คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
ไม่เชิงเจอผีอ่ะครับ แต่เป็นเรื่องลึกลับที่หาคำตอบไม่ได้
คือมีอยู่วันนึง ผมอยู่ทำงานดึกในที่ทำงาน วันนั้นต้องอยู่ดึกมาก 3 ทุ่มกว่า ๆ ทั้งชั้น 15 มีผมคนเดียว เพื่อนคนอื่นกลับไปหมดละ
ทีนี้พอทำงานไปสักพักก็ปวดท้อง ก็เลยหยิบหนังสือพิมพ์ไปเข้าห้องน้ำ พอไปถึงมันก็มีไฟสลัว ๆ แค่ดวงเดียวเพราะตึกมันจะปิดอยู่แล้ว
ไอ้เราก็เอาวะ ทำใจดีสู้เสือเข้าไว้ เปิดเพลงดัง ๆ เข้าไปปลดทุกข์
ระหว่างที่กำลังคลอดพญางู ผมก็รู้สึกว่ามีลมพัดต้นคอ พอหันไปดูก็เห็นหน้าต่างมันเปิดอยู่ ตอนนั้นก็สงสัย แม่บ้านน่าจะปิดหน้าต่างนี่หว่า
แต่ก็ไม่อะไรมาก ปิดแล้วก็อ่านหนังสือพิมพ์ต่อ
ทีนี้ครับ พอผมคลอดพญานาครสช็อคโกแลตเสร็จ ฉีดน้ำล้างตูดเสร็จ ลุกขึ้นกำลังจะส่งมันลงไปชดใช้กรรมยังโลกบาดาล
พอมองลงไปในโถส้วม มันไม่มีอะไรเลย!! ว่างเปล่าน้ำใสจ๋องราวกับบ่อน้ำแร่บนเทือกเขาแอลป์
งงสิครับ ตะกี้ยังคลอดอนาคอนด้า 18 ฟุตอยู่แหมบ ๆ มันหายไปได้ยังไงวะ หันซ้ายหันขวาเผื่อถ่ายไม่ลงโถก็ไม่มี
แต่พอดีชักโครกที่ทำงานนี่มันเป็นระบบไซโคลน แบบที่ตามห้างใช้กัน
ไม่ว่ามันจะซ่อนอยู่ที่ไหนในคอห่าน ถ้าเจอทวิสเตอร์นี้เข้าไปมันจะต้องมาควงสว่านให้ผมเห็นแน่นอน
ผมกระหยิ่มยิ้มย่อง ซ่อนที่ไหนก็ไม่พ้นมือข้าแน่ แล้วก็กดชักโครก
แต่ผลก็เหมือนเดิมครับ ไม่มีอะไรออกมาสปินให้ผมเห็นเลยแม้แต่น้อย
ตอนนั้นผมกลัวมาก ไม่รู้ใครมันขโมยข้าวเม่ากลิ่นโกโก้ของผมไป ไฟห้องน้ำก็มืด ๆ น่าสยองมาก
ผมก็เลยรีบใส่กุงเกงแล้วถลาออกมาเก็บกระเป๋า ปิดคอมปิดไฟ วิ่งกลับบ้านทันที เป็นครั้งแรกเลยที่ผมวิ่งลงมาจากชั้น 15 โดยไม่ใช้ลิฟต์
ซึ่งผมกล้าสาบานเลยว่าระหว่างที่วิ่งลงมา ผมยังได้กลิ่นไข่ปลาช่อนรสกาแฟตุ่ย ๆ อยู่ตลอดเวลา เหมือนกับมีคนถือมันวิ่งตามลงมาด้วย
พอรุ่งเช้ามันคาใจ ผมก็เลยกลับมาถามแม่บ้านว่าเมื่อคืนมีคนขี้ไม่ราดบ้างไหม เผื่อว่าผมอาจจะตาฝาดไป
แม่บ้านก็ตอบผมว่าไม่มี แต่มีใครไม่รู้ทิ้งหนังสือพิมพ์เมื่อวานไว้บนพื้นห้องน้ำ ผมจึงมั่นใจว่าผมไม่ได้ฝันไป
ทุกวันนี้ผมก็ยังไม่สามารถหาคำตอบได้เลยครับ ว่าพญาปลิงต้มซีอิ๊วที่ผมคลอดไว้ มันหายไปไหนกันแน่
