อย่างแรกเลย กระทู้นี้เป็นกระทู้แรก ถ้ามีอะไรผิดพลาดขออภัยด้วย
เรื่องเกิดจาก เรากับแฟนมีอะไรกันเเล้ว โดยการใส่ถุงยางทุกครั้ง ซึ่งแฟนเราก็กังวลว่าถุงยางจะรั่ว ซึ่งหลังจากมีอะไรกันเเล้ว 1สัปดาห์ เรามีอาการเวียนหัว อยากอ้วกตลอด เมื่อเราไปบอกแฟน แฟนก็ได้พาไปตรวจที่คลีนิคมีทั้งการอัตตราซาวด์และการใช้แผ่นทดสอบการตั้งครรภ์(เนื่องจากอัตตราซาวด์ไม่เห็น) เมื่อตรวจเสร็จหมอบอกว่า เราไม่ได้ท้อง แต่ตอนนั้นแฟนออกมารอด้านนอก จึงไม่ทราบเรื่องที่หมอบอก
เมื่อเราออกมา แฟนก็ถามว่า เป็นไงบ้างท้องไหม เราเลยบอกไปว่า ท้อง2สัปดาห์ ตอนนั้นแฟนหน้าซีดมาก อาจจะเป็นเพราะว่าเราก็ยังเรียนอยู่ด้วยกันทั้งคู่
เราถามแฟนว่า จะทำไงยังไงกับลูก แฟนเลยถามกลับมาว่า อยากเอาไว้ไหม? เราบอกว่า อยากเราอยากเลี้ยงเขา อย่างน้อยเขาก็ลูกเรา แฟนเลยพยายามพูดโน้มน้าวอยากให้เราเอาออก พอเราถามว่าทำไม ก็ยกเหตุผลร้อยเเปดพันเก้ามาอธิบายทั้งเรื่องที่เรียนอยู่(ซึ่งมันก็จริง) เรื่องการหาเงินเลี้ยงลูก(ก็จริงอีก) และอีกหลายๆเรื่องที่อยากให้เราเอาออก
พวกเราทะเลาะกันยกใหญ่เรื่องลูก แฟนอยากให้เราเอาออก แต่เราไม่เอาออก ตอนนั้นเราคิดว่าผู้ชายคนนี้เห็นแก่ตัว คืออยากเลิกเลยแหละ เราเลยยื่นคำขาดเลยว่า ถ้าให้เอาลูกออกเราก็เลิกกัน!! เราจะเลี้ยงลูกคนเดียว แต่ชื่อพ่อก็จะใส่ชื่อของเขาให้ แต่จะไม่ให้เขามายุ่งกับลูก ไม่ต้องมาเลี้ยงดู ไม่ต้องมาส่งเสีย จะทิ้งเราไปเลยก็ว่าได้ ในตอนนั้นเขาอึ้งไม่พูด ไม่อธิบายอะไร เดินหนีไปเฉยๆ เราคิดว่าเขาคงเลือกทางเลือกที่เราว่ามาแล้วแหละ อีกวันเขานัดมาเจอ แล้วทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พูดหวานๆให้ บอกรักเหมือนเดิม เราก็เลยพูดเรื่องลูกย้ำไปอีกรอบ ทีนี้เขาร้องไห้ต่อหน้าเราเลย เขาเลิกกับเราไม่ได้ เขารักเรามาก เขาบอกเขาไม่มีทางเลือก ถ้าเอาลูกไว้เขาก็ต้องออกจากเรียน เพราะพ่อแม่ เขาคงไม่ยอม ตอนนั้นเราสงสารมากเลยจะร้องไห้ตามอยู่แล้ว แต่รื่องก็มาถึงขนาดนี้เเล้ว ยังไงก็ต้องทำต่อไปถึงแม้ว่ามันจะทำร้ายจิตใจคนที่เรารักมาก เราก็เลยยื่นข้อเสนออีกข้อหนึ่งว่า ไม่ต้องบอกพ่อกับแม่ของแฟน เอาไว้เรียนจบค่อยมาเลี้ยงลูกต่อจากเรา แล้วให้เราไปเรียนจากที่ดรอปไว้
ปรากฎว่าเเฟนก็ไม่ตกลงอีก บอกว่าเเล้วใครจะหาเงินเลี้ยงลูก ใครจะช่วยดูแลลูก และอีกต่างๆนาๆ เราเลยบอกว่า มีสองข้อให้เลือก เลิกกัน กับ เรียนจบค่อยบอกพ่อแม่ แฟนก็ยังไม่ยอมเลือกสักข้อหนึ่ง เราใช้เวลาอยู่2สัปดาห์ ในการถามย้ำๆเรื่องนี้ เขาก็ไม่ยอมตอบ ไม่เลือกอะไรทั้งนั้น
