สำหรับดิฉัน ดิฉันพูดเลยว่าเวลาได้กลิ่นบุหรี่หรือเจอคนกำลังสูบบุหรี่จะรู้สึกเวียนหัว คลื่นไส้ยังไงไม่รู้
แต่ก็ไม่เข้าใจวัยรุ่นสมัยนี้ที่มักมีข้ออ้างว่า "สูบแล้วเท่ห์" มันเป็นข้ออ้างที่ไม่มีเหตุผลมากๆๆ มันอาจจะเท่ห์ในสายตาคุณ
แต่สำหรับคนรอบข้างมันอาจจะดูไม่ดีในสายตาเค้า ยิ่งเมื่อสงกรานต์ที่ผ่านมาดิฉันเห็นกับตาตัวเองเลย ขณะที่คนอื่นๆๆกำลังสาดน้ำกันอยู่ เห็นเด็กผู้ชายคนหนึ่ง อายุน่าจะไม่ถึง14-15 มั้ง(เพราะดูตัวเล็ก)กับผู้ใหญ่(ชาย)คนหนึ่งกำลังสูบบุหรี่กันอยู่ ฉันตกใจมาก อย่าว่าดิฉันโลกสวยเลยนะคะทำไมไอ้ผู้ใหญ่ถึงสอนให้เด็กหัดสูบบุหรี่ตั้งแต่อายุแค่นี้ แล้วสูบกันกลางแจ้งด้วย คือจะโชว์ว่า "กรูสูบบุหรี่เป็นแล้วนะโว้ยย เท่ห์ป่ะล่า" ยังนี้หรอค่ะ คนอย่างดิฉันเห็นหัวใจจะวาย แต่ก็น่ายกย่องสำหรับผู้ที่กำลังเลิกสูบ ยกตัวอย่างบุคคลที่ให้กำเนิดฉัน คือ คุณพ่อของดิฉันนั่นเอง เมื่อก่อนท่านไม่เคยมีประวัติสูบบุหรี่มาเลย แต่อยู่ๆก็มาสูบได้ ไม่รู้ทำไม เวลาดิฉันนอนหลับอยู่ก็แอบไม่สูบหน้าบ้านหลังบ้านบ้าง กลับมาจากทำงานกลิ่นบุหรี่หึ่งเลย แต่ฉันก็พูดกลอกหูท่านตลอดว่า "พ่ออยากเป็นมะเร็งหรือไง" "อยากเป็นเหมือนในโฆษณาหรอ"และ "พ่อไม่รักหนูหรอ" จนคุณพ่อก็เลิกสูบอีกเลย เชื่อเลยว่าความรักที่ยิ่งใหญ่มันทำลายอุปสรรคทุกอย่างได้จริงๆ ที่ดิฉันมาเขียนเล่าสาธยายซะยืดยาวเนี่ย ไม่ได้ต้องการมาบังคับให้คนที่กำลังสูบโมโหเล่น แต่แค่อยากบอกว่าถ้าคุณรักใครสักคนคุณคงไม่อยากทำร้ายเธอด้วยควันบุหรี่หรอกนะคะ ^^
ปล.จขกท.อายุ14ค่ะ คิดได้ คิดเป็นได้แค่นี้ คงไม่มีวุฒิภาวะหรือมันสมองไปสู้พี่ๆบางคนได้ ถ้าหากการแชร์ประสบการณ์เหล่านี้ไปกระทบกับผู้ใดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย ไม่ได้เจตนาจะว่าร้ายใคร^^
มาแชร์ประสบการณ์กับบุคคลที่สูบ"บุหรี่"
แต่ก็ไม่เข้าใจวัยรุ่นสมัยนี้ที่มักมีข้ออ้างว่า "สูบแล้วเท่ห์" มันเป็นข้ออ้างที่ไม่มีเหตุผลมากๆๆ มันอาจจะเท่ห์ในสายตาคุณ
แต่สำหรับคนรอบข้างมันอาจจะดูไม่ดีในสายตาเค้า ยิ่งเมื่อสงกรานต์ที่ผ่านมาดิฉันเห็นกับตาตัวเองเลย ขณะที่คนอื่นๆๆกำลังสาดน้ำกันอยู่ เห็นเด็กผู้ชายคนหนึ่ง อายุน่าจะไม่ถึง14-15 มั้ง(เพราะดูตัวเล็ก)กับผู้ใหญ่(ชาย)คนหนึ่งกำลังสูบบุหรี่กันอยู่ ฉันตกใจมาก อย่าว่าดิฉันโลกสวยเลยนะคะทำไมไอ้ผู้ใหญ่ถึงสอนให้เด็กหัดสูบบุหรี่ตั้งแต่อายุแค่นี้ แล้วสูบกันกลางแจ้งด้วย คือจะโชว์ว่า "กรูสูบบุหรี่เป็นแล้วนะโว้ยย เท่ห์ป่ะล่า" ยังนี้หรอค่ะ คนอย่างดิฉันเห็นหัวใจจะวาย แต่ก็น่ายกย่องสำหรับผู้ที่กำลังเลิกสูบ ยกตัวอย่างบุคคลที่ให้กำเนิดฉัน คือ คุณพ่อของดิฉันนั่นเอง เมื่อก่อนท่านไม่เคยมีประวัติสูบบุหรี่มาเลย แต่อยู่ๆก็มาสูบได้ ไม่รู้ทำไม เวลาดิฉันนอนหลับอยู่ก็แอบไม่สูบหน้าบ้านหลังบ้านบ้าง กลับมาจากทำงานกลิ่นบุหรี่หึ่งเลย แต่ฉันก็พูดกลอกหูท่านตลอดว่า "พ่ออยากเป็นมะเร็งหรือไง" "อยากเป็นเหมือนในโฆษณาหรอ"และ "พ่อไม่รักหนูหรอ" จนคุณพ่อก็เลิกสูบอีกเลย เชื่อเลยว่าความรักที่ยิ่งใหญ่มันทำลายอุปสรรคทุกอย่างได้จริงๆ ที่ดิฉันมาเขียนเล่าสาธยายซะยืดยาวเนี่ย ไม่ได้ต้องการมาบังคับให้คนที่กำลังสูบโมโหเล่น แต่แค่อยากบอกว่าถ้าคุณรักใครสักคนคุณคงไม่อยากทำร้ายเธอด้วยควันบุหรี่หรอกนะคะ ^^
ปล.จขกท.อายุ14ค่ะ คิดได้ คิดเป็นได้แค่นี้ คงไม่มีวุฒิภาวะหรือมันสมองไปสู้พี่ๆบางคนได้ ถ้าหากการแชร์ประสบการณ์เหล่านี้ไปกระทบกับผู้ใดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย ไม่ได้เจตนาจะว่าร้ายใคร^^