สวัสดีครับ
ผมขอมาเล่าเรื่องราวความรักของผมนะครับ ผมชื่อ เต้ ตอนนี้ผมอายุ 17 ครับ ย้อนกลับไปเมื่อตอนผมอยู่ม.2 ผมได้มีเพื่อนอยู่กลุ่มนึง ไปไหน
มาไหนด้วยกัน จนวันนึงผมไปร้องเพลงกับเพื่อนที่ห้างแห่งนึงครับ เป็นตู้เพลง ตู้ข้างๆมีแก้งสาวๆเต็มเลยครับ ซึ่งเพื่อนผมรู้จักเธอ เพื่อนผม
แนะนำให้ผมได้รู้จักเธอคนนึง นามสมมุติว่า แพรว เธอเป็นผู้หญิงที่ไม่สวยมาก แต่เธอขี้เล่น ยิ้มมีเสหน่มาก เราอยู่โรงเรียนเดียวกัน แต่อยู่คนละ
ห้อง เธออยู่ห้องต้นๆ ผมอยู่ห้องท้ายพวกเด็กเกเร ผมชอบเธอมากครับ แต่ผมก็รู้จากเพื่อนเธอว่าเธอชอบรุ่นพี่อยู่คนนึง เป็นรุ่นพี่ม.6 เธอเพ้อฝัน
มากว่าวันนึงพี่เค้าจะมาชอบเธอ ผมก็ไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องรุ่นพี่คนนั้น เพราะรุ่นพี่คนนั้นมีแฟนอยู่แล้ว และเค้ากำลังจะเรียนจบ คงเป็นไปได้ยากที่
จะมาสนใจเด็กม.2 ผมก็ถามเฟสเธอ แต่ถามกับเพื่อนเธอ ผมไปค้นจนเจอเฟสเธอ ผมแอดเฟสเธอไป เธอรับเร็วมากครับ ผมทักแชทไปคุย พอ
ถึงวันปิดเทอม เธอก็ไม่ว่างออนเฟส ผมก็ยังคงรอทักเธอตลอดครับ ปิดเทอม 1 เดือน ผมทักเฟสเธอไปคุยทุกวัน จนเพื่อนของเธอทักมาแซว
ผม เธอเหมือนจะมีใจให้ผมแล้วครับ เราคุยกันจนเปิดเทอม มันเลยวันเกิดเธอมาประมาณ 1 อาทิตย์ ผมรู้มาว่าเธอชอบมินเนี่ยน ผมเลยซื้อตุ๊ก
ตามินเนี่ยนไปให้เธอ พร้อมกับเค้กอันเล็กๆ เธอรับมันไว้แล้วยิ้มให้ แล้วรีบเดินเข้าห้องเรียนเลยครับ บ้านผมกับบ้านเธอ กลับทางเดียวกัน ผม
รอกลับพร้อมเธอทุกวัน แซวเธอเรื่องรุ่นพี่คนนั้นบ้าง ผมตามจีบเธอต่อ อีก 1 เดือน เธอตกลงคบกับผมครับ ผมดีใจมาก เวลาเจอกันที่โรงเรียน
ผมจะเข้าไปหาเธอ เธอมาโรงเรียน 7 โมงเช้า ผมก็จะมารอเธอก่อน (ซึ่งก่อนที่ผมจะเจอเธอ ผมมาโรงเรียนเที่ยงตลอด) ผมมาคอยเธอ พอผม
เห็นเธอเดินมา ผมก็รีบไปช่วยถือกระเป๋า เดินคุยกันมาจนโต๊ะที่โรงอาหาร พักเที่ยงผมก็จะไปหาตลอด เราตกลงจะแลกรหัสเฟสกันครับ พอ
แลกปั๊บ ผมไม่รอช้า ผมรีบเข้าทันที ให้ตายเถอะครับ เธอคุยเยอะมาก มีผู้ชายเข้ามาคุยกับเธอมากมาย เธอก็คุยปกติ จนเราคบกันไปได้ 3
เดือน มีทอมคนนึงทักมาจีบ เป็นรุ่นพี่ม.3 มาคุยกับแพรวทุกวัน ผมหึงมากเพราะทอมคนนั้นชอบทำอะไรโอเว่อร์มากๆ ส่งคำมาหยอด ส่งเพลง
มาให้ โพสหน้าวอลบ้าง จนมีเรื่องกับผมครับ ผมอยากต่อยมันมาก แต่เพื่อนผมเค้าเป็นคนค่อนข้างใจเย็นเลยมาเคลียให้ เพื่อนผมไม่เคยโมโห
