มีแฟนเป็นวิศวะอบอุ่นจะตายยย (ลาดกระบังนะ)

จากที่ได้อ่านในกระทู้ก่อนหน้านี้ ที่บอกว่าอย่าเป็นแฟนวิศวะเลย เราว่าไม่จริงหรอก ดีจะตาย อบอุ่น เหมือนกับเรื่องของเรากับแฟนคบกันมา 7 ปีแล้ว แล้วเรากำลังจะแต่งงานกันปลายปีนี้เอง
เราขอเล่าประสบการณ์ของเราให้ฟังเราไปเจอเขาครั้งแรก ตอนงานรับน้องรถไฟ คือ วันนั้น พวกเราปี 1 ต้องไปขึ้นรถไฟทำกิจกรรม ที่หัวลำโพง (โดยส่วนตัวแล้ว เราไม่เคยขึ้นรถไฟมาก่อน ) พอพี่เขาให้ทำกิจกรรม ละลายพฤติกรรม แล้ว เขาก็จะให้เราขึ้นรถไฟ แต่เราอยากเข้าห้องน้ำ เราก็เลยรีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำ พอทำธุระเสร็จแล้ว เราก็จะรีบไปขึ้นรถไฟ ด้วยความที่รีบ เราดันวิ่งไปชนผู้ชายคนนึง เราตกใจมากตอนเขาหันมา กลัวเขาจะว่าให้ เราเลยรีบขอโทษ แต่! เขาหันมาแล้ว ก็ยิ้ม (อร๊ายย ในแววตาของเขา เรายังจำได้จนถึงวันนี้ มันแบบรู้สึกอบอุ่นอ่ะ ) แล้วต่างคนก็รีบขึ้นรถไฟไป จากวันนั้นก็ไม่ได้คิดจะได้เจอกันอีก จนวันนึง หลังจากเปิดเรียน (อุ้ย ลืมบอกว่า เราเรียนคณะวิทยาศาสตร์นะ ) วันนั้นตอนเรานั่งกินข้าวอยู่ที่โรงอาหารคณะวิทยาศาสตร์ เเล้วก็เห็นเขาเดินมาทางเราพอดี แล้วถามเราว่า
" ตรงนี้มีใครนั่งมั้ยครับ "
ตอนนั้นในโรงอาหารคนเยอะมาก  เราก็บอกว่าไม่มี เขาคงจะมาขอนั่งเพราะไม่มีที่นั่งมั้ง ตอนแรกเราคิดงี้นะ แต่พอได้คุยถามไถ่เขาเเล้ว ก็เลยรู้ว่าเขาเรียนอยู่ คณะวิศวะ ชื่อ เกมส์ วันนั้นเขาก็ดูเกร็งๆนะ แต่แววตาเขายังดูเหมือนเดิม พอกินข้าวเสร็จเขาก็ชวนไปให้อาหารปลาตอนวันเสาร์ ( ตอนนั้นเราไม่คิดว่าจะมีหนุ่มวิศวะที่อ่อนโยนแบบนี้อยู่ด้วย ) แล้ววันเสาร์เราก็พาเพื่อนเราไปให้อาหารปลากับเค้า หลังจากนั้นก็ได้คุยกันไปซัก แล้วตอนสอบมิดเทอม ของเทอมแรก เราก็ให้เขามาช่วยติว แคล ให้ (โหหนุ่มวิศวะพูดไม่ค่อยรู้เรื่องว่ะ)  แต่เขาพยายามสอนเรามาก จนเราฟังเขารู้เรื่องอ่ะ 5555 เราจำได้เลย ตอนนั้นเราเผลอไปเล่นมุก นกตายกับเขา เขาก็บอกว่าอย่าพูดถึงเรื่องนี้ แล้วก็เงียบเลย ตอนนั้นเราตกใจมาก เซ้าซี้ถามว่า
" ทำไมถึงห้ามพูดอ่า " (เพราะตอนนั้นเราเริ่มสนิทกันแล้ว )
เขาก็บอกว่า มันทำให้เขานึกถึงแฟนเก่า ที่เพิ่งเลิกกันไป เรานี่ช็อคแล้ว เขาก็บอกว่า
"ง่วงละ เรากลับหอก่อนนะ"
คืนนั้นเรานอนไม่หลับเลยคิดมากเรื่องที่ทำให้เกมส์ไม่สบายใจ เราไม่ได้คุยกันไปประมาณ สามวัน แล้วเกมส์ก็โทรมาหาเราเเล้วชวนไปกินข้าว ตอนนั้นเกมส์ดูกลับมาเป็นคนเดิมละ (อิอิ แววตาดูอบอุ่นเหมือนเดิม ) แล้วเราก็คุยกันไปเรื่อยๆ  ( ไม่รู้ดิ หนุ่มวิศวะคนนี้ อยู่ด้วยแล้วรู้สึกดีว่ะ )
