วิจารณ์ + เปรียบเทียบ Maleficent

หลังจากที่รอมาเป็นเดือนในที่สุดแผ่นก็ออกมาสักที เพราะเป็นแฟนคลับรายใหญ่ที่ดูเรื่องนี้ในโรงมาตั้ง 15 รอบ

ตรงนี้เล่าเรื่องสั้นๆนะคะ[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ เมื่อมาเลฟิเซนต์เป็นเด็กนางเป็นฟ้าอาศัยอยู่ในเมืองมัวร์ แล้ววันนึงมีเด็กผู้ชายคนนึงเข้ามาขโมยเพชรในเมืองมัวร์[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แฟนของ มาเล แหละคะ สเตฟาน มาเลฟิเซนต์ขอเพชรคืนจากสเตฟาน และพาสเตฟานกลับบ้าน ทั้งคู่เรื่อมสนิทกันจนเป็น Puppy love พอทั้งคู่โตขึ้นสเตฟานไปทำงานในวัง ส่วนมาเลฟิเซนต์เป็นผู้พิทักษ์เมืองมัวร์ ราชาเฮนรี่มาโจมตีเมืองมัวร์แต่แพ้มาเล เลยโกรธจัด(ก็น่าจะโกรธนะ เล่นซะม้าล้มทับเป้าเลย5555555) ราชาจึงประกาศว่าใครฆ่ามาเลได้จะได้เป็นราชา สเตฟานปิ้งไอเดียเลยไปหามาเลและโกหกนางว่าจะช่วย(ร้ายมาก แฟนนะทำได้ลงคอ) สเตฟานวางยานางและตัดปีกนางไป ชีช้ำกะหล่ำปีเลยคะ ทำนางขนาดนี้โกรธจัด หนีไปอยู่คนเดียวและเสกอีกาให้มาอยู่เป็นเพื่อน พอสเตฟานมีลูกปุ๊ปรีบสาปเลย[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้สาปให้หลับ ทางแก้คือรักแท้ เหมือนจะประชดสเตฟานเลยว่ารักแท้ไม่มีจริง55555 มาเลสร้างกำแพงหนามกั้นเมืองมัวร์ออกจากเมืองของสเตฟาน สเตฟานให้นางฟ้าจิ๋วสามตัวเลี้ยงออโร่า แต่ดันไม่ได้เรื่อง มาเลเลยต้องคอยมาช่วยเลี้ยง (ถ้ามาเลไม่ช่วยออโร่าคงตายHAไปตั้งแต่ตอนเด็กแล้วคะ5555) มาเลรู้ว่าออโรร่าเป็นคนดีเลยอยาถอนคำสาปให้ แต่ดันมีเสียงสยองตอบมาว่าลบไม่ได้ เจ็บกว่าเดิมทีนี้ นางเลยต้องฝากความหวังไว้ที่ฟิลลิป ออโร่าพบฟิลลิปในป่าเลยปิ๊งกัน ออโร่าอยากจะอยู่เมืองมัวร์เลยไปขอสามป้า ป้าสามตัวดันบอกความจริงเรื่องมาเลฟิเซนต์ ออโร่ร่าหนีเตลิดเลย มาเลสิ้นหวังเลยทีนี้นางเลยฝากความหวังไว้ที่ฟิลลิบ ลากฟิลลิบขึ้นม้าไปที่ปราสาท วิ่งกันหน้าตั้งมาเลพยายามพาฟิลลิปไปที่ปราสาท แต่ต่อให้วิ่งกันหางลู่หูตูบยังไงก็คือไม่ทัน เพราะของเขาแรง555 มาเลแอบพาฟิลลิปเข้าวังไปให้ออโรร่า แต่จุ๊บดันไม่ฟื้น คราวนี้มาเลได้เจ็บกว่าเดิมนางน้ำตาพรากเลย(สงสารนางสุดๆอะToT) นางเดินไปขอโทษออโรร่าพร้อมน้ำตาแตก และจุ๊บหน้าผากออโรร่าก่อนเดินออกไป ออโรร่าฟื้น มาเลยิ้มแป้นเลย ออโรร่าฟั้น ทั้งมาเล อีกา และออ พยายามหนี แต่ติดกับสเตฟานเข้าให้ มาเลถูกจับและนางพยายามตะโกนให้ออโรร่าหนีไป และเสกอีกาให้เป็นมังกร แต่ก็ไม่รอดมันชุกระหุกเกินไป ออโรร่าวิ่งไปมาแล้วไปเจอปีกเลยคืนให้มาเล มาเลช่วยอีกาและพยายามหนี สเตฟานตวัดโซ่รัดขานาง นางเลยลากสเตฟานไปที่หอคอยและขอให้สเตฟานหยุด นางพยายามจะบินจากไป แต่สเตฟานสปีริตสูง555กระโดดเกาะนาง หล่นมาตาย นางกลับไปที่เมืองมัวร์ทำลายกำแพงหนามทิ้งและประกาศให้เมืองมัวร์เป็นอิสระ นางเชิญออโร่ามาเที่ยวเมืองมัวร์ และบินไปบนฟ้าพร้อมอีกา

