เเย่งของเขาไปสุดท้ายก็ไม่เหลือใคร

สวัสดีเพื่อนนะคะ ก่อนอื่นเลยนี่เป็นกระทู้เเรกของเราค่ะ เรื่องที่จะมาเล่าในวันนี้ เป็นปนะสบการณ์จริงของเราเองค่ะ
เรื่องก้มีอยู่ว่า




เมื่อวันที่ 29 กันยายน 2554  เราเป็นนักศึกษาปีหนึ่งของมหาวิทยาลัยเเห่งหนึ่งค่ะ ซึ้งเป็นธรรมเนีนมอยู่เเล้วที่น้องใหม่จะต้องมีพี่โรงเรียน
ก็คือคนที่จบมาจากโรงเรียนเดียวกับเรา เราขอเรียกเเทนชื่อพี่เขาว่า พี่ อ. นะคะ เราได้มีโอกาศคุยกับพี่เขา ซึ่งก่อนหน้านี้เราไม่เคยชอบขี้หน้าพี่เขามาก่อนเลย หลังจากที่คุยกันไปสักพัก
พี่เขาก้ทักมาคุยกับเราทุกวัน คือเหมือนประมาณว่าจีบๆทั้งๆที่พี่เขามีแฟนอยู่เเล้วนะคะ เราขอเรียกเเฟนพี่เขาว่า พี่ ฟ. นะคะ  เราเองก็ไม่ได้คิดอะไรด้วยความที่เพิ่งเลิกกับแฟนก็เลยเหงา

เราก็คุยกับพี่เขามาเรื่อยๆ ตนมีอยู่วันนึงพี่เขาส่งข้อความมาหาเราว่า "ชอบพี่เหรอ"  เราที่ด้วยความสนุกๆขำ ก็เลยตอบไปว่า "ชอบดิ"
จากนั้นเราก็เเลกเบอร์กัน โทรคุยกันทุกวันโดยที่พี่เขาใช้โทรศัพท์สองเครื่อง ต้องบอกก่อนนะคะ พี่เขากับแฟนอยู่คนละมหาวิทยาลัยกัน
ทำให้เจอกันค่อนข้างน้อย เเละ ห่างกันพอสมควรเพราะคนละจังหวัด

เรากับพี่เขาคุยกันทุกวัน ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด กินข้าวด้วยกันทุกวัน จนเราเริ่มจะคิดอยากจะได้พี่เขามาเป็นของเรา สังเกตุได้จาก
เวลาที่แฟนเขาโทรมา เราก็จะเริ่มเเสดงออกว่าไม่พอใจ จากที่ก่อนหน้านี้ก็นั่งเงียบๆทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
พอพี่เขาวางสาย ด้วยความโมโหเราก็บอกพี่เขาว่า  "สักวันยังไงแกก็ต้องเลือกนะ" พี่เขาก็ซึมไป เเล้วก็บอกว่า "แกอย่าทำให้เค้าลำบากใจดิ"
ต้องบอกก่อนเลยว่า พี่เขาคบกับแฟนมาสามปี เเต่ด้วยความที่เวลาเราอยู่กับพี่เขา พี่เขาใส่ใจเทคเเคร์ดีมาก รู้สึกว่าอะไรๆก็เข้ากันไปได้หมดทุกอย่าง
เลยมันทำให้มีความหวังว่า พี่เขาต้องเลือกเราเเน่ๆ อ่านมาถึงตรงนี้อย่าเพิ่งด่านะคะ ก็ตามชื่อเรื่องเลยค่ะ เราได้รับเวรกรรมของเราเเล้ว

กลับบ้านที่ต่างจังหวัดก็กลับด้วยกันพอถึงบ้านก็ต้องเเยกย้าย เพราะพี่เขาก็ต้องไปหาแฟน เวลาจะคุยกัน พี่เขาจะโทรมาเองเเละจะบอกเราเสมอว่า
"เวลานี้เค้าอยู่กับฟ.นะอย่าเพิ่งโทรมา" เราก็โอเคไม่ได้ว่าไร มีอยู่ครั้งนึง พี่ฟ.เค้าแอบไปเจอข้อความในเฟสที่เราส่งไปให้พี่อ. คือเเบบ คุยกันเสร็จ
เเล้วเราตอบกลับไปว่า "จ้ะ" เหมือนเเบบว่า คุยเเชทกันเเต่พี่เขารีบไปนอนเลยลบข้อความไม่หมด มันเลยทำให้พี่ฟ.เขารู้ว่า เรากับพี่อ.คุยกัน
เค้าก็เลยเเท้กเฟสบุ้คเรากัน พี่อ.ว่า "ทีหลังจะคุยกัน ก็บอกดีๆ ไม่ใช่มาทำอะไรลับหลังเเบบนี้ พี่ไม่ชอบ" หลังจากนั้นก็ได้มีการเคลียร์กัน
โดยที่พี่ ฟ. โทรมาหาเรา เราก็เลยได้เเค่เเบบปฏิเสธไป ทั้งๆที่จริงๆเเล้ว เราอยากจะบอกไปแทบตายว่า เรากับพี่ อ.คบกัน เเต่ด้วยความที่สงสาร พี่ อ.
เราก็เลยเเค่บอกไปว่า ไม่มีอะไรค่ะ เป็นเเค่พี่น้องกัน หลังจากวันนั้น พี่อ.ก็เลยสมัครเฟสใหม่เพื่อใช้คุยกับเราโดยเฉพาะ (ความรู้วึกตอสนนั้นเหมือนเป็นผู้ชนะอะคะ เเบบปลื้ม ภูมิใจมาก ทั้งๆที่จริงๆเเล้วมันเป็นเรื่องที่ไม่สมควรเลย เสียจายยย)


หลังจากนั้นมากเราก็เริ่มหนักข้อขึ้นเรื่อยๆ  เเสดงความเป็นเข้าของขึ้นเรื่อยๆ หมั่นไส้พี่ฟ.เค้าไปเลยทั้งๆที่ตัวเองเป็นคนผิดเเท้ๆ
เราชอบทำให้พี่ฟ.เค้ารู้ โดยการโพสอะไรที่เป็นการส่อว่า พี่อ.เค้ามีเรานะ เค้ามีแฟนอีกคนอยู่ที่มหาลัยนะ ทำเหมือนว่าจะเป็นการบอกเเบบนัยๆ
จนพี่ฟ.เค้าก็เริ่มสงสัยนะ ชอบโพสอะไรตอกกลับมาหาเราเหมือนกัน เหมือนประมาณว่า "ถึงตัวไกล เเต่ในใจเรามีเธอคนเดียว เราไว้ใจเธอนะ"
เเล้วก็เเท้กชื่อไปหาพี่อ. ตอนนั้นที่เราเห็น เราปรี้ดมาก มันเลยทำให้เราอยากจะบอกความจริงเข้าไปอีก ตอนนั้นที่เราอยากจะบอกความจริงไป
เพราะเรามั่นใจมากเลยนะ ว่าพี่อ.จะเลือกเรา ด่ากันไปกันมาผ่านสเตตัสอยู่ระยะนึง เรื่องมันก็เเตกขึ้นมาจริงๆเเล้วค่ะ  



ถ้ายังมีคนเข้ามาอ่านก็จะเล่าให้ฟังต่อนะคะ ขอบคุณที่อ่านมาถึงตอนนี้นะคะ