เราได้รู้จักกับเด็กคนนึงค่ะ ผ่านโลกโซเชียว..
ครั้งแรกที่ได้คุยกัน คือตอนนั้นเราอยู่กับเพื่อนที่หอ แล้วเกิดความคึกคนองขึ้นมา…
เห้ย..น้องคนนี้น่ารักดีอะ!!! เลยกดคอลไปคุยเลยทั้งๆที่ทักกันแค่ไม่กี่คำ
พอเค้ารับ เราก็ตกใจ เพราะไม่คิดว่าจะรับเหมือนกัน!! …เสียงหล่อมากกกก จนเพื่อนแซว ได้ฉายาว่า ‘น้องดีเจ’
หน้าตาน้องเค้าก็ถือว่าน่ารักดีนะ สูงโปร่ง 180 กว่า ต่างจากเรา เกือบ 30 เซ็น ฮ่าๆๆๆ
อายุเราก็ห่างกันค่ะ 4 ปีเลย แต่อายุก็ไม่ช่วยให้เราทำตัวโตขึ้นบ้างเลยนะบ้างที
เราเรียนกับรุ่นน้องน่ะคะ อายุน้อยกว่า2ปี เลยเนียนๆไป ฮ่าๆ
เราก็จะคอลไลน์คุยกันค่ะ แล้วมีวันนึงสัญญาณห่วยมาก คุยไม่รู้เรื่องเลย จนน้องเค้าบอก
‘เอาเบอพี่มา’
‘..นี่ ผู้ชายสมัยนี้เค้าขอเบอร์สาวกันแบบนั้นหรอห้ะ?’ เราก็แกล้งเล่นตัวไปเรื่อยอะ ไม่ยอมให้เบอร์ซะที555 แกล้งพูดเรื่องอื่นไป
‘เอาเบอร์ม๊า!!!’
‘อ้ะ เอาเบอร์น้องมาสิคะ’ ละน้องเค้าก็ให้มาอย่างไว แบบว่าเหมือนจะโมโห555 ละเราก็เมมไว้ในบันทึกในไลน์ แต่ก็ยังไม่ได้ยิงไป จนน้องเค้าพิมพ์กลับมาว่า ‘โหย.. เสียรู้พี่เลยอะ’ เป็นเหตุการณ์น่ารักๆ เหตการณ์นึงที่เราจำได้
มีความสุขมากค่ะ เวลาคุยกันเราชอบแทะโลมน้องเค้า แซวบ้าง แหย่บ้าง เสี่ยวบ้าง.. จนบางครั้งน้องเค้าเขินเลยอะ
จนน้องเค้าถามกับเราว่า.. พี่อายบ้างครับเวลาพูด? 555555555
พี่อายตอนน้องถามเนี่ยแหละค่ะ!!! ไม่หรอก เรื่องจริงอะ คือเราแบบเขินมากแต่ก็อยากแกล้งให้เค้าเขิน จิกหมอนกันเลยทีเดียว!
บางครั้งเหมือนเราเป็นผู้ชายยังไงไม่รู้เลยอะ ละน้องเค้าก็จะแบบเล่นตัว
ส่วนเราก็เล่นมากไป เรียกน้องเค้าว่า ยอโบ … (ช่วงนั้นอินหนังเกาหลีไปหน่อย)
น้องเค้าก็งงค่ะ ว่ายอโบคือ?? จนเค้าไปเสริจหามันแปลว่า…. ><
จนได้ประโยคนี้ที่กรี๊สเกือบบ้านแตก ‘บางทีพี่ก็ทำให้ผมยิ้มได้นะครับ’ แค่น้องยิ้มพี่ก็ดีใจแล้วค่ะ ^ ^ ฮี่ๆ
น้องเค้าเป็นนักกีฬาของมหาลัย นักบาส >_< ตอนยิงลูกนี่เท่สุดๆ (มโน)
แล้ววันนั้นน้องเค้าพูดกับเราว่า ..พี่ก็น่ารักดีนะครับ แต่ติดที่ว่าผมเพิ่งเลิกกับแฟน!