เปรียบเทียบตัวละคร
มาเลฟิเซนต์ - เหมือนผู้หญิงที่เกิดมามีทุกอย่างพร้อมทั้งที่ดิน ยศ และอีกหลายอย่างเลยเป็นคนเชื่อใจคนง่าย แกร่งนอกอ่อนใน ถ้าผิดหวังอะไรก็ลืมไม่ลง
สเตฟาน      - คนจนที่เกิดมาไม่มีอะไร เลยต้องดิ้นรนเลยมาความโลปมากกกกกกกกกกกกก
เดียวัล        - อีกากับมาเลความสัมพันธ์ไม่ถึงขั้นเจ้านายลูกน้องนะ เหมือนเพื่อนมากกว่า มาเลก็ให้อิสระกับเดียวัลให้เดียวัลไปบินเล่นตามใจชอบ แต่อีกาเวลามเลเดือดร้อนก็พร้อมช่วย
ออโร่ร่า       - เด็กโลกสวย 55555
นางฟ้าจิ๋ว    - แกงค์ไม่ได้เรื่อง 55555

ข้อมูลของตัวละคร
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เอาตัวที่ไร้ประโยชน์ก่อนนะ 5555
ราชนีไลล่า

นิสัย - ใจดีอ่อนโยน ยิ้ม
ลักษณะ - ผิวขาว ตาฟ้า ผมบลอนด์ เหมือนออโร่า

นางฟ้า

นิสัย - ขี้เล่น พูดมาก ร่าเริ่ง
ลักษณะ
น๊อตแกรซ - ผิวขาว ผมสีน้ำตาลแดง ใส่ชุดสีแดง แก่ที่สุดในกลุ่ม
ฟลิทเทิล  - ผิวขาว ผมน้ำตาลปลายฟ้า ใส่ชุดสีฟ้า มีผีเสื้อรอบตัว
ดิสเทิลวิต - ผิวขาว ผมบลอนด์หยิกมาก ใส่ชุดสีเขียว เด็กสุดในกลุ่ม

เดียวัล(อีกา)

นิสัย - ซื่อสัตย์ เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของมาเลฟิเซนต์(ขอเรียกว่าเพื่อนนะคะ ทาสมันดูยังไงก็ม่ายรู้) มีความคิดเห็นเป็นของตัวเอง แนะนำมาเลบ้างบางที พร้อมช่วยเวลามาเลเดือดร้อน แต่เกลียดหมามากกก5555
ลักษณะ
ตอนเป็นคน - ผิวขาวซีด ผมดำ ใส่ชุดสีดำ
ตอนเป็นนก - คือ อีกา แหละคะ 555

ออโรร่า

นิสัย - สดใส เป็นเด็กสาวคิดบวกน่ารักสดใสเหมือนดวงตะวัน นางไม่เคยกลัวอะไร แม้กระทั่งตื่นมาในที่ไม่รู้จักก็ยิ้มได้ตลอด
ลักษณะ - ผิวขาว ผมบลอนด์ ตาฟ้า

สเตฟาน

นิสัย - เป็นคนที่มีทั้งรัก โลภ โกรธ หลง ติดอยู่ในวังวนของความคิดความรู้สึกจนมองไม่เห็นความจริง
ลักษณะ - แก่ ผิวขาว ผมน้ำตาล

มาเลฟิเซนต์

นิสัย - เข้มแข็ง เด็ดขาด ผู้นำสูง ตัดสินใจรวดเร็ว ไม่ค่อยพูด รับผิดชอบต่อการกระทำของตัวเองสูงมาก ไม่หนีปัญหา หาทางแก้ ยอมรับผลของการกระทำนั้นๆ แม้ว่ามันจะเจ็บปวดมากก็ตาม แกร่งนอกอ่อนใน มีภาระหน้าที่ มีความเป็นผู้นำ ไม่มีใครมาคอยดูแลหรือให้กำลังใจ หรือเห็นใจ นางจึงเสียใจง่ายอยู่ แต่จะไม่แสดงชัดถ้าไม่หนักมาก เพื่อรักษาภาพ
จุดอ่อน - แผ้เหล็ก
ลักษณะ ผิวขาว ผมน้ำตาล สูง172ซม. ตาสีเขียว ใส่แหวนมือขวานิ้วชี้ข้างซ้าย ถือไม้เท้าติดตัวตลอดเวลา