ใคร แต่ผมไม่รู้ว่าคุยกับทอมคนนั้นยังไง เพื่อนผมถึงตวาดทอมลั่นโรงอาหาร จนทอมร้องไห้ ผมไปนั่งคุยกับแพรว แพรวร้องไห้ และขอโทษผม
ผมให้อภัยเค้าครับ ยอมได้ แต่ทุกวันเค้าจะคุยกับผู้ชายตลอด ผมไม่ได้เอะใจอะไรเลย เค้าคุยกับรุ่นพี่ผู้ชายอีก ชื่อ ต่อ อยู่ม.3 ซึ่งเพื่อนเธออีก
คนชอบครับ เธอเป็นแม่สื่อให้ ผมยิ่งโล่งใจเลย เวลาผ่านมา 10 เดือน ระหว่างที่คบกัน พักหลัง ผมไม่มีความสุขเลย ตอนนี้ก็ม.3 แล้ว เธอบอก
ว่า ให้ผมไปอยู่กับเพื่อนตลอด ทั้งที่เพื่อนผมเข้าใจว่าคนเราอยากอยู่กับแฟน ติดแฟนไม่เห็นเป็นไร เธอไล่ผมตลอด โดยมีข้ออ้างว่าเธออยาก
อยู่กับเพื่อนมากๆเพราะ ม.3 แล้ว ผมก็ไม่เข้าใจ เพราะผมไปหาเธอก็อยู่กับเพื่อนอยู่แล้ว ยิ่งคบกันนาน เธอยิ่งคุยกับผู้ชายคนอื่นแบบสนิทสนม
มากขึ้น มีบอกคิดถึงกัน เธอใช้บีบีครับ เธอมีพินผู้ชายเยอะมาก มีบางคนก็ทักมาบอกรักเธอ ขอเบอร์บ้าง ตั้งแต่ 6 เดือน มันยิ่งหนักขึ้นทุกวัน
จนผมต้องมองหาผู้หญิงคนใหม่ ผมก็ไปรู้จักรุ่นพี่ผู้หญิงคนนึง เค้าชอบมาคุยมาทักอยู่บ่อยๆ ผมก็คุยกับเค้าครับ คุยๆกันไป จนต่างคนต่างชอบ
แต่ผมยังไม่ได้ออกตัวเยอะ แพรวรู้แพรวก็หึงครับ สั่งให้ผมลบเฟส บล๊อคด้วย ห้ามติดต่ออีกเด็ดขาด ผมก็ทำตามที่เธอบอก เพราะคิดว่าเธอ
คงจะเลิกคุยเยอะเหมือนกัน แต่เปล่าเลยครับ เธอคุยเหมือนเดิม ผมตัดสินใจ ปลดบล๊อค แล้วมาคุยต่อ โดยที่ไม่คุยกับแพรวเลย แพรวโทรมา
หาถามว่าจะเอายังไง ผมก็ตัดสายทิ้ง จนมาเจอกันที่โรงเรียน แพรวบอกว่าขอโทษที่คุยเยอะ จะไม่ทำอีกแล้ว พอกลับบ้านผมก็เห็นเธอคุยเยอะ
อีก ผมตัดใจเลยครับไม่ทนอีกแล้ว ผมคบกับรุ่นพี่เลย แล้วบอกเลิกเธอ เราเลิกกันมา 1 อาทิตย์ครับ ผมได้รู้ว่าเธอมีแฟนใหม่แล้ว ผมก็เฉยๆ
เพราะตัดใจแล้ว แต่ที่ผมต้องช้ำใจอีกก็คือแฟนใหม่แพรว คือ พี่ต่อ คนที่แพรวเป็นแม่สื่อให้เพื่อน แพรวทะเลาะกับเพื่อนคนนั้นรุนแรง เพื่อน
ของแพรวก็ทักมาหาผม ถามว่ารู้เรื่องมั้ยว่าเค้า 2 คนไปจีบกันตอนไหน ผมตอบไปอย่างซื่อๆ ว่าผมไม่รู้เรื่องเลยซักนิด เพื่อนของแพรวบอกผม
ทุกอย่างทุกตอน เล่ามาเป็นนิยายว่าเค้า 2 คน คุยกันมาตั้งแต่ม.1 เป็นแม่สื่อให้นานแล้ว และมีเบอร์โทรคุยติดต่อกัน ไปเที่ยวด้วยกัน นัดเจอกันบ่อย ผมช้ำใจสุดๆเลยครับ แต่ผมก็ยังอยากเป็นเพื่อนกับเธอ (ขอหยาบนิดนึงครับ คือผมกับแพรว เรามีอะไรกันแล้ว) ตอนนี้ผมก็คบกับรุ่นพี่อยู่
