ยังรักแฟนเก่า และยังเป็นที่ปรึกษาเรื่องแฟนใหม่ของเขาตลอด คนดี หรือ คนโง่?

ผมกับแฟนเก่าคบกันมา 4 ปีกว่า ตั้งแต่สมัยมัธยมปลาย ผมเป็นแฟนคนแรกของเธอ ตอนคบกันแรกๆตามประสาเด็กๆ ไม่ได้คิดอะไรมาก
แต่ก็ยาวนานมาถึง 4 ปี จนระหองระแหงเพราะผมเริ่มเข้าทำงาน และเธอก็เรียน ผมไม่มีเวลาดูแลเธอทำให้เรามีเรื่องไม่เข้าใจกันบ้าง
อีกอย่างผมเดินทางเข้าออกประเทศบ่อยๆ เดือนหนึ่งแทบจะไม่มีเวลาเจอกันเลย ทำให้ต้องลดสถานะ เราคุยกันและเลิกราด้วยดี

ผมเองเป็นพี่ชาย เขาเป็นน้องสาว เราก็คุยกันตลอด ถึงเรื่องราวชีวิตถามไถ่ ปรึกษาเรื่องงาน เพราะสนิทกันมากๆครับ ขอย้ำว่ามากๆ ยิ่งชีวิตของผมและเธอ
ที่เราต่างผ่านอุปสรรคต่างๆของแต่ละคนที่ผ่านมาก็ยืนหยัดอยู่ข้างกันมาตลอด เราเลยสนิทกัน ทั้งครอบครัวเธอและผม ยอมรับครับว่าเสียใจ
ที่ทางเดินสำหรับเราสองคนมันมีแค่นี้ แต่ไม่เสียใจครับที่เราได้เดินมาด้วยกัน ความรู้สึกดีๆ และความหวังดีเรายังมีให้กัน เอาจริงผมก็แอบคิดลึกๆว่า สักวันหนึ่งที่ผม

เธอโตขึ้นเยอะจากเด็กมอปลายเรียบร้อย พูดน้อย ขี้อาย ไม่ค่อยเข้าหาใคร ซึ่งต่างจากผมโดยสิ้นเชิง เราเรียนรู้กันและกัน จนเธอเป็นผู้หญิงที่ดูฉลาด
มีใหวพริบ เข้ากับคนง่าย และฉลาดพูด และวันหนึ่งเธอก็มีคนเข้ามาคุย เธอก็เล่าทุกอย่างให้ผมฟัง แทบจะทุกเรื่อง แม้กระทั้งวันเกิดแฟนเธอยังให้ผมช่วยเตรียมของขวัญเซอร์ไพรส์ ผมรู้สึกดีนะครับที่เห็นเธอมีความสุข(พระเอกป่ะละ รู้สึกดีจริงๆ ตอนพูดไม่ได้ทำเสียงหล่อด้วย) เธอแนะนำผมให้แฟนของเธอทุกคนรู้จัก ด้วยนิสัยเข้ากับคนง่ายของผม ผมสนิทแทบจะทุกคน จนล่าสุด เกิดปัญหาความของของเธอและเขาถึงขั้นเลิกรา และก็ไม่พ้นที่ผมจะเป็นตัวกลาง แต่ทำใมผมรู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก ตอนนี้กลับมาคิด สับสน ว่าเราเป็นพี่ชายที่แสนดี(เหมือนในนิยาย)จริงๆหรือ หรือเราคิดอะไรกันแน่ เฮ้อออ