ระบายความในใจจากวัยรุ่นคนหนึ่ง

กระทู้แรกของผม
ถ้าผมพิมอะไร ตกหล่นไปขอโทษด้วยนะครับ
จะเกริ่นนะครับ ผมเป็นผู้ชายคนหนึ่งอยู่ อายุประมาน16-17
ในตอนม.4 ผมชอบผู้หญิงคนนึง เธอเป็นเด็กเก่าที่ย้ายออกไปตอนป.2  (แต่ผมจำไม่ได้ซักนิดเดียวแต่เอาเป็นว่าเป็นเด็กใหม่ละกัน)
ตอนนนั้นเธอมีเข้าหากลุ่มเพื่อนกลุ่มหนึ่งซึ่งดูสนิทกันมาก มีทั้งหมด3คนเอง  มีชายคนนึงขอแทนว่า A ละกัน และหญิง B  และคนที่ผมชอบเป็น C ละกัน
ผมมองเธอ ตอนแรกก็ไม่ได้อะไรคุยกันเล่นสนุกๆ พอสักพักใหญ่ๆ ดันไปชอบเขาซะงั้น ความชอบของผมมันทำให้ผม อยากจะคุยกับเขาตลอดเวลา
คอยถามว่าจะไปทำไร ไปไหน แต่ไม่ได้ถึงกับจู้จี้ไรมากขนาดนั้น แต่ถามจากเพื่อนที่ห่วงใยคนนึงเท่านั้นเอง แล้วต่อมาไม่นานจากเพื่อนA ดันไปพบรักกับคนC ซะงั้น ทั้งๆที่เขาก็รู้อยู่ว่าผมชอบ  ผมจึงคิดในใจควรถอยดีกว่าเพราะเขาเป็นเพื่อนสนิทกัน น่าจะเวิร์คกว่าเรา ที่ไม่เคยไม่ไหนด้วยกันเลย
แต่ซักพัก เลิกกันซะงั้น (ขอโทษที่ใช้คำหยาบ) ก็งงตอนแรก แล้วA ก็ไปคบกับแฟนเก่าเหมือนเดิม ซึ่งตอนนั้น งงสัสอ่ะ
แล้วเรื่องมันก็เงียบไปเหมือนเดิม  
จนกระทั้ง>>>>    ขึ้นม.5
ผมก็ตัดใจได้แล้วจาก C แล้วเขาก็ไปเป็นแฟนกับเพื่อนสนิทของผม มันทำให้ผมแอบคิดอยู่ในใจว่า มันน่าเจ็บใจวะ  แต่ผมก็ยินดี และคอยดูแลอย่างห่างกับคู่นี้เหมือนกันนะ
แต่พอไปไม่นานประมาน3-4เดือน ทั้งคู่ก็เลิกกันซะงั้น ไอเราก็งง มันเป็นเรื่องที่ไร้สาระกึ่ง หึงหวงด้วย ผมก็คอยช่วยC ให้กำลังใจแบบทำไมเป็นงั้น ลองให้อภัยกันก่อนสิ พอเป็นโอกาส แต่ดูเหมือนจะไม่สำเร็จเลย อาจเป็นเพราะเพื่อนสนิทของผม มันหน้าม่อ หรือหลายใจ
พอเลิกกันซักพัก เพื่อนสนิทของผมก็มีแฟนใหม่ (ไวจริงๆ  = =* อยากจะด่าให้)
แล้วผมก็พยายามคุยกับC มาตลอด คอยทำอะไรให้อยู่เสมอ จนคิดเหม่ือนจะกลับไปชอบ แต่ก็กลัวๆ ใจตัวเองจะเสียใจอีกรอบ แต่ก็จะคอยดูไปเรื่อย
คอยดูแลแบบห่างๆไกลๆ จนกว่าจะเขามีแฟนที่ดี ไม่ทำให้เขาเสียใจได้ อยากคุยกับเขาตลอดเวลา เหมือนจะแอบชอบอีกรอบ


*ผมไม่เคยมีแฟน
*มีแต่แอบชอบเขา
*เป็นคนทุ่มในความรัก
*ทำไมผู้ญิงถึงชอบพูดว่า ไม่ดูที่หน้าตาแต่ดูที่ใจ  แต่ก็เชื่อนะว่ามันต้องมีคนแบบนี้อยู่จริง
*ผมเป็นคนอ้วน แต่นิสัยดีกับคนที่นิสัยดีกับผมด้วย

งงสงสัยถามได้-0-