ระหว่างที่ผมคบกับรุ่นพี่แรกๆ ผมก็ยังคิดถึงแพรวอยู่บ่อย สงสารแพรวมาก เพราะ พี่ต่อเค้าคบแพรวเล่นๆ ไม่ได้จริงจัง แต่แพรวจริงจังกับพี่ต่อ
มาก สุดท้ายพี่เค้าบอกเลิกแพรวไป แพรวรอพี่เค้ามาตลอด โพสหาพี่เค้า จนพี่เค้าบล๊อคเฟสแพรว ผมได้แต่มองดูอยู่ห่างๆในฐานะเพื่อน ผมไม่
ได้คุยกับแพรวเลยซักคำ ผมอยากกลับไปเป็นเพื่อนกับเธอมาก แต่เธอปฏิเสธความเป็นเพื่อนของผม ตอนนี้ผมอยู่ ม.6 แล้วครับ อยากกล
เป็นเพื่อนเธอจริงๆ ผมคิดถึงเค้า และผมเลิกกับรุ่นพี่คนนั้นนานแล้ว แต่ขอให้พี่เค้าเล่นละครต่อ พี่เค้าก็ยินดีช่วย ผมไม่เคยลืมเธอได้ลง ยิ่งเวลา
เจอหน้าเธอ แล้วเธอหลบตาผม แล้ววิ่งหนีผมไป มันยิ่งเสียใจครับ มันเป็นความรู้สึก แต่ผมก็ไม่เคยได้บอกใครเลยซักนิด จะแอบดูเฟสเธอ เธอ
ก็บล๊อค ถ้ามีโอกาสผมจเลือกเป็นเพื่อนกับเธอตั้งแต่แรก เราจะได้ไม่ต้องหลบหน้ากันแบบนี้
ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาจนจบนะครับ คิดจะจีบใครที่เป็นเพื่อน ระวังเป็นแบบผมนะครับ
สุดท้าย ผมควรจะทำยังไงให้เธอกลับมาเป็นเพื่อนผมครับ
ทำยังไงดีครับ อยากเป็นเพื่อนกับเธอ
ผมขอมาเล่าเรื่องราวความรักของผมนะครับ ผมชื่อ เต้ ตอนนี้ผมอายุ 17 ครับ ย้อนกลับไปเมื่อตอนผมอยู่ม.2 ผมได้มีเพื่อนอยู่กลุ่มนึง ไปไหน
มาไหนด้วยกัน จนวันนึงผมไปร้องเพลงกับเพื่อนที่ห้างแห่งนึงครับ เป็นตู้เพลง ตู้ข้างๆมีแก้งสาวๆเต็มเลยครับ ซึ่งเพื่อนผมรู้จักเธอ เพื่อนผม
แนะนำให้ผมได้รู้จักเธอคนนึง นามสมมุติว่า แพรว เธอเป็นผู้หญิงที่ไม่สวยมาก แต่เธอขี้เล่น ยิ้มมีเสหน่มาก เราอยู่โรงเรียนเดียวกัน แต่อยู่คนละ
ห้อง เธออยู่ห้องต้นๆ ผมอยู่ห้องท้ายพวกเด็กเกเร ผมชอบเธอมากครับ แต่ผมก็รู้จากเพื่อนเธอว่าเธอชอบรุ่นพี่อยู่คนนึง เป็นรุ่นพี่ม.6 เธอเพ้อฝัน
มากว่าวันนึงพี่เค้าจะมาชอบเธอ ผมก็ไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องรุ่นพี่คนนั้น เพราะรุ่นพี่คนนั้นมีแฟนอยู่แล้ว และเค้ากำลังจะเรียนจบ คงเป็นไปได้ยากที่
จะมาสนใจเด็กม.2 ผมก็ถามเฟสเธอ แต่ถามกับเพื่อนเธอ ผมไปค้นจนเจอเฟสเธอ ผมแอดเฟสเธอไป เธอรับเร็วมากครับ ผมทักแชทไปคุย พอ
ถึงวันปิดเทอม เธอก็ไม่ว่างออนเฟส ผมก็ยังคงรอทักเธอตลอดครับ ปิดเทอม 1 เดือน ผมทักเฟสเธอไปคุยทุกวัน จนเพื่อนของเธอทักมาแซว
