ช่วยผมทีคับ ทะเลาะกับแฟน แฟนบอกผมว่า"ตัวเป็นแฟนที่เพิ่งพาอะไรไม่ได้เลย" แต่พอดีกันแล้ว ผมลืมคำนั้นไม่ได้จิงๆ ทำไงดีคับ

เรื่องมันมีอยู่ว่า...
   ผมกับเธอคุยกันไม่ค่อยเข้าใจคับ สื่อสารกันคนละเรื่อง ทำให้ทะเลาะกันอยู่บ่อยๆ
คือด้วยนิสัยที่แตกต่างกันด้วยรึป่าวไม่รู้ ผมเป็นคนง่ายๆ สบายๆจิง ชอบคิดอะไรแปลกๆต่างจากคนอื่น (ผมเรียนนิเทศอะคับ แนวศิลๆ)
ส่วนเธอออกจะจิงจังกับชีวิตมากๆ คิดมากซีเรียจกะทุกๆสิ่ง เอาจิงเอาจัง คิดมาก ต้องถูกต้อง เปอร์เฟ็ก
ประมาณมาณว่าผมจะใช้ความรู้สึก สัญชาตยานมากกว่าเหตุผล
ส่วนเธอต้องใช้เหตุผลก่อนความรู้สึก
  จึงคุยกันไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่ผมก็ไม่ได้ปฎิเสษนะคับ ผมเรียนสื่อสารมาผมเข้าใจ^^ผมก็แค่พยายามยอมๆเธอไปให้มันจบๆ ไม่ทะเลาะกันเป็นพอ
(แต่ถ้าเป็นไปได้ขอคำแนะนำเรื่องการสื่อสารกับเธอด้วยก็ดีนะคับ^^)
  
  เรื่องที่เริ่มทะเลาะก็คือ เธอจะสมัครงานพาสไทม์คับ จะกรอกใบสมัคร พอดีทางร้านไม่มีแบบฟอมให้
เธอก็มาปรึกษาผมว่าควรเขียนยังไง
เป็นก็บอกเธอไปคร่าวๆ พอเธอส่งไป ทางร้านก็ส่งแบบฟอมกลับมา เธอขาดแค่ข้อ แนะนำตัวเองคับ
ผมเข้าใจว่าน่าจะให้บอกอุปนิสัยส่วนตัวคร่าวๆเฉยๆ ผมก็บอกเธอไป แบบกลางๆ
"เป็นคนกะตือรือร้น พร้อมเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ "
ผมกัวเธอไม่เอา เลยบอกไปว่า "สมมุติๆ"
เธอก้บอกว่าเอา"จิงๆเลยได้มั้ย"
ผม " เค้ากัวบอกตัวไปตัวจะไม่เอาอะดิ เดวก็บอกไม่ใช่ไม่ได้เป็นแบบนั้น"
เธอ " ที่โทมานี่คือจะให้ช่วยคิด ไม่ใช่ให้มาสมมุติให้ฟัง แล้วก็ไม่ได้ให้คิดให้ แค่อยากให้ช่วยคิด แล้วถ้าเค้าบอกว่าที่ตัวคิดมามันไม่ใช่ตัวเค้า เค้าผิดหรอ ตัวจะมารู้ดีกว่าตัวเค้าเองได้ยังไง"
ผมกัวตอบไรไปก็จะผิดอะคับเลยพยายามให้เธอคิดเอง
เธอ"ตกลงช่วยไม่ได้ใช่มั้ย งั้นแค่นี้นะ"แล้วก็วางไป

   พอผมกลับมาถึงบ้าน เราก็เงียบๆกันยุซักพักคับ แล้วเธอก็บ่นหิว ผมเลยทำไรให้เธอทาน เราก็เริ่มพูดกันบ้าง เธอคงเห็นผมเงียบๆ เลยลูบหัว ซักพักก็พูดขึ้นมาว่า "ตัวนี่เป็นแฟนที่เพิ่งไรไม่ได้เลยจิงๆ" เจ็บมากคับตอนนั้น กลั้นน้ำตาไม่อยู่เลย ทั้งๆที่ผมพยายามทุกอย่างแล้วแท้ๆกลับมาได้ยินคำนี้
ไปไม่ถูกเลยคับ...ไม่รู้น้ำตามาจากไหนนักหนาหยุดไม่ได้เลยจิงๆ เหมือนเธอเริ่มไปไม่ถูกเหมือนกันคับ เธอปลอบผม ซักพัก
เธอก็บอกว่า"เค้าขอโทด เค้าไม่รู้ว่าตัวจะคิดมากขนาดนี้ อย่าคิดมากนะ^^" ซักพักเราก็ดีกัน

  ปัญหาอยู่ตรงนี้คับตั้งแต่ดีกันมา ผมว่าผมรู้สึกไม่เหมือนเดิม ไม่อยากทำไรให้ ไม่อยากยอม ไม่อยากจับมือ กอด หรืออะไรเลย ไม่รู้ทำไม แล้วพอคิดถึงคำนั้นอีกก็เหมือนน้ำตาจะไหล ผมอยากกลับไปรู้สึกแบบเดิมนะ แต่มันไม่สนิทใจไงไม่รู้อะคับ ทำยังไงดี?? จะลบคำนี้ในหัวได้ยังไง?? ช่วยผมทีคับ ผมยังรักเธออยู่ เข้าใจว่าตอนเธอพูดมาอาจเป็นเพียงอารมณ์ตอนนั้น แตผมลืมไม่ได้จิงๆ
ช่วยผมทีคับ!! T T

    ปล.ล่าสุดเพิ่งคุยกันไป เธอรู้สึกว่าผมไม่เหมือนเดิม นึกว่าผมมีคนอื่น ผมเลยบอกเธอไปว่าผมยังติดกับคำนี้อยู่ เธอนี่ผ่านไป 3วันแล้ว ตัวยังไม่ลืมอีกหรอ แล้วก็ขอโทดผมอีก บอกผมอย่าคิดมาก ก็ก็ไม่สบายใจเหมือนกัน ที่เห็นผมเป็นแบบนี้ เป็นไม่เล่น ไม่เฮฮากับเธอเหมือนที่เคยเป็น เธอบอกรู้สึกได้ ผมพยายามเป็นเหมือนเดิมอยู่คับ แต่ยังไม่ได้จิงๆ ช่วยผมด้วยคับ T T

(ขอโทดที่เนื้อหายาว อยากเล่าให้ละเอียดคับ เผื่อมีประโยชน์กับคนที่อยากจะช่วยผม ขอบพระคุณคับ T/\T)