สำนวนไทยคำว่า “ปิดทองหลังพระ” หมายถึง การประกอบคุณงามความดี โดยไม่ได้มุ่งหวังจะให้ใครรู้หรือไม่ได้ป่าวประกาศให้ผู้อื่นรับรู้หรือต้องการชื่อเสียงและคำสรรเสริญจากผู้อื่น ซึ่งตรงกับชีวิตจริงของ นายไพบูลย์ บุญประเสริฐ (น้องบูลย์) นักศึกษาคณะบริหารธุรกิจ สาขาการจัดการโลจิสติกส์และโซ่อุปทาน ชั้นปีที่ 4 มหาวิทยาลัยศรีปทุม ที่มีจิตอาสาทำคุณประโยชน์ให้กับชุมชนบ้านเกิด และอีกกว่า 45 ชุมชน รวมถึงการมีส่วนร่วมในการช่วยเหลือเด็ก สตรี และผู้ด้อยโอกาส ร่วมกับองค์กร NGO ต่าง ๆ ทั้งในประเทศและต่างประเทศ นำมาสู่รางวัลเด็กและเยาวชนดีเด่นแห่งชาติ สาขาพัฒนาเยาวชน บำเพ็ญประโยชน์ และส่งเสริมการมีส่วนร่วมของเยาวชน ประจำปี 2557 จากสำนักงานส่งเสริมสวัสดิภาพและพิทักษ์เด็ก เยาวชน ผู้ด้อยโอกาส และผู้สูงอายุ กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์
น้องบูลย์ กล่าวว่า ผมเกิดและโตในชุมชนแออัด คนที่ปลูกฝังในเรื่องของการทำความดีต่อผู้อื่นและสังคม มาตั้งแต่เด็กคือแม่ แม่จะสอนผมอยู่เสมอว่า โตมาต้องไม่เป็นไปตามสภาพแวดล้อมที่กดดันเรา เราต้องชนะสิ่งแวดล้อม ลบคำสบประมาทที่ว่า “เพราะสิ่งแวดล้อมเป็นอย่างนี้ เด็ก ๆ ถึงเป็นอย่างนี้” และเราจะต้องดึงคนรอบข้างให้เปลี่ยนทัศนคติแบบนั้นด้วย และนั่นคือจุดเริ่มต้นของคำว่า “จิตอาสา” ซึ่งเริ่มอย่างจริงจังตอน ม.4 ผมจะใช้เวลาว่างหลังจากเลิกเรียนเข้าไปสอนการบ้านบ้าง เล่นดนตรีบ้าง พร้อมสอดแทรกถึงโทษและพิษภัยจากยาเสพติด ให้กับเด็ก ๆ ในชุมชนแออัด ทำเพียงลำพังคนเดียวมาอย่างต่อเนื่อง แต่ไม่เคยได้บอกใคร จนกระทั่งกลุ่ม NGO รู้ว่าผมได้เข้ามาช่วยเหลือชุมชน เพราะแต่ละชุมชนได้บอกปากต่อปาก ทางกลุ่ม NGO จึงได้เข้ามาขอให้ผมไปช่วยงาน เช่น มูลนิธิศุภนิมิตแห่งประเทศไทย (World vision) และสถาบันส่งเสริมและพัฒนากระบวนการเรียนรู้ (Black Box) ปัจจุบันเป็นที่ปรึกษาเยาวชนของชุมชนแออัด 45 ชุมชนในเขตจตุจักรและหลักสี่ และเป็นอาสาสมัครภาคสนามงานด้านเด็กในชุมชนแออัดทำงานเกี่ยวกับ ความอยู่ดีมีสุขในชุมชนแออัดและสิทธิเด็กในชุมชน ให้กับมูลนิธิศุภนิมิตฯ
มติชน
http://bit.ly/เพจข่าวดี
