คนที่สนิทกันได้ฝากคนงานชายให้มาทำงานที่สวนคนนึง
ช่วงนี้ปิดเทอมเวลามาทำงานต้องเอาลูกคนเล็ก อายุประมาณ 7 ขวบมาด้วย (ขอเรียกว่าน้อง ก)
ไม่มีคนเลี้ยง เพราะเลิกกับเมียมาได้ประมาณ 2 ปีแล้ว
ปกติดิฉันอยู่กรุงเทพฯ แต่ต้องไปจ่ายเงินคนงานทุก 2 อาทิตย์
ครั้งแรกที่เจอเด็กคนนี้น่ารักมาก พูดเพราะ ปากหวาน ชอบอ้อนสามีดิฉัน รู้เรื่องทุกอย่าง
เล่นกับลูกดิฉัน (9 ขวบ) แบบเรียบร้อย บอกอะไรก็เชื่อ ปล่อยให้เล่นกันไม่มีปัญหาอะไร
จนเมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา ซึ่งเป็นการเจอกันครั้งที่ 2 ก็ปล่อยให้เล่นกันอีก แต่ครั้งนี้ช็อกกับพฤติกรรมแปลก ๆ ค่ะ
ครั้งแรก ลูกชายดิฉันนั่งขัดสมาธิอยู่ น้อง ก เดินมาแล้วกระแทกนั่งลงไปที่ตัก
ลูกร้องว่าเจ็บ ดิฉันเห็นเลยร้องเตือนไปว่า “อย่าทำอย่างนั้นครับ พี่เค้าเจ็บ ”
น้อง ก หันมามองดิฉัน แล้วยิ้มแบบไร้เดียงสามาก (ขอบอกว่ามากกกกก..) ทำท่าลุกขึ้น ดิฉันคิดว่าเค้าคงเชื่อที่เราพูด
แต่กลับเป็นว่าน้อง ก กระแทกลงไปที่ตักลูกชายดิฉันอีก คราวนี้แรงกว่าครั้งแรก โดนท้องเต็ม ๆ
ลูกชายเจ็บจนร้องไห้ ดิฉันเลยทำเสียงเข้มบอกว่า “ ถ้าน้อง ก เล่นเจ็บ ๆ แบบนี้เดี๋ยวไม่มีใครเล่นด้วยนะ”
น้องเค้าก็ทำหน้าเฉย ๆ แล้วเดินไปเล่นที่อื่น
พอถึงเวลากินข้าวกลางวัน น้อง ก ไม่ยอมไปกินกับพ่อ จะมากินกับเราด้วย
ช่วยหยิบนั่นนี่ พูดเพราะ ปากหวานกับสามีดิฉัน จะกินนั่น จะกินนี่ ให้สามีดิฉันตักให้
บอกจะกินให้หมด เพราะมีประโยชน์ จะไม่กินเหลือ เสียดายของ เดี๋ยวเป็นเด็กไม่ดี ฯลฯ
สามียังชมให้ลูกชายฟังว่าน้อง ก รู้เรื่อง น่ารัก สุดท้ายกินไป 2-3 คำ บอกอิ่ม
ข้าว + กับข้าว เหลือเต็มจาน หันไปกินขนมลูกชายดิฉันเฉยเลย (รู้ตอนหลังว่าแย่งมา)
กินข้าวเสร็จ น้อง ก ก็ไม่ไปไหน ตามติดอยู่ตลอด ดิฉันก็ให้ลูกชายนอน น้อง ก ก็จะนอนด้วย
แต่พอเผลอแอบถีบท้อง ถีบขาลูกดิฉันตลอด จนต้องเตือนหลายครั้ง
ตอนบ่ายดิฉันไปดูงานอีกที่ ปล่อยลูกนอนเล่นที่บ้านพักกับคนงานผู้หญิง 2 คน โดยคราวนี้น้อง ก ไปกับพ่อเค้าด้วย
พอใกล้ 4 โมง กลับมาที่บ้านพัก ใกล้ถึงบ้านได้ยินเสียงคนงานร้องเอะอะ แต่ฟังไม่รู้เรื่อง (ภาษาเขมร) รีบเดินเข้ามาดู
ภาพที่เห็นคือลูกชายดิฉันนอนคว่ำ น้อง ก นั่งคร่อมอยู่ในมือดึงหมวกลูกชายดิฉันไปด้านหลัง
โดยที่สายคล้องหมวกรัดคอลูกชายดิฉันอยู่ มือลูกพยายามดึงสายคล้องหมวกลง แต่ดึงไม่ออกเพราะมันรัดแน่น
คนงานผู้หญิง 2 คน คนนึงดึงสายหมวกลง อีกคนแกะมือน้อง ก ออก น้องเค้าก็ดิ้น
ร้องด่าคนงาน “อย่ามายุ่งกับกรู!! อย่ามาจับกรู!! ปล่อยกรู!! Eเห..!! Eสั..!!”
