สวัสดีครับ พอดีผมก็เคยอ่านกระทู้ใน pantip นี้เกี่ยวกับเรื่องความรักของคนอื่นมาเยอะมากเลย เคยส่งให้แฟนอ่านด้วยแกดูนี้ดิ แกจะทำกับเค้ามั๊ยอ่ะ?
เข้าเรื่องกันดีกว่าครับ ผมไม่คิดว่าชีวิตผมมันจะเหมือนในหนังเลย ผมจะเล่าตั้งแต่แรกเลยน่ะครับผมกับแฟนเราที่คบกันได้เพราะ มีครั้งหนึ่งเพื่อนผมมันพนันไว้ว่าถ้าอ่ะจีบผู้หญิงคนนั้นได้ กูให้100 หนึ่งเลย ไอความที่เราเป็นไวรุ่นอยากลองอ่ะเนอะ เงินก็อยากได้ เลยรับปากเลยครับผมพยายามจีบเจ้าตัวมานานมาก 4 ปี ได้ สุดท้ายผมก็ได้เป็นแฟนกับเธอครับ ตอนแรกจะจีบแกเล่นๆเอาเงินเอาไปเอามารักเธอไปหมดใจส่ะแล้ว ตอนเราคบกันแรกๆเธอดีกันผมมากเลยยอมอะไรไปส่ะทุกอย่าง ดีไปส่ะทุกอย่าง ผมชอบรอยยิ้มเธอมาก เธอเป็นคนน่ารักน่ะถึงเธอจะไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ แต่สำหรับผมเธอสวยมากเลยแหละ เธอขี้งอนมาก ผมชอบที่เป็นแบบนั้นน่ะมันทำให้รักเราไม่เคยจางไปเลย
ผมคบกับเธอมาได้ 2 ปี จะ 3 ปีนี้ล่ะแต่ เธอก็เปลี่ยนไปทีล่ะน้อยผมรู้ว่าเธอเปลี่ยนไปอาจจะเป็นเพราะผมที่ไม่ค่อยสนใจเธอแต่ผมก็พยายามเต็มที่แล้ว
เธอเคยโกรธผมน่ะครับและยังไม่ปลดบล็อคผมสักทีผมก็เอะใจว่าทำไมว่ะ เราก็คุยไลน์กัน เธอบอกผมว่าผมทำตัวน่ารำคาญในเฟสเธอเม้นแต่อะไรก็ไม่รู้ สิ่งนิสัยผมอ่ะครับคือชอบกวนตีน ผมก็ปล่อยๆไปยังไงเราไม่ได้คุยเฟสเราก็คุยไลน์กันได้ และมีอยู่เมื่อ3-4วันที่แล้วผมทักไลน์เธอไป เธอไม่ตอบผมอ่านข้อความน่ะแต่ไม่ตอบผม ผมก็คงคิดว่าเธอคงไม่ว่างแหละ เลยทักไปอีก วันหลังจากนั้น และเธอก็ไม่ตอบผมอีก ผมเลยมีลางสังหรณ์ล่ะว่าไอที่ทำอยู่เนี๊ยแกต้องมีคนอื่นแน่ แต่ผมก็ยังไม่อารมณ์ร้อนครับทักเธอไปเธอก็ไม่สนใจ และมีครั้งสุดท้ายที่ผมทักเธอไปบอกแกดูกระทู้นี้ดิ เป็นกระทู้ที่ผู้หญิงเขาแอบไปมีคนอื่นอ่ะครับและผมก็อยากง้องแง้งใส่เธอผมก็เลยพูดไปว่า แกถ้าเค้าไปทำงานที่อื่นแกจะมีคนอื่นป่ะ และเธอก็ตอบผมมาว่ามีแล้วจะเกี่ยวไรกับแก ประโยคนั้นทำผมน้ำตาไหลเลยล่ะครับ ผมก็เงียบไปเลย ตั้งแต่วันนั้นผมก็เริ่มสงสัยว่าทำไมเขาชอบพูดประโยคนี้ใส่ผม เหมือนเขาจะมีจริงๆ
