ผมเป็นคนที่ค่อนข้างเลือกคนที่จะคุยด้วยมากๆ เพราะคิดว่า ถ้าจะมีแฟนซักคน อยากจะคบนานๆ คบไปเรื่อยๆ ไม่อยากจะต้องมาเปลี่ยนไปเรื่อยหลายคน
ซึ่งพอมีบางคนเข้ามา เราก็จะดูก่อนว่า คนนี้เข้ากับเราได้ไหม หลายคนทำลายกำแพงเข้ามาเรียบร้อย พอผมมั่นใจว่าคนนี้ เรามั่นใจแล้ว ว่าเห้ย คนนี้ใช่ คนนี้โอเค เค้าดูสนใจเราจริงๆนะ เค้าทักเรามาทุกวันเลย เค้าคิดอะไรกับเราชัวร์ๆ(ซึ่งเราไม่ได้คิดไปเองแน่นอน)........ผมก็จะคุยกับคนนี้คนเดียว คนอื่นทักมา ผมก็จะเฉยๆ ทั้งวันรอคุยกับคนๆนี้ เพราะผมคิดว่ามันคือความจริงใจที่จะมอบให้คนๆนึง และให้เกียรติคนที่จะคุยด้วย
...แต่เมื่อไหร่ที่ผมจริงจัง จริงใจกับใครซักคน สิ่งที่มักได้กลับมา มันคือความเฉยชา ขึ้นมาซะอย่างนั้น บางคนมองผมเป็นแค่ตัวเลือกตัวหนึ่ง หรือเพราะเค้าแค่เข้ามาหว่านสเน่ห์แล้วจากไป ? และเหตุการณ์แบบนี้ ก็เกิดขึ้นบ่อยมากกับผม จนในที่สุด ความเงียบและความว่างเปล่าก็เข้ามาแทนที่ ไม่มีบทสนทนาใดอีกเลย สุดท้ายกลายเป็นผมสร้างกำแพงหนาๆขึ้นมาอีกครั้ง รู้สึกเข็ดกับการเปิดใจรับใครซักคน และก็เป็นผมที่ยอมแพ้และเดินออกมาในที่สุด

มีเพื่อนๆคนไหน มีเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นบ้างไหมครับ ?
ตอนนี้รู้สึกอ่อนแอมากๆ