คือ หนูสงสัยค่ะว่าทำไมผู้ใหญ่จะไม่ค่อยเข้าใจวัยรุ่น บางทีท่าานจะชอบจู้จี้ ขี้บ่น อะไรแบบนี้
คือวันเกิดพ่อค่ะ แม่ของหนูจะไปซื้อเค้กวันเกิดให้พ่อ แล้วที่นี้เราก็อยู่บ้านคนเดียว ก็เล่นกับเพื่อนๆทีหมู่บ้าน
ตอนเย็นๆท่านกลับมาเราก็เลยถามว่า"แม่ได้ซื้อการ์ดมารึเปล่า"แม่เลยบอกว่า"เออ แม่ลืมซื้ออ่ะ"คราวนี้เราก็แบบเซ็งๆนิดหน่อยว่าทำไมไม่ซื้อมา
คราวนี้แม่เลยกะว่าจะทำในคอมแล้วปริ้นท์ออกมา คราวนี้ปริ้นท์เสร็จเรียบร้อยแบบสวยงามเลย พอตกดึก แม่กับเราก็ไปเขียนการ์ดวันเกิดพ่อ
คราวนี้เราเขียนนาน คือเขียนอวยพรด้วย แต่คือการ์ดมันว่างมากอ่ะข้างล่าง เราก็เลยคิดว่าจะวาดรูปตกแต่งนิดนึง แล้วพ่อเราโทรมา แม่ก็คุยกับพ่อ ส่วนเราก็
ตกแต่งให้เสร็จโดยที่เราไม่ได้ฟังอะไร(ไปหยิบยางลบข้างบนด้วย) พ่อเราขอสายเราพ่อก็ถามเราว่า"กินอะไรยัง"เราก็ตอบกินแล้วพ่อถามอีกว่า"กินอะไร"เราเลยตอบความจริงไปหมด
แม่เราก็เอ้าเท้าเขี่ยๆแขนคราวนี้แม่ก็พูดอะไรไม่รู้(แบบพูดเบาๆ)คราวนี้เราคุยเสร็จแม่ก็บอกว่า"โง่" คือแบบ..โกรธอ่ะแม่เราคุยเสร็จก็ด่าไอคำนั้นอีก คือด่าไม่ใช่ว่าตักเตือนอ่ะเหมือนว่าเราทำไรก็ผิดไปหมดเรื่องนิดๆ..แล้วด่าเราเสร็จก็ขึ้นห้องเสียงดังปิดประตูเสียงดังบอกอีกว่า"การ์ดไม่เขียนแล้วช้า" คราวนี้ก็ปิดประตูเสียงดังใส่เราไปเลย เราเลยคิดว่าทำไมเรื่องเล็กๆต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่ พ่อก็ไม่รู้ด้วยซำ้ว่าไปซื้อเค้ก..เช้าวันนั้นมาเราก็โดนด่าอีกเรื่องเดิม เราก็ทำเฉยไม่สนใจ
คราวนี้แม่เราไปทำงานเราก็ทำหน้าหงอยๆพ่อเลยถามว่า"เป็นอะไร"เราก็เลยเล่าเรื่องให้ฟังว่าเป้นแบบนี้แบบนั้น คือเราไม่ชอบเวลาด่า ด่าเหมือนเพื่อนเล่น โง่คำหนึ่ง สองครั้งบ้างไรเงี๊ยโดยที่เวลาแม่เราจะโพสอะไรไปก็ถามว่าคีย์บอร์ดเขียนยังไงอะไรอย่างเนี๊ย คราวนี้อยากรู้ว่าใครโง่แต่ก็ไม่กล้าด่าแบบนั้นหรอก(แอบเลวนิดๆแต่ก็ด่าในใจ)
แล้วแม่เราเป็นคนที่เวลาโกรธ โกรธแบบใช้อารมณ์อ่ะ คือก็ไม่รู้จะทำไงแล้ว มันเหนื่อยที่ต้องมาทนแบบนี้แต่มันก็ต้องทนอะ(ระบายเลยแระ) มีแต่พ่อนะที่เข้าใจเรา แต่เราควรทำยังไงอ่ะคือให้ท่านไม่ต้องตีกรอบให้เรา ถึงตีกรอบไป เราก็ไม่ได้สูบบุหรี่ กินเหล้าเมายา มีต่อยมีตบ เซ็กซ์ อะไรแบบนี้ เราก็อยากจะมีอิสระบ้าง อยากทำอะไรก็ได้ที่มันแบบอิสระ ไม่ใช่จับผิดตลอดเวลา คือแบบอยากให้เข้าใจวัยรุ่นอ่ะ
#ช่วยบอกหน่อยละกันนว่าต้องควรทำยังไงหรือแสดงความคิดเห็นมาก็ได้
