คือเราเรียนจบแล้วนะคะ ปกติชอบการคอสเพลย์ แม้จะไม่ได้คอสบ่อยค่ะ
ตอนสมัย ม.ต้น-ม.ปลาย ก้ชอบมาก แต่ไม่ได้คอส เพราะพ่อแม่ห้าม
หลังจากจากขึ้นมหาวิทยาลัย ก็เก็บเงินหนีคอสเอง
ตั้งแต่ปี 2 ได้คอส 1 ตัว เรียนเพิ่งจบกะได้คอสอีก 1 ตัว
ตอนนี้พ่อแม่เราก็ไม่ว่าอะไรแล้ว ออกแนวลูกสาวชวนไปก็ไป คงเพราะทำงานหาเงินมาคอสเองได้แล้ว
พอเริ่มมีเงินเอง เราก็เริ่มที่จะอยากคอสนู้นนี่นั้น เหมือนเด็กเก็บกดที่มีโปรเจกล้นหัว แต่ไม่ได้คอสซักที
คราวนี้ มีทั้งเงิน ทั้งไม่มีคนห้าม ก็เลยวางแผนว่าอยากคอสอะไร
แต่พอเริ่มพูดกับแฟนเรื่องคอสเพลย์ก็ว่าประมาณว่า
"จะคอสอะไรนักหนา อย่าคลั่งไคล้ให้มันมากไปได้มั้ย"
เราก็อธิบายไปแล้วว่า ที่เราวางแผนคอส ไม่ได้เหมือนกับจะมีแฟนชั่นวีคทุกสัปดาห์นะ
เราก็ต้องเก็บเงิน วางแผนพร้อมเพื่อน นัดกัน นานๆกว่าจะได้โปรเจคที่สมบูรณ์
แฟนเค้าก็ว่าประมาณว่า ชอบโชว์เหรอไง ไปเป็นอะไรให้คนอื่นดู
อย่าไปคลั่งไคล้ขนาดวางแผนว่าจะคอสอะไรๆ เป็นตารางงานได้มั้ย
เหมือนเค้าไม่เข้าใจเลยว่า ทำอะไรก็ต้องมีแผนทั้งนั้น
เห็นเรื่องคอสเป็นอะไรง่ายๆ
แล้วเราก็ไม่ใช่ว่าไม่เข้าใจ
คือว่านะ ก่อนหน้านี้ เราเคยมีโปรทึ่คิดว่าจะคอสตัวที่แต่งชุดหวิวๆหลายตัว
แต่ว่าก็ตัดออกหมด เพราะคิดว่ามีแฟนแล้ว คงไม่ควรเท่าไหร่
พูดไปพูดมา ก็โอเค แต่เหมือนก็ยังแอนตี้ ไม่อยากให้คอส
คราวนี้พอเรามีแผนจะคอสผู้ชาย
กลายเป็นว่า ไม่พอใจ ไม่อยากให้คอส
เราก็ความรู้สึกแบบ... ทำไมอะ คอสผู้ชายมันผิดตรงไหน เสื้อผ้าก็มิดชิด แถมไม่มีผู้ชายมาสนใจความโมเอ้ด้วย
ได้เหตุผลมาว่า ไม่ชอบ เราเป็นผู้ชายอยู่แล้ว แล้วทำไมเธอต้องไปเป็นอีก
คุยกันแต่เรื่องนี้ 3 วัน 3 คืนค่ะ คุยกันไม่จบ ยืดยาว
ผลสรุปคือ
เราเองก็อยากถนอมน้ำใจแฟนนะคะ เค้าก็ดีกับเรามาตลอด
แต่เราไม่อยากให้เค้าคาดหวังว่าเราจะเป็นอย่างนั้นอย่างนี้
ทั้งๆที่เราก็ยอมตัดบางอย่างออกไป ตามเหตุผล เช่น เลิกเที่ยวกลางคืน ไม่กอดกับเพื่อนผุ้ชาย บลาๆ ตามที่เห็นสมควร
เราก็ยอมอีก แต่เราก็จะคอสผู้ชาย โดย ข้อตกลงสุดท้าย
"เราจะคอสผู้ชายอีกแค่ 2 ตัว สุดท้าย ได้มั้ย"
แฟนก็ออกแนว ว่า ทำไม ๆ ๆ ตัวเดียวได้มั้ย ตัวเดียวก็เกินพอแล้ว นี่เรายอมให้เธอแล้วนะ
