เราเลิกกับแฟนมา2ปีแล้วค่ะ  เป็นคนที่เรารักมากและมากที่สุด  คือใจเราไม่ได้เสียอกเสียใจอะไรแล้ว  ไม่มีน้ำตา ไม่มีความต้องการกับมาคบกันอะไรงี้  แต่ด้วยความที่เราคบกันมา4ปี  เลยผ่านอะไรกันมาเรียกว่าทุกอย่าง  เลยทำให้ไม่ว่าเราจะทำอะไร  เดินเที่ยว กินข้าว  อ่านข่าวนู้นนี่ ทำให้เรานึกถึงเค้าตลอด  คิดถึงทุกวันนะคะ  แต่ไม่ได้เจ็บ ไม่ทรมาร  คิดถึงเฉยๆค่ะ  อันนี้คงจะเรียกว่าผูกพัน
(ทั้งเราและเค้าต่างมีคนใหม่แล้วทั้งคู่นะคะ)  แต่ช่วงนี้เราเป็นหนักเลยค่ะ  ไม่ว่าเราจะทำอะไร เราก็นึกถึงเค้าตลอด  ฟังเพลงเศร้าแล้วเราก็นึกถึงหน้าเค้าแล้วเศร้าตามอีก  เง้ออ  สับสนแล้วนะ  แต่การคิดถึงเค้าเราไม่เจ็บนี่แหละ  เราโอเคกับการไม่มีเค้ามานานแล้ว ตอนคบกันเราเป็นฝ่ายวิ่งตามทุกอย่าง  ยอมทุกอย่างค่ะ  ตลอดเวลาที่คบกันเสียใจอยู่บ่อยๆเลยก็ว่าได้ บ่อยมาก  แต่เราก็อุ่นใจและสุขใจทุกวันที่มีกันนะในตอนนั้น   และทุกวันนี้ถึงจะไม่ได้ต้องการกลับมาคบกัน  แต่เค้าเป็นคนที่เราพร้อมจะกลับมาคบได้เสมอ  แบบว่า อยากกลับมาเมื่อไรก็โอเคอ่ะ  เป็นคนที่กลับมาแล้วเราไม่ต้องพิจารณาเลย ต่อให้กลับมาต้องวิ่งตามตลอด  เอาใจทุกอย่าง แต่เราก็คิดว่าเราโอเคและเข้าใจรู้ใจทุกอย่างแล้วอ่ะ อารมคุ้นเคย แต่ไม่คบกันก็ไม่ได้เศร้าอะไร อยู่ได้ปกติ  อันนี้คืออะไรคะ  รักรึป่าว  หรือแค่ผูกพันเฉยๆ  ช่วงนี้นึกถึงบ่อยมากๆ