ส่วนตัวผมก็ชอบฉากที่ ทุกคนได้เจอแครอลนะประทับใจดี
อีกฉากก็ตอนที่ริค กับคาร์ล เจอจูดิธ และแดริลก็เหมือนจะร้องไห้ด้วย สำหรับแดริลเหมือนมีบางท่านบอกว่าจะร้องเพราะไม่เห็นว่ามีเบ็ธอยู่ด้วย แต่โดยส่วนตัวผมว่าแกร้องเพราะดีใจกับริคและคาร์ล รวมถึงดีใจที่จูดิธรอดนะ
แต่ฉากที่ชอบที่สุด (ไม่รู้มีใครชอบเหมือนผมหรือเปล่านะ ^^) คือตอนที่ริคกลับไปเอาอาวุธแล้วบอกว่าจะไปฆ่าคนใน Terminus ให้หมด แต่ไม่มีใครเห็นด้วย สุดท้ายก็มองไปที่แดริล เหมือนจะขอความเห็นว่าเอาไง ก่อนที่แดริลจะตอบก็มองเห็นแครอล เรื่องที่ริคจะกลับไปฆ่าเลยต้องหยุดไว้แค่นั้น
ที่ชอบฉากนี้เพราะบทมันแก้ปัญหาจุดนี้เยี่ยมมากเลยตามความคิดผม เพราะตอนนี้เหมือนริคกลับมามีบทบาทเป็นผู้นำอีกครั้ง รวมถึงเป็นตัวละครที่ผมชอบที่สุดแล้ว ทีนี้พอบอกให้กลับไปฆ่า แต่ทุกคนไม่เห็นด้วย แต่จริงๆ ผมเห็นด้วยนะ เพราะพวกนั้นมันจะฆ่าพวกเขาอยู่แล้ว ฆ่าด้วยวิธีที่โหดร้ายมากด้วย แถมจะเอาพวกเขาไปกินอีกต่างหาก เป็นใครจะไม่แค้น อีกอย่างปล่อยไว้ก็ต้องไปฆ่าคนอื่นมากินอีก ไหนจะบทเรียนเดิมๆ ที่ปล่อยศัตรูไปแล้วตอนหลังก็โดนกลับเล่นงานอีก
แล้วทีนี้พอทุกคนไม่เห็นด้วยกับริค ผมรู้สึกว่า(คิดในใจตอนที่ดูนะ) เฮ้ย เดี๋ยวนี้ฉันพูดอะไรก็ไม่เชื่อกันแล้วเหรอ 555 สุดท้ายมองไปทีแดริล ซึ่งแดริลเองก็มีท่าทีที่ไม่เห็นด้วย แต่อีกใจหนึ่งปกติริคเอาไง แดริลเอาด้วยตลอด ตอนนั้นผมยังคิดในใจเลยว่าตกลงแดริลจะเอากับริคด้วยไหม ใจหนึ่งก็ไม่เห็นด้วย อีกใจก็คงริคว่าไงก็ว่าตามนั้น
แล้วคนเขียนบทผมว่าเขียนได้ฉลาดมากคือ ถ้าแดริลไม่เอาก็คือทุกคนไม่เอาด้วย ซึ่งจริงๆในเรื่องริคคงไม่คิดอะไร แต่ผมรู้สึกไปเองว่าถ้าผมเป็นริคคงเสียหน้าหรือเสียความรู้สึกเล็กน้อย แต่ก่อนที่แดริลจะตอบหรือแสดงท่าทีว่าจะเอายัง ถ้าไม่เห็นด้วยก็คงอย่างที่ผมบอก ถ้าเห็นด้วย เดี๋ยวก็ได้เถียงกันยาวกับคนอื่นๆ ว่าจะเอาไง หรือไม่ก็จะไปกันสองคน ทีนี้คนอื่นก็คงต้องตามไปช่วย
และทุกอย่างตอนนั้นก็ถูกทำให้ปัญหาหมดไป แทนที่แดริลจะได้ตอบ หรือจะทำลายน้ำใจเพื่อน ก็เห็นแครอล แก้ปัญหาได้หมดเลย ทุกคนรวมถึงริคก็ไม่สนใจเรื่องที่จะไปฆ่าแล้ว (ในตอนนั้น)
สรุปคือผมชอบคนเขียนบทที่ฉากนี้มากครับ
ไม่ทราบว่าท่านอื่นๆ ชอบฉากไหนกันบ้างครับ
ขอบคุณมากนะครับ