(แอบงงว่า ยอมไร นิชั้นต่างหากยอมไม่คอส เธอมีการมาลดการต่อรองหรอ เธอต้องเป็ฯคนมานำเสนอ ชั้นเป็นคนรับเสนอหยะ แอบเซ็ง)
เหตุผลหนึ่งที่เราอยากอธิบายไปคือ
เราเป็นคนที่รักความอิสระมาก เคยเลิกกับผู้ชายที่เอาแต่ได้มาแล้วสองคน ห้ามนู้นนี่นั้น ไร้สาระ(ห้ามกินข้าวนอกโรงอาหาร ห้ามแอบหลับบนรถเมย์) ก็เลยรู้สึกว่า ก่อนที่ฉันจะมีเธอ ฉันมีอิสระมามากกว่านี้ แล้วนี้ก็ยอมคอสน้อยลงแล้ว ยินดีที่จะไม่แต่งตัวโป๊ๆแล้ว
เราเป็นคนที่อยากคอสมาก แต่ไม่มีโอกาสมาก่อน เพราะอยู่ตจว. พ่อแม่ไม่อนุญาติ เบี้ยน้อยหอยน้อย พอเริ่มได้คอส แล้วอยู่ๆก็มีคนมาจำกัดขอบเขตเลยรู้สึกเหมือนเป็นผีเสื้อที่เพิ่งปีกงอก แต่บินอยู่ในกรง
ทำไงดีหละคะ คิดว่าที่ทำไปนี้ ถูกแล้วยัง ความจริงเราก็ไม่ได้คลั่งไคล้การคอสผู้ชายขนาดนั้น แต่คุณแฟนพูดเหมือนจะห้าม เราก็เลยออกตัวใหญ่ อย่างน้อยเราก็รู้ลิมิตของเรา เข้าใจไม่คอสตัวละครแต่งตัวโป๊แล้ว แล้วไม่เข้าใจเลยว่าทำไมคอสผู้ชายไม่ได้
...ดิฉันเป็นผู้หญิง หัวดื้อ หัวแข็ง อินดี้ เป็นมากๆค่ะ
ทำไงดีคะ แฟนไม่ยอมให้คอสหนุ่ม (อยากทราบด้วยว่าผู้ชายคิดไงคะ)
ตอนสมัย ม.ต้น-ม.ปลาย ก้ชอบมาก แต่ไม่ได้คอส เพราะพ่อแม่ห้าม
หลังจากจากขึ้นมหาวิทยาลัย ก็เก็บเงินหนีคอสเอง
ตั้งแต่ปี 2 ได้คอส 1 ตัว เรียนเพิ่งจบกะได้คอสอีก 1 ตัว
ตอนนี้พ่อแม่เราก็ไม่ว่าอะไรแล้ว ออกแนวลูกสาวชวนไปก็ไป คงเพราะทำงานหาเงินมาคอสเองได้แล้ว
พอเริ่มมีเงินเอง เราก็เริ่มที่จะอยากคอสนู้นนี่นั้น เหมือนเด็กเก็บกดที่มีโปรเจกล้นหัว แต่ไม่ได้คอสซักที
คราวนี้ มีทั้งเงิน ทั้งไม่มีคนห้าม ก็เลยวางแผนว่าอยากคอสอะไร
แต่พอเริ่มพูดกับแฟนเรื่องคอสเพลย์ก็ว่าประมาณว่า
"จะคอสอะไรนักหนา อย่าคลั่งไคล้ให้มันมากไปได้มั้ย"
เราก็อธิบายไปแล้วว่า ที่เราวางแผนคอส ไม่ได้เหมือนกับจะมีแฟนชั่นวีคทุกสัปดาห์นะ
เราก็ต้องเก็บเงิน วางแผนพร้อมเพื่อน นัดกัน นานๆกว่าจะได้โปรเจคที่สมบูรณ์
แฟนเค้าก็ว่าประมาณว่า ชอบโชว์เหรอไง ไปเป็นอะไรให้คนอื่นดู
อย่าไปคลั่งไคล้ขนาดวางแผนว่าจะคอสอะไรๆ เป็นตารางงานได้มั้ย
เหมือนเค้าไม่เข้าใจเลยว่า ทำอะไรก็ต้องมีแผนทั้งนั้น
