้ไหมคำตอบที่ผมได้คือ "ไปรู้มาจากไหน ทำไมต้องสอดรู้สอดเห็น โง่บ้างก็ได้นะ ถ้าไม่ไว้ใจเลิกคบกันเลยดีกว่า" นี่คือคำจอบที่ผมได้ ผมรู้สึกสะอึกมากกับคำว่า"เลิกคบกันเลยดีกว่า" จากนั้นผมก้อนอนร้องไห้อยู่บนเตียง ซึ่งเขาไม่แยแส และ ไม่หันมามองผมเลย และสุท้ายผมก็เป็นคนเดินเข้าไปขอโทษเขาเหมือนทุกครั้งที่ทำมาตลอดเวลา3ปี
จากนั้น เหตุก็เกิดขึ้นอีกครั้ง ผมชวนเขา ไป พัทยา ค้างคืน เขาตอบผมว่า "ไม่ไป ไม่มีใครนอนกับแม่"
ซึ่งญาติพี่น้อง อยู่เต็มบ้าง) ผมจึงได้แค่ชวนไปดูหนังโดยให้เหตุผลว่า "ช่วงนี้เราไม่ได้ไปไหนกัน2 คนเลย" เขาตอบตกลงไป แต่เขาพูดว่า"งั้นเด่วชวนเพื่อนคนนี้ไปด้วย พอดีมันอยู่บ้านคนเดียว" และความรู้สึกผมละ ผมไม่เหงาหรอผมเป็นส่วนเกิน ของตายหรอ สุท้ายเราก็ได้แต่ ยอม และเสียใจ เก็บทุกอย่างไว้ในใจคนเดียว และวันนี้เพื่อนเขาที่เป็นเกย์ ด้วยกันชวนไปเที่ยว ค้างคืน 3 วัน เขาตกลงไป ซึ่งผม เสียใจมาก ที่ทำไม เขาไป ผมบอกเขาว่า"ผมไม่ไว้ใจเพื่อนเขา ผมไม่ให้ไปได้ไหม"
เพื่อนกลุ่มนี้ค่อนข้างสนับสนุนเรื่องที่ผิด) เขากลับตอบว่า "ยังไงก็ไป ถ้าไม่ไว้ใจเรามาเป็นเพื่อนกันดีกว่าไหม" ซึ่งมันทำให้อึ้งกับคำนี้มาก เพราะไม่คิดว่า คนเป็นแฟนกัน ผมยอมให้เขาทุกอย่าง จะได้ยินคำนี้ สุท้ายผมก็ต้องยอม และนอนร้องไห้ เหนื่อยท้อ แต่เขากับไม่สนใจผมเลย เขาแคร์เพื่อนมากกว่าผมใช่ไหม?
ตอนนี้ผมรู้สึก หัวใจอ่อนแอเหลือเกิน อยากจะหยุด และถอยออกมา แต่มันกลับ ไม่กล้าซักที ผมคงต้อง"รอ"เวลา ที่จะช่วยให้ความรู้สึกรักเขาค่อยๆจางไป และ หัวใจเข็มแข็งขึ้นกว่านี้
ควรพอ หรือ ผมต้อง ทนต่อไป???
ก่อนอื่นผมขอบอกก่อนนะครับ ว่าผมเป็น"เกย์"
ผมกับแฟน คบกันมาได้ 3 ปีละ แฟนผมเขาเป็นคน ไม่ค่อยใส่ใจ ตั้งแต่คบกันมา เขาไม่ค่อยถามผมเลย ด้วยคำที่คนเป็นแฟนกัน เคยถามเลย
แต่ผมก็ คิดว่า เขาอาจไม่ค่อยใส่ใจกับรายละเอียด เล็กๆน้อยๆ เพราะผมคิดว่าเขารักผม เพราะเขาเคยบอกผมทุกครั้ง
ผมยอมทุกอย่าง ยอมเปลี่ยนแปลงตัวเอง ยอมทำสิ่งที่ไม่คิดว่าจะทำ ให้กับเขา เพื่อที่เขาจะได้เห็นว่า เรารักเขา และดีกับเขา
แต่...ความดีที่ผมทำ การยอม การ ใจเย็น ที่ผมทำ มันยิ่งทำให้เขา ไม่แคร์ความรู้สึกผมเลย พูดให้ผมเสียใจ แอบคุยกับคนอื่น โกหกผม เวลาผมงอล เขากับไม่สวนใจ ไม่แคร์ ทำกับผมเหมือนไม่มีค่าอะไร แถมยังด่าหาว่าผม เล่นละคร บีบน้ำ ซึ่งเป็นคำง้อของเขาที่ผมควรจะได้หรือป่าว..
จนล่าสุด ปีที่3 ที่เราคบกัน มีวันนึง พ่อเขาได้ ประสบอุบัติเหตุ เสียชีวิต กระทันหัน เขาขอร้องผมอย่าทิ้งเขาไปอีกคน ขอให้ผมอยู่กับเขาตลอดเวลา ให้ผมช่วยดูแล แม่ของเขา เพราะ แม่เขาป่วย ผมยินดีที่จะทำตามที่เขาขอ เพราะผมรักเขามาก. จนวันนึง เวลานอน เรานอนด้วยกัน แต่ผมกับรู้สึกว่า เราเหมือนเริ่มห่าง จากที่เคยไปไหนมาไหนด้วยกัน กลายเป็น ต่างคนต่างไป ผมสัมผัสได้ว่า การกระทำเขาเปลี่ยนไป
และมีวันนึง เขาโกหกผม ว่าเขาไปทำงานแต่ไม่สบาย เลยขอกลับบ้านครึ่ง แต่ผมดันสงสัย ว่า ยังไม่ครึ่งวันเลย ทำไมอยู่บ้านแล้ว ผมจึงถามเขา"ทำไมต้องโกหกว่าไปทำงาน"
รู้ไหมคำตอบที่ผมได้คือ "ไปรู้มาจากไหน ทำไมต้องสอดรู้สอดเห็น โง่บ้างก็ได้นะ ถ้าไม่ไว้ใจเลิกคบกันเลยดีกว่า" นี่คือคำจอบที่ผมได้ ผมรู้สึกสะอึกมากกับคำว่า"เลิกคบกันเลยดีกว่า" จากนั้นผมก้อนอนร้องไห้อยู่บนเตียง ซึ่งเขาไม่แยแส และ ไม่หันมามองผมเลย และสุท้ายผมก็เป็นคนเดินเข้าไปขอโทษเขาเหมือนทุกครั้งที่ทำมาตลอดเวลา3ปี
จากนั้น เหตุก็เกิดขึ้นอีกครั้ง ผมชวนเขา ไป พัทยา ค้างคืน เขาตอบผมว่า "ไม่ไป ไม่มีใครนอนกับแม่"
ตอนนี้ผมรู้สึก หัวใจอ่อนแอเหลือเกิน อยากจะหยุด และถอยออกมา แต่มันกลับ ไม่กล้าซักที ผมคงต้อง"รอ"เวลา ที่จะช่วยให้ความรู้สึกรักเขาค่อยๆจางไป และ หัวใจเข็มแข็งขึ้นกว่านี้