ครั้งหนึ่งในคุณเคยตกหลุมรักใครไหม
คุณเคยเสียใจในการกระทำของตัวเองบ้างหรือป่าว ? ความรักของเราเป็นแบบ ญ รัก ญ
เราเคยมีความรู้สึกรักใครคนนึงมากๆเมื่อตอนเรียนอยู่ ม.4 มันเป็นรักครั้งแรกของเราและก็เป็นรักที่คุมเครือ (คนๆนั้นไม่ชัดเจน)
พอเวลาผ่านไปเราเข้าเรียนมหาวิทยาลัยเราก็มีแฟนคนแรกคบกันมาได้ 2 ปีก็เลิกรากันแบบไม่มีสาเหตุต่างฝ่ายต่างเงียบ
พอถึงปี 4 เรามีแฟนคนที่2 ซึ่งเค้ามาจีบเราตอนนั้นเราเหงาและยังไม่มีใคร เราก็เลยลองคุยๆดู สุดท้ายคบได้ประมาณปีกว่าๆก็เลิกรากันเพราะเราเองมีความรู้สึกที่เปลี่ยนไป จากนั้นเราก็เรียนจบแล้วก็ทำงานรในระหว่างนี้เราก็มีคนเข้ามาคุยด้วยแต่เราไม่รู้สึกอะไรเราเฉยๆจนเราทำงานได้ปีกว่าก็มีคนๆนึงเข้ามาในชีวิต เค้าดีนะ คุยกันได้ระยะนึงก็ตกลงเป็นแฟนกัน คบมาได้ 3 ปี เราก็ย้ายมาทำงาน ตจว. ระหว่างที่เราทำงานอยู่ ตจว.นั้นเราก็มีเด็กรุ่นน้องห่างกันพอสมควร น้องเค้าเข้ามาคุยและทักทายกันไลน์ ซึ่งตอนแรกไม่ได้คิดอะไรเลยและยังสงสัยเช่นกันว่าน้องเอาไลน์มาจากไหน แต่น้องเค้าก็นิสัยดี ร่าเริง ฉบับเด็กมหาลัย
(น้องเค้าเรียน ม.บู) จากนั้นก็คุยกันกับน้องทุกๆวัน จนความรู้สึกเราเปลี่ยน เราเริ่มรู้สึกรักน้องเค้า ซึ่งความรู้สึกนั้นมันเหมือนครั้งแรกที่เราเริ่มมีความรักเลย ทุกครั้งที่เจอหน้ากัน หรือได้คุยกัน หัวใจเรามันจะเต้นแรง และก็รู้สึกเป็นตัวเองมากที่สุด ในขณะที่เรามีอายุห่างกัน 7 ปี เราคุยกันได้ทุกปัญหาทุกๆเรื่อง ซึ่งแตกต่างกับแฟนที่เราคบมาก จนถึงวันนี้ เราไม่รู้จะทำยังไง เพื่อไม่ให้เสียน้องคนนี้ไป ถ้าวันนี้เรามีโอกาสได้เจอน้องคนนี้อีกครั้งสิ่งที่เราอยากจะทำมากที่สุดคือ กอดน้องเค้าไว้ ก็รู้ว่าสิ่งที่รู้สึกมันผิดแต่เราก็ห้ามไว้ไม่ได้ เรายอมรับตรงๆว่าเรารักน้องคนนี้จริงๆ และก็ไม่รู้จะทำยังไงต่อไป สิ่งเดียวที่ทำได้คือ รอ รอให้น้องคนนั้นให้อภัยและให้โอกาสกันอีกครั้ง ถือแม้ว่าวันนี้เราจะรู้สึกว่ามันช้าไปแต่ว่าเราก็ยังหวังให้น้องคนนั้นกลับมา
ช้าไปใช่ไหม
คุณเคยเสียใจในการกระทำของตัวเองบ้างหรือป่าว ? ความรักของเราเป็นแบบ ญ รัก ญ
เราเคยมีความรู้สึกรักใครคนนึงมากๆเมื่อตอนเรียนอยู่ ม.4 มันเป็นรักครั้งแรกของเราและก็เป็นรักที่คุมเครือ (คนๆนั้นไม่ชัดเจน)
พอเวลาผ่านไปเราเข้าเรียนมหาวิทยาลัยเราก็มีแฟนคนแรกคบกันมาได้ 2 ปีก็เลิกรากันแบบไม่มีสาเหตุต่างฝ่ายต่างเงียบ
พอถึงปี 4 เรามีแฟนคนที่2 ซึ่งเค้ามาจีบเราตอนนั้นเราเหงาและยังไม่มีใคร เราก็เลยลองคุยๆดู สุดท้ายคบได้ประมาณปีกว่าๆก็เลิกรากันเพราะเราเองมีความรู้สึกที่เปลี่ยนไป จากนั้นเราก็เรียนจบแล้วก็ทำงานรในระหว่างนี้เราก็มีคนเข้ามาคุยด้วยแต่เราไม่รู้สึกอะไรเราเฉยๆจนเราทำงานได้ปีกว่าก็มีคนๆนึงเข้ามาในชีวิต เค้าดีนะ คุยกันได้ระยะนึงก็ตกลงเป็นแฟนกัน คบมาได้ 3 ปี เราก็ย้ายมาทำงาน ตจว. ระหว่างที่เราทำงานอยู่ ตจว.นั้นเราก็มีเด็กรุ่นน้องห่างกันพอสมควร น้องเค้าเข้ามาคุยและทักทายกันไลน์ ซึ่งตอนแรกไม่ได้คิดอะไรเลยและยังสงสัยเช่นกันว่าน้องเอาไลน์มาจากไหน แต่น้องเค้าก็นิสัยดี ร่าเริง ฉบับเด็กมหาลัย
(น้องเค้าเรียน ม.บู) จากนั้นก็คุยกันกับน้องทุกๆวัน จนความรู้สึกเราเปลี่ยน เราเริ่มรู้สึกรักน้องเค้า ซึ่งความรู้สึกนั้นมันเหมือนครั้งแรกที่เราเริ่มมีความรักเลย ทุกครั้งที่เจอหน้ากัน หรือได้คุยกัน หัวใจเรามันจะเต้นแรง และก็รู้สึกเป็นตัวเองมากที่สุด ในขณะที่เรามีอายุห่างกัน 7 ปี เราคุยกันได้ทุกปัญหาทุกๆเรื่อง ซึ่งแตกต่างกับแฟนที่เราคบมาก จนถึงวันนี้ เราไม่รู้จะทำยังไง เพื่อไม่ให้เสียน้องคนนี้ไป ถ้าวันนี้เรามีโอกาสได้เจอน้องคนนี้อีกครั้งสิ่งที่เราอยากจะทำมากที่สุดคือ กอดน้องเค้าไว้ ก็รู้ว่าสิ่งที่รู้สึกมันผิดแต่เราก็ห้ามไว้ไม่ได้ เรายอมรับตรงๆว่าเรารักน้องคนนี้จริงๆ และก็ไม่รู้จะทำยังไงต่อไป สิ่งเดียวที่ทำได้คือ รอ รอให้น้องคนนั้นให้อภัยและให้โอกาสกันอีกครั้ง ถือแม้ว่าวันนี้เราจะรู้สึกว่ามันช้าไปแต่ว่าเราก็ยังหวังให้น้องคนนั้นกลับมา