สวัสดีคะ
วันนี้ดิฉันจะมาเล่าเรื่องเหตุการณ์ในชีวิตที่โหดร้ายที่สุดจนบางครั้งอาจจะอยากฆ่าตัวตายเลยก็ได้เชียวค่ะ (สำหรับบางคน) ล
คือดิฉันอยู่กทม.มีแฟนอยุ่อีกจังหวัดหนึงที่บ้านเกิดดิฉัน แฟนก็คบกันตั้งแต่มอปลายแล้ว
มีอะไรด้วยก็นานมากละค่ะ ปล่อยในบ่อยมาก แต่ป้องกันค่ะ.
แล้วก็เลิกกัน แฟนไปมีคนอื่นละไปอีกอะไรกับคนอื่น พอดิฉันรู้ดิฉันเลยเลิกค่ะ แล้วทีนี้ พอดิฉันกลับบ้านที่ ตจว .
ละดีกับแฟนก็เลยมีอะไรกับแฟนอีกค่ะ
และทีนี้ดิฉันกลับไปกทม. มีอะไรกันครั้งนี้ พลาดค่ะ ดิฉันท้อง ละเครียดมากค่ะ
แต่พอฉันกลับไป กทม. เค้าก็กลับไปดีกันอีกค่ะ .. ละคราวนี้ ก่อนรู้ว่าท้อง คนท้องจะโทรมมาก จนเพื่อน ๆ
ทักว่าแกทำไมหน้าซีด แกไหวมั้ย ก็ไม่กล้าบอกใครค่ะ เพราะยังไม่มั่นใจ จนไม่ไหวแล้วค่ะ เริ่มกินอะไรไม่ได้ นน. ลด
เลยปรึกษาเพื่อน ๆ เลยไปซื้อที่ตรวจมาค่ะ .. ขึ้นสองขีดด ใจแทบสลาย หน้าพ่อหน้าแม่ ลอยมา
เลยไม่แน่ใจ ซื้อแบบหยดมาอีก.. ขึ้นสองขีดเหมือนเดิม .. ร้องไห้แทบตายเลยค่ะ คิดไรไม่ออก (คือไม่พร้อมค่ะ ไม่พร้อม แต่ป้องกันนะค่ะ มันพลาด)
ละคราวนี้ จากคนร่าเริง จนกลายเปนคนเงียบ ๆ ทำไรคนเดียว จนแม่โทรมา หาว่าเป็นไรทำไมเดี๋ยวนี้เงียบจัง
เลยสารภาพบาปไปค่ะ รู้มั้ยค่ะ ... แม่พูดเสียงเย็นมากว่า ลูกกลับมาบ้านก่อนมาหาแม่นะ น้ำตาจะไหลค่ะ ..
แล้วฉันก็เลยบอกแม่ว่า แม่ไม่ด่าหนูใช่มั้ย แม่บอกกลับมาอีกว่า คนเราพลาดกันได้ พลาดแล้วให้มันเป็นเรียน
ละหนูโทไปบอกผู้ชายคนนั้นค่ะ ที่ขึ้นชื่อว่าพ่อของเด็กในท้อง เขานอนกับแฟนใหม่ค่ะ โหย..โลกทั้งโลกมันเคว้งไปหมด
และตอนแรกเค้าไม่เชื่อค่ะ (ทำนองแกท้องกะคนอื่นมาอ้างกูป่าว ? ) ฉันส่งที่ตรวจครรภ์ไปให้ดู .. ผู้หญิงที่เขานอนด้วย โทรมาด่าฉันค่ะ
ว่า ไปยุ่งกับผัวเขาทำไม ไม่มีปัญญาหาเองหรอ? (คือกูคบกันมานานก่อนอีก อ่ะแย่งกู .) อยากจะด่าค่ะ แต่ดิฉันไม่เอาพิมเสนไปแลกกับเกลือหรอกค่ะ
เลยบอก อีน้องคนสวย รอกูแปป กูโทหาแม่แฟน แล้วบอกความจริงให้แม่แฟนรู้ (แฟน=แฟนดิฉันนิแหละค่ะ)
ดิฉันก็โทรไปปรึกษาแม่แฟน แม่แฟนดีมากก คุยดีมากก พอคุยเสร็จ แฟนดิฉันโทรมาถามว่า เป็นไง..
ดิฉันตอบกลับไปว่า .. สั่งสอนแฟนบ้างนะ ว่าอย่ามาด่ากู กูแค่ต้องการให้คนที่ทำกูเป็นแบบนี้รับรู้ ไม่ได้จะแย่งแฟนใคร
แฟนก็บอก เลิกแล้ว เค้าบอกเลิกมันแล้ว .. (ทำนองแฟนไม่เชื่อด้วยค่ะว่าอีนั้นโทมาด่าฉัน) พอดิฉันกลับบ้าน ตจว .
