เมื่อก่อนทำงานในเมือง รายได้เยอะ การเป็นอยู่ก็ดีปานกลาง เวลาจะทำอะไร หรือซื้ออะไรก็มีให้เลือกหลากหลาย ของใช้บางอย่างก็ถูก หนทางทำรายได้เสริมก็มีเยอะ ตารางเวลาแทบจะเต็มในแต่ละวัน อยากได้ของอะไรก็เกือบจะได้หมด
แต่เมื่อที่บ้านอยากให้หางานทำแถวบ้าน ( เพราะมีลูกสาวคนเดียวมัง เลยไม่อยากให้ทำงานไกลๆ ) แต่ปกติทุกเดือนก็กลับอย่างน้อยก็ 3 วัน
พอได้งานก็กลับมาอยู่บ้าน ความรู้สึกเหมือนจะเสียดาย แต่ก็ไม่ทั้งหมด อาจเพราะรายได้น้อยกว่าเดิม เลยรู้สึกเซงๆ ...แต่ดีที่ได้หยุด เสาร์ อาทิต เลิกงาน 5 โมง ถ้ามีธุระ อยากลาเมื่อไรก็ได้ขอให้บอก
เวลาว่างก็ทำกิจกรรมกับครอบครัวเยอะ ได้ไปเที่ยวตลอด ขอให้เอ่ย
แต่เรื่องมันอยู่ตรงนี้แหละ เวลาว่างเยอะที่อยู่กับครอบครัว ความวุ่นวายภายในก็เกิดขึ้น เลยรู้สึกสับสน อยากกลับไปทำงานที่อื่นอีก
ลาออกจากในเมือง มาสู่บ้านเกิด รายได้ลดลง เวลาเพิ่มขึ้น
แต่เมื่อที่บ้านอยากให้หางานทำแถวบ้าน ( เพราะมีลูกสาวคนเดียวมัง เลยไม่อยากให้ทำงานไกลๆ ) แต่ปกติทุกเดือนก็กลับอย่างน้อยก็ 3 วัน
พอได้งานก็กลับมาอยู่บ้าน ความรู้สึกเหมือนจะเสียดาย แต่ก็ไม่ทั้งหมด อาจเพราะรายได้น้อยกว่าเดิม เลยรู้สึกเซงๆ ...แต่ดีที่ได้หยุด เสาร์ อาทิต เลิกงาน 5 โมง ถ้ามีธุระ อยากลาเมื่อไรก็ได้ขอให้บอก
เวลาว่างก็ทำกิจกรรมกับครอบครัวเยอะ ได้ไปเที่ยวตลอด ขอให้เอ่ย
แต่เรื่องมันอยู่ตรงนี้แหละ เวลาว่างเยอะที่อยู่กับครอบครัว ความวุ่นวายภายในก็เกิดขึ้น เลยรู้สึกสับสน อยากกลับไปทำงานที่อื่นอีก