ก่อนอื่น ต้องขอสวัสดี พี่ๆน้องทางpantip ทุกคนก่อนหน่ะครับ จะว่าไงดี ผมจะมาเล่านิยายไม่ใช่สิ ชีวิตความรักของผมหน่ะคับ เรื่องมันเป็นงี้ครับ
มันเริ่มจากวันนี้เป็นการเปิดเรียนในม.4ผมและเพื่อนของพวกผมกำลังพูดถึงนักเรียนใหม่แล้วก็พูดถึงคนๆหนึ่งที่ชื่อว่า เจน ผมไม่รุ้อ่ะไรเกี่ยวกับเจนเลยสักนิดเดียวแต่ที่ผมพอจะรู้คือเขาเติบโตมาจากอังกฤษผมคุยกับเพื่อนๆของผมว่าช่างเขาเถอะคงสนิทยากอ่ะผู้หญิงอ่ะพอวันที่สองแห่งการเปิดเทอม ครูของพวกผมได้จับที่นั่งไว้ให้แล้วซึ่งเป็นสิ่งที่ผมเซ็งมากผมได้นั่งรองคนสุดท้ายของริมหน้าต่างทางด้านซ้ายแต่ที่ผมคาดไม่ถึงมากที่สุดคือเจนมานั่งข้างหน้าผมซึ่งตอนแรกผมก็ไม่ได้คิดอะไรมากจากนั้นผ่านไป1วันผมรุ้สึกเจนเป็นคนเงียบๆน่าจะเข้าหายากจนเราไม่เคยได้คุยกันเลย1อาทิตต่อมาเพื่อนสนิทผมคนหนึ่งชื่อ นาย เขาได้ตามจีบเจนซึ่งผมเห็นได้จากท่าทีของเจนผมก็รุ้ว่าเขาคงรำคาญมากพอกลับมาที่บ้านผมได้เปิดไลน์สิ่งที่ผมตกใจมากที่สุดคือ เจนทักผมมาหรอ ผมเต็มไปด้วยความสงสัยต่างๆพอเปิดอ่านข้อความ เจนถามผมว่า นี่B Bเป็นเพื่อนสนิทของ แจ็ค ใช่หรือเป่าอ่ะ ซึ่งผมก็ตอบไปว่า ใช่สนิทกันอ่ะทำไมหรอ? เจนตอบกลับมาเร็วเหมือนสายฟ้าฟาดว่า จิงหรอคือ เราชอบแจ็คอ่ะ. ผมตอบไปว่า หะอ่อหรอ ไว้ค่อยคุยกันต่อที่ รร หล่ะกันพออยุ่ที่ รร ในช่วงพัก เจนหันมาหาผมแล้วบอกว่านี่ b ช่วยบอกนิสัย แจ็ค มาหน่อยดิ ผมก็บอกไปว่า แจ็คก็เป็นคนดีถึงจะหน้าเหมือนลิงไปหน่อยก็ตามทีเหอะ เจนตอบมาว่า หรอเขาว่าน่ารักหน่ะ แล้วผมก็ถามเจนว่า เองรู้จักกับแจ็คแล้วหรอ เจนตอบก็พอคุยกันในไลน์บ้างแล้ว จากนั้นผมก็ถามเรื่องต่างๆแล้วลองคุยกับเจนในช่วง 1อาทิต เพื่อนผมได้มาถามผมว่า นิสัยไอเจนเป็นไง ผมก็กำลังจะตอบไปว่า เงียบและเรียบร้อยดีแต่พอผมนึกเรื่องราวที่ผ่านมาแล้วนิสัยมันตรงกันข้ามมากเลยผมเลยบอกไปว่า ก็เฮฮา สนุกสนานดีทำไมหรอเพื่อนผมตอบกันมาว่า B เองรุ้ปะว่า เจนคุยกับเองเยอะสุดในห้องแล้วน่ะ สงสัยมันคงชอบเองแล้วมั้ง ผมคิดในใจจะบ้าปะมันชอบแจ็ค พอถึงพูดไปพวกมันคงไม่เชื่อผมเลยตอบไปว่าโทดทีหว่ะ เราไม่ค่อยชอบนิสัยที่เหมือนเด็กของเจนมากเท่าไหรพอวันเวลาผ่านไปเรื่อยๆเวลาถึงคาบที่ว่างผมก้จะไปนั่งข้างๆเจน ทะเลาะกันบ้าง พูดคุยกันบ้าง เวลาลงจากตึกผมชอบการอยู่ข้างบนนานๆ แล้วผมจะชอบเห็นเจนคอยมอง แจ็คอยู่ห่างๆ ซึ่งตอนนั้นผมก็ไม่ได้คิดไรมากหรอก แต่เวลาที่ผมลงจากตึก เพื่อนของผมนี่ก็กลับกันเร็วจังเลยยย และพอกำลังจะเดินไปลงบันได เจนก้รีบวิ่งมาแล้วบอกลงด้วยผมก็คุยเรื่องไอแจคระหว่างทางไปด้วยและผมก็บอกกับเจนว่าถ้า แจ็คพูดอะไรที่สำคัญกับเองบ้างบอกเราด้วยหน่ะ ซึ่งเจนก็ตอบตกลง แล้วพูดว่า ถ้าเวลาเองมีปัญหาอะไรอ่ะบอกเค้าได้น่ะผมก็บอกอืม พอเวลาผ่านไปใกล้ๆวันเกิดผมวัน1 เจนก้ทักผมมาตอนเที่ยงคืนพอดีแล้ว บอกhappybirthday ซึ่งเนื้อหามันยาวมากจนผมแถบน้ำตาไหลออกมาเพราะขนาดเพื่อนที่รุ้จักกันมา10ปียังมาบอกhny เลยผมก็บอกว่าขอบคุนมากซึ่งเจนก้ได้นอนไปแล้วพอใกล้มาถึงวันเกิดของเจนวันหนึ่ง เขาเอาแต่ถามผมทั้งวันว่า พุ่งนี้วันอะไรเอ๋ย ผมก้ตอบวันที่เกี่ยวกับแจ็คไปแล้วเจนก็งอนผมผมเลยลองไปดูในเฟส ผมอ่อออกมาเลยว่า วันเกิดเจนนี่หว่า ผมก็รอถึงวันเกิดเจนผมก็มาhbdเขาและขอโทษไปด้วยเจนก็ยกโทษให้ผมพอมาถึงวันถัดไปผมเห็นเจนเศร้าๆผมเลยเขาไปนั่งข้างๆแล้วเจนก็พูดขึ้นมา บี ทำไม แจ็คไม่มาhbd เค้าอ่ะ ผมก็ตอบไปว่าไม่รู้เดียวไปถามให้เจนก็ตอบกลับมาว่าไม่ต้องหรอกผมเลยบอกตามใจ เย็นวันนั้นผมรีบทำเวรพอทำเวรเสร็จผมเห็นแจ็คกับเจนเดินลงด้วยกันสิ่งที่ผมไม่เข้าใจคือ เจนเงียบขนาดนั้นเลยหรอ พอมาถึงบ้าน ผมเลยทักเจนไปว่าทำไมลงกับแจ็คถึง เงียบหล่ะ เจนตอบผมมาว่า ก็แจ็คชอบผู้ หญิงที่เงียบและเรียบร้อย ผมเลยบอกเขาไปว่า เองมีความสุขหรอที่ไม่ได้เป็นตัวของตัวเองเวลาอยู่กับเเจ็คอ่ะ เจนตอบมาว่า ไม่สนอ่ะ ก้เราชอบแจ็ค แค่นี้ก็น่าจะพอแหละผม