ผม เธอเหมือนจะมีใจให้ผมแล้วครับ เราคุยกันจนเปิดเทอม มันเลยวันเกิดเธอมาประมาณ 1 อาทิตย์ ผมรู้มาว่าเธอชอบมินเนี่ยน ผมเลยซื้อตุ๊ก
ตามินเนี่ยนไปให้เธอ พร้อมกับเค้กอันเล็กๆ เธอรับมันไว้แล้วยิ้มให้ แล้วรีบเดินเข้าห้องเรียนเลยครับ บ้านผมกับบ้านเธอ กลับทางเดียวกัน ผม
รอกลับพร้อมเธอทุกวัน แซวเธอเรื่องรุ่นพี่คนนั้นบ้าง ผมตามจีบเธอต่อ อีก 1 เดือน เธอตกลงคบกับผมครับ ผมดีใจมาก เวลาเจอกันที่โรงเรียน
ผมจะเข้าไปหาเธอ เธอมาโรงเรียน 7 โมงเช้า ผมก็จะมารอเธอก่อน (ซึ่งก่อนที่ผมจะเจอเธอ ผมมาโรงเรียนเที่ยงตลอด) ผมมาคอยเธอ พอผม
เห็นเธอเดินมา ผมก็รีบไปช่วยถือกระเป๋า เดินคุยกันมาจนโต๊ะที่โรงอาหาร พักเที่ยงผมก็จะไปหาตลอด เราตกลงจะแลกรหัสเฟสกันครับ พอ
แลกปั๊บ ผมไม่รอช้า ผมรีบเข้าทันที ให้ตายเถอะครับ เธอคุยเยอะมาก มีผู้ชายเข้ามาคุยกับเธอมากมาย เธอก็คุยปกติ จนเราคบกันไปได้ 3
เดือน มีทอมคนนึงทักมาจีบ เป็นรุ่นพี่ม.3 มาคุยกับแพรวทุกวัน ผมหึงมากเพราะทอมคนนั้นชอบทำอะไรโอเว่อร์มากๆ ส่งคำมาหยอด ส่งเพลง
มาให้ โพสหน้าวอลบ้าง จนมีเรื่องกับผมครับ ผมอยากต่อยมันมาก แต่เพื่อนผมเค้าเป็นคนค่อนข้างใจเย็นเลยมาเคลียให้ เพื่อนผมไม่เคยโมโห
ใคร แต่ผมไม่รู้ว่าคุยกับทอมคนนั้นยังไง เพื่อนผมถึงตวาดทอมลั่นโรงอาหาร จนทอมร้องไห้ ผมไปนั่งคุยกับแพรว แพรวร้องไห้ และขอโทษผม
ผมให้อภัยเค้าครับ ยอมได้ แต่ทุกวันเค้าจะคุยกับผู้ชายตลอด ผมไม่ได้เอะใจอะไรเลย เค้าคุยกับรุ่นพี่ผู้ชายอีก ชื่อ ต่อ อยู่ม.3 ซึ่งเพื่อนเธออีก
คนชอบครับ เธอเป็นแม่สื่อให้ ผมยิ่งโล่งใจเลย เวลาผ่านมา 10 เดือน ระหว่างที่คบกัน พักหลัง ผมไม่มีความสุขเลย ตอนนี้ก็ม.3 แล้ว เธอบอก
ว่า ให้ผมไปอยู่กับเพื่อนตลอด ทั้งที่เพื่อนผมเข้าใจว่าคนเราอยากอยู่กับแฟน ติดแฟนไม่เห็นเป็นไร เธอไล่ผมตลอด โดยมีข้ออ้างว่าเธออยาก
อยู่กับเพื่อนมากๆเพราะ ม.3 แล้ว ผมก็ไม่เข้าใจ เพราะผมไปหาเธอก็อยู่กับเพื่อนอยู่แล้ว ยิ่งคบกันนาน เธอยิ่งคุยกับผู้ชายคนอื่นแบบสนิทสนม
มากขึ้น มีบอกคิดถึงกัน เธอใช้บีบีครับ เธอมีพินผู้ชายเยอะมาก มีบางคนก็ทักมาบอกรักเธอ ขอเบอร์บ้าง ตั้งแต่ 6 เดือน มันยิ่งหนักขึ้นทุกวัน
จนผมต้องมองหาผู้หญิงคนใหม่ ผมก็ไปรู้จักรุ่นพี่ผู้หญิงคนนึง เค้าชอบมาคุยมาทักอยู่บ่อยๆ ผมก็คุยกับเค้าครับ คุยๆกันไป จนต่างคนต่างชอบ