ทางที่บ้านเลยตัดสินใจ เอาเด็กออกค่ะ (อย่าด่านะค่ะ ไม่พร้อมสักอย่างค่ะ) แฟนดิฉันก็คุยโทสับกันตลอดนิละค่ะ
จนถึงคืนนั้นกลางดึกค่ะ เลือดไหลออกมา ดิฉันบอกแฟนว่า แกอยู่กับเค้านะ เค้ารักแกมากนะ สรุปค่ะ ผู้หญิงหน้าด้าน หรือ ผู้ชายไม่รู้จักพอกันแน่
กลับไปแอบคุยค่ะ หน้าด้านมาก ๆ นี้พูดเลย ดิฉันทักเฟสบุ๊คไปถามว่า คุยกับแฟนดิฉันอยู่รึป่าว ... อีนั้นบอกไม่ ไม่ได้คุยค่ะ พูดดีมาก เพราะมันเป็นรุ่นน้อง
ดิฉัน อีนั้นพูดดีมากกก (
) แล้วทีนี้ แฟนดิฉันมาหา ซื้อน้ำเต้าหู้ ไรงี้มาให้ แฟนก็บอกไม่ได้คุยค่ะ ดิฉันก็โอเคไม่ได้คุย กูเชื่อใจนะ ..
พอเรียบร้อยทุกอย่าง ดิฉันกลับกทม. เท่านั้นแหละ มันบอกเลิกดิฉัน ไปเอากับอีนั้นอีกละ .. คราวนี้ ดิฉันทำใจไม่กลับไปคุยไรละ
จน อาทิตย์กว่าๆ แฟนมาง้อค่ะ ทักเฟสบุ๊คเพื่อนดิฉันมา เลยคุย แล้วอีผู้หญิงคนนั้นขึ้นสถานะ ด่าดิฉันยับเลยค่ะ (ใครผิดค่ะ ?)
แฟนดิฉันก็บอกอีนั้นแล้วว่า คบได้นะ อย่าให้ดิฉันรู้ เพราะแม่แฟนรักดิฉันมาก ๆ แล้วดิฉันก็ดีกับแฟนค่ะ ... คราวนี้คบกันนานละค่ะ
แฟนไม่นอกใจสักครั้งแล้วด้วย แฟนบอกว่า แกไม่เคยนอกใจเค้า เค้าก็จะไม่นอกใจแกแล้ว ... ดิฉันดีใจมากกก
ที่แท้ง เด็กก้ไม่ออกด้วยค่ะ ตอนนี้ 3 เดือนละค่ะ ^^ เป็นผู้ชาย .. แฟนดีใจมาก เค้าบอก เค้าจะไม่ทิ้งให้ฉันทรมารแล้ว
ถ้ารักคงจะดี คงไม่ใช่สงสารลูกใช่มะ ที่จะไม่มีพ่อเลยกลับมา ?
เพราะรักใช่มั้ย ไม่ใช่แค่สงสาร
วันนี้ดิฉันจะมาเล่าเรื่องเหตุการณ์ในชีวิตที่โหดร้ายที่สุดจนบางครั้งอาจจะอยากฆ่าตัวตายเลยก็ได้เชียวค่ะ (สำหรับบางคน) ล
คือดิฉันอยู่กทม.มีแฟนอยุ่อีกจังหวัดหนึงที่บ้านเกิดดิฉัน แฟนก็คบกันตั้งแต่มอปลายแล้ว
มีอะไรด้วยก็นานมากละค่ะ ปล่อยในบ่อยมาก แต่ป้องกันค่ะ.
แล้วก็เลิกกัน แฟนไปมีคนอื่นละไปอีกอะไรกับคนอื่น พอดิฉันรู้ดิฉันเลยเลิกค่ะ แล้วทีนี้ พอดิฉันกลับบ้านที่ ตจว .
ละดีกับแฟนก็เลยมีอะไรกับแฟนอีกค่ะ
และทีนี้ดิฉันกลับไปกทม. มีอะไรกันครั้งนี้ พลาดค่ะ ดิฉันท้อง ละเครียดมากค่ะ
แต่พอฉันกลับไป กทม. เค้าก็กลับไปดีกันอีกค่ะ .. ละคราวนี้ ก่อนรู้ว่าท้อง คนท้องจะโทรมมาก จนเพื่อน ๆ
ทักว่าแกทำไมหน้าซีด แกไหวมั้ย ก็ไม่กล้าบอกใครค่ะ เพราะยังไม่มั่นใจ จนไม่ไหวแล้วค่ะ เริ่มกินอะไรไม่ได้ นน. ลด
เลยปรึกษาเพื่อน ๆ เลยไปซื้อที่ตรวจมาค่ะ .. ขึ้นสองขีดด ใจแทบสลาย หน้าพ่อหน้าแม่ ลอยมา
เลยไม่แน่ใจ ซื้อแบบหยดมาอีก.. ขึ้นสองขีดเหมือนเดิม .. ร้องไห้แทบตายเลยค่ะ คิดไรไม่ออก (คือไม่พร้อมค่ะ ไม่พร้อม แต่ป้องกันนะค่ะ มันพลาด)
ละคราวนี้ จากคนร่าเริง จนกลายเปนคนเงียบ ๆ ทำไรคนเดียว จนแม่โทรมา หาว่าเป็นไรทำไมเดี๋ยวนี้เงียบจัง
เลยสารภาพบาปไปค่ะ รู้มั้ยค่ะ ... แม่พูดเสียงเย็นมากว่า ลูกกลับมาบ้านก่อนมาหาแม่นะ น้ำตาจะไหลค่ะ ..
