สวัสดีค่ะ กระทู้ตั้งขึ้นเนื่องจากหลายๆกระทู้มีการเล่าเรื่องความรักของตัวเอง ผู้ชายที่ดี น่ารักต้องมีคุณสมบัติกี่ข้อ บวกกับความที่เราชอบอ่าน ชอบฟัง ชอบดูเกี่ยวกับความรัก เราชอบเรื่องโรแมนติก เรื่องรักๆใคร่ๆค่ะ เราชอบให้เพื่อนเราเล่าให้ฟังว่าจีบกันยังไง คุยนานมั๊ย บลาๆ 5555555 เราชอบนะ เรามีความสุข
โอเค เข้าเรื่องที่เราจะเล่านะคะ เรามีแฟนมาแล้วก่อนหน้าคนปัจจุบันอยู่ 2 คนค่ะ
คนแรก. ก็ต้องเข้าใจว่าคนแรกนะคะ เรายอมทำทุกอย่างให้เค้า เราให้เค้าได้ทุกอย่างค่ะ เพื่อให้เค้ามีความสุข จนบางครั้งเราเป็นผู้เสียสละไปซะงั้น แต่หลังๆเราโตขึ้นเรื่อยๆ คบกันนานขึ้นก็มีปัญหากัน คือเขาติดเพื่อน สัญญาไม่เป็นสัญญา ผิดคำพูด พูดแล้วทำไม่ได้ นัดไม่เป็นนัด การเรียนก็พอถูไถ แต่การดำเนินชีวิตของเขาคือบอกเลยว่าเราเป็นผู้นำตลอดค่ะ นำเขาในหลายๆเเรื่อง แต่ไม่ใช่ว่าเรากร่างจะเป็นผู้นำนะ ไม่ใช่ค่ะ เขาไม่เคยนำเลยมากกว่า เราต้องวางแผนให้ ต้องคอยเตือน (บางทีมันก็เหนื่อยนะคะ ให้เป็นผู้นำตลอด ทั้งที่เราเป็นผู้หญิง เราไม่ต้องการคนเดินตามค่ะ เราอยากเดินไปพร้อมๆกัน หรือให้เขาเป็นผู้นำในเรื่องที่ควรจะนำ) กับคนนี้ก็5ปีค่ ะนานใช่ไหม ก็นานพอทำให้เราโตขึ้น มีความคิดมากขึ้น จนสุดท้ายก็เลิกไปกับคนนี้ค่ะ
คนที่สอง. เขามาคุยกะเรา โดยที่ตอนแรกเราไม่รู้สึกอะไรเขาทำตัวน่ารักค่ะ คุยดี บางครั้งเขาแสดงตัวเป็นสุภาพบุรุษค่ะ คบได้ไม่นานหลังจากนั้นธาตุแท้ออกค่ะ จากสุภาพบุรุษที่แลดูอบอุ่นกลายเป็นคนที่เอาแต่ใจ ถ้าเราไม่ตามใจเขา หรือพูด/ทำในสิ่งที่เขาไม่ชอบ จะบีบข้อมือเราค่ะ บีบแขนค่ะ ชี้หน้าเราแล้วพูดแบบกัดฟัน ประมาณว่าเราต้องยอมเขา บางคนอาจจะว่าไม่รุนแรง แต่สำหรีบเราผู้ชายที่ดีไม่ควรทำผู้หญิงค่ะ เราก็เลิกค่ะ เราบอกเลิกเขานะ ไม่ได้สวยเลือกได้ แต่ปรัมาณว่าชั้นจะยอมผู้ชายแบบคุณเพื่ออะไรชั้นไม่รอให้แกบอกเลิกหรอก 55555 เลิกเพราะนิสัยเขาเองล้วนๆ สรุปผู้ชายคนนี้บอกเลยว่า
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ค่ะ
สุด มีเยอะกว่านี้ค่ะ แต่ไม่อยากจำ คนแรกที่ว่าไม่โอเค พอเจอคนนี้ คนแรกเป็นคนดีเลยค่ะ เทพบุตรเลยค่ะ 5555555