..คือไม่พร้อมจะมีใหม่ หรือ ยังรักอยู่ รออยู่ ไม่ว่าคำตอบอะไรก็ไม่ได้ดีต่อเราเลยอะ
คุยกันทุกวัน ส่วนมากเราจะเป็นคนโทรไปมากกว่านะ น้องเค้านี่จะโทรมาส่วนน้อยมาก หรือว่าบางทีก็ไม่เคยโทรมาเลย..
จนมันทำให้เราไม่ได้คุยกันเลย แต่ก็ยังมีส่งเกมเศรษฐีให้กันบ้าง.. !
เราอยากทักไปมากกกมากกก แต่อยู่ดีๆน้องเค้าหายไป ทักไปไม่ตอบ
มันก็เกิดความชินชาขึ้นมา เราก็มีคุยกับคนอื่นบ้าง
...แต่ก็ไม่ชอบ เราชอบผู้ชายแบบน้องเค้ามากกว่า นิ่งๆ หยิ่งๆ เล่นตัว
ถ้าเกิดเราเจอผู้ชายแบบเจ้าคารมพูดจาเจ้าเลห์กำกวมเราจะไม่คุยด้วยเลย
..เอ๊ะ แต่เราก็เป็นแบบนั้นนะ ฮ่าๆ หมีจะอยู่ถ้ำเดียวกันไม่ได้!!
จนวันนึง!!! (ผ่านมาเกือบ 4 เดือน) ที่หายไปเพราะว่าชวงนั้นมีเรื่องอื่นเข้ามาให้คิดเยอะมากกว่า ต้องทำโปรเจคส่งบ้าง
เราก็ได้มาคุยกันอีกครั้ง อิฉันนี่แหละคะ เสนอหน้าทักไปเอง!! แล้วตอนทัก ทักเรื่องอัปมงคลกับชีวิตซะด้วย
..น้องมีแฟนยังคะเนี่ย
‘ยังครับ’
‘ทำไมหรอคะ ยังลืมไม่ได้หรอ?’
‘ไม่ลืมครับ และยังไม่คิดจะลืมด้วย’ !!! คำตอบช้อกโลก เหมือนโดนตบ ขุดหลุมฝังตัวเองชัดๆ!
‘ที่ผมไม่คิดจะลืม เพราะช่วงเวลาเหล่านั้นมันทำให้ผมมีความสุข ทำไมผมต้องลืมมันด้วย เวลาผมรักใคร หรือจะเลิกกับใคร ผมก็จะนึกถึงเค้าตลอด’
ช้อกกว่าค่ะ เพราะน้องเค้าไม่เคยพิมไลน์มาอะไรที่ยืดยาวแบบนี้ และดูจริงจังจนน่ากลัว ! สรุปที่ผ่านมาก็ยังแค่ลืมคนเก่าไม่ได้ ปัญหาโลกแตก เราก็ได้แต่…. ส่งสติ้กเกอร์น่ารักๆไปเผื่อน้องเค้าใจจะเย็นลง เกี่ยวปะ?
ทัศนคติของน้องเค้า ‘ผมอะเป็นคนขี้เบื่อ ทำอะไรก็เบื่อ เรียนผมยังเบื่อเลย ผมก็เลือกเรียนอะไรที่มันน่าเบื่อน้อยที่สุด ที่ผมมาเล่นบาส เล่นกีต้าร์ก็เพราะว่าเบื่อนี่แหละครับ!’