หลายวันถัดมาวันนี้เพื่อนผมเขามาบ้านครับผมเลยถามว่าๆ เปิดเฟสให้กูดูหน่อยสิ คือกูใจไม่ดีเลยว่ะทำไมแฟนกูมันหายเงียบไปเลยว่ะ พอเปิดมาเท่านั้นแหละครับน้ำตาไหลเลยแบบทำตัวไม่ถูกเลยอ่ะครับอารมณ์นั้นแบบอยากจะตายๆไปเลย คือเค้าไปมีคนอื่นแล้ว และที่สำคัญน่ะครับเขาคุยกันมาตั้งนานแล้วด้วย ผมเลยรู้เลยครับว่าทำไมไม่ปลดบล็อคผม เพราะเหตุผลนี้เอง ผมเลยตัดสินใจครับ ไปคุยกันให้รู้เรื่องดีกว่าว่าแกเรียกร้องความสนใจหรือแกหมดรักผมแล้วจริงๆ
ผมเลยไปบ้านเธอกับเพื่อนผม ไปถึงผมก็ยืนหน้าบ้านเขาครับแล้วบอกแม่เขาว่าผมมาหาประโยคที่ ผมได้ยินจากแม่เขาน่ะครับ โบว์ เพื่อนมาหา คือ เ.ี้ยไรว่ะกูคบกันอยู่น่ะ เค้าก็รู้น่ะครับว่าเราคบกัน แต่เค้าคงรู้แหละว่าลูกเค้ามีคนอื่น พอเธอก็ออกมาหาผมครับผมเลยถามว่าแกเป็นไรบล็อคไลน์เค้าทำไม เค้าก็ตอบผมว่า เค้ามีคนอื่นแล้ว ประโยคนี้เค้าพูดแบบเฉยชามากอ่ะคือหน้าเขาแบบไม่รู้สึกรู้สาไรเลยเหมือนกับว่าเขาไม่ได้รักผมแต่แรกแล้ว และเขาก็ไม่สนใจผมเลยเอาแต่ยืนเลนโทรศัพท์ ผมเลยถามไปว่าแกเป็นไรของแกเขาก็ไม่ตอบ ผมเลยพูดไปอีกว่า แกเป็นอะไรไปแล้วว่ะ เขาก็ยิ้มแสยะอ่ะเหมือนไม่สนใจผมเลยเล่นแต่โทรศัพท์ผมเลยโมโห เลยตะโกนไปว่า แกเป็นเ.ี้ยไรของแกไปแล้วว่ะตลอด2ปีที่ผ่านมาแกแม้งมาลืมกันง่ายๆขนาดนี้เลยหรอ เค้าให้แกทุกอย่างแกอยากได้อะไร เค้ารักแก พอพูดเสร็จเขาก็ทำไม่สนใจเดินกับเค้าบ้านไปเฉย ผมเลยยืนรอหน้าบ้านแกคับ ประมาณ1 ชม.กว่าๆได้ สักพักแม่แกก็ออกมาบอกว่ากลับไปเหอะโบว์เค้าไม่อยากคุยด้วย ไอนิสัยดื้อของผมครับอยากฟังคำตอบของเธอเลย นั่งอยู่หน้าบ้านอย่างงั้น และแม่เขาก็ตะโกนมาเป็นภาษาอีสานอ่ะครับผมก็ฟังไม่ค่อยรู้เรื่องหรอกแต่แปลได้ ประมาณว่า ไอพวกเ.ี้ยนิจะเกินไปแล้วน่ะลูกกูไม่ได้รักแล้วไง จะไปไหนก็ไปไปไกลๆหน้าบ้านกูเลย ถ้าไม่ไปน่ะกูจะเอาตำรวจมาจับ คิดว่าเจ๋งมาจากไหน ไอพวกเ.ี้ย กูไม่มีวันให้ลูกกูไปคบกับหรอก กูไม่ปล่อยลูกกูไปคุยกับหรอก ผมเลยหันไปมองหน้าเพื่อนที่มาด้วยกันครับและพูดกับมันว่า เห้ย กูเ.