ก้บอกว่าตามใจ. พอมาถึงช่วงใกล้สอบผมไม่ค่อยได้วิชาภาษาอังกฤษ เลยไปขอเจนว่า เจนมาติวอังกฤษให้หน่อยดิ เจนก้ตอบได้เดียวติวให้ทุกเที่ยง พอมาถึงตอนเที่ยงผมนั่งคุยกับเพื่อนอยู่เจนก็มาสะกิดผมแหละบอกให้ไปนั่งตรงนั้น ผมก็ไปนั่งติวกันตัวต่อตัว ช่วงเวลาที่ติวผมมีความสุขมาก ได้แกล้งเจนไปบ้าง ถึงจะโดนเจนด่าบางครั้งก็เถอะพอมาถึง1อาทิตก่อนสอบ แจ็คชวนผมให้ไปกิน บุฟเฟต์กันซึ่งผมคิดไว้แหละ ชวนเจนด้วยดีกว่าเจนตอบมาว่าไปด้วยพอมาถึงสอบวันแรกแจ็คมาบอกขอโทษแล้วบอกคงไปไม่ได้แล้วมีนัดกับหมอฟัน ผมเลยถามเจนตอนพักว่ายังจะไปอยู่ไหมแจ็คไม่ไปแหละ เจนตอบมาว่าไปดิ. ไปกันสองคนเนี่ยแหละ ซึ่งผมก็แปลกใจอยู่พอสมควรพอ กินบุฟเฟตเสร็จฝนก็ตกผม เจนชวนผม ไปเดินเล่นผมก้ถามกลางสายฝนเนี่ยน่ะ เจนบอกว่ามีร่ม ผมก้เหนว่ามันปอยๆเลยให้เจนอยุ่ในร่มส่วนผมเดินตากฝน เดียวมีคนมาคิดกันอีก อย่างงั้นอย่างงี้ ผมเลยถามเจนขึ้นมาว่ากลับไงอ่ะ เจนตอบมาว่า 2แถวอ่ะผมเลยบอกกลับกับเราเป่าหล่ะเจนบอกจะดีหรอรบกวนพ่อเองเปล่าๆผมเลยบอกไม่เป็นไรพอรถผมมาผมก็ไปส่งเจนที่บ้านแล้วจากนั้นช่วงปิดเทอม ก็คุยกับเจนมาจนถึงวัน จันที่ 6ตุลา ตอนเช้าผมถามแจ็คว่า แจ็คชอบเจนป่าวว่ะ แจ็คตอบมาว่าเอ้าเจนยังไม่บอกหรอว่าคบกันแล้วอ่ะ ผมเอะใจเล็กน้อย แล้วเลยถามเจน เจนบอกอ่อคบกันตอนวันที่ลงบันไดพร้อมกันอ่ะ จากนั้นก็ทะเลาะกันด้วยความงี่เง่าของผม แล้วผมก็พึ่งได้มารู้ใจตัวเองจิงๆว่า นี่เราชอบเจนขนาดนี้เลยหรอผมร้องไห้อยู่พักใหญ่ เลยส่งข้อความขอโทดเจนไปตั้งแต่11โมง เจนอ่านแต่ไม่ตอบจนถึงวันอังคารเจนก็ยังไม่ตอบผมอยู่เหมือนเดิมผม เลยสารภาพออกไปทุกอย่างเกี่ยวกับความรู้สึกที่มีให้เจน เจมก้ไม่ตอบ เรื่องราวความรักของผมอาจจะจบตรงนี่ก็ต้องขึ้นอยู่กับเจนว่าจะเป็นหมึกให้ผมเขียนต่อหรือจบแค่นี้
ข้อคิดที่ผมอยากจะสอนคือ:เรื่องราวของเราเราคือปากกาประสบการ์ณ ผู้คนคือหมึกเราจะเขียนยังไงก็เรื่องของเราแต่สีของหมึกบางครั้งอาจจะเป็น สีดำ สีแดง สีชมพู
