สวัสดีครับ ผมทำงานที่ชลบุรี พึเรียนจบใหม่ๆ ตอนเรียนก็เรียนอยู่ไกลจากบ้านนานๆ ครั้งจะได้กลับบ้าน
ผมมีแฟนที่ครบกันมาตั้งแต่สมัยเรียน ครบกันมาได้ จะ 5 ปีแล้ว ผมกับเขาตังแต่จบมาก็ทำงานห่างไกลกัน มีเวลามาเจอกันไม่มาก นานๆ ครั้ง
ปีใหม่นี้ผมตั้งใจที่จะกลับบ้าน เพราะผมคิดถถึงบ้านมาก แต่แฟนผมเขายากมาหา มาฉลองปีใหม่ด้วย
ผมจึงบอกเขาว่า ผมจะกลับบ้าน ไม่ได้กลับบ้านนานแล้ว ขอกลับไปเยียมแม่หน่อยได้ไหม คิดถึงบ้าน
แต่เขากลับบอกว่า "คิดถึงแต่บ้าน ไม่คิดถึงเขาบ้างหรอ เขาก็ไม่ได้กลับบ้านเหมือนกันนะ" (แต่เขาทำงานอยู่กใกล้บ้าน อยากกลับตอนไหนก็ได้)
"นานๆครั้งมีโอกาสได้กลับบ้าน ขอกลับบ้างเถอะ" ผมพูดขึ้นมาด้วยอารามณ์นิดๆ เขากลับบอกว่า
"แล้วโอกาสของเราละ ไม่คิดจะเจอกันบ้างหรอ เราก็ไม่ได้มีโอกาสได้เที่ยวกันบ่อยนะ เธอไม่คิดบ้างหรอว่าสักวันเธอจะต้องออกมาสร้างครอบครัวเอง
จะห่วงแต่จะกลับบ้านแต่ไม่เคยห่วงเขาบ้างเลย"
"......................................................................................"
ผมมานั้งคิดในใจ ถ้าสักวันนึ่งผมมีครอบครัวกลับเขาแล้วผมต้องออกไปทำงานไกลบ้าน เมื่อผมมีโอกาสที่จะกลับบ้านแต่ผมไม่กลับ แล้วเขาจะคิดยังไง
............................................................................................................................................................................................
ไม่รู้ว่าผมคิดถูกหรือป่าวที่ยังยืนยันว่าผมจะกลับบ้าน ซึ่งการที่ผมยืนยันว่าผมจะกลับบ้านในครั้งนี้อาจทำให้
ความสัมพันธ์ของเราทั้งสองอาจจบลงก็เป็นได้....................................................................................
........................................................................................................................................................................................
........................................................................................................................................................................................
................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
........................................................................................................................................................................................
คุณยังไงเมื่อคุณเป็นคนไกลบ้าน มีโอกาสที่จะกลับบ้าน แต่วันนั้นแฟนคุณยากมาหา
ผมมีแฟนที่ครบกันมาตั้งแต่สมัยเรียน ครบกันมาได้ จะ 5 ปีแล้ว ผมกับเขาตังแต่จบมาก็ทำงานห่างไกลกัน มีเวลามาเจอกันไม่มาก นานๆ ครั้ง
ปีใหม่นี้ผมตั้งใจที่จะกลับบ้าน เพราะผมคิดถถึงบ้านมาก แต่แฟนผมเขายากมาหา มาฉลองปีใหม่ด้วย
ผมจึงบอกเขาว่า ผมจะกลับบ้าน ไม่ได้กลับบ้านนานแล้ว ขอกลับไปเยียมแม่หน่อยได้ไหม คิดถึงบ้าน
แต่เขากลับบอกว่า "คิดถึงแต่บ้าน ไม่คิดถึงเขาบ้างหรอ เขาก็ไม่ได้กลับบ้านเหมือนกันนะ" (แต่เขาทำงานอยู่กใกล้บ้าน อยากกลับตอนไหนก็ได้)
"นานๆครั้งมีโอกาสได้กลับบ้าน ขอกลับบ้างเถอะ" ผมพูดขึ้นมาด้วยอารามณ์นิดๆ เขากลับบอกว่า
"แล้วโอกาสของเราละ ไม่คิดจะเจอกันบ้างหรอ เราก็ไม่ได้มีโอกาสได้เที่ยวกันบ่อยนะ เธอไม่คิดบ้างหรอว่าสักวันเธอจะต้องออกมาสร้างครอบครัวเอง
จะห่วงแต่จะกลับบ้านแต่ไม่เคยห่วงเขาบ้างเลย"
"......................................................................................"
ผมมานั้งคิดในใจ ถ้าสักวันนึ่งผมมีครอบครัวกลับเขาแล้วผมต้องออกไปทำงานไกลบ้าน เมื่อผมมีโอกาสที่จะกลับบ้านแต่ผมไม่กลับ แล้วเขาจะคิดยังไง
............................................................................................................................................................................................
ไม่รู้ว่าผมคิดถูกหรือป่าวที่ยังยืนยันว่าผมจะกลับบ้าน ซึ่งการที่ผมยืนยันว่าผมจะกลับบ้านในครั้งนี้อาจทำให้
ความสัมพันธ์ของเราทั้งสองอาจจบลงก็เป็นได้....................................................................................
........................................................................................................................................................................................
........................................................................................................................................................................................
................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
........................................................................................................................................................................................