จนวันหนึ่งเราหมดความอดทนละที่จะถามเรื่องนี้ซ้ำๆ เพราะเวลาเราพูดทีไรเขาก็เอาแต่คิดมาก ไม่ก็ร้องไห้ เราถามเขาว่า ให้เวลาคิดมาหลายวันแล้วจะตอบได้สักทียัง เขาก็ยังบ่ายเบี่ยง เราเลยขอเลิกกับเขาด้วยเหตุผลที่ว่าเราท้องกับคนอื่น เขาก็บอกว่าเขาไม่เลิกและไม่เชื่อด้วยว่าเราจะท้องกับคนอื่นเพราะเราไม่ใช่คนมีนิสัยแบบนั้น จนในที่สุดเขาก็บอกว่าเค้าจะออกจากมหา'ลัย เขาจะมาเลี้ยงเรากับลูกนะ จะมาหางานทำ ส่วนเราถ้าอยากเรียนคลอดเสร็จก็ค่อยกลับไปเรียน เขาไม่ได้ว่าอะไร เขาบอกว่าเดียวจะพาไปเจอเเม่สัปดาห์หน้านะ ไปให้แม่เห็นหน้าบ้าง เราก็ถามอีกว่า แล้วจะบอกแม่วันไหนว่าเราท้อง และเรื่องที่เขาจะไม่กลับไปเรียนแล้ว เขาก็บอกว่าเดี๋ยวหลังจากพาเราไปพบแม่2สัปดาห์จะเป็นคนบอกแม่เอง
ตอนนี้เราก็ได้บอกเขาไปแล้วว่าเรื่องทั้งหมดเราโกหก (เขาเกลียดคนโกหกที่สุด) เลยถามเขาว่าโกรธไหม เขาก็บอกไม่โกรธหรอก แต่อยากรู้ว่าเขาจะดีพอที่จะมาสอนลูกเราให้อนาคตได้ไหม เราถามเขาว่า เรื่องพาไปพบแม่ยังอยากจะพาเราไปอยู่ไหม เขาก็บอกว่ายังจะพาไปนะ เพราะ ยังไงก็จะแต่งกับคนนี้อยู่แล้ว พาไปให้แม่ดูตัวหน่อยคงจะเป็นไรไป จะไปตอนนี้หรือตอนไหน ก็คงเป็นเราอยู่ดี ตอนนั้นเราเขิลมากเถอะ รู้สึกแบบ............
ผู้ชายคิดยังไง ถ้าแฟนบอกว่าท้อง [18+]
เรื่องเกิดจาก เรากับแฟนมีอะไรกันเเล้ว โดยการใส่ถุงยางทุกครั้ง ซึ่งแฟนเราก็กังวลว่าถุงยางจะรั่ว ซึ่งหลังจากมีอะไรกันเเล้ว 1สัปดาห์ เรามีอาการเวียนหัว อยากอ้วกตลอด เมื่อเราไปบอกแฟน แฟนก็ได้พาไปตรวจที่คลีนิคมีทั้งการอัตตราซาวด์และการใช้แผ่นทดสอบการตั้งครรภ์(เนื่องจากอัตตราซาวด์ไม่เห็น) เมื่อตรวจเสร็จหมอบอกว่า เราไม่ได้ท้อง แต่ตอนนั้นแฟนออกมารอด้านนอก จึงไม่ทราบเรื่องที่หมอบอก
เมื่อเราออกมา แฟนก็ถามว่า เป็นไงบ้างท้องไหม เราเลยบอกไปว่า ท้อง2สัปดาห์ ตอนนั้นแฟนหน้าซีดมาก อาจจะเป็นเพราะว่าเราก็ยังเรียนอยู่ด้วยกันทั้งคู่
เราถามแฟนว่า จะทำไงยังไงกับลูก แฟนเลยถามกลับมาว่า อยากเอาไว้ไหม? เราบอกว่า อยากเราอยากเลี้ยงเขา อย่างน้อยเขาก็ลูกเรา แฟนเลยพยายามพูดโน้มน้าวอยากให้เราเอาออก พอเราถามว่าทำไม ก็ยกเหตุผลร้อยเเปดพันเก้ามาอธิบายทั้งเรื่องที่เรียนอยู่(ซึ่งมันก็จริง) เรื่องการหาเงินเลี้ยงลูก(ก็จริงอีก) และอีกหลายๆเรื่องที่อยากให้เราเอาออก