ขอบคุณครับที่รับฟัง นิยายาสั้นเรื่องนี้ของผมขอบคุณครับ
My love in My life เรื่องจริงยิ่งกว่านิยาย
มันเริ่มจากวันนี้เป็นการเปิดเรียนในม.4ผมและเพื่อนของพวกผมกำลังพูดถึงนักเรียนใหม่แล้วก็พูดถึงคนๆหนึ่งที่ชื่อว่า เจน ผมไม่รุ้อ่ะไรเกี่ยวกับเจนเลยสักนิดเดียวแต่ที่ผมพอจะรู้คือเขาเติบโตมาจากอังกฤษผมคุยกับเพื่อนๆของผมว่าช่างเขาเถอะคงสนิทยากอ่ะผู้หญิงอ่ะพอวันที่สองแห่งการเปิดเทอม ครูของพวกผมได้จับที่นั่งไว้ให้แล้วซึ่งเป็นสิ่งที่ผมเซ็งมากผมได้นั่งรองคนสุดท้ายของริมหน้าต่างทางด้านซ้ายแต่ที่ผมคาดไม่ถึงมากที่สุดคือเจนมานั่งข้างหน้าผมซึ่งตอนแรกผมก็ไม่ได้คิดอะไรมากจากนั้นผ่านไป1วันผมรุ้สึกเจนเป็นคนเงียบๆน่าจะเข้าหายากจนเราไม่เคยได้คุยกันเลย1อาทิตต่อมาเพื่อนสนิทผมคนหนึ่งชื่อ นาย เขาได้ตามจีบเจนซึ่งผมเห็นได้จากท่าทีของเจนผมก็รุ้ว่าเขาคงรำคาญมากพอกลับมาที่บ้านผมได้เปิดไลน์สิ่งที่ผมตกใจมากที่สุดคือ เจนทักผมมาหรอ ผมเต็มไปด้วยความสงสัยต่างๆพอเปิดอ่านข้อความ เจนถามผมว่า นี่B Bเป็นเพื่อนสนิทของ แจ็ค ใช่หรือเป่าอ่ะ ซึ่งผมก็ตอบไปว่า ใช่สนิทกันอ่ะทำไมหรอ? เจนตอบกลับมาเร็วเหมือนสายฟ้าฟาดว่า จิงหรอคือ เราชอบแจ็คอ่ะ. ผมตอบไปว่า หะอ่อหรอ ไว้ค่อยคุยกันต่อที่ รร หล่ะกันพออยุ่ที่ รร ในช่วงพัก เจนหันมาหาผมแล้วบอกว่านี่ b ช่วยบอกนิสัย แจ็ค มาหน่อยดิ ผมก็บอกไปว่า แจ็คก็เป็นคนดีถึงจะหน้าเหมือนลิงไปหน่อยก็ตามทีเหอะ เจนตอบมาว่า หรอเขาว่าน่ารักหน่ะ แล้วผมก็ถามเจนว่า เองรู้จักกับแจ็คแล้วหรอ เจนตอบก็พอคุยกันในไลน์บ้างแล้ว จากนั้นผมก็ถามเรื่องต่างๆแล้วลองคุยกับเจนในช่วง 1อาทิต เพื่อนผมได้มาถามผมว่า นิสัยไอเจนเป็นไง ผมก็กำลังจะตอบไปว่า เงียบและเรียบร้อยดีแต่พอผมนึกเรื่องราวที่ผ่านมาแล้วนิสัยมันตรงกันข้ามมากเลยผมเลยบอกไปว่า ก็เฮฮา สนุกสนานดีทำไมหรอเพื่อนผมตอบกันมาว่า B เองรุ้ปะว่า เจนคุยกับเองเยอะสุดในห้องแล้วน่ะ สงสัยมันคงชอบเองแล้วมั้ง ผมคิดในใจจะบ้าปะมันชอบแจ็ค