…เอ่อออ เอ่ออ แล้วไม่ทราบว่าน้องจะเบื่อพี่เมื่อไหร่คะ T _T
เราวาดรูปน้องเค้าอ้ะ ดรออิ้งหน้าด้านข้างของเค้า แล้วโพสใน iG ของเรา …ดูเหมือนเราจะไม่ค่อยแสดงออกไปหน่อยปะ555 เราว่าน่ารักดีนะ อยากมีคนมาดรออิ้งให้บ้าง 555 เลยทำให้น้องเค้าคนแรกเลย
หลังจากวันนั้นก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนพูดถึงเรื่องเดิมๆ ว่าอะไรที่ทำให้เราหายไป
..’พี่อะหายก่อน’
‘ก็เค้าไม่กล้าทักไปนี่นา กลัวรบกวน’
‘ไม่กวนหรอกครับ ผมว่างตอนไหนผมก็จะตอบ’
‘ก็ตอนที่หายไป คิดว่าหนูคงรำคานไม่อยากคุยด้วย’
‘ถ้าผมไม่อยากคุยด้วยนะ ผมก็จะทิ้งไว้แบบนั้นแหละ ไม่อ่านไม่ตอบไม่สนใจ’
…แล้วมันก็จะเกิดขึ้นกับครั้งนี้ น้องเค้าหายไปค่ะ ทักไปก็ไม่ตอบ โทรไปก็ไม่รับ จนเราเอาเบอร์แปลกโทรไปแต่ไม่รับ โทรกลับเบอร์แปลก เรารู้สึกน้อยใจมาก นึกถึงตอนที่น้องเค้าเล่าให้ฟังว่า เพื่อนที่เล่นบาสด้วยกัน โมโหมากเลยที่แบบว่า เวลาจะแพ้แล้ว รู้ว่าตัวเองจะแพ้ แต่ก็ยังจะสู้ต่อ สุดท้ายก็แพ้ ไม่รู้จะสู้ต่อทำไม…
จะสู้ต่อทำไมกันคะ แต่ก็ยังสู้ต่อค่ะ ^ ^!!
เราโทรไปหาน้องเค้าค่ะ น้องเค้าก็พูดกลับมาว่า ‘กำลังจะโทรไปพอดีเลยครับ’ ได้ยินแค่นั้นก็ดิ้นค่ะ แต่อีกใจคิด.. เอาเป็นว่ารู้กัน เค้าก็บอกว่าไม่ว่าง ซ้อมบาสหนัก
แล้วเราก็พูดเล่นกันเรื่องโทรศัพท์ เราเป็นคนพูดว่า ‘ไม่ต้องโทรมาแล้วคะ รำคานงะ พอละนะ’ แบบว่าพูดเล่นๆกึ่งประชด
‘โธ่.. พี่ดูสายเข้าสิ ว่ามันมีเข้าหรือออก?!!
‘ใช่ค่ะ มันมีแต่ออก ที่ออกไปก็ไม่คิดจะเข้ามาบ้างเลย’ เจ็บเลยค่ะ จุกมากด้วย พูดไม่ออกเลย เราเลือกที่จะเงียบไป
‘พี่.. ผมล้อเล่นน่า’
‘เปล่าค่ะ’
‘แหม เสียงต่ำเชียว’
‘งั้นเดี๋ยวนอนแล้วนะคะ ฝันดีค่ะ’
‘พี่อย่างอนน่า .. แล้วเราก็ตัดสายไป.. ไม่รู้เหมือนกัน ความรู้สึกแย่หลายๆวัน มันแปลกอะ ที่ทำไมเราต้องไปรอคอยเด็กที่ไหนไม่รู้ ไม่ได้วางสายหนีแล้วกะให้เค้าโทรมาง้อนะ ..แต่ก็แอบชำเลืองมองบ้าง555
คืนต่อมาเราก็ไม่ได้คุยกัน เพราะเหนื่อยมาก กลับมานอนยาวเลย
คิดว่าน้องเค้าจะทักมา แต่ก็ไม่เลยค่ะ เงียบเชียบ… ทักไปก็ไม่ตอบ โทรไปไม่รับ เข้าอีหรอบเดิม T__T
จนเราคิดว่า คงจะไม่ได้คุยกันแล้วละมั้ง……
จีบรุ่นน้องไม่ติดซักที พอจะมีอะไรแนะนำบ้างไหมคะ!