หลังจากนั้นเราก็โสดมา 2 ปีได้ค่ะ มีคนเข้ามาคุยนะคะ เราก็คุยค่ะ แต่คงไม่เปิดใจค่ะ คุยๆเราก็หาย คุยๆเราก็ไม่อยากคุย อยากอยู่คนเดียวแบบนี้ เหงานะคะตอนแรก เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่เหงา แต่สักพักไม่เหงาค่ะ ระยะเวลานี้ทำให้เรารักตัวเองมากขึ้น รักครอบครัวมากขึ้น รักคนรอบข้างมากขึ้น มีความคิดที่โตขึ้น จนคิดว่าไม่มีใครก็ไม่เป็นไร อยู่แบบนี้ก็โอเค ไม่ต้องไปเสียน้ำตา ไม่ต้องทุ่มอะไรให้ใคร(สาบานและยืนยันตรงนี้ว่าความคิดแบบนี้เกิดขึ้นจริงๆ ไม่ได้ประชดตัวเอง ไม่ได้บดบังความรู้สึกที่แท้จริงหรืออะไร จนเมื่อไม่นานมานี้ มี1คนที่เข้ามาในชีวิตเรา คือคนปัจจุบันค่ะ
คนปัจจุบัน เขาคุยกับเราได้เพราะเพื่อนค่ะ ไม่ใช่เจอหน้ากันแล้วทำความรู้จักนะ เราไม่เคยเจอเขา เขาเจอหน้าเราแล้วบังเอิญเขามีเพื่อนที่รู้จักเรา ก็เลยได้คุยกันค่ะ กับคนนี้ก็โอเคค่ะ คุยกันแลกเปลี่ยนความคิดกัน บางทัศนะคติก็ เออ คิดเหมือนเรา คุยกันสักพัก เรารู้สึกเบื่อนิดนึง ไม่ค่อยอยากคุย แต่ก็ไม่ได้บอกเขานะ เขาก็ยังโทรมา เราก็คุย พยายามทำตัวเองให้เปิดใจ เพราะเราคิดว่าทีเราเบื่อเพราะเราอาจจะยังปิดใจอยู่รึเปล่า ก็รู้สึกเบื่อ นิ่งๆแบบนั้นได้ไม่นานก็กลับมาปกติค่ะ คือแฮปปี้ เราพูดมากขึ้น กลับมามีบทสนทนายาวๆ ในส่วนนี้เราคิดว่าเป็นตัวเขานะที่ทำให้เราเลิกเบื่อ เพราะเราไม่ต้องพยายามอะไรเลย ก็คุยกันจนได้คบกัน เขาชอบเล่นผมเรา เล่นหัวเรา ถึงแม้ว่าผมเราเสียแบบมากๆก็เถอะค่ะ555555 เขาเล่นมุขตลกๆ ทำอะไรแผลงๆเพื่อให้เราหัวเราะถึงแม้เขาอาจจะเจ็บ แบบเดินจับมือกันแล้วมีเสาอยู่ แล้วก็เดินแยกฝั่งกันเขาก็ไม่ปล่อยมือแต่กลับเอาแขนไปชนกับเสา เราว่าเจ็บนะ แต่เขาบอกไม่ เขาร้องเพลงให้เราฟังก่อนนอน เขาชอบร้องเพลงถึงแม้เสียงจะไม่ค่อยเพราะ ไม่สิ เพี้ยนด้วยซ้ำค่ะ แต่เราก็ชอบที่จะฟังนะ เราชอบหลับคาโทรศัพท์เขาก็ไม่ว่า เราเป็นคนแบบติ๊งต๊องนิดนึง เรียกให้ดูดีก็ร่าเริงจนบางทีก็เกินไป ถ้าเรื่องไหนขำมากเราจะขำยาว แล้วเสียงก็แบบไม่ได้หัวเราะน่ารักนะ เรามั่นใจในเสียงเราค่ะว่ามันไม่ค่อยเสนาะหูเท่าไหร่ เขาก็ไม่อาย บางทีก็คุยคนเดียวแบบดูเสื้อผ้าตอนแรกเราบอกสวยสักพักบอกไม่สวยและ เขาก็หัวเราะเรา แซวเรา ไม่ว่าจะทำอะไรทุกวันนี้ เขารู้เกือบจะหมดนะว่าเราคิดไง จะพูดอะไรต่อ แซวเราเรื่องเก่า เรามีความสุขมากนะกับคนนี้ เราไม่ต้องพยายามอะไรเลย เราไม่ต้องทุ่มเทไม่ต้องเสียสละไม่ต้องยอมในทุกๆอย่างเหมือนคนก่อนๆ