ี้ยขนาดนั้นเลยหรอว่ะ สักพักแม่แกก็ไม่หยุดครับด่าผมสารพัด ผมเลยตะโกนเข้าไปครับว่า ผมฟังออกครับ ที่ผมมายืนตรงนี้คือผมอยากคุยให้รู้เรื่อง ผมสัญญากับลูกคุณไว้แล้วว่าจะดูแลเธอไปตลอด ผมไม่ใช่ผู้ชายแบบที่คนส่วนใหญ่เป็นกันน่ะครับ แม่แกก็แบบเงิบอ่ะครับฟังออกได้ไงประมาณนี้ สักพักแกก็พูดไทยใส่ผมบอก กลับไปเหอะไอพวกเ.ี้ยลูกกูไม่มีไรจะต้องคุยกับอีกแล้ว ผมเลยตัดสินใจกลับบ้านครับผมรู้น่ะว่าผมผิดที่ไปยืนรอหน้าบ้านอย่างงั้น แต่อีกใจเราคือรักลูกเขาไปแล้วอ่ะ แล้วอยู่ๆก็มาเลิกมันแบบทำใจไม่ได้อ่ะ คนคบกัน 2 ปี ไม่ใช่ 2 วัน คำพูดแต่ล่ะคำของคนในบ้านนั้นมันบอกเลยครับว่าเขาเป็นยังไงกัน ผมเสียใจน่ะที่แม่เขาไม่ยอมรับผม เขาอาจจะเห็นผมเป็นคนไม่ดีในสายตาของแม่แหละที่รักลูกไม่อยากให้ใครมายุ่ง ผมก็กลับบ้านมาอย่าง งงๆและไม่ได้คำตอบไรเลย แต่ผมคิดว่าผมคงได้คำตอบแล้วล่ะว่าคนในบ้านเขาไม่ชอบเราขนาดนี้ผมว่าผมควรจะพอแล้วล่ะ ต่อให้ผมรักผู้หญิงคนนี้ยังไงเขาก็ไม่รักผม ผมอยากจะขอบคุณทุกอย่างน่ะครับที่ผ่านมาทั้งที่ทำอะไรให้ผมยอมอะไรทุกอย่าง ถึงตอนนี้มันจะเป็นแค่ความทรงจำดีๆแต่ผมว่าผมจะไม่ลืมมันไปอีกเลยกับผู้หญิงคนนี้ครับที่ชื่อว่า"โบว์" รักแกน่ะไอดื้อของเค้า ^^
คือทางบ้านเค้าเป็นกันแบบนี้เลยหรอ?
เข้าเรื่องกันดีกว่าครับ ผมไม่คิดว่าชีวิตผมมันจะเหมือนในหนังเลย ผมจะเล่าตั้งแต่แรกเลยน่ะครับผมกับแฟนเราที่คบกันได้เพราะ มีครั้งหนึ่งเพื่อนผมมันพนันไว้ว่าถ้าอ่ะจีบผู้หญิงคนนั้นได้ กูให้100 หนึ่งเลย ไอความที่เราเป็นไวรุ่นอยากลองอ่ะเนอะ เงินก็อยากได้ เลยรับปากเลยครับผมพยายามจีบเจ้าตัวมานานมาก 4 ปี ได้ สุดท้ายผมก็ได้เป็นแฟนกับเธอครับ ตอนแรกจะจีบแกเล่นๆเอาเงินเอาไปเอามารักเธอไปหมดใจส่ะแล้ว ตอนเราคบกันแรกๆเธอดีกันผมมากเลยยอมอะไรไปส่ะทุกอย่าง ดีไปส่ะทุกอย่าง ผมชอบรอยยิ้มเธอมาก เธอเป็นคนน่ารักน่ะถึงเธอจะไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ แต่สำหรับผมเธอสวยมากเลยแหละ เธอขี้งอนมาก ผมชอบที่เป็นแบบนั้นน่ะมันทำให้รักเราไม่เคยจางไปเลย
ผมคบกับเธอมาได้ 2 ปี จะ 3 ปีนี้ล่ะแต่ เธอก็เปลี่ยนไปทีล่ะน้อยผมรู้ว่าเธอเปลี่ยนไปอาจจะเป็นเพราะผมที่ไม่ค่อยสนใจเธอแต่ผมก็พยายามเต็มที่แล้ว
