คือเราคบกับแฟนมาเกือบปีแล้วคะ ตอนแรกๆเค้าก็มีท่าทีสนใจและทักมาคุยกับเราทุกวัน เราเรียนมหาลัยเดียวกันแต่คนละวิทยาเขตคะ แต่ก็ไปหากันได้ ช่วงแรกๆเค้าก็มาหาเราประมาณเดือนละครั้งคะ ก็มีไปเที่ยวกันบ้าง กลับมาอ่านหนังสือสอบด้วยกันบ้าง
พอซักต้นปีที่ผ่านมา ปิดเทอม เค้าก็กลับมาฝึกงานที่กรุงเทพคะ (ตอนนี้ปี4ทั้งคู่นะคะ) ก็ปกติดีไม่มีอะไร ฝึกงานเสร็จก็มีไปทานข้าาว เดินเล่นกันบ้าง
จนเริ่มประมาณช่วงเมษา เราก็เริ่มคุยเรื่อง18+กันมากขึ้น จริงๆเราก็รู้เรื่องพวกนี้นะคะ อ่านๆมาจากพันทิปนี่แหละ แต่ยังไม่เคยลองทำอะไรเลยซักอย่าง
วันนึงเค้าก็พยายามหอมแก้มเรา วันนั้นเราร้องไห้เลย คิดว่าทำไมเค้าทำแบบนี้ เค้าก็ตกใจมาก แล้วถามว่าเราโอเคมั้ย เราก็บอกไม่เป็นไร ช่างเถอะ หลังจากนั้นก็มากขึ้นเรื่อยๆ แต่ยังไม่เคยมีอะไรกันคะแ
เค้าก็พยายามบอกเราว่า อยากมีอะไรด้วย เราก็บอกแต่ว่ายังไม่พร้อมๆ เค้าก็ไม่อะไรนะ ก็ให้เราช่วยอย่างอื่นแทนไปก่อน จนเปิดเทอมสิงหา เค้าก็ต้องกลับไปเรียนที่มหาลัย เราก็นั่งรถไปหานะ อาทิตย์ละครั้ง เค้าก็ขอมีอะไรด้วยตลอดจนถึงปัจจุบันนี้ แต่เราก็ยังปฏิเสธตลอด เค้าไม่มาหาเราเพราะเค้าบอกว่ามาหาเรามันไปไหนไม่สะดวก แต่ถ้าเราไปหาที่โน่นมันไปไหนมาไหนสะดวก
จนวันนึง มือถือเค้าพัง ใช้ไม่ได้ รับสายได้อย่างเดียว หลังจากนั้น เราเริ่มคุยกันน้อยลง เค้ายังไม่ยอมซ่อมมือถือ บอกว่ายังไม่มีตัง เราก็ไม่อะไร เราเริ่มคุยกันน้อยลงมาก
ปกติ คุยทางคอมก็ได้ แชทเฟสหรือว่าไลน์ แต่เค้าก็ตอบน้อยลง แรกๆก็บอกว่า ปี4ต้องทำโปรเจค ไม่มีเวลา อยู่มหาลัยจนดึก เราก็สัมผัสได้อยู่แล้วว่าเปลี่ยนไป ปกติแต่ก่อนก็มีงาน ยังคุยกันได้ทุกวัน ตอนนี้เราก็ไม่ได้เรียกร้องให้ทุกอย่างเท่าเดิม เพราะรู้ว่าเป็นไปไม่ได้ แค่ขอให้มันดีกว่านี้ซักนิด
พอทะเลาะเรื่องนี้นานๆเข้า เค้าก็บอกเราว่า เค้ารู้สึกว่ามันไม่จำเป็นต้องตอบกันขนาดนั้น คือเค้าบอกว่าทำไมต้องใส่ใจกันมากมาย เค้าไม่อยากให้เรานึกถึงเค้าตลอดเวลา สุดท้ายเราทนไม่ไหวกับการเฉยชา ที่วันนึงคุยกันแค่ กินข้าวยัง, ทำไร นอนละ เราเลยถามว่า นี่เทอยังรักเค้าอยู่ป่าว
