[CR] Review Maleficent กำเนิดนางฟ้าปิศาจ [ครอบspoil]

          ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าผมเป็นติ่งดิสนีย์อยู่พอสมควร แล้วภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ทำให้ผมผิดหวัง ถึงจะมีจุดเปราะนิดหน่อยที่ผมมองเห็น ผมก็พร้อมที่จะมองข้ามมันไป (แต่ก็หักคะแนนอยู่ดี) และมุ่งไปที่สิ่งที่ผู้สร้างต้องการจะสื่อ ก่อนที่จะมาอ่านรีวิวของผม ไปดูเนื้อเรื่องกันซักเล็กน้อยให้พอเข้าใจตรงกันก่อนดีกว่า

          มาเลฟิเซนต์ เป็นตัวละครฝ่ายร้ายจากภาพยนตร์เรื่อง เจ้าหญิงนิทรา (Sleeping Beauty) ของวอลต์ดิสนีย์เมื่อปี 1959 นางประกาศตนเป็น "ประมุขแห่งความชั่วร้ายทั้งปวง" และเมื่อมิได้รับเชิญไปพระราชพิธีสมโภชเดือนเจ้าหญิงออโรรา พระราชธิดาพระเจ้าสเตฟาน นางก็สาปให้พระกุมารีถูกเข็มปั่นฝ้ายตำพระดัชนีและสิ้นพระชนม์ก่อนตะวันลับฟ้าในวันเฉลิมพระชนม์ปีที่สิบหก ตัวละครตัวนี้ดัดแปลงมาจากเทพธิดาใจร้าย ในนิทานฝรั่งเศสเรื่อง สาวงามนิทราในป่าไพร


-นำแสดงโดย แองเจลิน่า โจลี่, ชาร์ลโต คอปลีย์, แอลล์ แฟนนิ่ง, แซม ไรลีย์, อิเมลด้า สทอนตัน, มิแรนด้า ริชาร์ดสัน, จูโน่ เทมเพิล, และ เลสลีย์ แมนวิลล์
-อำนวยการสร้างโดย โจ รอธ, กำกับการแสดงโดย โรเบิร์ต สตรอมเบิร์ก อำนวยการสร้างบริหารโดย แองเจลิน่า โจลี่, ดอน ฮาห์น, แมตต์ สมิธ, พาลัค พาเทล, ซาราห์ แบรดชอว์ จากบทภาพยนตร์โดย ลินดา วูลเวอร์ตัน

*29 พฤษภาคม 2557 ในโรงภาพยนตร์

-ส่วนของการรีวิว by 9k (ส่วนแรกไม่สปอย ส่วนที่สองมีสปอย)

          นี่เป็นภาพยนตร์ที่นำเสนอเกี่ยวกับความจริงของเรื่องราวทั้งหมดที่ทุกท่านเคยได้ยินได้อ่านมาในนิทานแสนคลาสสิคอย่าง "เจ้าหญิงนิทรา" เมื่อเราเปลี่ยนมุมมองมาที่แม่มดใจร้าย(เรอะ) อย่าง "มาเลฟิเซนต์"กันบ้าง พลิกตัวร้ายมาเป็นตัวเอกของเรื่องน่าสนใจใช่ไหมล่ะ "ก่อนพระอาทิตย์ตกดินในวันเกิดปีที่ 16 เธอจะนอนหลับเหมือนตาย เพราะถูกเข็มเครื่องทอผ้าตำที่นิ้ว สิ่งเดียวที่จะถอนคำสาปได้คือจุมพิตของรักแท้" นี่เป็นคำสาปของมาเลฟิเซนต์หลังจากได้รับความเจ็บปวดมาจากการกระทำของมนุษย์ ทำให้เธอกลายเป็นแม่มดร้าย

          ในเรื่องของการนำเสนอตัวละครนั้นผมคิดว่าทำออกมาได้ดีเลยทีเดียวในตัวละครหลัก และตัวละครรอง แต่ในตัวประกอบฉากผมคิดว่าบางทีน่าจะทำได้ดีมากกว่านี้ บางทีมันน่าจะมีอะไรมากกว่านี้ สรุปคือตัวประกอบฉากค่อนข้างไร้สาระ เอามาทำเท่ประกอบบารมีอย่างเดียว แต่ใครจะสนใจเพราะมันก็แค่ตัวประกอบ ฮ่าๆ

          ในด้านของเนื้อเรื่องนั้น ผมให้เต็มๆไปเลย เพราะมันทำให้ผมหลงรักแม่มดใจร้ายนางนี้ได้ ด้วยบทปากไม่ตรงกับใจ(สเป็คเลยอ้ะ) เนื้อเรื่องค่อยๆป้อนเกี่ยวกับความรักของแม่มดที่มีให้กับเด็กหญิงออโรร่า ทำออกมาได้อย่างน่ารักน่าขัน ถึงแม้ทุกอย่างจะดูเร็วไปหมดก็ตาม แต่ก็ยังถือว่าโอเคใช้ได้

          สิ่งที่ภาพยนต์เรื่องนี้พยายามจะสื่อผมคิดว่ามาอยู่หลายเรื่องอยู่ด้วยกัน หลักๆเลยก็คือ "รักแท้" "เหรียญสองด้าน" "ความจริง" ทั้งหมดสื่อออกมาได้ดีภายในเวลาสั้นๆ