พอถึงพูดไปพวกมันคงไม่เชื่อผมเลยตอบไปว่าโทดทีหว่ะ เราไม่ค่อยชอบนิสัยที่เหมือนเด็กของเจนมากเท่าไหรพอวันเวลาผ่านไปเรื่อยๆเวลาถึงคาบที่ว่างผมก้จะไปนั่งข้างๆเจน ทะเลาะกันบ้าง พูดคุยกันบ้าง เวลาลงจากตึกผมชอบการอยู่ข้างบนนานๆ แล้วผมจะชอบเห็นเจนคอยมอง แจ็คอยู่ห่างๆ ซึ่งตอนนั้นผมก็ไม่ได้คิดไรมากหรอก แต่เวลาที่ผมลงจากตึก เพื่อนของผมนี่ก็กลับกันเร็วจังเลยยย และพอกำลังจะเดินไปลงบันได เจนก้รีบวิ่งมาแล้วบอกลงด้วยผมก็คุยเรื่องไอแจคระหว่างทางไปด้วยและผมก็บอกกับเจนว่าถ้า แจ็คพูดอะไรที่สำคัญกับเองบ้างบอกเราด้วยหน่ะ ซึ่งเจนก็ตอบตกลง แล้วพูดว่า ถ้าเวลาเองมีปัญหาอะไรอ่ะบอกเค้าได้น่ะผมก็บอกอืม พอเวลาผ่านไปใกล้ๆวันเกิดผมวัน1 เจนก้ทักผมมาตอนเที่ยงคืนพอดีแล้ว บอกhappybirthday ซึ่งเนื้อหามันยาวมากจนผมแถบน้ำตาไหลออกมาเพราะขนาดเพื่อนที่รุ้จักกันมา10ปียังมาบอกhny เลยผมก็บอกว่าขอบคุนมากซึ่งเจนก้ได้นอนไปแล้วพอใกล้มาถึงวันเกิดของเจนวันหนึ่ง เขาเอาแต่ถามผมทั้งวันว่า พุ่งนี้วันอะไรเอ๋ย ผมก้ตอบวันที่เกี่ยวกับแจ็คไปแล้วเจนก็งอนผมผมเลยลองไปดูในเฟส ผมอ่อออกมาเลยว่า วันเกิดเจนนี่หว่า ผมก็รอถึงวันเกิดเจนผมก็มาhbdเขาและขอโทษไปด้วยเจนก็ยกโทษให้ผมพอมาถึงวันถัดไปผมเห็นเจนเศร้าๆผมเลยเขาไปนั่งข้างๆแล้วเจนก็พูดขึ้นมา บี ทำไม แจ็คไม่มาhbd เค้าอ่ะ ผมก็ตอบไปว่าไม่รู้เดียวไปถามให้เจนก็ตอบกลับมาว่าไม่ต้องหรอกผมเลยบอกตามใจ เย็นวันนั้นผมรีบทำเวรพอทำเวรเสร็จผมเห็นแจ็คกับเจนเดินลงด้วยกันสิ่งที่ผมไม่เข้าใจคือ เจนเงียบขนาดนั้นเลยหรอ พอมาถึงบ้าน ผมเลยทักเจนไปว่าทำไมลงกับแจ็คถึง เงียบหล่ะ เจนตอบผมมาว่า ก็แจ็คชอบผู้ หญิงที่เงียบและเรียบร้อย ผมเลยบอกเขาไปว่า เองมีความสุขหรอที่ไม่ได้เป็นตัวของตัวเองเวลาอยู่กับเเจ็คอ่ะ เจนตอบมาว่า ไม่สนอ่ะ ก้เราชอบแจ็ค แค่นี้ก็น่าจะพอแหละผม ก้บอกว่าตามใจ. พอมาถึงช่วงใกล้สอบผมไม่ค่อยได้วิชาภาษาอังกฤษ เลยไปขอเจนว่า