ดิฉันเลยตะโกนไปว่า “ทำอะไรกัน ทำไมทำอย่างนั้น” น้อง ก พอเห็นดิฉัน หยุดค่ะ!! แต่มือยังกำหมวกอยู่
แล้วยิ้มแบบไร้เดียงสาเหมือนเมื่อเช้า พูดว่า “หนูเล่นกับพี่เค้าอยู่ครับ” แล้วปล่อยหมวกลุกขึ้นเดินไปเฉย ๆ
คนงานบอกว่า ลูกชายนอนคว่ำอ่านหนังสืออยู่ น้อง ก มาถึงก็กระโดดคร่อมหลังแล้วกระชากหมวก
คนงานเห็นเลยรีบเค้ามาแยก ดิฉันก็มาถึงพอดี
ยังเล่าให้ฟังอีกว่าเมื่อเช้า เค้านั่งอาบน้ำให้ลูกอยู่ ลูกชายดิฉันเข้าไปเล่นในโอ่งแตก(โอ่งใบใหญ่ค่ะ)
น้อง ก เข้าไปในโอ่งแล้วพยายามเอาหัวลูกชายดิฉันกระแทกกับขอบโอ่งที่แตก
คนงานเห็นเลยตี น้อง ก ร้องไห้ตะโกนด่า วิ่งหนีไปยืนตากแดดเรียกยังไงก็ไม่สนใจ
พอไปจับตัวก็ดิ้นสะบัด จนคนงานต้องปล่อยให้ยืนอยู่แบบนั้น
ตอนที่จ่ายเงินคนงาน ลูกชายดิฉันขอไปนอน แต่ไม่ไกลมากยังมองเห็นกันอยู่ มัวก้มหน้าก้มตา เงยหน้ามาอีกที
คราวนี้เจอน้อง ก กำลังยืนง้างเท้าอยู่บนหัวลูกชายค่ะ
หันหน้ามองไปมา พอดีหันมาเห็นดิฉันน้องเค้ายิ้มแบบเดิม (เกลียดรอยยิ้มนี้จริง ๆ )
แล้วค่อย ๆ เอาเท้าลง ไถลตัวลงไปนอนกับพื้น ค่อยกลิ้งตัวลงไปด้านล่าง
ดิฉันอึ้งมาก ไม่รู้ว่าทำไมน้องเค้าถึงเป็นแบบนี้ จะว่าขาดความอบอุ่นก็เห็นพ่อน้องเค้าดูแลเอาใจใส่ดี พูดจากับน้องดี
พอมีวิธีที่จะแก้พฤติกรรมของน้อง ก ได้บ้างคะ ปล่อยไว้ยิ่งโตขึ้นคงแก้ยาก
ถ้าช่วยได้ก็อยากช่วยค่ะ ไม่อยากปล่อยไว้ให้เป็นปัญหาสังคมในวันข้างหน้า
มาขอคำปรึกษาค่ะ ว่าจะช่วยแก้พฤติกรรมของเด็กคนนี้ยังไง
ช่วงนี้ปิดเทอมเวลามาทำงานต้องเอาลูกคนเล็ก อายุประมาณ 7 ขวบมาด้วย (ขอเรียกว่าน้อง ก)
ไม่มีคนเลี้ยง เพราะเลิกกับเมียมาได้ประมาณ 2 ปีแล้ว
ปกติดิฉันอยู่กรุงเทพฯ แต่ต้องไปจ่ายเงินคนงานทุก 2 อาทิตย์
ครั้งแรกที่เจอเด็กคนนี้น่ารักมาก พูดเพราะ ปากหวาน ชอบอ้อนสามีดิฉัน รู้เรื่องทุกอย่าง
เล่นกับลูกดิฉัน (9 ขวบ) แบบเรียบร้อย บอกอะไรก็เชื่อ ปล่อยให้เล่นกันไม่มีปัญหาอะไร
จนเมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา ซึ่งเป็นการเจอกันครั้งที่ 2 ก็ปล่อยให้เล่นกันอีก แต่ครั้งนี้ช็อกกับพฤติกรรมแปลก ๆ ค่ะ
ครั้งแรก ลูกชายดิฉันนั่งขัดสมาธิอยู่ น้อง ก เดินมาแล้วกระแทกนั่งลงไปที่ตัก
ลูกร้องว่าเจ็บ ดิฉันเห็นเลยร้องเตือนไปว่า “อย่าทำอย่างนั้นครับ พี่เค้าเจ็บ ”
น้อง ก หันมามองดิฉัน แล้วยิ้มแบบไร้เดียงสามาก (ขอบอกว่ามากกกกก..) ทำท่าลุกขึ้น ดิฉันคิดว่าเค้าคงเชื่อที่เราพูด
แต่กลับเป็นว่าน้อง ก กระแทกลงไปที่ตักลูกชายดิฉันอีก คราวนี้แรงกว่าครั้งแรก โดนท้องเต็ม ๆ
ลูกชายเจ็บจนร้องไห้ ดิฉันเลยทำเสียงเข้มบอกว่า “ ถ้าน้อง ก เล่นเจ็บ ๆ แบบนี้เดี๋ยวไม่มีใครเล่นด้วยนะ”
น้องเค้าก็ทำหน้าเฉย ๆ แล้วเดินไปเล่นที่อื่น
พอถึงเวลากินข้าวกลางวัน น้อง ก ไม่ยอมไปกินกับพ่อ จะมากินกับเราด้วย
ช่วยหยิบนั่นนี่ พูดเพราะ ปากหวานกับสามีดิฉัน จะกินนั่น จะกินนี่ ให้สามีดิฉันตักให้
บอกจะกินให้หมด เพราะมีประโยชน์ จะไม่กินเหลือ เสียดายของ เดี๋ยวเป็นเด็กไม่ดี ฯลฯ
สามียังชมให้ลูกชายฟังว่าน้อง ก รู้เรื่อง น่ารัก สุดท้ายกินไป 2-3 คำ บอกอิ่ม
ข้าว + กับข้าว เหลือเต็มจาน หันไปกินขนมลูกชายดิฉันเฉยเลย (รู้ตอนหลังว่าแย่งมา)
กินข้าวเสร็จ น้อง ก ก็ไม่ไปไหน ตามติดอยู่ตลอด ดิฉันก็ให้ลูกชายนอน น้อง ก ก็จะนอนด้วย
แต่พอเผลอแอบถีบท้อง ถีบขาลูกดิฉันตลอด จนต้องเตือนหลายครั้ง
ตอนบ่ายดิฉันไปดูงานอีกที่ ปล่อยลูกนอนเล่นที่บ้านพักกับคนงานผู้หญิง 2 คน โดยคราวนี้น้อง ก ไปกับพ่อเค้าด้วย
พอใกล้ 4 โมง กลับมาที่บ้านพัก ใกล้ถึงบ้านได้ยินเสียงคนงานร้องเอะอะ แต่ฟังไม่รู้เรื่อง (ภาษาเขมร) รีบเดินเข้ามาดู
ภาพที่เห็นคือลูกชายดิฉันนอนคว่ำ น้อง ก นั่งคร่อมอยู่ในมือดึงหมวกลูกชายดิฉันไปด้านหลัง
โดยที่สายคล้องหมวกรัดคอลูกชายดิฉันอยู่ มือลูกพยายามดึงสายคล้องหมวกลง แต่ดึงไม่ออกเพราะมันรัดแน่น
คนงานผู้หญิง 2 คน คนนึงดึงสายหมวกลง อีกคนแกะมือน้อง ก ออก น้องเค้าก็ดิ้น
ร้องด่าคนงาน “อย่ามายุ่งกับกรู!! อย่ามาจับกรู!! ปล่อยกรู!! Eเห..!! Eสั..!!”