ตอนลอยกระทงปีแรกที่เราเรียนอยู่ที่นั่น ตอนเรากำลังนอนดูทีวีอยู่ในห้องที่หอ จู่ๆก็มีเสียงเคาะประตู พอเปิดก็เห็นผู้หญิงคนนึง ยื่นกระทงแล้วก็ก็ส่งจดหมายให้ ( อิอิ หน้าซองเขียนว่า จากเกมส์ ด้วยแหล่ะ ) เราก็เลยรีบเปิด ในนั้นบอกว่า
"ให้รีบลงมาภายใน 5 นาที ตอนนี้หมดเวลาไปแล้ว 4 นาที ถ้ามาสายนะ เราจะงอน"
พอเราลงไปก็ไม่เจอเกมส์ แต่เห็นช่อดอกไม้ วางอยู่กับพื้นแล้วเขียนว่า ของน้ำ เราก็เลยหยิบขึ้นมาดู แล้วก็อ่านการ์ด
" โทษทีนะ วันนี้เราไม่ว่างไปลอยกระทงด้วย ไปลอยคนเดียวนะ "
เราก็งง? แล้วชวนออกมาทำไม? ก็เลยจะกลับขึ้นหอ แล้วก็ได้ยินเสียงเกมส์เรียกว่า
" โทษทีนะ มาช้าไปนิดนึง ตอนแรกคิดว่าจะได้มาละ แต่งานเสร็จก่อน"
เราก็ไปลอยกระทงกับเขา เราจำประโยคนึงได้ตอนเขาอธิษฐาน
"เขาบอกว่า ขอให้สิ่งที่เขาคิดอยู่  สมหวัง "
เราก็เลยถามว่า คิดอะไรอยู่อ่ะ เขาก็บอกว่า
" อ๋อขอให้ได้ A น่ะ"
แล้ววันที่ไม่คาดคิดก็มาถึง วันนั้นเป็นวันที่ 3 กุมภา (วันเกิดเกมส์) เราก็จะโทรไปอวยพรวันเกิด แต่ว่าติดต่อไม่ได้เลย ใจนึงคิดว่า คงจะไปฉลองกับเพื่อนๆแล้วเมาตามประสาวิศวะมั้ง เราก็เผลอหลับไป แล้วประมาณ ห้าทุ่ม ก็มีโทรศัพท์เข้ามา บอกว่าเกมส์โดนรถชน เราตกใจมาก ถามว่าเกมส์เป็นไงบ้าง เขาก็บอกว่าขาหัก เราก็รีบวิ่งลงมา พอลงมาก็เห็นป้ายบอกว่า โดนหลอกแล้ว เรานี่โกรธมาก กล้ามาเอาเรื่องแบบนี้มาล้อเล่น เราก็เลยจะโทรไปต่อว่าเกมส์ แล้วเสียงเพลงก็ดังขึ้น รู้สึกว่าจะเป็นเพลง ทำอะไรซักอย่าง ของ ป้าง นะ เราก็เลยหันไปหาเสียง ก็เห็นเกมส์ยืนดีดกีต้าร์ร้องเพลงนี้ ( 55 เสียงเพี้ยนสุดๆ อ่า) พอร้องจบเขาก็บอกว่า
♥" เกมส์ชอบน้ำนะ ลองคบกับเราได้มั้ย "♥
ตอนนั้นแบบอยากกรี๊ดมาก ก็ตอบตกลงไป เกมส์ถามเราว่า
" จำคำอธิษฐานวันลอยกระทงได้มั้ย"
เราก็งงจำไม่ได้ เขาบอกว่า
" ที่เขาพูดว่าขอให้สิ่งที่เขาคิดอยู่สมหวัง จริงๆแล้ว เขาขอให้เขาได้เป็นแฟนกับน้ำ "
ตอนนั้นแบบเขินอ่ะ อารมณ์รักแรกอ่ะ แล้วเราก็คบกันถึงทุกวันนี้ เค้าแบบดูแลดีมาก มีเวลาให้อ่า ไม่เคยลืมวันสำคัญวันไหนเลย เวลาทะเลาะกัน ถ้าเขาผิดเขาก็ง้อแบบพวกวิศวะอ่านะ เวลาเราผิดเราง้อ เขาก็หายงอนเร็วมากเลย อิอิ ปลื้มอ่ะ เขาเป็นรักแรกเราเลย แล้วก็ดูเหมือนว่าจะเป็นรักสุดท้ายของเราด้วยแหล่ะ หัวเราะ

เราว่ายังมีหนุ่มวิศวะที่อบอุ่นที่รอให้คุณไปสัมผัสหัวใจเขาอยู่แหล่ะ อย่าไปกลัวการคบวิศวะเลยนะคะ
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะ ทุกคน

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่