ผู้ชายขี้อาย

คือเราคุยกับคนๆหนึง มาประมาณเกือบ เดือน ได้คะ ส่วนมากเราจะทักไปหาเขาก่อนเสมอ เช่น กินข้าวยัง ทำไรอยู่ ประมาณนี้ เขาจะตอบเร็วดีคะ น้อยมากที่จะอ่านไม่ตอบ คุยกันเรื่องทั่วไปคะ คุยกันเรื่อยๆ เรามักจะหยอดบ่อยๆ เช่น เป็นห่วงนะ ดูแลตัวเองด้วย อะไรแบบนี้ เขาก็จะตอบมาปกติ  จนเราไปเจอเขาจริงๆ ตัวจริงๆ เขาไม่คุย ไม่มองหน้า ไม่ถาม รีบขี่รถออกไป ทั้งๆที่เราเองก็ยืนคุยก็เพื่อนเขาอยู่ ตอนนั้น อารมณ์แบบเฟลมากๆ ทำไมเป็นแบบนี้ เราไม่เข้าใจ จนวันนี้มีโอกาสได้เจอกัน ค่อนข้างนาน เขายังเหมือนเดิมคะ ไม่มอง ไม่พูด ไม่คุย เราเองก็เฟลอยู่แล้ว เลยก้มหน้าแล้วเดินๆอยู่แถวนั้น (เขานั่งอยู่ต่อหน้าเลย) เราก็คุยกับเพื่อนเขาไปเรื่อยๆ พอจะเดินไปในอาคาร เราเลยชกแขนเขาเบาๆ พอกับทำหน้ากวนนิดๆ เชื่อไหม จากตอนนั้นเขาแกล้งเรามากขึ้น แต่เขาจะกวนเราโดยกอดเพื่อนเขา ที่เป็นผู้ชายแล้วชกแขนเราเบาๆ เพื่อนเราบอกว่า เขาจะยิ้ม แล้วใช้หางตามองเราบ่อยๆ เราเองก็ไม่กล้าคิดเข้าข้างตัวเอง เราเดาใจเขาไม่ถูก เราอยากรู้แค่ว่า เขาจะมีใจไหม เราจีบก่อนได้ ไม่ได้ถืออะไร หลายๆครั้งที่คุยกันมีครั้งหนึ่งที่เราคิดว่า เขาแคร์เรา เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เราคิดเข้าข้างตัวเองมาเรื่อยๆ เราเองไม่อยากผิดหวัง อยากรู้สึกดีแบบนี้ไปเรื่อยๆ
สุดท้าย ขอบคุณทุกคนมากๆคะ ที่อ่านจนจบ เรากำลังคิดอยู่ว่าจะทำยังไง ที่พอจะทำให้มันพัฒนาไปได้ไกลกว่านี้ และไม่เป็นการออกตัวเเรงมากเกินไป ช่วยเเนะนำด้วยนะคะ