เป็นเรื่องปกติของค่ายที่เปิดตัวใหม่จะต้องมีการ์ตูนระดับที่ทุกคนรู้จักมาไว้ในสังกัดอย่างน้อยก็เรื่องหนึ่ง ค่ายน้องใหม่นี้ก็มีการ์ตูนเปิดตัวล๊อตแรกอยู่สองสามเรื่องแต่ก็คงไม่มีเรื่องไหนเป็นที่รู้จักเท่าเซย์ย่าแล้วล่ะ ถือว่าเจ๋งพอตัวที่คว้าเอาเรื่องนี้ตัดหน้า ค่ายวิบูลย์กิจที่ผูกขาดซีรี่ย์นี้ทุกภาคที่ไม่ว่าจะอยู่สำนักพิมพ์ญี่ปุ่นไหนก็ตามไปคว้าได้หมด (เคยถามในเฟสของวิบูลย์กิจเขาก็บอกว่ามีโอกาสจะได้ LC เรื่องนี้) แต่อะไรก็ไม่สำคัญเท่ากับเมื่อออกมาแล้วจะทำได้ดีแค่ไหน เพราะความคาดหวังเรื่องนี้มันสูงนะ โดยเฉพาะแฟนเดนตายแบบผมที่ขนาดภาคห่วย ๆ อย่างโอเมก้ายังจะซื้อ DVD มาเก็บเลย (แต่รอออกมาครบก่อนนะ)
ขอภัยที่ไม่มีภาพประกอบ
เปิดเล่มมาเป็นหน้าสี ก็ถือว่าดีตามหัวหนังสือใหม่นะครับ และก็สมราคา 65 บาทแล้ว แต่ต่อมาก็จุดแรกที่ขอบ่นเลย คือ ทำไม
ภาพในส่วนหน้าขาวดำมันมัวมากแบบนั้นล่ะครับ มัวเหมือนใช้เครื่องสแกนความละเอียดต่ำเลยครับ ตอนแรกคิดว่าเป็นแค่บางหน้า แต่สุดท้ายเป็นทั้งเล่มเลย เอิ่ม เปิดตัวมาก็ฟอร์มไม่ดีเลยนะครับ นี่คือจุดที่ต้องปรับปรุงเร่งด่วนเลยครับ เพราะถ้างานแต่งภาพทำแบบนี้ทุกเรื่องล่ะก็ การ์ตูนค่ายนี้อาการโคม่าแน่ ๆ ครับ
เรื่องการแปล จะหาว่าผมจุกจิกก็ได้นะครับ แต่ไอ้การแปลผิดจากเคียวโกะเป็นโชโกะในช่องเปิดตัวเคียวโกะนี่มันเป็นที่จดจำไปตลอดเล่มเลยนะครับ ชื่อตัวละครอื่น ๆ ผมก็ไม่มีอะไรติดขัดนะ มิโร , คิโด ซาโอริ แต่อยากบอกว่า มูลนิธิของปู่ คิโด มิซึมาสะ มันชื่อ
มูลนิธิ แกรนด์ นะครับ ไม่ใช่ กราโด อ. คุรุมาดะ แกไม่ตั้งชื่ออะไรให้มันสลับซับซ้อนหรอกครับ แกเห็นคำภาษาอังกฤษอะไรหรู ๆ แกก็เอามาใช้ตรง ๆ นั่นแหละ
กระดาษ ผมไม่แน่ใจว่ากระดาษค่ายนี้เป็นกระดาษกรีนรี้ดแบบ SIC หรือ กระดาษไม่เหลืองแบบลักพิมพ์ แต่เอาเป็นว่าเป็นกระดาษคุณภาพสูงตามแบบฉบับการ์ตูนค่ายใหม่ ๆ ก็แล้วกันนะครับ ไม่มีอะไรจะตำหนิครับ เพราะอยู่ในระดับมาตรฐาน ทั้งหน้าปก ทั้งกระดาษในเล่ม
