ผมคบกับแฟนมาปีครึ่งแล้วครับ ก่อนหน้านั้นชีวิตผมเหมือนอยู่ในอีกโลก (เพราะตอนนั้นไม่ได้เรียนที่ปจบ. และช่วงเวลาไม่ได้ใกล้เคียงกับทุกวันนี้เรยครับ) และจัดว่าเปนช่วงเวลาที่เลวร้ายครับ มีเรื่องปวดหัวตลอด จนผมได้มาเรียนต่อที่ปจบ.และเริ่มคบแฟนคนปจบ.พร้อมกันครับ เหมือนได้เริ่มชีวิตใหม่ เพราะทุกอย่างมันใหม่หมด ผมเรยติดแฟนมาก เพื่อนไม่ค่อยมี พอมีเวลาว่าง หรือวันว่าง ก้จะโทหา หรือไปอยู่ด้วยกันตลอด อาจจะไปเที่ยว ดูหนัง หรือทำอะไรตามที่พอทำได้บ้าง
ผมรักเค้ามากและไม่คิดว่าจะต้องมีวันที่เลิกกันเรยครับ เพราะทุกอย่างมันลงตัวพอดีมากๆ ผมเรยไม่ได้เผื่อใจไว้เรย แล้ววันนี้เค้ามาบอกเลิกครับ ด้วยเหตุผลที่เค้าก้พูดถูก ผมเรยมืดแปดด้านเรยครับ ช่วงเวลาที่มีเค้า มันกลายเปนว่าง ผมยังทำใจไม่ได้และส่วนนึงผมกลัวว่าต้องกลับไปใช้ชีวิตแบบก่อนหน้าอีก
ทางที่ผมเหนคงมีแต่ง้อเค้า ให้เค้าเปนเหมือนเดิม และคงทำได้แค่นั้นครับ ผมคิดภาพวันที่ไม่มีเค้าอยู่ไม่ออกจริงๆครับ ผมรู้แค่ว่า มันคงไม่ได้ดีกว่า ถ้ามีเค้าด้วย
สุดท้ายนี้ ผมต้องการแค่บอกเล่าพร้อมกับรับฟังเรื่องราวแลกเปลี่ยนความคิดเหนกันครับ
ผมเอาเวลา ไปฝากไว้กับเค้า แล้ววันนี้เค้าเอามาคืนครับ
ผมรักเค้ามากและไม่คิดว่าจะต้องมีวันที่เลิกกันเรยครับ เพราะทุกอย่างมันลงตัวพอดีมากๆ ผมเรยไม่ได้เผื่อใจไว้เรย แล้ววันนี้เค้ามาบอกเลิกครับ ด้วยเหตุผลที่เค้าก้พูดถูก ผมเรยมืดแปดด้านเรยครับ ช่วงเวลาที่มีเค้า มันกลายเปนว่าง ผมยังทำใจไม่ได้และส่วนนึงผมกลัวว่าต้องกลับไปใช้ชีวิตแบบก่อนหน้าอีก
ทางที่ผมเหนคงมีแต่ง้อเค้า ให้เค้าเปนเหมือนเดิม และคงทำได้แค่นั้นครับ ผมคิดภาพวันที่ไม่มีเค้าอยู่ไม่ออกจริงๆครับ ผมรู้แค่ว่า มันคงไม่ได้ดีกว่า ถ้ามีเค้าด้วย
สุดท้ายนี้ ผมต้องการแค่บอกเล่าพร้อมกับรับฟังเรื่องราวแลกเปลี่ยนความคิดเหนกันครับ