แล้วฉันก็เลยบอกแม่ว่า แม่ไม่ด่าหนูใช่มั้ย แม่บอกกลับมาอีกว่า คนเราพลาดกันได้ พลาดแล้วให้มันเป็นเรียน
ละหนูโทไปบอกผู้ชายคนนั้นค่ะ ที่ขึ้นชื่อว่าพ่อของเด็กในท้อง เขานอนกับแฟนใหม่ค่ะ โหย..โลกทั้งโลกมันเคว้งไปหมด
และตอนแรกเค้าไม่เชื่อค่ะ (ทำนองแกท้องกะคนอื่นมาอ้างกูป่าว ? ) ฉันส่งที่ตรวจครรภ์ไปให้ดู .. ผู้หญิงที่เขานอนด้วย โทรมาด่าฉันค่ะ
ว่า ไปยุ่งกับผัวเขาทำไม ไม่มีปัญญาหาเองหรอ? (คือกูคบกันมานานก่อนอีก อ่ะแย่งกู .) อยากจะด่าค่ะ แต่ดิฉันไม่เอาพิมเสนไปแลกกับเกลือหรอกค่ะ
เลยบอก อีน้องคนสวย รอกูแปป กูโทหาแม่แฟน แล้วบอกความจริงให้แม่แฟนรู้ (แฟน=แฟนดิฉันนิแหละค่ะ)
ดิฉันก็โทรไปปรึกษาแม่แฟน แม่แฟนดีมากก คุยดีมากก พอคุยเสร็จ แฟนดิฉันโทรมาถามว่า เป็นไง..
ดิฉันตอบกลับไปว่า .. สั่งสอนแฟนบ้างนะ ว่าอย่ามาด่ากู กูแค่ต้องการให้คนที่ทำกูเป็นแบบนี้รับรู้ ไม่ได้จะแย่งแฟนใคร
แฟนก็บอก เลิกแล้ว เค้าบอกเลิกมันแล้ว .. (ทำนองแฟนไม่เชื่อด้วยค่ะว่าอีนั้นโทมาด่าฉัน) พอดิฉันกลับบ้าน ตจว .
ทางที่บ้านเลยตัดสินใจ เอาเด็กออกค่ะ (อย่าด่านะค่ะ ไม่พร้อมสักอย่างค่ะ) แฟนดิฉันก็คุยโทสับกันตลอดนิละค่ะ
จนถึงคืนนั้นกลางดึกค่ะ เลือดไหลออกมา ดิฉันบอกแฟนว่า แกอยู่กับเค้านะ เค้ารักแกมากนะ สรุปค่ะ ผู้หญิงหน้าด้าน หรือ ผู้ชายไม่รู้จักพอกันแน่
กลับไปแอบคุยค่ะ หน้าด้านมาก ๆ นี้พูดเลย ดิฉันทักเฟสบุ๊คไปถามว่า คุยกับแฟนดิฉันอยู่รึป่าว ... อีนั้นบอกไม่ ไม่ได้คุยค่ะ พูดดีมาก เพราะมันเป็นรุ่นน้อง
ดิฉัน อีนั้นพูดดีมากกก (
พอเรียบร้อยทุกอย่าง ดิฉันกลับกทม. เท่านั้นแหละ มันบอกเลิกดิฉัน ไปเอากับอีนั้นอีกละ .. คราวนี้ ดิฉันทำใจไม่กลับไปคุยไรละ
จน อาทิตย์กว่าๆ แฟนมาง้อค่ะ ทักเฟสบุ๊คเพื่อนดิฉันมา เลยคุย แล้วอีผู้หญิงคนนั้นขึ้นสถานะ ด่าดิฉันยับเลยค่ะ (ใครผิดค่ะ ?)
แฟนดิฉันก็บอกอีนั้นแล้วว่า คบได้นะ อย่าให้ดิฉันรู้ เพราะแม่แฟนรักดิฉันมาก ๆ แล้วดิฉันก็ดีกับแฟนค่ะ ... คราวนี้คบกันนานละค่ะ
แฟนไม่นอกใจสักครั้งแล้วด้วย แฟนบอกว่า แกไม่เคยนอกใจเค้า เค้าก็จะไม่นอกใจแกแล้ว ... ดิฉันดีใจมากกก
ที่แท้ง เด็กก้ไม่ออกด้วยค่ะ ตอนนี้ 3 เดือนละค่ะ ^^ เป็นผู้ชาย .. แฟนดีใจมาก เค้าบอก เค้าจะไม่ทิ้งให้ฉันทรมารแล้ว
ถ้ารักคงจะดี คงไม่ใช่สงสารลูกใช่มะ ที่จะไม่มีพ่อเลยกลับมา ?