มาถึงเนื้อหาในเล่มบ้าง การ์ตูนเรื่องนี้จับใจความตั้งแต่ก่อนจะเริ่มเนื้อเรื่องในภาคหลัก โดยเป็นชีวิตของซาโอริตอนยังไม่ได้เป็นเจ้าแม่ของแก๊งค์แมลงสาบทั้งห้า การดำเนินเรื่องก็มาแบบการ์ตูนแฟนตาซีโชโจวเลยครับ (ประมาณ อูเทน่า) ก็ไม่น่าแปลกใจเท่าไหร่เพราะคนเขียนเป็นผู้หญิง (และดูท่าทางจะเขียนแนวยูริมาก่อนซะด้วย เหตุผลเพราะไม่มีผู้ชายคนอื่นนอกจากมิโรในเล่มเลย พ่อโชโกะกับตาลุงพ่อบ้านไม่นับเป็นตัวละครชายนะครับ) ฉากต่อสู้ก็นะ ดูเหมือนตัวร้ายพยายามจะจับโชโกะปล้ำมากกว่าจะยึดร่างนะ ยังดีที่ อ. คุรุมาดะคงกำชับโทนเรื่องไว้ ไม่งั้นผมว่าโชโกะคงเปลืองตัวมากกว่านี้แหง ๆ เมื่อดูจากสิ่งที่คนเขียนพยายามจะให้มันเป็นน่ะนะ หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรเกินคาด พลังโชโกะตื่นขึ้นแต่ก็ยังสู้ไม่ได้ ซาโอริเข้ามาช่วย ชุดซาจิทาเรียสเผยโฉม บลา ๆๆๆๆ ตามสไตล์การ์ตูนแอกชั่นสมัยใหม่ ที่ตัวเอกต้องมีความเกี่ยวพันบางอย่างลึกซึ้งกับตัวร้าย จบเล่มแรกโชโกะยังไม่ได้เป็นเซนต์
โดยรวม ๆ ก็เป็นการ์ตูนที่อ่านได้เรื่อย ๆ นะครับ ถ้าจะให้นิยามมันก็เซย์ย่าที่เคยอ่าน แต่เขียนตามแบบการ์ตูนโชโจวนั่นแหละ อย่าไปคาดหวังฉากแอกชั่นอลังการงานสร้างแบบภาคหลักเลยครับ เพราะคงไม่มีนักวาดท่านไหนเขียนได้เหมือนกับ อ. คุรุมาดะอีกแล้วล่ะ และก็คงไม่ต้องหวังให้มีฉากโชว์แบบการ์ตูนสมัยใหม่ เพราะน่าจะโดนคุมโทนเรื่องเอาไว้ ก็คงหวังได้ในส่วนการดำเนินเรื่องว่าจะโยงกับภาคหลักยังไง หรือ จะเป็นอีกจักรวาลหนึ่งแยกมาต่างหากเหมือนเรื่องอื่น ๆ
ข้อย้ำชัด ๆ อีกว่า ข้อบกพร่องเรื่องการแปลกับงานแต่งภาพคือปัญหาหลักที่ต้องแก้โดยด่วนนะครับ
[CR] Saint Seiya : Saintia Sho ของค่ายใหม่ NIDA
ขอภัยที่ไม่มีภาพประกอบ
เปิดเล่มมาเป็นหน้าสี ก็ถือว่าดีตามหัวหนังสือใหม่นะครับ และก็สมราคา 65 บาทแล้ว แต่ต่อมาก็จุดแรกที่ขอบ่นเลย คือ ทำไมภาพในส่วนหน้าขาวดำมันมัวมากแบบนั้นล่ะครับ มัวเหมือนใช้เครื่องสแกนความละเอียดต่ำเลยครับ ตอนแรกคิดว่าเป็นแค่บางหน้า แต่สุดท้ายเป็นทั้งเล่มเลย เอิ่ม เปิดตัวมาก็ฟอร์มไม่ดีเลยนะครับ นี่คือจุดที่ต้องปรับปรุงเร่งด่วนเลยครับ เพราะถ้างานแต่งภาพทำแบบนี้ทุกเรื่องล่ะก็ การ์ตูนค่ายนี้อาการโคม่าแน่ ๆ ครับ