นักศึกษาม.ศรีปทุม คว้ารางวัลเด็กและเยาวชนดีเด่นแห่งชาติ ปี 57
สำนวนไทยคำว่า “ปิดทองหลังพระ” หมายถึง การประกอบคุณงามความดี โดยไม่ได้มุ่งหวังจะให้ใครรู้หรือไม่ได้ป่าวประกาศให้ผู้อื่นรับรู้หรือต้องการชื่อเสียงและคำสรรเสริญจากผู้อื่น ซึ่งตรงกับชีวิตจริงของ นายไพบูลย์ บุญประเสริฐ (น้องบูลย์) นักศึกษาคณะบริหารธุรกิจ สาขาการจัดการโลจิสติกส์และโซ่อุปทาน ชั้นปีที่ 4 มหาวิทยาลัยศรีปทุม ที่มีจิตอาสาทำคุณประโยชน์ให้กับชุมชนบ้านเกิด และอีกกว่า 45 ชุมชน รวมถึงการมีส่วนร่วมในการช่วยเหลือเด็ก สตรี และผู้ด้อยโอกาส ร่วมกับองค์กร NGO ต่าง ๆ ทั้งในประเทศและต่างประเทศ นำมาสู่รางวัลเด็กและเยาวชนดีเด่นแห่งชาติ สาขาพัฒนาเยาวชน บำเพ็ญประโยชน์ และส่งเสริมการมีส่วนร่วมของเยาวชน ประจำปี 2557 จากสำนักงานส่งเสริมสวัสดิภาพและพิทักษ์เด็ก เยาวชน ผู้ด้อยโอกาส และผู้สูงอายุ กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์
น้องบูลย์ กล่าวว่า ผมเกิดและโตในชุมชนแออัด คนที่ปลูกฝังในเรื่องของการทำความดีต่อผู้อื่นและสังคม มาตั้งแต่เด็กคือแม่ แม่จะสอนผมอยู่เสมอว่า โตมาต้องไม่เป็นไปตามสภาพแวดล้อมที่กดดันเรา เราต้องชนะสิ่งแวดล้อม ลบคำสบประมาทที่ว่า “เพราะสิ่งแวดล้อมเป็นอย่างนี้ เด็ก ๆ ถึงเป็นอย่างนี้” และเราจะต้องดึงคนรอบข้างให้เปลี่ยนทัศนคติแบบนั้นด้วย และนั่นคือจุดเริ่มต้นของคำว่า “จิตอาสา” ซึ่งเริ่มอย่างจริงจังตอน ม.4 ผมจะใช้เวลาว่างหลังจากเลิกเรียนเข้าไปสอนการบ้านบ้าง เล่นดนตรีบ้าง พร้อมสอดแทรกถึงโทษและพิษภัยจากยาเสพติด ให้กับเด็ก ๆ ในชุมชนแออัด ทำเพียงลำพังคนเดียวมาอย่างต่อเนื่อง แต่ไม่เคยได้บอกใคร จนกระทั่งกลุ่ม NGO รู้ว่าผมได้เข้ามาช่วยเหลือชุมชน เพราะแต่ละชุมชนได้บอกปากต่อปาก ทางกลุ่ม NGO จึงได้เข้ามาขอให้ผมไปช่วยงาน เช่น มูลนิธิศุภนิมิตแห่งประเทศไทย (World vision) และสถาบันส่งเสริมและพัฒนากระบวนการเรียนรู้ (Black Box) ปัจจุบันเป็นที่ปรึกษาเยาวชนของชุมชนแออัด 45 ชุมชนในเขตจตุจักรและหลักสี่ และเป็นอาสาสมัครภาคสนามงานด้านเด็กในชุมชนแออัดทำงานเกี่ยวกับ ความอยู่ดีมีสุขในชุมชนแออัดและสิทธิเด็กในชุมชน ให้กับมูลนิธิศุภนิมิตฯ
มติชน
http://bit.ly/เพจข่าวดี