แต่คำตอบที่เราได้คือ "รักคืออะไร" เราอึ้งไปเลย น้ำตาไหล ทั้งๆที่ตอนแรกเค้าเคยบอกว่ารักเรา เราเลยถามว่าแล้วมีเราไปเพื่ออะไร เค้าบอกว่า เวลาเหงาๆ ก็อยากมีคนไปเที่ยว ไปกินข้าวด้วย คุยด้วยเวลาอยากคุย ตอบเวลาอยากตอบ หลายครั้งที่เราป่วย เค้าแทบไม่เคยสนใจ เราพิมพ์ไปว่า เจ็บมากเลยโดนเจาะน้ำเกลือหลายรอบ ก็อ่านแต่ไม่ตอบ เรารู้สึกสับสนมาก ว่าควรทำยังไง
เราเคยทำเป็นไม่สนใจไปรอบนึง เค้าก็กลับมาง้อ มาคุยเหมือนเดิม พอเราหาย ทุกอย่างก็เหมือนเดิม เราถามเพื่อนๆ เพื่อนก็บอกว่าทุกคู่ก็ต้องมีช่วงเวลาเบื่อๆกันแบบนี้ แต่เราว่าของเรามันแปลกๆ คือเค้าไม่สนใจอะไรเลย ค่ารถไป-กลับหาเค้าเราก็ออกตลอด มีสองครั้งเค้าจ่ายให้ขากลับ เรื่องค่าใช้จ่ายทุกอย่างคนละครึ่งตลอด แม้แต่ค่าอาหารข้างทาง น้องเราเคยบอกว่าต่อให้ไม่มีเงิน ผู้ชายก็ยินดีที่จะจ่ายให้ ชวนไปกินกันข้างทางก็ได้ เราก็เต็มใจนะ แต่เราก็ไม่ได้คิดเรื่องเงินอะไรมากมาย เราแค่คิดถึงเรื่องความมีน้ำใจ เราว่ามันสำคัญมากนะ สำหรับคนที่คบกัน
ไม่ใช่มีน้ำใจเรื่องเงินทอง แต่มีน้ำใจช่วยเหลือเป็นกำลังใจให้กัน ปลอบใจ ดูแลกันเวลาอีกฝ่ายเศร้าหรือต้องการกำลังใจ แต่เราไม่เคยได้รับเลย บางครั้งโดนว่ากลับมาด้วยซ้ำ ว่าเรื่องแค่นี้หรอ ไร้สาระ เรารู้สึกหมดแรงมากๆเลยคะ
ผู้ชายที่เป็นแบบนี้ แปลว่าเค้ายังไม่พร้อมจะมีใครใช่ไหมคะ ...T^T
พอซักต้นปีที่ผ่านมา ปิดเทอม เค้าก็กลับมาฝึกงานที่กรุงเทพคะ (ตอนนี้ปี4ทั้งคู่นะคะ) ก็ปกติดีไม่มีอะไร ฝึกงานเสร็จก็มีไปทานข้าาว เดินเล่นกันบ้าง
จนเริ่มประมาณช่วงเมษา เราก็เริ่มคุยเรื่อง18+กันมากขึ้น จริงๆเราก็รู้เรื่องพวกนี้นะคะ อ่านๆมาจากพันทิปนี่แหละ แต่ยังไม่เคยลองทำอะไรเลยซักอย่าง
วันนึงเค้าก็พยายามหอมแก้มเรา วันนั้นเราร้องไห้เลย คิดว่าทำไมเค้าทำแบบนี้ เค้าก็ตกใจมาก แล้วถามว่าเราโอเคมั้ย เราก็บอกไม่เป็นไร ช่างเถอะ หลังจากนั้นก็มากขึ้นเรื่อยๆ แต่ยังไม่เคยมีอะไรกันคะแ
เค้าก็พยายามบอกเราว่า อยากมีอะไรด้วย เราก็บอกแต่ว่ายังไม่พร้อมๆ เค้าก็ไม่อะไรนะ ก็ให้เราช่วยอย่างอื่นแทนไปก่อน จนเปิดเทอมสิงหา เค้าก็ต้องกลับไปเรียนที่มหาลัย เราก็นั่งรถไปหานะ อาทิตย์ละครั้ง เค้าก็ขอมีอะไรด้วยตลอดจนถึงปัจจุบันนี้ แต่เราก็ยังปฏิเสธตลอด เค้าไม่มาหาเราเพราะเค้าบอกว่ามาหาเรามันไปไหนไม่สะดวก แต่ถ้าเราไปหาที่โน่นมันไปไหนมาไหนสะดวก