เธอเคยโกรธผมน่ะครับและยังไม่ปลดบล็อคผมสักทีผมก็เอะใจว่าทำไมว่ะ เราก็คุยไลน์กัน เธอบอกผมว่าผมทำตัวน่ารำคาญในเฟสเธอเม้นแต่อะไรก็ไม่รู้ สิ่งนิสัยผมอ่ะครับคือชอบกวนตีน ผมก็ปล่อยๆไปยังไงเราไม่ได้คุยเฟสเราก็คุยไลน์กันได้ และมีอยู่เมื่อ3-4วันที่แล้วผมทักไลน์เธอไป เธอไม่ตอบผมอ่านข้อความน่ะแต่ไม่ตอบผม ผมก็คงคิดว่าเธอคงไม่ว่างแหละ เลยทักไปอีก วันหลังจากนั้น และเธอก็ไม่ตอบผมอีก ผมเลยมีลางสังหรณ์ล่ะว่าไอที่ทำอยู่เนี๊ยแกต้องมีคนอื่นแน่ แต่ผมก็ยังไม่อารมณ์ร้อนครับทักเธอไปเธอก็ไม่สนใจ และมีครั้งสุดท้ายที่ผมทักเธอไปบอกแกดูกระทู้นี้ดิ เป็นกระทู้ที่ผู้หญิงเขาแอบไปมีคนอื่นอ่ะครับและผมก็อยากง้องแง้งใส่เธอผมก็เลยพูดไปว่า แกถ้าเค้าไปทำงานที่อื่นแกจะมีคนอื่นป่ะ และเธอก็ตอบผมมาว่ามีแล้วจะเกี่ยวไรกับแก ประโยคนั้นทำผมน้ำตาไหลเลยล่ะครับ ผมก็เงียบไปเลย ตั้งแต่วันนั้นผมก็เริ่มสงสัยว่าทำไมเขาชอบพูดประโยคนี้ใส่ผม เหมือนเขาจะมีจริงๆ
หลายวันถัดมาวันนี้เพื่อนผมเขามาบ้านครับผมเลยถามว่าๆ เปิดเฟสให้กูดูหน่อยสิ คือกูใจไม่ดีเลยว่ะทำไมแฟนกูมันหายเงียบไปเลยว่ะ พอเปิดมาเท่านั้นแหละครับน้ำตาไหลเลยแบบทำตัวไม่ถูกเลยอ่ะครับอารมณ์นั้นแบบอยากจะตายๆไปเลย คือเค้าไปมีคนอื่นแล้ว และที่สำคัญน่ะครับเขาคุยกันมาตั้งนานแล้วด้วย ผมเลยรู้เลยครับว่าทำไมไม่ปลดบล็อคผม เพราะเหตุผลนี้เอง ผมเลยตัดสินใจครับ ไปคุยกันให้รู้เรื่องดีกว่าว่าแกเรียกร้องความสนใจหรือแกหมดรักผมแล้วจริงๆ
ผมเลยไปบ้านเธอกับเพื่อนผม ไปถึงผมก็ยืนหน้าบ้านเขาครับแล้วบอกแม่เขาว่าผมมาหาประโยคที่ ผมได้ยินจากแม่เขาน่ะครับ โบว์ เพื่อนมาหา คือ เ.ี้ยไรว่ะกูคบกันอยู่น่ะ เค้าก็รู้น่ะครับว่าเราคบกัน แต่เค้าคงรู้แหละว่าลูกเค้ามีคนอื่น พอเธอก็ออกมาหาผมครับผมเลยถามว่าแกเป็นไรบล็อคไลน์เค้าทำไม เค้าก็ตอบผมว่า เค้ามีคนอื่นแล้ว ประโยคนี้เค้าพูดแบบเฉยชามากอ่ะคือหน้าเขาแบบไม่รู้สึกรู้สาไรเลยเหมือนกับว่าเขาไม่ได้รักผมแต่แรกแล้ว และเขาก็ไม่สนใจผมเลยเอาแต่ยืนเลนโทรศัพท์ ผมเลยถามไปว่าแกเป็นไรของแกเขาก็ไม่ตอบ ผมเลยพูดไปอีกว่า แกเป็นอะไรไปแล้วว่ะ เขาก็ยิ้มแสยะอ่ะเหมือนไม่สนใจผมเลยเล่นแต่โทรศัพท์ผมเลยโมโห เลยตะโกนไปว่า แกเป็นเ.