สุดท้ายเราก็อยากบอกว่าถ้าเขาเป็นแบบนี้เสมอต้นเสมอปลาย สิ่งที่เขาทำกับเราคือตัวตนของเขาจริงๆไม่มีเฟค เราว่าเราโชคดีที่ได้เจอเขา เราโตแล้ว ไม่ได้อยากเริ่มต้นกับใครใหม่แล้ว ขอให้เราและเขาเป็นคนสุดท้ายของกันและกัน
พิมพ์ผิดเล่าไม่รู้เรื่องประการใด ขอโทษด้วยนะคะ เนื้อหาถ้ามันโดนต่อมไม่พอใจใครก็ขอโทษด้วยค่ะ
แชร์ประสบการณ์รักแย่ๆจนปัจจุบัน ดอกรักบานอีกครั้ง
โอเค เข้าเรื่องที่เราจะเล่านะคะ เรามีแฟนมาแล้วก่อนหน้าคนปัจจุบันอยู่ 2 คนค่ะ
คนแรก. ก็ต้องเข้าใจว่าคนแรกนะคะ เรายอมทำทุกอย่างให้เค้า เราให้เค้าได้ทุกอย่างค่ะ เพื่อให้เค้ามีความสุข จนบางครั้งเราเป็นผู้เสียสละไปซะงั้น แต่หลังๆเราโตขึ้นเรื่อยๆ คบกันนานขึ้นก็มีปัญหากัน คือเขาติดเพื่อน สัญญาไม่เป็นสัญญา ผิดคำพูด พูดแล้วทำไม่ได้ นัดไม่เป็นนัด การเรียนก็พอถูไถ แต่การดำเนินชีวิตของเขาคือบอกเลยว่าเราเป็นผู้นำตลอดค่ะ นำเขาในหลายๆเเรื่อง แต่ไม่ใช่ว่าเรากร่างจะเป็นผู้นำนะ ไม่ใช่ค่ะ เขาไม่เคยนำเลยมากกว่า เราต้องวางแผนให้ ต้องคอยเตือน (บางทีมันก็เหนื่อยนะคะ ให้เป็นผู้นำตลอด ทั้งที่เราเป็นผู้หญิง เราไม่ต้องการคนเดินตามค่ะ เราอยากเดินไปพร้อมๆกัน หรือให้เขาเป็นผู้นำในเรื่องที่ควรจะนำ) กับคนนี้ก็5ปีค่ ะนานใช่ไหม ก็นานพอทำให้เราโตขึ้น มีความคิดมากขึ้น จนสุดท้ายก็เลิกไปกับคนนี้ค่ะ
คนที่สอง. เขามาคุยกะเรา โดยที่ตอนแรกเราไม่รู้สึกอะไรเขาทำตัวน่ารักค่ะ คุยดี บางครั้งเขาแสดงตัวเป็นสุภาพบุรุษค่ะ คบได้ไม่นานหลังจากนั้นธาตุแท้ออกค่ะ จากสุภาพบุรุษที่แลดูอบอุ่นกลายเป็นคนที่เอาแต่ใจ ถ้าเราไม่ตามใจเขา หรือพูด/ทำในสิ่งที่เขาไม่ชอบ จะบีบข้อมือเราค่ะ บีบแขนค่ะ ชี้หน้าเราแล้วพูดแบบกัดฟัน ประมาณว่าเราต้องยอมเขา บางคนอาจจะว่าไม่รุนแรง แต่สำหรีบเราผู้ชายที่ดีไม่ควรทำผู้หญิงค่ะ เราก็เลิกค่ะ เราบอกเลิกเขานะ ไม่ได้สวยเลือกได้ แต่ปรัมาณว่าชั้นจะยอมผู้ชายแบบคุณเพื่ออะไรชั้นไม่รอให้แกบอกเลิกหรอก 55555 เลิกเพราะนิสัยเขาเองล้วนๆ สรุปผู้ชายคนนี้บอกเลยว่า[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ มีเยอะกว่านี้ค่ะ แต่ไม่อยากจำ คนแรกที่ว่าไม่โอเค พอเจอคนนี้ คนแรกเป็นคนดีเลยค่ะ เทพบุตรเลยค่ะ 5555555