จนวันนึง มือถือเค้าพัง ใช้ไม่ได้ รับสายได้อย่างเดียว หลังจากนั้น เราเริ่มคุยกันน้อยลง เค้ายังไม่ยอมซ่อมมือถือ บอกว่ายังไม่มีตัง เราก็ไม่อะไร เราเริ่มคุยกันน้อยลงมาก
ปกติ คุยทางคอมก็ได้ แชทเฟสหรือว่าไลน์ แต่เค้าก็ตอบน้อยลง แรกๆก็บอกว่า ปี4ต้องทำโปรเจค ไม่มีเวลา อยู่มหาลัยจนดึก เราก็สัมผัสได้อยู่แล้วว่าเปลี่ยนไป ปกติแต่ก่อนก็มีงาน ยังคุยกันได้ทุกวัน ตอนนี้เราก็ไม่ได้เรียกร้องให้ทุกอย่างเท่าเดิม เพราะรู้ว่าเป็นไปไม่ได้ แค่ขอให้มันดีกว่านี้ซักนิด
พอทะเลาะเรื่องนี้นานๆเข้า เค้าก็บอกเราว่า เค้ารู้สึกว่ามันไม่จำเป็นต้องตอบกันขนาดนั้น คือเค้าบอกว่าทำไมต้องใส่ใจกันมากมาย เค้าไม่อยากให้เรานึกถึงเค้าตลอดเวลา สุดท้ายเราทนไม่ไหวกับการเฉยชา ที่วันนึงคุยกันแค่ กินข้าวยัง, ทำไร นอนละ เราเลยถามว่า นี่เทอยังรักเค้าอยู่ป่าว
แต่คำตอบที่เราได้คือ "รักคืออะไร" เราอึ้งไปเลย น้ำตาไหล ทั้งๆที่ตอนแรกเค้าเคยบอกว่ารักเรา เราเลยถามว่าแล้วมีเราไปเพื่ออะไร เค้าบอกว่า เวลาเหงาๆ ก็อยากมีคนไปเที่ยว ไปกินข้าวด้วย คุยด้วยเวลาอยากคุย ตอบเวลาอยากตอบ หลายครั้งที่เราป่วย เค้าแทบไม่เคยสนใจ เราพิมพ์ไปว่า เจ็บมากเลยโดนเจาะน้ำเกลือหลายรอบ ก็อ่านแต่ไม่ตอบ เรารู้สึกสับสนมาก ว่าควรทำยังไง
เราเคยทำเป็นไม่สนใจไปรอบนึง เค้าก็กลับมาง้อ มาคุยเหมือนเดิม พอเราหาย ทุกอย่างก็เหมือนเดิม เราถามเพื่อนๆ เพื่อนก็บอกว่าทุกคู่ก็ต้องมีช่วงเวลาเบื่อๆกันแบบนี้ แต่เราว่าของเรามันแปลกๆ คือเค้าไม่สนใจอะไรเลย ค่ารถไป-กลับหาเค้าเราก็ออกตลอด มีสองครั้งเค้าจ่ายให้ขากลับ เรื่องค่าใช้จ่ายทุกอย่างคนละครึ่งตลอด แม้แต่ค่าอาหารข้างทาง น้องเราเคยบอกว่าต่อให้ไม่มีเงิน ผู้ชายก็ยินดีที่จะจ่ายให้ ชวนไปกินกันข้างทางก็ได้ เราก็เต็มใจนะ แต่เราก็ไม่ได้คิดเรื่องเงินอะไรมากมาย เราแค่คิดถึงเรื่องความมีน้ำใจ เราว่ามันสำคัญมากนะ สำหรับคนที่คบกัน
ไม่ใช่มีน้ำใจเรื่องเงินทอง แต่มีน้ำใจช่วยเหลือเป็นกำลังใจให้กัน ปลอบใจ ดูแลกันเวลาอีกฝ่ายเศร้าหรือต้องการกำลังใจ แต่เราไม่เคยได้รับเลย บางครั้งโดนว่ากลับมาด้วยซ้ำ ว่าเรื่องแค่นี้หรอ ไร้สาระ เรารู้สึกหมดแรงมากๆเลยคะ