ที่บ้านเรามีคุณทวดหมาอยู่ 1 ตัวชื่อโมโม่ แต่พวกเราจะเรียกเขาว่าพี่โม่ ใกล้ ๆ 20 ปีแล้วนา โมโม่เป็นหมาพันธุ์ทางที่ แม่เขามาคลอดข้างบ้านเรา
แล้วแม่เขาโดนวางยา บ้านเราเลยอุปกะระไว้ทั้งหมด ร่วม 10 ตัว ตายไปมั่ง เจ็บป่วยตายมั่ง เหลือพี่โม่อยู่ปัจจุบัน บ้านเราเลี้ยงหมาเหมือนเลี้ยงคนน่ะ
นอนในบ้าน มีที่นอน หมอน ผ้าประจำตัว เขาจะปูของเขาเอง เอาเท้าเขี่ย ๆ หมุนไปหมุนมา ดูน่าขำทุกทีเวลาเห็น อาหารเราคลุกข้าวให้กิน กับข้าว
เปลี่ยนไปเรื่อยๆ ถ้าเมนูติดกัน เขาจะเบื่อ โดยสังเกตจากหน้า ประมาณว่า อีกแล้วเหรอ! หาเมนูให้หมานี่พอกับคนเลย ทุกเช้า จะวางชามข้าว ถังน้ำ
ชามใส่บิสกิต นี่ต้องมีให้ทุกวัน เป็นกิจวัตร ยี่ห้อโฮมมี่ ชามข้าว ถังน้ำ ล้างสะอาด เปลี่ยนน้ำทุกวัน โมโม่ยังใช้ชีวิตแบบนี้มาตลอด อ้อ! ลืมไป พัดลม
นี่ก็ต้องเปิดให้ ถ้าอยู่บ้านน่ะ ถ้าเปิดพัดลม เขาจะ อยุ่หน้าพัดลมเลย สงกรานต์ก็พากลับบ้านที่บึงกาฬด้วยกัน เขาก็จะมีกิฟเซ้ตสำหรับเดินทางของเขา
ประจำตัว ไม่เคยเมารถ กินได้ตลอดการเดินทาง พวกเราเลี้ยงจนเสียหมา ทำไรไม่เป็นซักอย่าง แต่เขาก็รู้ตามสัญชาตญานของเขาเองแหละ เราก็ว่า
น่ารักของเรา หมาเรานี่หน่า เขาเป็นหมาสีดำมะเมี่อม ถ่ายรูปนี่ต้องใช้แสงช่วยนะ ทุกวันนี้ตาเขาเป็นฝ้าฟาง แล้ว แข้งขาก็ปวกเปียก แต่ก็ยังกระโดด 2
ขาเกาะเราได้อยู่เวลากลับมาจากทำงานน่ะ ยังวิ่ง ๆ ได้อยู่ อาทิตย์ก่อนดีใจ แค่ไปซื้อกลับข้าวข้างนอกแป๊ปนึง ตามองไม่ค่อยเห็น ขาไปฟาดกับเฉลียง
ซะ ร้องบ้านแตกเลย รีบปฐมพยาบาลกันใหญ่ ประหนึ่งว่าญาติผู้ใหญ่เจ็บป่วย วัน สองวัน ก็เดินได้ปกติแล้ว ทุกวันนี้ เขาก็ยังอยู่ แต่เราไม่รู้ว่าเขาจะอยู่กับ
เราไปอีกนานแค่ไหน แต่เห็นว่าทุกวันนี้เขามีความสุขเหมือนทุกวันที่ผ่านมา เขาได้รับความสุขสบาย ความรักจากพวกเราอย่างท่วมท้น เขาทำให้พวกเรา
มัความสุขมาตลอดช่วงชีวิตของเขา แข็งแรง สู้ ๆ นะ พี่โม่ (ปล. ตอนนี้พี่โม่ มีหลาน มาเป็นเพื่อนแล้ว อีก 1 ชื่อ นางสาวชมพู่ จอมก่อกวน พี่โม่)