เรื่องการแปล จะหาว่าผมจุกจิกก็ได้นะครับ แต่ไอ้การแปลผิดจากเคียวโกะเป็นโชโกะในช่องเปิดตัวเคียวโกะนี่มันเป็นที่จดจำไปตลอดเล่มเลยนะครับ ชื่อตัวละครอื่น ๆ ผมก็ไม่มีอะไรติดขัดนะ มิโร , คิโด ซาโอริ แต่อยากบอกว่า มูลนิธิของปู่ คิโด มิซึมาสะ มันชื่อ มูลนิธิ แกรนด์ นะครับ ไม่ใช่ กราโด อ. คุรุมาดะ แกไม่ตั้งชื่ออะไรให้มันสลับซับซ้อนหรอกครับ แกเห็นคำภาษาอังกฤษอะไรหรู ๆ แกก็เอามาใช้ตรง ๆ นั่นแหละ
กระดาษ ผมไม่แน่ใจว่ากระดาษค่ายนี้เป็นกระดาษกรีนรี้ดแบบ SIC หรือ กระดาษไม่เหลืองแบบลักพิมพ์ แต่เอาเป็นว่าเป็นกระดาษคุณภาพสูงตามแบบฉบับการ์ตูนค่ายใหม่ ๆ ก็แล้วกันนะครับ ไม่มีอะไรจะตำหนิครับ เพราะอยู่ในระดับมาตรฐาน ทั้งหน้าปก ทั้งกระดาษในเล่ม
มาถึงเนื้อหาในเล่มบ้าง การ์ตูนเรื่องนี้จับใจความตั้งแต่ก่อนจะเริ่มเนื้อเรื่องในภาคหลัก โดยเป็นชีวิตของซาโอริตอนยังไม่ได้เป็นเจ้าแม่ของแก๊งค์แมลงสาบทั้งห้า การดำเนินเรื่องก็มาแบบการ์ตูนแฟนตาซีโชโจวเลยครับ (ประมาณ อูเทน่า) ก็ไม่น่าแปลกใจเท่าไหร่เพราะคนเขียนเป็นผู้หญิง (และดูท่าทางจะเขียนแนวยูริมาก่อนซะด้วย เหตุผลเพราะไม่มีผู้ชายคนอื่นนอกจากมิโรในเล่มเลย พ่อโชโกะกับตาลุงพ่อบ้านไม่นับเป็นตัวละครชายนะครับ) ฉากต่อสู้ก็นะ ดูเหมือนตัวร้ายพยายามจะจับโชโกะปล้ำมากกว่าจะยึดร่างนะ ยังดีที่ อ. คุรุมาดะคงกำชับโทนเรื่องไว้ ไม่งั้นผมว่าโชโกะคงเปลืองตัวมากกว่านี้แหง ๆ เมื่อดูจากสิ่งที่คนเขียนพยายามจะให้มันเป็นน่ะนะ หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรเกินคาด พลังโชโกะตื่นขึ้นแต่ก็ยังสู้ไม่ได้ ซาโอริเข้ามาช่วย ชุดซาจิทาเรียสเผยโฉม บลา ๆๆๆๆ ตามสไตล์การ์ตูนแอกชั่นสมัยใหม่ ที่ตัวเอกต้องมีความเกี่ยวพันบางอย่างลึกซึ้งกับตัวร้าย จบเล่มแรกโชโกะยังไม่ได้เป็นเซนต์
โดยรวม ๆ ก็เป็นการ์ตูนที่อ่านได้เรื่อย ๆ นะครับ ถ้าจะให้นิยามมันก็เซย์ย่าที่เคยอ่าน แต่เขียนตามแบบการ์ตูนโชโจวนั่นแหละ อย่าไปคาดหวังฉากแอกชั่นอลังการงานสร้างแบบภาคหลักเลยครับ เพราะคงไม่มีนักวาดท่านไหนเขียนได้เหมือนกับ อ. คุรุมาดะอีกแล้วล่ะ และก็คงไม่ต้องหวังให้มีฉากโชว์แบบการ์ตูนสมัยใหม่ เพราะน่าจะโดนคุมโทนเรื่องเอาไว้ ก็คงหวังได้ในส่วนการดำเนินเรื่องว่าจะโยงกับภาคหลักยังไง หรือ จะเป็นอีกจักรวาลหนึ่งแยกมาต่างหากเหมือนเรื่องอื่น ๆ
ข้อย้ำชัด ๆ อีกว่า ข้อบกพร่องเรื่องการแปลกับงานแต่งภาพคือปัญหาหลักที่ต้องแก้โดยด่วนนะครับ