อย่าเลือกบริษัทที่ " ทำงานวันเสาร์ " เด็ดขาด!!

มันเป็นลักษณะของเด็ก Gen Y

ไม่ต้องรวยมาก ไม่ต้องเป็นเจ้าคนนายคน ขอมีความสุขตรงนี้ ตามอัตภาพ จะว่าพอเพียงก็ใช่ จะว่าไม่อดทนก็ใช่อีกนั่นแหละ

แต่มันเป็นโปรโตไทป์ของเจนวาย

ไม่เสมอไปนะครับขึ้นอยู่กับงานของบริษัทด้วยกระมั้งครับ จขกท

อย่างน้อยๆ บริษัทผมก็ไม่เป็นเช่นนั้น
บริษัทที่ผมทำงานอยู่ ทำจันทร์-เสาร์ครับ ออฟฟิตเดียวกันมี2บริษัท และก็นายญี่ปุ่น
ไม่มีเช็คชื่อ ตอกบัตร สแกนนิ้ว เริ่มงาน8.00 (ไม่ตายตัว อาจจะกินข้าวโน้นนี้นั้น ปาไป 8.30 บางคนนะ)
มาสายได้แต่ไม่บ่อยจนผิดปกติ แค่ทำงานที่ได้รับมอบหมายให้เสร็จก็พอ
ใบลงเวลาอยู่กับตัวเราส่ง25 เงินออกสิ้นเดือน

-สวัสดิการไม่ทราบว่าดีกว่าไหม มีค่าเบี้ยเลี้ยง ประกันสังคม ค่าโทรศัพท์มีให้ 900.-กว่า/เดือน
แต่เนื่องจากผมเรียนยังไม่จบจึง ต้องทำงาน จันทร์-อาทิตย์ วันอังคารไปเรียน
แง่มุมการใช้ชีวิตรู้สึกว่าวันเวลาผ่านไปไว แต่ผมก็บริหารเวลาตัวเองได้ดีไม่เหลวไหลไปกับเวลาที่เสียเปล่ามากนัก

-แง่มุมเรื่องประสบการณ์ ผมว่าผมได้อะไรหลายๆอย่างเกี่ยวกับงานในเชิงวิศวะ ภาษาเขมร ภาษาญี่ปุ่น อังกฤษ
ผมรู้สึกว่าตัวผมไม่ใช่คนเดิม จากแต่เดิมเป็นคนขี้เกียจ ติดเล่น อยู่กับเพื่อนฝูง สนุกเฮฮา
ผมมีความรู้มากขึ้น นับวันก็ยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ ความรับผิดชอบ การแยกแยะมากขึ้น
โดยภาพรวม ผมมีความเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นเมื่อเทียบกับวัยรุ่นอายุ18ทั่วไปนะ

-อิสระในการใช้ชีวิตผมคิดว่าน้อย แต่ก็มีอิสระในการทำงานเยอะมากๆ ไม่ฟิค ไม่เครียด ชิวๆสบายๆ เว้นแต่มีเรื่องของการคำนวนค่าต่างๆ

-ในแง่บริษัท(เจ้าของ) ผมคิดว่าตัวผมนะ เจ้าของบริษัทฝากผมเข้ามา (เขาเป็นรุ่นพี่ในมหาวิทยาลัยครับแก่กว่าผม30-40ปี)ผมก็ต้องตอบแทนเขาด้วยการทำงานอย่างมีประสิทธิภาพในเมื่อพี่ไว้ใจน้อง น้องก็ต้องทำหน้าที่ให้ดี
เขาจะคิดยังไงไม่รู้ครับ แต่ผมคิดว่าผมเต็มที่กับมัน



ทั้งนี้ทั้งนั้นผมอาจจะมีความสุขแค่คนเดียวก็ได้ เพราะอายุงานของผมยังไม่เยอะ ความเบื่อหน่ายยังไม่มียังสนุกกับงานที่ได้ทำ
เพราะมันเหมือนค้นหาสิ่งที่อยากค้นหาไปเรื่อยๆ เรื่องเงินก็ไม่มีปัญหาเยอะมากกว่าผู้ที่จบ ป.ตรี ใหม่ๆ เสียอีก
การได้มาทำงานจริงๆก่อนที่เรียนจบ เหมือนกับว่า เรารู้แล้วว่าเราตายแล้วจะเป็นยังไง เราก็โกงความตายตอนที่เรียนอยู่ได้ พอเรียนจบ
ไอ้สิ่งที่เราเห็นตอนตาย มันจะไม่เหมือนตอนที่เราตาย งงไหม ผมเองก็งง ฮ่ะๆ

โดยรวมๆแล้วผมมีความสุขมากมายนักครับ ความทุกข์มีอย่างเดียวคุยกับนายญี่ปุ่นไม่รู้เรื่องเท่าไร แต่ตอนนี้เขามีล่ามแล้วสบายหน่อย

สุดท้าย ท้ายสุด งานแต่ละบริษัทไม่เหมือนกัน ความยืดหยุ่นต่างกัน ปัจจัยต่างกัน โอกาสเหมือนกันเป็นไปได้ยาก

ขอโทษเพื่อนๆที่ทำให้ไม่สบายใจครับ

กระทู้นี้ ผมพิมพ์ตามความคิดตัวเองล้วนๆ บางคนที่ทำงานแบบผมหลายคนไม่คิดแบบผมด้วยซ้ำ
..
.
แต่กว่าจะคิดได้ ก็หมดเวลา เวลาหมดแล้ว ชีวิตไม่มีทางไป ต้องทนทำไปตลอดชีวิต(ที่ไร้ชีวิต)

ก็แค่อยากจะบอก หลายๆคนที่ยังไม่ทันสังเกตุ หลงนึกว่าได้เงินเยอะ สิ้นเดือน สิ้นปีโบนัสเท่าโน้นเท่านี้ ....แต่ไม่ได้คิดถึงเวลาที่เป็นตัวเองเลย ว่าหมดไปเท่าไหร่ หลายคนทำยังกะจะอยู่ทำงานไปได้ตลอด ลืมคิดไปว่าสักวันเค้าก็จะให้เราออก พรุ่งนี้เราอาจทำงานไม่ได้

.... แต่เท่าที่อ่าน อิจฉาเพื่อนๆหลายคนจริงๆ ดูมีความสุขมากเลย

อ่านจากสำนวนการเขียน เอาความคิดตัวเองยัดเยียดให้คนอื่นน่ะล่ะ

ไอ้ประโยคที่ว่า บางท่านทำเพราะต้องจ่ายค่าโน้น นี้ นั่น  ทำมาทำไหร่?? จ่ายเค้าหมด??

คนที่ทำงานวันเสาร์แต่ไม่ต้องจ่ายค่านู่นนี่นั่นมีเยอะแยะไป

คุณคิดว่าคุณเลือกบริษัท แล้วเคยคิดมั้ยคะว่าบริษัทก็เลือกคุณเหมือนกัน