คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 6
หาจิตแพทย์ไม่ใช่เรื่องแย่เลยค่ะ
พี่เป็นซึมเศร้าเรื้อรัง ตัวพี่เองคุยกับตุ๊กตา(ตัวเดียวตลอด ไม่เหมือนคุยเล่นแบบเด็กๆ) ซึ่งพอหมอวิเคราะห์การคุย สิ่งที่เราพูดแทนตุ๊กตาก็คือตัวของเราเอง เป็นด้านดีคอยเตือน พูดคุยให้ตัวเราที่มีปัญหารู้สึกเหมือนมีใครรับฟัง
ต่อให้ไม่ได้เห็นกัน เสียงของตุ๊กตา(คือความคิดของเรา) ก็จะโผล่ออกมาเรื่อยๆ ยิ่งตอนคิดอะไรไม่ถูกต้อง พูดไม่เพราะ ก็จะโดนดุ คนไม่เข้าใจอาจจะมองว่าเราบ้า
แต่สำหรับจิตแพทย์ หมอบอกว่าเป็นสิ่งที่ดีแล้ว เพราะพี่อยู่คนเดียว การทำแบบนี้คือการบำบัดโดยที่เราไม่รู้ตัว
ตอนนี้พี่ดีขึ้นมาก รักษาตัว ทานยา ตอนนี้ไม่ต้องไปหาหมอ แต่ก็คุยกับคุณหมอได้ตลอด สนิทกันไปแล้ว ถ้ามีอาการก็ปรึกษาได้เลย คุณหมอก็จะบอกให้ทานยาตัวนี้กี่วันๆ
ลองไปคุยดูนะคะ โชคดีค่ะ
พี่เป็นซึมเศร้าเรื้อรัง ตัวพี่เองคุยกับตุ๊กตา(ตัวเดียวตลอด ไม่เหมือนคุยเล่นแบบเด็กๆ) ซึ่งพอหมอวิเคราะห์การคุย สิ่งที่เราพูดแทนตุ๊กตาก็คือตัวของเราเอง เป็นด้านดีคอยเตือน พูดคุยให้ตัวเราที่มีปัญหารู้สึกเหมือนมีใครรับฟัง
ต่อให้ไม่ได้เห็นกัน เสียงของตุ๊กตา(คือความคิดของเรา) ก็จะโผล่ออกมาเรื่อยๆ ยิ่งตอนคิดอะไรไม่ถูกต้อง พูดไม่เพราะ ก็จะโดนดุ คนไม่เข้าใจอาจจะมองว่าเราบ้า
แต่สำหรับจิตแพทย์ หมอบอกว่าเป็นสิ่งที่ดีแล้ว เพราะพี่อยู่คนเดียว การทำแบบนี้คือการบำบัดโดยที่เราไม่รู้ตัว
ตอนนี้พี่ดีขึ้นมาก รักษาตัว ทานยา ตอนนี้ไม่ต้องไปหาหมอ แต่ก็คุยกับคุณหมอได้ตลอด สนิทกันไปแล้ว ถ้ามีอาการก็ปรึกษาได้เลย คุณหมอก็จะบอกให้ทานยาตัวนี้กี่วันๆ
ลองไปคุยดูนะคะ โชคดีค่ะ
แสดงความคิดเห็น
ตัดสินใจก่อนไปพบจิตแพทย์
คือเราจะจินตนาการว่ากำลังคุยกับคนๆ นึงอยู่ตลอด(โดยเฉพาะเวลาเราอยู่คนเดียว) โดยที่คู่สนทนานของเราอาจจะเป็นใครก็ได้ที่เรารู้จักหรือไม่รู้จัก แรกๆ เราก็ไม่ได้เอะใจนะว่าเราผิดแปลกจากใคร กลับชอบซะอีกเพราะมันทำให้เรารู้สึกว่าเราไม่ได้อยู่คนเดียว แต่หลังๆ เรารู้สึกว่าเราอยู่พฤติกรรมแบบนี้ไม่ได้แล้ว เราไม่ได้เป็นคนเก็บตัวนะคะ มีกลุ่มเพื่อน ไปแฮงค์เอ้าท์ข้างนอก ชอบฟังเพลง ก็ใช้ชีวิตปกติเหมือนคนทั่วไป แต่ก็ยังมีพฤติกรรมแบบนี้อยู่ดี ที่เราบอกว่าเราทนไม่ได้ เพราะบทสนทนาระหว่างเรากับใครอีกคนมันเริ่มจะไหลลื่นจนเราเริ่มตกใจว่า เห้ย นี่ความคิดของเราหรือว่ะเนี่ย เราอยากอยู่กับตัวเองให้ได้ค่ะ เราไม่อยากจินตนาการถึงใครอีกแล้ว ถ้าเพื่อนๆ มีพฤติกรรมเหมือนกัน อยากแลกเปลี่ยนมุมมองค่ะ ว่าเราต้องปรับตัวยังไงบ้าง หรือเราต้องไปพบจิตแพทย์แล้วค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