สวัสดีเพื่อนๆชาวpantip ก่อนอื่น จขกทขอพูดเลยว่าเรื่องราวที่จะมาเล่านี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเองจริงไม่มีการแต่งใดๆทั้งสิ้น ก่อนอื่นขอแนะนำตัวก่อนว่า ตอนนี้จขกท มีอายุย่างเข้า18ปีแล้ว และกำลังเรียนอยู่โรงเรียนชายล้วนประจำจังหวัดอยู่ โดยที่รู้กันว่า รร.ชายล้วนส่วนใหญ่จะเป็นเด็ก ผช และส่วนใหญ่อีกก็จะมีเพศที่3 คือเรื่องของจขกท เองเกิดขึ้นในตอนม.2เทอม2คือ รร.ได้จัดให้มีการทัศนศึกษาไปที่กรุงเทพ ซึ่งเรื่องมีอยู่ว่า จขกท เองได้เจอ ผชคนหนึ่งซึ่งรุ่นเดียวกัน แต่เป็นเด็กห้องคิงของโรงเรียนซึ่งตอนนั้น จขกทเองเห็นครั้งแรก พูดเลยว่ารู้สึกชอบเขาเลย ทั้งที่ชื่อก็ยังไม่รู้จักแต่ก็รูสึกชอบเข้าไปแล้ว และพอเขาเดินไปเที่ยวไหน จขกท เองก็แกล้งเนียนทำเป็นเดินตาม(ทำตัวเหมือนโรคจิตเลยนะ5555) พอกลับมาจากทัศนศึกษา ก็เรียนปกติ จขกท ก็ไม่เจอเขาเลยเพราะห้องเขาเรียนหนัก พอม.3 จขกทก็เจอกับเขาบ้างแต่ไม่บ่อยนักเขาเป็นเด็กเรียน และชอบเล่นบาส แต่พอมาถึงช่วงที่จะสอบขึ้นม.4 จขกท เองตอนนั้นคือคิดแต่เรื่องเรียนและตั้งใจเรียนมาก ส-อา เรียนพิเศษเพราะ จขกท หวังว่าม.4อาจจะได้อยู่ห้องเดียวกันกับเขาคนนี้ แต่มันก็เป็นแค่เพียงความฝัน และแล้วสิ่งที่น่าเสียใจก็เกิดขึ้นคือ เกรดคณิตของ จขกท ไม่ถึงเกณฑ์ที่จะสอบห้องคิง บอกเลยตอนนั้นเสียใจ และร้องไห้เพราะคงไม่มีโอกาสที่จะได้อยู่ห้องเดียวกับเขาคนนั้นแล้ว การที่เราคาดหวังกับสิ่งต่างๆเวลามันไม่เป็นไปตามหวังก็ย่อมเสียใจเป็นธรรมดา แต่จขกท เองก็
เรียนพิเศษตามปกติ เพื่อที่จะสอบอีกรอบเป็นห้องรองๆห้องคิง จขกทตั้งใจว่าจะต้องสอบให้ติดเผื่อบางทีเขาอาจจะมาสนใจเราบ้างก็ได้ จนมาถึงวันสอบ เป็นวันที่ จขกท อึ้งมากๆๆเพราะ..ว่า ผชคนที่จขกท แอบชอบเขามาสอบด้วยตอนนั้นทำให้จขกท มีความหวังว่าในชีวิตม.ปลายนั้น อาจจะได้อยู่ห้องเดียวกันกับเขาก็ได้ และแล้วตอนช่วงพักกลางวัน ไม่รู้มีอะไรดลใจที่อยู่ดีๆจขกท ก็เขาไปถามเขาว่าแกมาสอบด้วยหรือ เขาก็ตอบนะ(แต่ในใจคงคิดนะคือใคร55) และวันสอบเข้าม.4ก็จบลงไปและแล้ววันประกาศผลสอบก็มาถึงสรุปคือตัว จขกท ได้อยู่ห้องเดียวกับเขาคนนั้น รู้สึกว่าเขาจะติดอันดับต้นๆนะตอนนั้นอารมณ์ดีใจแบบบอกไม่ถูก555 พอวันปรับสภาพ รร.เขาก็จะให้นั่งแบบแบ่งเป็นห้อง เพื่อให้เด็กได้รู้จักกันมากขึ้นแต่ส่วนใหญ่ก็เด็กเก่าทั้งนั้น จขกท ก็แผนเดินเขาอยู่ตรงไหนเราก็แกล้งเนียนตามไปอยู่ด้วย และแล้ววันนี้ก็ได้รู้จักชื่อเขาเสียทีเขาชื่อ..นามสมมติแล้วกันว่า c พอเปิดเทอมมาเพื่อนๆในห้องก็เริ่มสนิทกันมากขึ้น รวมถึงจขกทเองกับc แต่ก็คุยตามประสาเพื่อนปกติที่ไม่ได้สนิทอะไรมากมาย และเปิดเทอมประมาณ1เดือนได้ จขกท เองพึ่งรู้ว่า c มีแฟนแล้วเป็นผญนะ แต่ จขกท เองก็ไม่ได้เสียใจอะไร เพราะเขาก็เหมาะสมกันดี ก็ดีใจกับเขาด้วย555 ใน ชีวิตม.4 นั้นก็ไม่มีอะไรมากผ่านพ้นไปได้ดวยดี พอขึ้นม.5 จขกทก็พึ่งรู้ข่าว ว่า cกับแฟนเลิกกันแล้วแต่ จขกทก็เฉยๆอยู่ดีเพราะว่าถึงเขาจะเลิกกันยังไงเขาก็ไม่มาสนใจ จขกทอยู่ดีเพราะ จขกทเป็นเพศที่3 และเขาก็ไม่รู้ว่า จขกท ชอบเขาอยู่พอ ม5เทอม2มาจขกท กับ cสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆมีงานกลุ่มอะไรเขาก็ชวน จขกท อยู่ด้วยตลอด กินข้าวบางทีเขาก็มานั่งกินกับเราเขาก็รู้นะว่าเราเป็นเพศที่3แต่เขาก็ไม่เคยรังเกียจเราเลย แค่นี้ จขกท ก็ดีใจและมีความสุขมากพอแล้ว ถึงจะไม่ได้เป็นแฟนกันเป็นแค่เพื่อน จขกท ก็มีความสุข ที่คนที่เรารักตั้งแต่ม2โดยที่เราไม่รู้จักชื่อ แต่ตอนนี้เรากลับได้รู้จักชื่อเขาสนิทกับเขาได้เจอหน้าเขาเท่านี้มันก็ดีสำหรับ จขกท แล้ว บางทีความรักก็ไม่ได้เกิดจากการครอบครองและแล้วก็มาถึงการใช้ชีวิตในช่วงม.ปลาย ก็คือม.6จขกท กับc ก็สนิทกันมากกว่าเดิมอีก แทบทุกวันที่ตอนพักกลางวันเรากินข้าวด้วยกัน อยู้ด้วยกันตอนเย็นทุกวัน มีเรื่องอะไรก็ปรึกษากัน ตอนม6 cเคยบอกกับ จขกทว่า เขาชอบใครคนนั้นก็ไม่ชอบเขาแต่ จขกทก็ไม่ได้พูดอะไร แต่อยากบอกว่าในวันที่c ไม่มีใครยังมีเพื่อนคนนี้เสมอนะ ในวันที่เขาทิ้งc เพื่อนคนนี้ก็จะไม่ทิ้งcไปไหนนะ ในวันที่cเดินทางไปข้างหน้าและเจอสิ่งดีๆเจอคนดีๆcจงอยู่ตรงนี้และอย่าหันหลังกลับมา. แต่ถ้าเดินไปแล้วเจอสิ่งไม่ดีและคนไม่ดีcจงหันหลังกลับมา และจงเชื่อเสมอว่า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเพื่อนคนนี้จะคอยอยู่เคียงข้างและช่วยเหลือตลอด จบแล้วนะจากเพื่อนคนหนึ่งที่แอบรัก เพื่อนที่ยังไม่รู้จักชื่อมาตั้งแต่ม.2 จากเรื่องราวจริงในโรงเรียนชายล้วน
"ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่เข้ามาอ่านมากๆนะ ไม่ว่าคุณจะมีความรักในวัยไหนขอให้ทุกคนพึงระลึกไว้เสมอว่าความรักเป็นสิ่งที่สวยงาม ถ้าเรารู้จักรักษามันความรักนี้มันก็จะอยู่กับเราไปนานๆบางทีความรักอาจจะมีทั้งสมหวัง และผิดหวัง คนที่สมหวัง จขกท ก็ขอให้ความรักนี้ยืดยาวตลอดไปส่วนคนที่ผิดหวัง จขกท ก็ขอให้กำลังใจว่าอย่ายอมแพ้ในเมื่อความรักครั้งนี้อาจจะไม่ใช่ของเรา