แต่ผมยังไม่ได้ออกตัวเยอะ แพรวรู้แพรวก็หึงครับ สั่งให้ผมลบเฟส บล๊อคด้วย ห้ามติดต่ออีกเด็ดขาด ผมก็ทำตามที่เธอบอก เพราะคิดว่าเธอ
คงจะเลิกคุยเยอะเหมือนกัน แต่เปล่าเลยครับ เธอคุยเหมือนเดิม ผมตัดสินใจ ปลดบล๊อค แล้วมาคุยต่อ โดยที่ไม่คุยกับแพรวเลย แพรวโทรมา
หาถามว่าจะเอายังไง ผมก็ตัดสายทิ้ง จนมาเจอกันที่โรงเรียน แพรวบอกว่าขอโทษที่คุยเยอะ จะไม่ทำอีกแล้ว พอกลับบ้านผมก็เห็นเธอคุยเยอะ
อีก ผมตัดใจเลยครับไม่ทนอีกแล้ว ผมคบกับรุ่นพี่เลย แล้วบอกเลิกเธอ เราเลิกกันมา 1 อาทิตย์ครับ ผมได้รู้ว่าเธอมีแฟนใหม่แล้ว ผมก็เฉยๆ
เพราะตัดใจแล้ว แต่ที่ผมต้องช้ำใจอีกก็คือแฟนใหม่แพรว คือ พี่ต่อ คนที่แพรวเป็นแม่สื่อให้เพื่อน แพรวทะเลาะกับเพื่อนคนนั้นรุนแรง เพื่อน
ของแพรวก็ทักมาหาผม ถามว่ารู้เรื่องมั้ยว่าเค้า 2 คนไปจีบกันตอนไหน ผมตอบไปอย่างซื่อๆ ว่าผมไม่รู้เรื่องเลยซักนิด เพื่อนของแพรวบอกผม
ทุกอย่างทุกตอน เล่ามาเป็นนิยายว่าเค้า 2 คน คุยกันมาตั้งแต่ม.1 เป็นแม่สื่อให้นานแล้ว และมีเบอร์โทรคุยติดต่อกัน ไปเที่ยวด้วยกัน นัดเจอกันบ่อย ผมช้ำใจสุดๆเลยครับ แต่ผมก็ยังอยากเป็นเพื่อนกับเธอ (ขอหยาบนิดนึงครับ คือผมกับแพรว เรามีอะไรกันแล้ว) ตอนนี้ผมก็คบกับรุ่นพี่อยู่
ระหว่างที่ผมคบกับรุ่นพี่แรกๆ ผมก็ยังคิดถึงแพรวอยู่บ่อย สงสารแพรวมาก เพราะ พี่ต่อเค้าคบแพรวเล่นๆ ไม่ได้จริงจัง แต่แพรวจริงจังกับพี่ต่อ
มาก สุดท้ายพี่เค้าบอกเลิกแพรวไป แพรวรอพี่เค้ามาตลอด โพสหาพี่เค้า จนพี่เค้าบล๊อคเฟสแพรว ผมได้แต่มองดูอยู่ห่างๆในฐานะเพื่อน ผมไม่
ได้คุยกับแพรวเลยซักคำ ผมอยากกลับไปเป็นเพื่อนกับเธอมาก แต่เธอปฏิเสธความเป็นเพื่อนของผม ตอนนี้ผมอยู่ ม.6 แล้วครับ อยากกล
เป็นเพื่อนเธอจริงๆ ผมคิดถึงเค้า และผมเลิกกับรุ่นพี่คนนั้นนานแล้ว แต่ขอให้พี่เค้าเล่นละครต่อ พี่เค้าก็ยินดีช่วย ผมไม่เคยลืมเธอได้ลง ยิ่งเวลา
เจอหน้าเธอ แล้วเธอหลบตาผม แล้ววิ่งหนีผมไป มันยิ่งเสียใจครับ มันเป็นความรู้สึก แต่ผมก็ไม่เคยได้บอกใครเลยซักนิด จะแอบดูเฟสเธอ เธอ
ก็บล๊อค ถ้ามีโอกาสผมจเลือกเป็นเพื่อนกับเธอตั้งแต่แรก เราจะได้ไม่ต้องหลบหน้ากันแบบนี้
ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาจนจบนะครับ คิดจะจีบใครที่เป็นเพื่อน ระวังเป็นแบบผมนะครับ
สุดท้าย ผมควรจะทำยังไงให้เธอกลับมาเป็นเพื่อนผมครับ