ี้ยไรของแกไปแล้วว่ะตลอด2ปีที่ผ่านมาแกแม้งมาลืมกันง่ายๆขนาดนี้เลยหรอ เค้าให้แกทุกอย่างแกอยากได้อะไร เค้ารักแก พอพูดเสร็จเขาก็ทำไม่สนใจเดินกับเค้าบ้านไปเฉย ผมเลยยืนรอหน้าบ้านแกคับ ประมาณ1 ชม.กว่าๆได้ สักพักแม่แกก็ออกมาบอกว่ากลับไปเหอะโบว์เค้าไม่อยากคุยด้วย ไอนิสัยดื้อของผมครับอยากฟังคำตอบของเธอเลย นั่งอยู่หน้าบ้านอย่างงั้น และแม่เขาก็ตะโกนมาเป็นภาษาอีสานอ่ะครับผมก็ฟังไม่ค่อยรู้เรื่องหรอกแต่แปลได้ ประมาณว่า ไอพวกเ.ี้ยนิจะเกินไปแล้วน่ะลูกกูไม่ได้รักแล้วไง จะไปไหนก็ไปไปไกลๆหน้าบ้านกูเลย ถ้าไม่ไปน่ะกูจะเอาตำรวจมาจับ คิดว่าเจ๋งมาจากไหน ไอพวกเ.ี้ย กูไม่มีวันให้ลูกกูไปคบกับหรอก กูไม่ปล่อยลูกกูไปคุยกับหรอก ผมเลยหันไปมองหน้าเพื่อนที่มาด้วยกันครับและพูดกับมันว่า เห้ย กูเ.ี้ยขนาดนั้นเลยหรอว่ะ สักพักแม่แกก็ไม่หยุดครับด่าผมสารพัด ผมเลยตะโกนเข้าไปครับว่า ผมฟังออกครับ ที่ผมมายืนตรงนี้คือผมอยากคุยให้รู้เรื่อง ผมสัญญากับลูกคุณไว้แล้วว่าจะดูแลเธอไปตลอด ผมไม่ใช่ผู้ชายแบบที่คนส่วนใหญ่เป็นกันน่ะครับ แม่แกก็แบบเงิบอ่ะครับฟังออกได้ไงประมาณนี้ สักพักแกก็พูดไทยใส่ผมบอก กลับไปเหอะไอพวกเ.ี้ยลูกกูไม่มีไรจะต้องคุยกับอีกแล้ว ผมเลยตัดสินใจกลับบ้านครับผมรู้น่ะว่าผมผิดที่ไปยืนรอหน้าบ้านอย่างงั้น แต่อีกใจเราคือรักลูกเขาไปแล้วอ่ะ แล้วอยู่ๆก็มาเลิกมันแบบทำใจไม่ได้อ่ะ คนคบกัน 2 ปี ไม่ใช่ 2 วัน คำพูดแต่ล่ะคำของคนในบ้านนั้นมันบอกเลยครับว่าเขาเป็นยังไงกัน ผมเสียใจน่ะที่แม่เขาไม่ยอมรับผม เขาอาจจะเห็นผมเป็นคนไม่ดีในสายตาของแม่แหละที่รักลูกไม่อยากให้ใครมายุ่ง ผมก็กลับบ้านมาอย่าง งงๆและไม่ได้คำตอบไรเลย แต่ผมคิดว่าผมคงได้คำตอบแล้วล่ะว่าคนในบ้านเขาไม่ชอบเราขนาดนี้ผมว่าผมควรจะพอแล้วล่ะ ต่อให้ผมรักผู้หญิงคนนี้ยังไงเขาก็ไม่รักผม ผมอยากจะขอบคุณทุกอย่างน่ะครับที่ผ่านมาทั้งที่ทำอะไรให้ผมยอมอะไรทุกอย่าง ถึงตอนนี้มันจะเป็นแค่ความทรงจำดีๆแต่ผมว่าผมจะไม่ลืมมันไปอีกเลยกับผู้หญิงคนนี้ครับที่ชื่อว่า"โบว์" รักแกน่ะไอดื้อของเค้า ^^