เห็นเรื่องคอสเป็นอะไรง่ายๆ
แล้วเราก็ไม่ใช่ว่าไม่เข้าใจ
คือว่านะ ก่อนหน้านี้ เราเคยมีโปรทึ่คิดว่าจะคอสตัวที่แต่งชุดหวิวๆหลายตัว
แต่ว่าก็ตัดออกหมด เพราะคิดว่ามีแฟนแล้ว คงไม่ควรเท่าไหร่
พูดไปพูดมา ก็โอเค แต่เหมือนก็ยังแอนตี้ ไม่อยากให้คอส
คราวนี้พอเรามีแผนจะคอสผู้ชาย
กลายเป็นว่า ไม่พอใจ ไม่อยากให้คอส
เราก็ความรู้สึกแบบ... ทำไมอะ คอสผู้ชายมันผิดตรงไหน เสื้อผ้าก็มิดชิด แถมไม่มีผู้ชายมาสนใจความโมเอ้ด้วย
ได้เหตุผลมาว่า ไม่ชอบ เราเป็นผู้ชายอยู่แล้ว แล้วทำไมเธอต้องไปเป็นอีก
คุยกันแต่เรื่องนี้ 3 วัน 3 คืนค่ะ คุยกันไม่จบ ยืดยาว
ผลสรุปคือ
เราเองก็อยากถนอมน้ำใจแฟนนะคะ เค้าก็ดีกับเรามาตลอด
แต่เราไม่อยากให้เค้าคาดหวังว่าเราจะเป็นอย่างนั้นอย่างนี้
ทั้งๆที่เราก็ยอมตัดบางอย่างออกไป ตามเหตุผล เช่น เลิกเที่ยวกลางคืน ไม่กอดกับเพื่อนผุ้ชาย บลาๆ ตามที่เห็นสมควร
เราก็ยอมอีก แต่เราก็จะคอสผู้ชาย โดย ข้อตกลงสุดท้าย
"เราจะคอสผู้ชายอีกแค่ 2 ตัว สุดท้าย ได้มั้ย"
แฟนก็ออกแนว ว่า ทำไม ๆ ๆ ตัวเดียวได้มั้ย ตัวเดียวก็เกินพอแล้ว นี่เรายอมให้เธอแล้วนะ
(แอบงงว่า ยอมไร นิชั้นต่างหากยอมไม่คอส เธอมีการมาลดการต่อรองหรอ เธอต้องเป็ฯคนมานำเสนอ ชั้นเป็นคนรับเสนอหยะ แอบเซ็ง)
เหตุผลหนึ่งที่เราอยากอธิบายไปคือ
เราเป็นคนที่รักความอิสระมาก เคยเลิกกับผู้ชายที่เอาแต่ได้มาแล้วสองคน ห้ามนู้นนี่นั้น ไร้สาระ(ห้ามกินข้าวนอกโรงอาหาร ห้ามแอบหลับบนรถเมย์) ก็เลยรู้สึกว่า ก่อนที่ฉันจะมีเธอ ฉันมีอิสระมามากกว่านี้ แล้วนี้ก็ยอมคอสน้อยลงแล้ว ยินดีที่จะไม่แต่งตัวโป๊ๆแล้ว
เราเป็นคนที่อยากคอสมาก แต่ไม่มีโอกาสมาก่อน เพราะอยู่ตจว. พ่อแม่ไม่อนุญาติ เบี้ยน้อยหอยน้อย พอเริ่มได้คอส แล้วอยู่ๆก็มีคนมาจำกัดขอบเขตเลยรู้สึกเหมือนเป็นผีเสื้อที่เพิ่งปีกงอก แต่บินอยู่ในกรง
ทำไงดีหละคะ คิดว่าที่ทำไปนี้ ถูกแล้วยัง ความจริงเราก็ไม่ได้คลั่งไคล้การคอสผู้ชายขนาดนั้น แต่คุณแฟนพูดเหมือนจะห้าม เราก็เลยออกตัวใหญ่ อย่างน้อยเราก็รู้ลิมิตของเรา เข้าใจไม่คอสตัวละครแต่งตัวโป๊แล้ว แล้วไม่เข้าใจเลยว่าทำไมคอสผู้ชายไม่ได้
...ดิฉันเป็นผู้หญิง หัวดื้อ หัวแข็ง อินดี้ เป็นมากๆค่ะ