มือใหม่หัดเขียนครับ ฝากด้วยนะครับ Title : Room 9 / ห้อง ๙

อยากเป็นนักเขียนบทภาพยนต์
เรื่องนี้คือเรื่องที่สองที่ผมคิด แต่เป็นเรื่องแรกที่เขียนสมบูณร์ สามารถขยายได้ เพิ่มดีเทลอีกได้ครับ.

" Room 9 "

full, end in one .

เรื่องย่อ มีนักศึกษา ป.ตรี ปีสุดท้ายย้ายเข้ามาอพาร์ทเม้นใหม่ เหลือห้องสุดท้ายสำหรับเขาพอดี
เพียงคืนแรกเขาก็พบกับสิ่งแปลกๆ
และมันค่อยๆทำให้เขารู้ว่าในห้องหมายเลข 9 นี้ ไม่ได้มีเขาอยู่เพียงคนเดียว
( story 1 )


เชน หนุ่มมหาลัยคณะเภสัช กำลังจะจบปีสุดท้าย เขาพึ่งเปลี่ยนหอพักจะได้ใกล้มหาลัยมากขึ้น เขาย้ายมาที่อพาร์ทเม้นแห่งหนึ่งที่นี่มีห้องว่างพอดี

เชน: โชคดีจังนะครับมีห้องว่างพอดีเลย

เอ๋คนเฝ้าตึก: ไม่ใช่พึ่งว่างหร่อกค่ะ ว่างเป็นปีและ

เชนงงแต่ก็ยิ้มให้และรีบย้ายของขึ้นไป '
เชน : ห้อง 9 หรอ เลขสวย วันที่ 9 เดือน 9 ห้อง 9 ฮ่าๆๆ ''

คืนแรก เขากำลังนอนหลังเหน็ดเหนื่อยกับการย้ายของมาทั้งวัน กำลังจะหลับ
เชนก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินไปมาหน้าห้อง ตึ๊ก..ตึ๊ก..ตึ๊ก ..
....เสียงหายไปเชนคิดว่าอาจเป็นคนห้องข้างๆที่ผ่าน

คืนที่สอง ได้ยินเสียงคนกระโดดอยู่หน้าห้อง เชนทนไม่ไหว จนเปิดประตูออกมา แต่ก็ไม่มีใครเลย แต่เพราะมันตีหนึ่งแล้ว เขาต้องการพักผ่อน

จึงเดินลงมาข้างล่างไปคุยกับคนเฝ้าตึก

เชน : นี่คุณดูให้ผมหน่อยสิ ปล่อยให้เด็กที่ไหนไปโดดเล่นหน้าห้องทั้งคืน'

เอ๋พนักงานเฝ้าตึก: สีหน้าซี๊ด 'ค่ะ..เด๋วหนูบอกเจ้าของให้นะพี่'

เชน ทำหน้า หงุดหงิด และรีบเดินกลับขึ้นไป เขาพบว่าประตูห้องเปิดทิ้งไว้ เขาคิดว่ามีคนแกล้ง แต่ก้มองไปรอบๆ ไม่มีใคร

เขา ก็เข้าห้องไปนอน
ระหว่างนอนอยู่ มีรอยเท้าเดินเหยียบบนที่นอนเขา ย่ำไปย่ำมา
เชนรู้สึกแน่นหน้าอก และมีเสียงกระซิบเบาๆ 'กูจะเอาไปด้วย
กูจะเอาไป..กุจะเอาไปด้วย..' เชนตื่นรีบลุกขึ้นมานั่ง
เชน : ใครว่ะ
และก้รุ้สึกแน่นหน้าอก เปิดโคมไฟหัวเตียง เห็นรอยเท้าเขียวๆที่หน้าอก อยุ่ๆโคมไฟก็ดับไป เสียงประตูห้องน้ำค่อนๆปิด 'เอี๊ยด..ดด.. เสียงประตู ฝืดถึงฝืดมาก เขาเปิดโคมไฟ กดเท่าไหร่ก็ไม่ติด อยู่ๆพัดลมหมุนเอง

เชน: 'ใครว่ะ'

ด้วยความตกใจ
เขาโยนพัดลมทิ้งนอกหน้าต่าง พัดลมตกตรงคานปูนนอกหน้าต่าง ที่หนังสือเรียน เปิดเองเปิดเร็วมาก เปิดไปจนหน้าสุดท้าย และก็เปิดกลับมาหน้าแรก ซ้ำไปมา โดยไม่มีลมพัด เชนก็รีบโยนหนังสือ ออกไป
เขายืนนิ่ง ทันใดนั้นก็มีเสียงเคาะประตูห้องน้ำ ตึ๊ง!..ตึ๊งตึ๊ง.. เชนกระโดดขึ้นเตียง กดโคมไฟกดเท่าไหร่ก็ไม่ติด ตึ๊งง! ...ตึ๊ง!!...ตึ๊ง ไฟกลางห้องกระพิบ เห็นภาพหญิงในชุดนักศึกษาพยาบาล มีหนอนใต่ตามผิวหนัง ไฟกระพิบจนหยุด ดับไป ทุกอย่างเงียบสงบ ตึ๊งงง!! ตึ๊งๆๆๆ เสียงเคาะประตูดังรัวมาก ทันใดนั้นโคมไฟก็ติด เชนเห็นผีนักศึกษาพยาบาลยืนเคาะประตู เขารีบถอดปลั๊กโคมไฟ แต่มันไม่ดับ
ตึ๊ง!!...ตึ๊ง ตึ๊ง
?    :  ไม่มีใคร ช่วยตู ..
เชน : 'ใคร ใครไม่ช่วยอึง 'เชนค่อยๆร้องไห้
พวกอึงทุกตัว! ผีตอบ
'กูจะรู้เรื่องหรอ กูพึ่งย้ายมานี่ห้องกุออกไป๋! เชนเสียงหลง
'ห้องกู!!' ผีตอบ พร้อมหมุนคอหมุนทั้งหัวมาหาเชน พร้อมมีฟองไหลออกมาจากคอมัน ไหลมาจนท่วมพรมหน้าห้องน้ำ 'เออห้องก็ห้อง '

เชน: ทำไมทำแบบนี้... ทำไมว๊า ต้องการอะไรจากกู๊~
เชนเสียงหลงอีกครั้ง ตุ๊ดแตกมาก
ผีพยาบาล:ตูจะเอาอึงไปอยู่ด้วย ตูจะเอาอึงไป
เชน:กู๊อยู่คนเดียวด๊ายยย
ผีพยาบาล : ...
มันค่อยก้าวมา ก้าวมา หยุดและมองหน้าเชน :กรี๊ดดดดังสนั่นวิ่งใส่เชน
เช้ามาตำรวจพบสภาพศพเชนกระโดดจากหน้าต่างลงมาอยุ่บนรถเก๋งตัวเอง คอฉีกขาด มีฟองไหลออกจากบริเวณคอ
เจ้าของอพาร์ทเม้นบอกว่า เชนพึ่งย้ายเข้ามาใหม่ ไม่ทราบเหตุที่กินน้ำยาห้องน้ำแล้วฆ่าตัวตาย ทั้งตึกก็เป็นนักศึกษาใหม่หมด ไม่มีใครทราบ
แต่เจ้าของตึกอพาร์ทเม้น และ เอ๋พนักงานเฝ้าตึกทั้งสองคนรู้ดี 14 เดือนก่อนเกิดอะไรขึ้นที่ห้องเก้า วันที่เก้า..
เรื่องมีอยุ่ว่าตีหนึ่งของคืนนั้น_...^{(ต่อปล๊ะ >}