ถ้าอยากให้จบแบบอื่นจะให้จบยังไง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตอนที่มาเลลากสเตฟานไปที่หอคอย และจะฆ่าสเตฟาน นางเห็นภาพนางสมัยเด็กที่เสตฟานมาช่วยตอนนางโดนแกล้ง นางจึงปล่อยสเตฟานและพูดว่าลาก่อน พอนางจะบินสเตฟานกระโดดเกาะนาง ทั้งคู่ตกหอคอยและตอนนั้นถือมีดไว้พอดี สเตฟานแทงนาง เดียวัลที่อยู่ในปราสาทคืนร่างเป็นคน ออโร่ากับเดียวัลสังหรว่าต้องเกิดอะไรขึ้นกับมาเลฟิเซนต์ ทั้งคู่วิ่งออกมานอกปราสาท มาเลฟิเซนต์เจ็บและสบัดสเตฟานหลุด นางพยายามบินลงไปช่วยสเตฟาน แต่สเตฟานใกล้ถึงพื้นแล้ว นางเลยขว้ามือสเตฟาน และเอาตัวเองรับแรงกระแทกตอนถึงพื้น(ลงมาท่าเดียวกันกับ ซอมบี้ที่รักตอนโดดน้ำแหละคะ แต่เปลี่ยนอาร์เป็นมาเล) สเตฟานปลอดภัย แต่มาเลฟิเซนต์สลบไป สเตฟานหยิบมีดมาจะแทงมาเลฟิเซนต์ แต่เขานึกถึงตอนเด็กที่เค้าหกล้มแล้วร้องไห้และมาเลฟิเซนต์มาปลอบ พอเขาเห็นแผลที่ตัวเองแทง เลยรู้สึกผิด สเตฟานพยายามปลุกมาเลฟิเซนต์และให้นางทำใจดีๆ สเตฟานตะโกนเรียกให้คนช่วย ออโรร่ากับเดียอาวัลวิ่งมาช่วย เดียวัลอุ้มมาเลและพยายามพามาเลฟิเซนต์กลับเมืองมัวร์พร้อมออโรร่าและสเตฟาน พอใกล้ถึงเมืองมัวร์ ต้นไม้กับดอกไม่แถวนั้นเริ่มเหี่ยวเฉา ออโรร่า เดียวัล และสเตฟานเลยรู้ว่ามาเลจากไปแล้ว เดียวัลวางมาเลลงบนพื้นหญ้าที่อ่อนนุ่ม ออโรร่าน้ำตาไหลไม่ขาดสาย"ข้าขอโทษที่ข้าหนีไป ทั้งหมดเป็นความผิดของข้า ถ้าข้าไม่หนีไปท่านคงไม่ต้องเจ็บ ข้าขอบคุณที่ท่านปลุกข้า" ออโรร่ายังคงร้องไห้ สเตฟานแตะไหล่ออโรร่าและยิ้มอย่างอบอุ่น สเตฟานก้าวมาข้างหน้านั่งจ้องมาเลฟิเซนต์ที่นอนไร้วิญญาณ "ไม่ใช่ความผิดเจ้า ข้าขอโทษ ข้าทำลายความไว้ใจของเจ้า ทั้งที่เจ้าดีกับข้ามาก ข้าขอโทษ" ออโรร่ากับสเตฟานถอยจากร่างของมาเลฟิเซนต์มาหนึ่งก้าว เพื่อให้เดียวัลได้กล่าวลามาเลฟิเซนต์ "ข้ารู้จักเจ้าพอๆกับตัวข้าเอง เจ้าช่วยชีวิตข้าไว้เมื่อสิบหกปีก่อน ข้าจึงสาบานว่าจะทำทุกอย่างเพื่อเจ้า แต่ข้าทำพลาด ได้โปรดฟื้นมาเถอะ'' เดียวัลจ้องมาเลฟิเซนต์ที่ยังคงแน่นิ่ง ''ไม่!มันต้องไม่เป็นแบบนี้ ข้าขอร้อง!!!!!'' เดียวัลร้องก้องกังวารไปทั่ว แต่กลับไม่มีเสียงตอบกลับ เดียวัลร้องไห้น้ำตาลไหลไม่ขาดสายกอดร่างมาเลฟิเซนต์ที่ไร้วิญญาญ เช้าวันรุ่งขึ้น เดียวัล ออโรร่า และสเตฟาน พามาเลฟิเซนต์มาส่งที่เมืองมัวร์ ภูตทุกตนในเมืองมัวร์เสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น พวกเค้านำดอกไม้มาวางหน้าศพขอมาเลฟิเซนต์จนค่ำ ร่างของมาเลฟิเซนต์เรืองแสงสีทองอมเขียวนิดๆ มาเลฟิเซนต์สลายเป็นผงละอองไปพร้อมกับสายลม ออโรร่า เดียวัล สเตฟาน และทุกคนในเมืองมัวร์จ้องละอองสีทองลอยขึ้นไปบนฟ้า หลังจากนั้นก็มีดาวดวงใหญ่ปรากฎบนท้องฟ้า แสงของดาวดวงนั้นเรืองรองมาที่เมืองมัวร์ ดอกไม้เบ่งบาน และกำแพงหนามก็สลายไป เมืองมัวร์กลับมาชื่นบานอีกครั้ง ผ่านไปหนึ่งสัปดาห์ ออโรร่ากับสเตฟานทำใจเรื่องนั้นได้แล้วแต่ยังคงคิดถึงมาเลฟิเซนต์เสมอ เดียวัลยังคงทำใจไม่ได้ นั่งจ้องมองบ้านต้นไม้ของมาเลฟิเซนต์จากรังของตน ออโรร่ารู้ว่าเดียวัลยังทำใจไม่ได้จึงเรียกเดียวัลออกมา ''เดีย อา วัล" เดียวัลบินออกมาจากรังและแปลงร่างเป็นคน ''มีอะไรให้ช่วยเหรอ ออโรร่า'' เดียวัลกล่าว ''ท่านยังทำใจไม่ได้ใช่มั้ย'' ออโรร่าถาม ''ข้ายังลืมนางไม่ได้''เดียวัล กล่าวพร้อมสีหน้าเศร้าหมอง ''ข้าเห็นท่านมองไปที่บ้านของนางบ่อยๆ ข้ารุ้ว่าท่านเจ็บปวด แต่ข้าเชื่อว่านางคงไม่อยากให้ท่านเป็นแบบนี้ ท่านจะไปบ้านนางมั้ย'' ออโรร่าถาม ''ไป'' เดียววัลตอบและยิ้มอย่างอบอุ่น เดียวัลเดินไปที่บ้านต้นไม้ของมาเลฟิเซนต์ เดียวัลปีนขึ้นไปบนต้นไม้ จ้องมองชั้นวางหนังสือเล็กๆกับกรอบรูปที่มาเลฟิเซนต์ตั้งไว้ รูปมาเลฟิเซนต์กับสเตฟาน เมื่อยังเป็นเด็ก และรูปนางกับเดียวัลเมื่อตอนอยู่ด้วยกัน เดียวัลเดินไปที่ชั้นหนังสือและหยิบหนังสืออกมาจากชั้นเล่มนึง เป็นหนังสือประจำตัวมาเลฟิเซนต์และจะมีเวทมนต์ใหม่เพิ่มขึ้นมาทีละหน้า มีกระดาษพับแผ่นนึงตกมาจาก หนังสือ เดียวัลหยีบขึ้นมาอ่าน ''บางครั้งทุกสิ่งไม่เป็นอย่างที่เราหวัง เราคิดว่ามันกำลังไปได้ดีก่อนที่จะรู้ตัวว่าคิดผิด เราเสียใจและอาจทำเรื่องผิดพลาดมากมาย เมื่อเราตั้งสติได้และคิดจะแก้ไขมันอาจจะยากกว่าที่คิด และเมื่อเรายืนอยู่หน้าประตูที่เรารู้ดีว่าต่อให้เราออกมาได้แต่ทุกอย่างคงไม่เป็นเหมือนเดิม ต่อให้เราเจ็บเราเจ็บเพื่อสิ่งที่ยิ่งใหญ่ อย่าพลาดเพราะทางเลือกของคนอื่น จงผิดพลาดด้วยทางเลือกของตัวเอง เลือกชะตาชีวิตของตัวเอง ข้าดีใจที่เจ้าตามข้ามาด้วย ข้าก็กลัวไม่ต่างจากเจ้า ข้าเข้มแข็งเพราะข้ามีเจ้า'' เดียวัล นึกถึงตอนที่ได้อยู่กับมาเลฟิเซนต์ และน้ำตายังคงไหลพราก เดียวัลนำจดหมายไปให้สเตฟาน เมื่อสเตฟานได้อ่านจึงยอมสละบัลลังของตนที่มีอยู่ ออโรร่าไปยืนที่แท่นบัลลังที่เคยเป็นของมาเลฟิเซนต์ และกล่าวว่า ''ทุกคนช่วยฟังข้าหน่อยนะ" ภูตในเมืองมัวร์มาลุมล้อมรอฟัง[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

จะครบ 10000 ตัวอักษรแล้วคงเขียนไม่พอ เดี๋ยวมาเขียนต่อนะ