ครั้งแรกที่ได้คุยกัน คือตอนนั้นเราอยู่กับเพื่อนที่หอ แล้วเกิดความคึกคนองขึ้นมา…
เห้ย..น้องคนนี้น่ารักดีอะ!!! เลยกดคอลไปคุยเลยทั้งๆที่ทักกันแค่ไม่กี่คำ
พอเค้ารับ เราก็ตกใจ เพราะไม่คิดว่าจะรับเหมือนกัน!! …เสียงหล่อมากกกก จนเพื่อนแซว ได้ฉายาว่า ‘น้องดีเจ’
หน้าตาน้องเค้าก็ถือว่าน่ารักดีนะ สูงโปร่ง 180 กว่า ต่างจากเรา เกือบ 30 เซ็น ฮ่าๆๆๆ
อายุเราก็ห่างกันค่ะ 4 ปีเลย แต่อายุก็ไม่ช่วยให้เราทำตัวโตขึ้นบ้างเลยนะบ้างที
เราเรียนกับรุ่นน้องน่ะคะ อายุน้อยกว่า2ปี เลยเนียนๆไป ฮ่าๆ
เราก็จะคอลไลน์คุยกันค่ะ แล้วมีวันนึงสัญญาณห่วยมาก คุยไม่รู้เรื่องเลย จนน้องเค้าบอก
‘เอาเบอพี่มา’
‘..นี่ ผู้ชายสมัยนี้เค้าขอเบอร์สาวกันแบบนั้นหรอห้ะ?’ เราก็แกล้งเล่นตัวไปเรื่อยอะ ไม่ยอมให้เบอร์ซะที555 แกล้งพูดเรื่องอื่นไป
‘เอาเบอร์ม๊า!!!’
‘อ้ะ เอาเบอร์น้องมาสิคะ’ ละน้องเค้าก็ให้มาอย่างไว แบบว่าเหมือนจะโมโห555 ละเราก็เมมไว้ในบันทึกในไลน์ แต่ก็ยังไม่ได้ยิงไป จนน้องเค้าพิมพ์กลับมาว่า ‘โหย.. เสียรู้พี่เลยอะ’ เป็นเหตุการณ์น่ารักๆ เหตการณ์นึงที่เราจำได้
มีความสุขมากค่ะ เวลาคุยกันเราชอบแทะโลมน้องเค้า แซวบ้าง แหย่บ้าง เสี่ยวบ้าง.. จนบางครั้งน้องเค้าเขินเลยอะ
จนน้องเค้าถามกับเราว่า.. พี่อายบ้างครับเวลาพูด? 555555555
พี่อายตอนน้องถามเนี่ยแหละค่ะ!!! ไม่หรอก เรื่องจริงอะ คือเราแบบเขินมากแต่ก็อยากแกล้งให้เค้าเขิน จิกหมอนกันเลยทีเดียว!
บางครั้งเหมือนเราเป็นผู้ชายยังไงไม่รู้เลยอะ ละน้องเค้าก็จะแบบเล่นตัว
ส่วนเราก็เล่นมากไป เรียกน้องเค้าว่า ยอโบ … (ช่วงนั้นอินหนังเกาหลีไปหน่อย)
น้องเค้าก็งงค่ะ ว่ายอโบคือ?? จนเค้าไปเสริจหามันแปลว่า…. ><
จนได้ประโยคนี้ที่กรี๊สเกือบบ้านแตก ‘บางทีพี่ก็ทำให้ผมยิ้มได้นะครับ’ แค่น้องยิ้มพี่ก็ดีใจแล้วค่ะ ^ ^ ฮี่ๆ
น้องเค้าเป็นนักกีฬาของมหาลัย นักบาส >_< ตอนยิงลูกนี่เท่สุดๆ (มโน)
แล้ววันนั้นน้องเค้าพูดกับเราว่า ..พี่ก็น่ารักดีนะครับ แต่ติดที่ว่าผมเพิ่งเลิกกับแฟน!