คือมีอยู่วันนึง ผมอยู่ทำงานดึกในที่ทำงาน วันนั้นต้องอยู่ดึกมาก 3 ทุ่มกว่า ๆ ทั้งชั้น 15 มีผมคนเดียว เพื่อนคนอื่นกลับไปหมดละ
ทีนี้พอทำงานไปสักพักก็ปวดท้อง ก็เลยหยิบหนังสือพิมพ์ไปเข้าห้องน้ำ พอไปถึงมันก็มีไฟสลัว ๆ แค่ดวงเดียวเพราะตึกมันจะปิดอยู่แล้ว
ไอ้เราก็เอาวะ ทำใจดีสู้เสือเข้าไว้ เปิดเพลงดัง ๆ เข้าไปปลดทุกข์
ระหว่างที่กำลังคลอดพญางู ผมก็รู้สึกว่ามีลมพัดต้นคอ พอหันไปดูก็เห็นหน้าต่างมันเปิดอยู่ ตอนนั้นก็สงสัย แม่บ้านน่าจะปิดหน้าต่างนี่หว่า
แต่ก็ไม่อะไรมาก ปิดแล้วก็อ่านหนังสือพิมพ์ต่อ
ทีนี้ครับ พอผมคลอดพญานาครสช็อคโกแลตเสร็จ ฉีดน้ำล้างตูดเสร็จ ลุกขึ้นกำลังจะส่งมันลงไปชดใช้กรรมยังโลกบาดาล
พอมองลงไปในโถส้วม มันไม่มีอะไรเลย!! ว่างเปล่าน้ำใสจ๋องราวกับบ่อน้ำแร่บนเทือกเขาแอลป์
งงสิครับ ตะกี้ยังคลอดอนาคอนด้า 18 ฟุตอยู่แหมบ ๆ มันหายไปได้ยังไงวะ หันซ้ายหันขวาเผื่อถ่ายไม่ลงโถก็ไม่มี
แต่พอดีชักโครกที่ทำงานนี่มันเป็นระบบไซโคลน แบบที่ตามห้างใช้กัน
ไม่ว่ามันจะซ่อนอยู่ที่ไหนในคอห่าน ถ้าเจอทวิสเตอร์นี้เข้าไปมันจะต้องมาควงสว่านให้ผมเห็นแน่นอน
ผมกระหยิ่มยิ้มย่อง ซ่อนที่ไหนก็ไม่พ้นมือข้าแน่ แล้วก็กดชักโครก
แต่ผลก็เหมือนเดิมครับ ไม่มีอะไรออกมาสปินให้ผมเห็นเลยแม้แต่น้อย
ตอนนั้นผมกลัวมาก ไม่รู้ใครมันขโมยข้าวเม่ากลิ่นโกโก้ของผมไป ไฟห้องน้ำก็มืด ๆ น่าสยองมาก
ผมก็เลยรีบใส่กุงเกงแล้วถลาออกมาเก็บกระเป๋า ปิดคอมปิดไฟ วิ่งกลับบ้านทันที เป็นครั้งแรกเลยที่ผมวิ่งลงมาจากชั้น 15 โดยไม่ใช้ลิฟต์
ซึ่งผมกล้าสาบานเลยว่าระหว่างที่วิ่งลงมา ผมยังได้กลิ่นไข่ปลาช่อนรสกาแฟตุ่ย ๆ อยู่ตลอดเวลา เหมือนกับมีคนถือมันวิ่งตามลงมาด้วย
พอรุ่งเช้ามันคาใจ ผมก็เลยกลับมาถามแม่บ้านว่าเมื่อคืนมีคนขี้ไม่ราดบ้างไหม เผื่อว่าผมอาจจะตาฝาดไป
แม่บ้านก็ตอบผมว่าไม่มี แต่มีใครไม่รู้ทิ้งหนังสือพิมพ์เมื่อวานไว้บนพื้นห้องน้ำ ผมจึงมั่นใจว่าผมไม่ได้ฝันไป
ทุกวันนี้ผมก็ยังไม่สามารถหาคำตอบได้เลยครับ ว่าพญาปลิงต้มซีอิ๊วที่ผมคลอดไว้ มันหายไปไหนกันแน่
แสดงความคิดเห็น
อยากฟังเรื่องผีอ่ะใครมีประสบการณ์มาเล่าให้ฟังหน่อยนะ