เจนมาติวอังกฤษให้หน่อยดิ เจนก้ตอบได้เดียวติวให้ทุกเที่ยง พอมาถึงตอนเที่ยงผมนั่งคุยกับเพื่อนอยู่เจนก็มาสะกิดผมแหละบอกให้ไปนั่งตรงนั้น ผมก็ไปนั่งติวกันตัวต่อตัว ช่วงเวลาที่ติวผมมีความสุขมาก ได้แกล้งเจนไปบ้าง ถึงจะโดนเจนด่าบางครั้งก็เถอะพอมาถึง1อาทิตก่อนสอบ แจ็คชวนผมให้ไปกิน บุฟเฟต์กันซึ่งผมคิดไว้แหละ ชวนเจนด้วยดีกว่าเจนตอบมาว่าไปด้วยพอมาถึงสอบวันแรกแจ็คมาบอกขอโทษแล้วบอกคงไปไม่ได้แล้วมีนัดกับหมอฟัน ผมเลยถามเจนตอนพักว่ายังจะไปอยู่ไหมแจ็คไม่ไปแหละ เจนตอบมาว่าไปดิ. ไปกันสองคนเนี่ยแหละ ซึ่งผมก็แปลกใจอยู่พอสมควรพอ กินบุฟเฟตเสร็จฝนก็ตกผม เจนชวนผม ไปเดินเล่นผมก้ถามกลางสายฝนเนี่ยน่ะ เจนบอกว่ามีร่ม ผมก้เหนว่ามันปอยๆเลยให้เจนอยุ่ในร่มส่วนผมเดินตากฝน เดียวมีคนมาคิดกันอีก อย่างงั้นอย่างงี้ ผมเลยถามเจนขึ้นมาว่ากลับไงอ่ะ เจนตอบมาว่า 2แถวอ่ะผมเลยบอกกลับกับเราเป่าหล่ะเจนบอกจะดีหรอรบกวนพ่อเองเปล่าๆผมเลยบอกไม่เป็นไรพอรถผมมาผมก็ไปส่งเจนที่บ้านแล้วจากนั้นช่วงปิดเทอม ก็คุยกับเจนมาจนถึงวัน จันที่ 6ตุลา ตอนเช้าผมถามแจ็คว่า แจ็คชอบเจนป่าวว่ะ แจ็คตอบมาว่าเอ้าเจนยังไม่บอกหรอว่าคบกันแล้วอ่ะ ผมเอะใจเล็กน้อย แล้วเลยถามเจน เจนบอกอ่อคบกันตอนวันที่ลงบันไดพร้อมกันอ่ะ จากนั้นก็ทะเลาะกันด้วยความงี่เง่าของผม แล้วผมก็พึ่งได้มารู้ใจตัวเองจิงๆว่า นี่เราชอบเจนขนาดนี้เลยหรอผมร้องไห้อยู่พักใหญ่ เลยส่งข้อความขอโทดเจนไปตั้งแต่11โมง เจนอ่านแต่ไม่ตอบจนถึงวันอังคารเจนก็ยังไม่ตอบผมอยู่เหมือนเดิมผม เลยสารภาพออกไปทุกอย่างเกี่ยวกับความรู้สึกที่มีให้เจน เจมก้ไม่ตอบ เรื่องราวความรักของผมอาจจะจบตรงนี่ก็ต้องขึ้นอยู่กับเจนว่าจะเป็นหมึกให้ผมเขียนต่อหรือจบแค่นี้
ข้อคิดที่ผมอยากจะสอนคือ:เรื่องราวของเราเราคือปากกาประสบการ์ณ ผู้คนคือหมึกเราจะเขียนยังไงก็เรื่องของเราแต่สีของหมึกบางครั้งอาจจะเป็น สีดำ สีแดง สีชมพู
ขอบคุณครับที่รับฟัง นิยายาสั้นเรื่องนี้ของผมขอบคุณครับ