..คือไม่พร้อมจะมีใหม่ หรือ ยังรักอยู่ รออยู่ ไม่ว่าคำตอบอะไรก็ไม่ได้ดีต่อเราเลยอะ
คุยกันทุกวัน ส่วนมากเราจะเป็นคนโทรไปมากกว่านะ น้องเค้านี่จะโทรมาส่วนน้อยมาก หรือว่าบางทีก็ไม่เคยโทรมาเลย..
จนมันทำให้เราไม่ได้คุยกันเลย แต่ก็ยังมีส่งเกมเศรษฐีให้กันบ้าง.. !
เราอยากทักไปมากกกมากกก แต่อยู่ดีๆน้องเค้าหายไป ทักไปไม่ตอบ
มันก็เกิดความชินชาขึ้นมา เราก็มีคุยกับคนอื่นบ้าง
...แต่ก็ไม่ชอบ เราชอบผู้ชายแบบน้องเค้ามากกว่า นิ่งๆ หยิ่งๆ เล่นตัว
ถ้าเกิดเราเจอผู้ชายแบบเจ้าคารมพูดจาเจ้าเลห์กำกวมเราจะไม่คุยด้วยเลย
..เอ๊ะ แต่เราก็เป็นแบบนั้นนะ ฮ่าๆ หมีจะอยู่ถ้ำเดียวกันไม่ได้!!
จนวันนึง!!! (ผ่านมาเกือบ 4 เดือน) ที่หายไปเพราะว่าชวงนั้นมีเรื่องอื่นเข้ามาให้คิดเยอะมากกว่า ต้องทำโปรเจคส่งบ้าง
เราก็ได้มาคุยกันอีกครั้ง อิฉันนี่แหละคะ เสนอหน้าทักไปเอง!! แล้วตอนทัก ทักเรื่องอัปมงคลกับชีวิตซะด้วย
..น้องมีแฟนยังคะเนี่ย
‘ยังครับ’
‘ทำไมหรอคะ ยังลืมไม่ได้หรอ?’
‘ไม่ลืมครับ และยังไม่คิดจะลืมด้วย’ !!! คำตอบช้อกโลก เหมือนโดนตบ ขุดหลุมฝังตัวเองชัดๆ!
‘ที่ผมไม่คิดจะลืม เพราะช่วงเวลาเหล่านั้นมันทำให้ผมมีความสุข ทำไมผมต้องลืมมันด้วย เวลาผมรักใคร หรือจะเลิกกับใคร ผมก็จะนึกถึงเค้าตลอด’
ช้อกกว่าค่ะ เพราะน้องเค้าไม่เคยพิมไลน์มาอะไรที่ยืดยาวแบบนี้ และดูจริงจังจนน่ากลัว ! สรุปที่ผ่านมาก็ยังแค่ลืมคนเก่าไม่ได้ ปัญหาโลกแตก เราก็ได้แต่…. ส่งสติ้กเกอร์น่ารักๆไปเผื่อน้องเค้าใจจะเย็นลง เกี่ยวปะ?
ทัศนคติของน้องเค้า ‘ผมอะเป็นคนขี้เบื่อ ทำอะไรก็เบื่อ เรียนผมยังเบื่อเลย ผมก็เลือกเรียนอะไรที่มันน่าเบื่อน้อยที่สุด ที่ผมมาเล่นบาส เล่นกีต้าร์ก็เพราะว่าเบื่อนี่แหละครับ!’