แต่ในวันข้างหน้ามันอาจจะเป็นของเราก็ได้ส่วนผู้คนที่เข้ามาอ่าน กระทู้ข้างต้น อาจจะยอมรับไม่ได้กับเรื่องราวของเพศที่3 ที่ไปหลงรักเพื่อน ผชจขกท ก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย จขกท เชื่อว่าสักวันความรักแบบนี้อาจจะได้การยอมรับในสังคม จขกทเชื่อเสมอว่า " ความรักไม่ได้จำกัดเกี่ยวกับเพศ แต่คนเรามากกว่าที่ไปจำกัดความรัก" สุดท้ายนี้ จขกท ก็ขอให้กำลังใจกำคนที่กำลังแอบรัก และ เพศที่3และเพื่อนที่กำลังแอบชอบเพื่อน ว่า ถ้าเรารักเขาแล้วและไม่สมหวัง แต่จงมีความสุขอยู่กับมัน และพูดกับตัวเองว่าอย่างน้อยฉันได้เกิดมาบนโลกใบนี้และได้รู้จักกับคำว่า"รัก"ที่เกิดขึ้นกับตัวฉันเอง"
มันคือความรักจริงๆใช่ไหม? เมื่อเพื่อนแอบรักเพื่อน ในโรงเรียนชายล้วย
เรียนพิเศษตามปกติ เพื่อที่จะสอบอีกรอบเป็นห้องรองๆห้องคิง จขกทตั้งใจว่าจะต้องสอบให้ติดเผื่อบางทีเขาอาจจะมาสนใจเราบ้างก็ได้ จนมาถึงวันสอบ เป็นวันที่ จขกท อึ้งมากๆๆเพราะ..ว่า ผชคนที่จขกท แอบชอบเขามาสอบด้วยตอนนั้นทำให้จขกท มีความหวังว่าในชีวิตม.ปลายนั้น อาจจะได้อยู่ห้องเดียวกันกับเขาก็ได้ และแล้วตอนช่วงพักกลางวัน ไม่รู้มีอะไรดลใจที่อยู่ดีๆจขกท ก็เขาไปถามเขาว่าแกมาสอบด้วยหรือ เขาก็ตอบนะ(แต่ในใจคงคิดนะคือใคร55) และวันสอบเข้าม.4ก็จบลงไปและแล้ววันประกาศผลสอบก็มาถึงสรุปคือตัว จขกท ได้อยู่ห้องเดียวกับเขาคนนั้น รู้สึกว่าเขาจะติดอันดับต้นๆนะตอนนั้นอารมณ์ดีใจแบบบอกไม่ถูก555 พอวันปรับสภาพ รร.เขาก็จะให้นั่งแบบแบ่งเป็นห้อง เพื่อให้เด็กได้รู้จักกันมากขึ้นแต่ส่วนใหญ่ก็เด็กเก่าทั้งนั้น จขกท ก็แผนเดินเขาอยู่ตรงไหนเราก็แกล้งเนียนตามไปอยู่ด้วย และแล้ววันนี้ก็ได้รู้จักชื่อเขาเสียทีเขาชื่อ..นามสมมติแล้วกันว่า c พอเปิดเทอมมาเพื่อนๆในห้องก็เริ่มสนิทกันมากขึ้น รวมถึงจขกทเองกับc แต่ก็คุยตามประสาเพื่อนปกติที่ไม่ได้สนิทอะไรมากมาย และเปิดเทอมประมาณ1เดือนได้ จขกท เองพึ่งรู้ว่า c มีแฟนแล้วเป็นผญนะ แต่ จขกท เองก็ไม่ได้เสียใจอะไร เพราะเขาก็เหมาะสมกันดี ก็ดีใจกับเขาด้วย555 ใน ชีวิตม.4 นั้นก็ไม่มีอะไรมากผ่านพ้นไปได้ดวยดี พอขึ้นม.5 จขกทก็พึ่งรู้ข่าว ว่า cกับแฟนเลิกกันแล้วแต่ จขกทก็เฉยๆอยู่ดีเพราะว่าถึงเขาจะเลิกกันยังไงเขาก็ไม่มาสนใจ จขกทอยู่ดีเพราะ จขกทเป็นเพศที่3 และเขาก็ไม่รู้ว่า จขกท ชอบเขาอยู่พอ ม5เทอม2มาจขกท กับ cสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆมีงานกลุ่มอะไรเขาก็ชวน