ขอบคุณค่ะ
ทำไมผู้ใหญ่ไม่ค่อยเข้าใจกับวัยรุ่น
คือวันเกิดพ่อค่ะ แม่ของหนูจะไปซื้อเค้กวันเกิดให้พ่อ แล้วที่นี้เราก็อยู่บ้านคนเดียว ก็เล่นกับเพื่อนๆทีหมู่บ้าน
ตอนเย็นๆท่านกลับมาเราก็เลยถามว่า"แม่ได้ซื้อการ์ดมารึเปล่า"แม่เลยบอกว่า"เออ แม่ลืมซื้ออ่ะ"คราวนี้เราก็แบบเซ็งๆนิดหน่อยว่าทำไมไม่ซื้อมา
คราวนี้แม่เลยกะว่าจะทำในคอมแล้วปริ้นท์ออกมา คราวนี้ปริ้นท์เสร็จเรียบร้อยแบบสวยงามเลย พอตกดึก แม่กับเราก็ไปเขียนการ์ดวันเกิดพ่อ
คราวนี้เราเขียนนาน คือเขียนอวยพรด้วย แต่คือการ์ดมันว่างมากอ่ะข้างล่าง เราก็เลยคิดว่าจะวาดรูปตกแต่งนิดนึง แล้วพ่อเราโทรมา แม่ก็คุยกับพ่อ ส่วนเราก็
ตกแต่งให้เสร็จโดยที่เราไม่ได้ฟังอะไร(ไปหยิบยางลบข้างบนด้วย) พ่อเราขอสายเราพ่อก็ถามเราว่า"กินอะไรยัง"เราก็ตอบกินแล้วพ่อถามอีกว่า"กินอะไร"เราเลยตอบความจริงไปหมด
แม่เราก็เอ้าเท้าเขี่ยๆแขนคราวนี้แม่ก็พูดอะไรไม่รู้(แบบพูดเบาๆ)คราวนี้เราคุยเสร็จแม่ก็บอกว่า"โง่" คือแบบ..โกรธอ่ะแม่เราคุยเสร็จก็ด่าไอคำนั้นอีก คือด่าไม่ใช่ว่าตักเตือนอ่ะเหมือนว่าเราทำไรก็ผิดไปหมดเรื่องนิดๆ..แล้วด่าเราเสร็จก็ขึ้นห้องเสียงดังปิดประตูเสียงดังบอกอีกว่า"การ์ดไม่เขียนแล้วช้า" คราวนี้ก็ปิดประตูเสียงดังใส่เราไปเลย เราเลยคิดว่าทำไมเรื่องเล็กๆต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่ พ่อก็ไม่รู้ด้วยซำ้ว่าไปซื้อเค้ก..เช้าวันนั้นมาเราก็โดนด่าอีกเรื่องเดิม เราก็ทำเฉยไม่สนใจ
คราวนี้แม่เราไปทำงานเราก็ทำหน้าหงอยๆพ่อเลยถามว่า"เป็นอะไร"เราก็เลยเล่าเรื่องให้ฟังว่าเป้นแบบนี้แบบนั้น คือเราไม่ชอบเวลาด่า ด่าเหมือนเพื่อนเล่น โง่คำหนึ่ง สองครั้งบ้างไรเงี๊ยโดยที่เวลาแม่เราจะโพสอะไรไปก็ถามว่าคีย์บอร์ดเขียนยังไงอะไรอย่างเนี๊ย คราวนี้อยากรู้ว่าใครโง่แต่ก็ไม่กล้าด่าแบบนั้นหรอก(แอบเลวนิดๆแต่ก็ด่าในใจ)
แล้วแม่เราเป็นคนที่เวลาโกรธ โกรธแบบใช้อารมณ์อ่ะ คือก็ไม่รู้จะทำไงแล้ว มันเหนื่อยที่ต้องมาทนแบบนี้แต่มันก็ต้องทนอะ(ระบายเลยแระ) มีแต่พ่อนะที่เข้าใจเรา แต่เราควรทำยังไงอ่ะคือให้ท่านไม่ต้องตีกรอบให้เรา ถึงตีกรอบไป เราก็ไม่ได้สูบบุหรี่ กินเหล้าเมายา มีต่อยมีตบ เซ็กซ์ อะไรแบบนี้ เราก็อยากจะมีอิสระบ้าง อยากทำอะไรก็ได้ที่มันแบบอิสระ ไม่ใช่จับผิดตลอดเวลา คือแบบอยากให้เข้าใจวัยรุ่นอ่ะ
#ช่วยบอกหน่อยละกันนว่าต้องควรทำยังไงหรือแสดงความคิดเห็นมาก็ได้