…เอ่อออ เอ่ออ แล้วไม่ทราบว่าน้องจะเบื่อพี่เมื่อไหร่คะ T _T
เราวาดรูปน้องเค้าอ้ะ ดรออิ้งหน้าด้านข้างของเค้า แล้วโพสใน iG ของเรา …ดูเหมือนเราจะไม่ค่อยแสดงออกไปหน่อยปะ555 เราว่าน่ารักดีนะ อยากมีคนมาดรออิ้งให้บ้าง 555 เลยทำให้น้องเค้าคนแรกเลย
หลังจากวันนั้นก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนพูดถึงเรื่องเดิมๆ ว่าอะไรที่ทำให้เราหายไป
..’พี่อะหายก่อน’
‘ก็เค้าไม่กล้าทักไปนี่นา กลัวรบกวน’
‘ไม่กวนหรอกครับ ผมว่างตอนไหนผมก็จะตอบ’
‘ก็ตอนที่หายไป คิดว่าหนูคงรำคานไม่อยากคุยด้วย’
‘ถ้าผมไม่อยากคุยด้วยนะ ผมก็จะทิ้งไว้แบบนั้นแหละ ไม่อ่านไม่ตอบไม่สนใจ’
…แล้วมันก็จะเกิดขึ้นกับครั้งนี้ น้องเค้าหายไปค่ะ ทักไปก็ไม่ตอบ โทรไปก็ไม่รับ จนเราเอาเบอร์แปลกโทรไปแต่ไม่รับ โทรกลับเบอร์แปลก เรารู้สึกน้อยใจมาก นึกถึงตอนที่น้องเค้าเล่าให้ฟังว่า เพื่อนที่เล่นบาสด้วยกัน โมโหมากเลยที่แบบว่า เวลาจะแพ้แล้ว รู้ว่าตัวเองจะแพ้ แต่ก็ยังจะสู้ต่อ สุดท้ายก็แพ้ ไม่รู้จะสู้ต่อทำไม…
จะสู้ต่อทำไมกันคะ แต่ก็ยังสู้ต่อค่ะ ^ ^!!
เราโทรไปหาน้องเค้าค่ะ น้องเค้าก็พูดกลับมาว่า ‘กำลังจะโทรไปพอดีเลยครับ’ ได้ยินแค่นั้นก็ดิ้นค่ะ แต่อีกใจคิด.. เอาเป็นว่ารู้กัน เค้าก็บอกว่าไม่ว่าง ซ้อมบาสหนัก
แล้วเราก็พูดเล่นกันเรื่องโทรศัพท์ เราเป็นคนพูดว่า ‘ไม่ต้องโทรมาแล้วคะ รำคานงะ พอละนะ’ แบบว่าพูดเล่นๆกึ่งประชด
‘โธ่.. พี่ดูสายเข้าสิ ว่ามันมีเข้าหรือออก?!!
‘ใช่ค่ะ มันมีแต่ออก ที่ออกไปก็ไม่คิดจะเข้ามาบ้างเลย’ เจ็บเลยค่ะ จุกมากด้วย พูดไม่ออกเลย เราเลือกที่จะเงียบไป
‘พี่.. ผมล้อเล่นน่า’
‘เปล่าค่ะ’
‘แหม เสียงต่ำเชียว’
‘งั้นเดี๋ยวนอนแล้วนะคะ ฝันดีค่ะ’
‘พี่อย่างอนน่า .. แล้วเราก็ตัดสายไป.. ไม่รู้เหมือนกัน ความรู้สึกแย่หลายๆวัน มันแปลกอะ ที่ทำไมเราต้องไปรอคอยเด็กที่ไหนไม่รู้ ไม่ได้วางสายหนีแล้วกะให้เค้าโทรมาง้อนะ ..แต่ก็แอบชำเลืองมองบ้าง555
คืนต่อมาเราก็ไม่ได้คุยกัน เพราะเหนื่อยมาก กลับมานอนยาวเลย
คิดว่าน้องเค้าจะทักมา แต่ก็ไม่เลยค่ะ เงียบเชียบ… ทักไปก็ไม่ตอบ โทรไปไม่รับ เข้าอีหรอบเดิม T__T
จนเราคิดว่า คงจะไม่ได้คุยกันแล้วละมั้ง……