จขกท อยู่ด้วยตลอด กินข้าวบางทีเขาก็มานั่งกินกับเราเขาก็รู้นะว่าเราเป็นเพศที่3แต่เขาก็ไม่เคยรังเกียจเราเลย แค่นี้ จขกท ก็ดีใจและมีความสุขมากพอแล้ว ถึงจะไม่ได้เป็นแฟนกันเป็นแค่เพื่อน จขกท ก็มีความสุข ที่คนที่เรารักตั้งแต่ม2โดยที่เราไม่รู้จักชื่อ แต่ตอนนี้เรากลับได้รู้จักชื่อเขาสนิทกับเขาได้เจอหน้าเขาเท่านี้มันก็ดีสำหรับ จขกท แล้ว บางทีความรักก็ไม่ได้เกิดจากการครอบครองและแล้วก็มาถึงการใช้ชีวิตในช่วงม.ปลาย ก็คือม.6จขกท กับc ก็สนิทกันมากกว่าเดิมอีก แทบทุกวันที่ตอนพักกลางวันเรากินข้าวด้วยกัน อยู้ด้วยกันตอนเย็นทุกวัน มีเรื่องอะไรก็ปรึกษากัน ตอนม6 cเคยบอกกับ จขกทว่า เขาชอบใครคนนั้นก็ไม่ชอบเขาแต่ จขกทก็ไม่ได้พูดอะไร แต่อยากบอกว่าในวันที่c ไม่มีใครยังมีเพื่อนคนนี้เสมอนะ ในวันที่เขาทิ้งc เพื่อนคนนี้ก็จะไม่ทิ้งcไปไหนนะ ในวันที่cเดินทางไปข้างหน้าและเจอสิ่งดีๆเจอคนดีๆcจงอยู่ตรงนี้และอย่าหันหลังกลับมา. แต่ถ้าเดินไปแล้วเจอสิ่งไม่ดีและคนไม่ดีcจงหันหลังกลับมา และจงเชื่อเสมอว่า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเพื่อนคนนี้จะคอยอยู่เคียงข้างและช่วยเหลือตลอด จบแล้วนะจากเพื่อนคนหนึ่งที่แอบรัก เพื่อนที่ยังไม่รู้จักชื่อมาตั้งแต่ม.2 จากเรื่องราวจริงในโรงเรียนชายล้วน
"ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่เข้ามาอ่านมากๆนะ ไม่ว่าคุณจะมีความรักในวัยไหนขอให้ทุกคนพึงระลึกไว้เสมอว่าความรักเป็นสิ่งที่สวยงาม ถ้าเรารู้จักรักษามันความรักนี้มันก็จะอยู่กับเราไปนานๆบางทีความรักอาจจะมีทั้งสมหวัง และผิดหวัง คนที่สมหวัง จขกท ก็ขอให้ความรักนี้ยืดยาวตลอดไปส่วนคนที่ผิดหวัง จขกท ก็ขอให้กำลังใจว่าอย่ายอมแพ้ในเมื่อความรักครั้งนี้อาจจะไม่ใช่ของเรา แต่ในวันข้างหน้ามันอาจจะเป็นของเราก็ได้ส่วนผู้คนที่เข้ามาอ่าน กระทู้ข้างต้น อาจจะยอมรับไม่ได้กับเรื่องราวของเพศที่3 ที่ไปหลงรักเพื่อน ผชจขกท ก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย จขกท เชื่อว่าสักวันความรักแบบนี้อาจจะได้การยอมรับในสังคม จขกทเชื่อเสมอว่า " ความรักไม่ได้จำกัดเกี่ยวกับเพศ แต่คนเรามากกว่าที่ไปจำกัดความรัก" สุดท้ายนี้ จขกท ก็ขอให้กำลังใจกำคนที่กำลังแอบรัก และ เพศที่3และเพื่อนที่กำลังแอบชอบเพื่อน ว่า ถ้าเรารักเขาแล้วและไม่สมหวัง แต่จงมีความสุขอยู่กับมัน และพูดกับตัวเองว่าอย่างน้อยฉันได้เกิดมาบนโลกใบนี้และได้รู้จักกับคำว่า"รัก"ที่เกิดขึ้นกับตัวฉันเอง"