ถึงคุณผู้หญิงทั้งหลาย ที่ถูกแฟนทิ้ง

วันนี้ เราเลยจะมาเล่าเรื่องราวให้คุณผู้หญิง (หรือคุณผู้ชาย) ที่ถูกแฟนบอกเลิก ถูกคนรักสวมเขา นอกใจ บลาๆ
เป็นอุทาหรณ์ ให้ตัวเองฮึดสู้นะคะ
เรื่องของเราจริงๆแล้วมันก็สั้น แต่จะว่ายาวก็ยาว
เราก็จำรายละเอียดไม่ได้มากนัก ตรงไหนเราจำได้เยอะ ก็จะเล่าเยอะนะคะ
แต่ถ้าตรงไหนจำไม่ได้ ก็อาจจะเล่าผ่านๆไปบ้าง ขอบคุณค่ะ

ก่อนที่เราจะมีแฟนคนปัจจุบัน เราเคยคบกับผชคนอื่นมาก่อนสองสามคน
ซึ่งเราไม่ค่อยจะจริงจังมากนัก
แต่ก็มีคนนึง ที่เราค่อนข้างรัก และผูกพัน
ผชคนนี้ เป็นเพื่อนของเพื่อนผชเราอีกที (เราเป็นผญแมนๆน่ะค่ะ เลยจะสนิทกับผชมากกว่าผญ)
ตัวสูงๆ ขาวๆ หน้าออกตี๋ๆ แต่จมูกโด่งแล้วก็ใส่แว่น ก็ดูดีแหละค่ะ
แรกเริ่มเดิมที คือบังเอิญเจอกันตอนนัดทำงานกลุ่มของคณะ
เขาก็มีท่าทีสนใจเรา เราก็ไม่ได้รังเกียจอะไร เขาขอช่องทางติดต่อหลังจากคุยกันสักพัก
เราก็ให้ไป

ผ่านไปสักพัก ผชคนนี้ก็เริ่มจะโผล่มาในที่ที่เราไปอยู่เสมอ
เช่น เราไปเที่ยวกับเพื่อน ก็บังเอิญเจอกันที่ห้าง
เราไปเดินสยาม อยู่ๆก็เจอเดินสวนมา
เราไปกินข้าวที่ร้านอาหารแถวๆม. ก็เจอเขาเดินเข้ามาเหมือนไม่เห็นเรา แต่เรากินเสร็จปุ้บก็หันมาแบบ "อ้าว! xxx มาด้วยหรอ"
ซึ่งเราว่ามันชักจะบ่อยเกินไปแล้ว
เเต่เขาเป็นคนที่ไม่ตามตื๊อในแชท จะชวน จะพูดอะไรก็ มักจะบอกออกมาตรงๆต่อหน้า
ซึ่งสามารถชนะใจผญตรงๆอย่างเราได้ไม่ยาก
สองอาทิตย์หลังจากรู้จักกัน เขาก็ขอเราคบ
เราก็ยังไม่ได้ตอบตกลง
แต่เขาบอกว่าลองคบกันดูก่อนก็ได้ ถ้าไม่โอเค ก็ห่างกันไป
เราจึงตอบตกลง

การคบกัน หหรือการเป็นแฟนกันสำหรับเรา จะไม่ต่างจากเดิมเท่าไหร่ค่ะ
แต่ตอนเช้าเขาก็จะมารับไปม. ตอนกลางวันก็ไปหาไรกินกัน ตอนเย็นก็มานั่งคุยกันแล้วก็ต่างคนต่างกลับ
วันไหนว่างก็มีนัดไปเที่ยวบ้าง
แต่จะไม่มีการมาแบบ ที่รักอย่างนู้นที่รักอย่างนี้ เพราะเราไม่ชอบ แล้วเขาก็รุ้ว่าเราไม่ชอบ เขาก็ไม่ทำ
ซึ่งเราโอเคกับผชคนนี้มากเลยนะ
เป็นประเภทที่อยู่ด้วยแล้วอบอุ่น รู้สึกปลอดภัย เราก็ชอบเขามากขึ้นเรื่อยๆ
เปิดใจมากขึ้น สนิทมากขึ้น ยอมเล่าเรื่องส่วนตัวให้ฟังโน้นนี่นั่น
คบกันมาสามเดือน เราก็รู้สึกว่า จินตนาการไม่ออกเลย ว่าเรากับเขาจะเลิกกันด้วยเรื่องอะไร
ฟังดูเว่อร์ใช่มั้ย แต่ตอนนั้นเรารู้สึกแบบนั้นจริงๆ
จนกระทั่งวันเกิดเขา เราก็ไปเซอร์ไพร์สเขาที่หอ
ก็เป็นเรา ที่โดนเซอร์ไพร์สซะเอง
(เดี๋ยวมาต่อค่ะ)