ดิฉันเลยตะโกนไปว่า “ทำอะไรกัน ทำไมทำอย่างนั้น” น้อง ก พอเห็นดิฉัน หยุดค่ะ!! แต่มือยังกำหมวกอยู่
แล้วยิ้มแบบไร้เดียงสาเหมือนเมื่อเช้า พูดว่า “หนูเล่นกับพี่เค้าอยู่ครับ” แล้วปล่อยหมวกลุกขึ้นเดินไปเฉย ๆ
คนงานบอกว่า ลูกชายนอนคว่ำอ่านหนังสืออยู่ น้อง ก มาถึงก็กระโดดคร่อมหลังแล้วกระชากหมวก
คนงานเห็นเลยรีบเค้ามาแยก ดิฉันก็มาถึงพอดี
ยังเล่าให้ฟังอีกว่าเมื่อเช้า เค้านั่งอาบน้ำให้ลูกอยู่ ลูกชายดิฉันเข้าไปเล่นในโอ่งแตก(โอ่งใบใหญ่ค่ะ)
น้อง ก เข้าไปในโอ่งแล้วพยายามเอาหัวลูกชายดิฉันกระแทกกับขอบโอ่งที่แตก
คนงานเห็นเลยตี น้อง ก ร้องไห้ตะโกนด่า วิ่งหนีไปยืนตากแดดเรียกยังไงก็ไม่สนใจ
พอไปจับตัวก็ดิ้นสะบัด จนคนงานต้องปล่อยให้ยืนอยู่แบบนั้น
ตอนที่จ่ายเงินคนงาน ลูกชายดิฉันขอไปนอน แต่ไม่ไกลมากยังมองเห็นกันอยู่ มัวก้มหน้าก้มตา เงยหน้ามาอีกที
คราวนี้เจอน้อง ก กำลังยืนง้างเท้าอยู่บนหัวลูกชายค่ะ
หันหน้ามองไปมา พอดีหันมาเห็นดิฉันน้องเค้ายิ้มแบบเดิม (เกลียดรอยยิ้มนี้จริง ๆ )
แล้วค่อย ๆ เอาเท้าลง ไถลตัวลงไปนอนกับพื้น ค่อยกลิ้งตัวลงไปด้านล่าง
ดิฉันอึ้งมาก ไม่รู้ว่าทำไมน้องเค้าถึงเป็นแบบนี้ จะว่าขาดความอบอุ่นก็เห็นพ่อน้องเค้าดูแลเอาใจใส่ดี พูดจากับน้องดี
พอมีวิธีที่จะแก้พฤติกรรมของน้อง ก ได้บ้างคะ ปล่อยไว้ยิ่งโตขึ้นคงแก้ยาก
ถ้าช่วยได้ก็อยากช่วยค่ะ ไม่อยากปล่อยไว้ให้เป็นปัญหาสังคมในวันข้างหน้า