The Walking Dead SS 5 EP1 ชอบฉากไหนกันบ้างครับ
อีกฉากก็ตอนที่ริค กับคาร์ล เจอจูดิธ และแดริลก็เหมือนจะร้องไห้ด้วย สำหรับแดริลเหมือนมีบางท่านบอกว่าจะร้องเพราะไม่เห็นว่ามีเบ็ธอยู่ด้วย แต่โดยส่วนตัวผมว่าแกร้องเพราะดีใจกับริคและคาร์ล รวมถึงดีใจที่จูดิธรอดนะ
แต่ฉากที่ชอบที่สุด (ไม่รู้มีใครชอบเหมือนผมหรือเปล่านะ ^^) คือตอนที่ริคกลับไปเอาอาวุธแล้วบอกว่าจะไปฆ่าคนใน Terminus ให้หมด แต่ไม่มีใครเห็นด้วย สุดท้ายก็มองไปที่แดริล เหมือนจะขอความเห็นว่าเอาไง ก่อนที่แดริลจะตอบก็มองเห็นแครอล เรื่องที่ริคจะกลับไปฆ่าเลยต้องหยุดไว้แค่นั้น
ที่ชอบฉากนี้เพราะบทมันแก้ปัญหาจุดนี้เยี่ยมมากเลยตามความคิดผม เพราะตอนนี้เหมือนริคกลับมามีบทบาทเป็นผู้นำอีกครั้ง รวมถึงเป็นตัวละครที่ผมชอบที่สุดแล้ว ทีนี้พอบอกให้กลับไปฆ่า แต่ทุกคนไม่เห็นด้วย แต่จริงๆ ผมเห็นด้วยนะ เพราะพวกนั้นมันจะฆ่าพวกเขาอยู่แล้ว ฆ่าด้วยวิธีที่โหดร้ายมากด้วย แถมจะเอาพวกเขาไปกินอีกต่างหาก เป็นใครจะไม่แค้น อีกอย่างปล่อยไว้ก็ต้องไปฆ่าคนอื่นมากินอีก ไหนจะบทเรียนเดิมๆ ที่ปล่อยศัตรูไปแล้วตอนหลังก็โดนกลับเล่นงานอีก
แล้วทีนี้พอทุกคนไม่เห็นด้วยกับริค ผมรู้สึกว่า(คิดในใจตอนที่ดูนะ) เฮ้ย เดี๋ยวนี้ฉันพูดอะไรก็ไม่เชื่อกันแล้วเหรอ 555 สุดท้ายมองไปทีแดริล ซึ่งแดริลเองก็มีท่าทีที่ไม่เห็นด้วย แต่อีกใจหนึ่งปกติริคเอาไง แดริลเอาด้วยตลอด ตอนนั้นผมยังคิดในใจเลยว่าตกลงแดริลจะเอากับริคด้วยไหม ใจหนึ่งก็ไม่เห็นด้วย อีกใจก็คงริคว่าไงก็ว่าตามนั้น
แล้วคนเขียนบทผมว่าเขียนได้ฉลาดมากคือ ถ้าแดริลไม่เอาก็คือทุกคนไม่เอาด้วย ซึ่งจริงๆในเรื่องริคคงไม่คิดอะไร แต่ผมรู้สึกไปเองว่าถ้าผมเป็นริคคงเสียหน้าหรือเสียความรู้สึกเล็กน้อย แต่ก่อนที่แดริลจะตอบหรือแสดงท่าทีว่าจะเอายัง ถ้าไม่เห็นด้วยก็คงอย่างที่ผมบอก ถ้าเห็นด้วย เดี๋ยวก็ได้เถียงกันยาวกับคนอื่นๆ ว่าจะเอาไง หรือไม่ก็จะไปกันสองคน ทีนี้คนอื่นก็คงต้องตามไปช่วย
และทุกอย่างตอนนั้นก็ถูกทำให้ปัญหาหมดไป แทนที่แดริลจะได้ตอบ หรือจะทำลายน้ำใจเพื่อน ก็เห็นแครอล แก้ปัญหาได้หมดเลย ทุกคนรวมถึงริคก็ไม่สนใจเรื่องที่จะไปฆ่าแล้ว (ในตอนนั้น)
สรุปคือผมชอบคนเขียนบทที่ฉากนี้มากครับ
ไม่ทราบว่าท่านอื่นๆ ชอบฉากไหนกันบ้างครับ
ขอบคุณมากนะครับ