ใครเลี้ยงหมาได้อายุยืนบ้าง
แล้วแม่เขาโดนวางยา บ้านเราเลยอุปกะระไว้ทั้งหมด ร่วม 10 ตัว ตายไปมั่ง เจ็บป่วยตายมั่ง เหลือพี่โม่อยู่ปัจจุบัน บ้านเราเลี้ยงหมาเหมือนเลี้ยงคนน่ะ
นอนในบ้าน มีที่นอน หมอน ผ้าประจำตัว เขาจะปูของเขาเอง เอาเท้าเขี่ย ๆ หมุนไปหมุนมา ดูน่าขำทุกทีเวลาเห็น อาหารเราคลุกข้าวให้กิน กับข้าว
เปลี่ยนไปเรื่อยๆ ถ้าเมนูติดกัน เขาจะเบื่อ โดยสังเกตจากหน้า ประมาณว่า อีกแล้วเหรอ! หาเมนูให้หมานี่พอกับคนเลย ทุกเช้า จะวางชามข้าว ถังน้ำ
ชามใส่บิสกิต นี่ต้องมีให้ทุกวัน เป็นกิจวัตร ยี่ห้อโฮมมี่ ชามข้าว ถังน้ำ ล้างสะอาด เปลี่ยนน้ำทุกวัน โมโม่ยังใช้ชีวิตแบบนี้มาตลอด อ้อ! ลืมไป พัดลม
นี่ก็ต้องเปิดให้ ถ้าอยู่บ้านน่ะ ถ้าเปิดพัดลม เขาจะ อยุ่หน้าพัดลมเลย สงกรานต์ก็พากลับบ้านที่บึงกาฬด้วยกัน เขาก็จะมีกิฟเซ้ตสำหรับเดินทางของเขา
ประจำตัว ไม่เคยเมารถ กินได้ตลอดการเดินทาง พวกเราเลี้ยงจนเสียหมา ทำไรไม่เป็นซักอย่าง แต่เขาก็รู้ตามสัญชาตญานของเขาเองแหละ เราก็ว่า
น่ารักของเรา หมาเรานี่หน่า เขาเป็นหมาสีดำมะเมี่อม ถ่ายรูปนี่ต้องใช้แสงช่วยนะ ทุกวันนี้ตาเขาเป็นฝ้าฟาง แล้ว แข้งขาก็ปวกเปียก แต่ก็ยังกระโดด 2
ขาเกาะเราได้อยู่เวลากลับมาจากทำงานน่ะ ยังวิ่ง ๆ ได้อยู่ อาทิตย์ก่อนดีใจ แค่ไปซื้อกลับข้าวข้างนอกแป๊ปนึง ตามองไม่ค่อยเห็น ขาไปฟาดกับเฉลียง
ซะ ร้องบ้านแตกเลย รีบปฐมพยาบาลกันใหญ่ ประหนึ่งว่าญาติผู้ใหญ่เจ็บป่วย วัน สองวัน ก็เดินได้ปกติแล้ว ทุกวันนี้ เขาก็ยังอยู่ แต่เราไม่รู้ว่าเขาจะอยู่กับ
เราไปอีกนานแค่ไหน แต่เห็นว่าทุกวันนี้เขามีความสุขเหมือนทุกวันที่ผ่านมา เขาได้รับความสุขสบาย ความรักจากพวกเราอย่างท่วมท้น เขาทำให้พวกเรา
มัความสุขมาตลอดช่วงชีวิตของเขา แข็งแรง สู้ ๆ นะ พี่โม่ (ปล. ตอนนี้พี่โม่ มีหลาน มาเป็นเพื่อนแล้ว อีก 1 ชื่อ นางสาวชมพู่ จอมก่อกวน พี่โม่)