คนปัจจุบัน เขาคุยกับเราได้เพราะเพื่อนค่ะ ไม่ใช่เจอหน้ากันแล้วทำความรู้จักนะ เราไม่เคยเจอเขา เขาเจอหน้าเราแล้วบังเอิญเขามีเพื่อนที่รู้จักเรา ก็เลยได้คุยกันค่ะ กับคนนี้ก็โอเคค่ะ คุยกันแลกเปลี่ยนความคิดกัน บางทัศนะคติก็ เออ คิดเหมือนเรา คุยกันสักพัก เรารู้สึกเบื่อนิดนึง ไม่ค่อยอยากคุย แต่ก็ไม่ได้บอกเขานะ เขาก็ยังโทรมา เราก็คุย พยายามทำตัวเองให้เปิดใจ เพราะเราคิดว่าทีเราเบื่อเพราะเราอาจจะยังปิดใจอยู่รึเปล่า ก็รู้สึกเบื่อ นิ่งๆแบบนั้นได้ไม่นานก็กลับมาปกติค่ะ คือแฮปปี้ เราพูดมากขึ้น กลับมามีบทสนทนายาวๆ ในส่วนนี้เราคิดว่าเป็นตัวเขานะที่ทำให้เราเลิกเบื่อ เพราะเราไม่ต้องพยายามอะไรเลย ก็คุยกันจนได้คบกัน เขาชอบเล่นผมเรา เล่นหัวเรา ถึงแม้ว่าผมเราเสียแบบมากๆก็เถอะค่ะ555555 เขาเล่นมุขตลกๆ ทำอะไรแผลงๆเพื่อให้เราหัวเราะถึงแม้เขาอาจจะเจ็บ แบบเดินจับมือกันแล้วมีเสาอยู่ แล้วก็เดินแยกฝั่งกันเขาก็ไม่ปล่อยมือแต่กลับเอาแขนไปชนกับเสา เราว่าเจ็บนะ แต่เขาบอกไม่ เขาร้องเพลงให้เราฟังก่อนนอน เขาชอบร้องเพลงถึงแม้เสียงจะไม่ค่อยเพราะ ไม่สิ เพี้ยนด้วยซ้ำค่ะ แต่เราก็ชอบที่จะฟังนะ เราชอบหลับคาโทรศัพท์เขาก็ไม่ว่า เราเป็นคนแบบติ๊งต๊องนิดนึง เรียกให้ดูดีก็ร่าเริงจนบางทีก็เกินไป ถ้าเรื่องไหนขำมากเราจะขำยาว แล้วเสียงก็แบบไม่ได้หัวเราะน่ารักนะ เรามั่นใจในเสียงเราค่ะว่ามันไม่ค่อยเสนาะหูเท่าไหร่ เขาก็ไม่อาย บางทีก็คุยคนเดียวแบบดูเสื้อผ้าตอนแรกเราบอกสวยสักพักบอกไม่สวยและ เขาก็หัวเราะเรา แซวเรา ไม่ว่าจะทำอะไรทุกวันนี้ เขารู้เกือบจะหมดนะว่าเราคิดไง จะพูดอะไรต่อ แซวเราเรื่องเก่า เรามีความสุขมากนะกับคนนี้ เราไม่ต้องพยายามอะไรเลย เราไม่ต้องทุ่มเทไม่ต้องเสียสละไม่ต้องยอมในทุกๆอย่างเหมือนคนก่อนๆ
สุดท้ายเราก็อยากบอกว่าถ้าเขาเป็นแบบนี้เสมอต้นเสมอปลาย สิ่งที่เขาทำกับเราคือตัวตนของเขาจริงๆไม่มีเฟค เราว่าเราโชคดีที่ได้เจอเขา เราโตแล้ว ไม่ได้อยากเริ่มต้นกับใครใหม่แล้ว ขอให้เราและเขาเป็นคนสุดท้ายของกันและกัน