พวกเราทะเลาะกันยกใหญ่เรื่องลูก แฟนอยากให้เราเอาออก แต่เราไม่เอาออก ตอนนั้นเราคิดว่าผู้ชายคนนี้เห็นแก่ตัว คืออยากเลิกเลยแหละ เราเลยยื่นคำขาดเลยว่า ถ้าให้เอาลูกออกเราก็เลิกกัน!! เราจะเลี้ยงลูกคนเดียว แต่ชื่อพ่อก็จะใส่ชื่อของเขาให้ แต่จะไม่ให้เขามายุ่งกับลูก ไม่ต้องมาเลี้ยงดู ไม่ต้องมาส่งเสีย จะทิ้งเราไปเลยก็ว่าได้ ในตอนนั้นเขาอึ้งไม่พูด ไม่อธิบายอะไร เดินหนีไปเฉยๆ เราคิดว่าเขาคงเลือกทางเลือกที่เราว่ามาแล้วแหละ อีกวันเขานัดมาเจอ แล้วทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พูดหวานๆให้ บอกรักเหมือนเดิม เราก็เลยพูดเรื่องลูกย้ำไปอีกรอบ ทีนี้เขาร้องไห้ต่อหน้าเราเลย เขาเลิกกับเราไม่ได้ เขารักเรามาก เขาบอกเขาไม่มีทางเลือก ถ้าเอาลูกไว้เขาก็ต้องออกจากเรียน เพราะพ่อแม่ เขาคงไม่ยอม ตอนนั้นเราสงสารมากเลยจะร้องไห้ตามอยู่แล้ว แต่รื่องก็มาถึงขนาดนี้เเล้ว ยังไงก็ต้องทำต่อไปถึงแม้ว่ามันจะทำร้ายจิตใจคนที่เรารักมาก เราก็เลยยื่นข้อเสนออีกข้อหนึ่งว่า ไม่ต้องบอกพ่อกับแม่ของแฟน เอาไว้เรียนจบค่อยมาเลี้ยงลูกต่อจากเรา แล้วให้เราไปเรียนจากที่ดรอปไว้
ปรากฎว่าเเฟนก็ไม่ตกลงอีก บอกว่าเเล้วใครจะหาเงินเลี้ยงลูก ใครจะช่วยดูแลลูก และอีกต่างๆนาๆ เราเลยบอกว่า มีสองข้อให้เลือก เลิกกัน กับ เรียนจบค่อยบอกพ่อแม่ แฟนก็ยังไม่ยอมเลือกสักข้อหนึ่ง เราใช้เวลาอยู่2สัปดาห์ ในการถามย้ำๆเรื่องนี้ เขาก็ไม่ยอมตอบ ไม่เลือกอะไรทั้งนั้น
จนวันหนึ่งเราหมดความอดทนละที่จะถามเรื่องนี้ซ้ำๆ เพราะเวลาเราพูดทีไรเขาก็เอาแต่คิดมาก ไม่ก็ร้องไห้ เราถามเขาว่า ให้เวลาคิดมาหลายวันแล้วจะตอบได้สักทียัง เขาก็ยังบ่ายเบี่ยง เราเลยขอเลิกกับเขาด้วยเหตุผลที่ว่าเราท้องกับคนอื่น เขาก็บอกว่าเขาไม่เลิกและไม่เชื่อด้วยว่าเราจะท้องกับคนอื่นเพราะเราไม่ใช่คนมีนิสัยแบบนั้น จนในที่สุดเขาก็บอกว่าเค้าจะออกจากมหา'ลัย เขาจะมาเลี้ยงเรากับลูกนะ จะมาหางานทำ ส่วนเราถ้าอยากเรียนคลอดเสร็จก็ค่อยกลับไปเรียน เขาไม่ได้ว่าอะไร เขาบอกว่าเดียวจะพาไปเจอเเม่สัปดาห์หน้านะ ไปให้แม่เห็นหน้าบ้าง เราก็ถามอีกว่า แล้วจะบอกแม่วันไหนว่าเราท้อง และเรื่องที่เขาจะไม่กลับไปเรียนแล้ว เขาก็บอกว่าเดี๋ยวหลังจากพาเราไปพบแม่2สัปดาห์จะเป็นคนบอกแม่เอง
ตอนนี้เราก็ได้บอกเขาไปแล้วว่าเรื่องทั้งหมดเราโกหก (เขาเกลียดคนโกหกที่สุด) เลยถามเขาว่าโกรธไหม เขาก็บอกไม่โกรธหรอก แต่อยากรู้ว่าเขาจะดีพอที่จะมาสอนลูกเราให้อนาคตได้ไหม เราถามเขาว่า เรื่องพาไปพบแม่ยังอยากจะพาเราไปอยู่ไหม เขาก็บอกว่ายังจะพาไปนะ เพราะ ยังไงก็จะแต่งกับคนนี้อยู่แล้ว พาไปให้แม่ดูตัวหน่อยคงจะเป็นไรไป จะไปตอนนี้หรือตอนไหน ก็คงเป็นเราอยู่ดี ตอนนั้นเราเขิลมากเถอะ รู้สึกแบบ............