          ภาพและเสียงระดับดิสนีย์ไปแล้วก็ขอรับประกันเรื่องภาพและเสียง(โดยเฉพาะเสียงเพลงคลาสสิค ฮะฮะฮะฮ้าา อันเร้าใจ) ไปเลยแล้วกันว่าไม่ผิดหวังสำหรับผู้ที่ชื่นชอบแนวนี้

สรุปคะแนนรวมทั้งหมดที่ผมจะให้ คืออ

★ 7.5 คะแนน ★

ถ้าจะถามผมว่าจะซื้อมาดูคุ้มไหม ผมก็ตอบได้เลย คุ้มครับ แล้วอย่าลืมลากเด็กๆแถวๆนั้นมาดูพร้อมๆกันล่ะ รับรองทั้งสนุกและได้ข้อคิดอย่างดี

- หยุด!! นี่คือ ส่วนสปอย สำหรับผู้ที่ดูจบแล้ว

.
.
.
.
.
.
.
.

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้          มีอยู่นิดนึงครับท่านผู้อ่านที่ทำให้ผมสะดุด ไม่รู้ว่าเป็นเพราะผมไม่รอบคอบเองรึเปล่า

ในพากษ์ไทยนั้น ตอนที่ราชนีให้กำเนิดธิดาและจะมีการจัดพิธี เจ้ากาดำบินมาบอกมาเลฟิเซนต์เพียงว่า "มีบางอย่าง" "เด็ก" "และจะมีพิธีศีลจุ่ม" เท่าที่ผมฟังเจ้ากานี่ยังไม่ได้บอกเลยว่าเด็กชายหรือเด็กหญิง มาเลฟิเซนต์ก็ใช้พลังแม่มดร้ายรับรู้โดยบทที่ท่องมาว่า "งานฉลองรับขวัญเจ้าหญิงองค์น้อย" ผมนี่อึ้งไปเลย ฮ่าๆ

          อีกฉากนึงที่ผมรู้สึกเสียดายมากเลยคือ ฉากจุมพิตของมาเลฟิเซนต์ ผมคิดว่านี่โครตเป็นฉากพีคสุดๆของเรื่องนี้แล้วมันต้องมีการบรรเลงเพลงถ้อยคำอันแสนงดงามมากมายเพื่อส่งฉากนี้ขึ้นเป็นแมนออฟเดอะแมทซ์ แต่ ไม่เลย จุมพิตเสร็จแล้วไปซัดกันต่อทันที ถูกแทนที่ด้วยฉากบู๊แอคชั่นสุดเร้าใจกับอีกาที่กลายเป็นมังกร เหมือนพยายามจะดึงตรงนี้มาเป็นจุดพีคแทนและมันก็ค่อนข้างได้ผล แต่ก็โอเค ถ้าไม่ทำแบบนี้มันก็ไม่จบอ่ะดิ๊ แต่ช่วยสนใจฉากจุมพิตสอนเยาวชนมากกว่านี้จะได้ไหม? ฮ่าๆ

          สิ่งที่เรื่องนี้สอนเราก็คือ
1. รักแท้ครับ รักแท้ถึงจะกับคนที่ใช่จริงๆแต่ก็ไม่ใช่ว่าเจอปุ๊บปั๊บแล้วจะกลายเป็นรักแท้ได้ทันที รักแท้ต้องถูกบ่มเพาะผ่านช่วงเวลาต่างๆที่มีค่า แล้วใครละรักที่แท้จริงมากที่สุดของออโรร่า ผู้ที่คอยเฝ้ามอง คอยช่วยเหลือ คอยห่วงใยดูแล "แม่" ไงล่ะครับ แล้วผมก็มั่นใจว่าไม่ใช่เพียงแค่ "แม่ทูนหัว" ของออโรร่า แต่เป็นสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า "แม่" จะมีรักแท้แก่ลูกเสมอ
2. เหรียญทั้งสองด้าน ถ้าเรื่องนี้ไม่เกิดขึ้นมาทุกคนก็จะรับรู้เพียงว่า มาเลฟิเซนต์แม่มดใจร้าย ชั่วร้ายที่สุด แค่นี้ใช่ไหมละครับ นี่แหละคือเหรียญด้านที่สอง
3. และสุดท้ายความจริง ความจริงที่ว่าสิ่งที่มาเลฟิเซนต์ทำนั้นผิดมหันต์ โกรธแค้นพ่อแต่ไปลงกับลูก และทุกอย่างก็ถูกสะท้อนกลับเข้าตัวเองในฉากที่ออโรร่าหนีไปจากอ้อมอกมาเลฟิเซนต์ ทำให้เธอรู้สึกทุกข์ทรมาณแบบหมดสิ้นแล้วทุกสิ่ง ทุกอย่างเป็นฝีมือของเธอเมื่อตอนขาดสติ

โดยรวมแล้วถือว่าดีมากถูกหักไปอย่างละนิดอย่างละหน่อย พวกความตราตรึงใจเมื่อดูจบ และเป้าหมายของเรื่องที่ดูเหมือนจะเยอะและนำเสนอได้รวบรัดมาก

ถ้าจะให้ผมบอกลาผมขอบอกลาด้วยคำๆนี้ครับ

"ไปดูเถอะครับ เอาให้ลูกหลานท่านดูด้วย เพื่อสันติของโลก"

เวอร์ไปและ

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านจนจบ ฝากติดตามกันต่อไปที่ https://www.facebook.com/4movieth

4movie ขอบคุณครับ