ผมหลงรักรุ่นพี่ครับ

แต่ก่อนผมคิดว่าผมน่าจะชอบคนที่อ่อนกว่าหรืออายุพอๆกันแต่ผมก็ไม่เคยมีความรักกับเขาสักที  ก่อนอื่นต้องบอกก่อนเลยว่าผมเป็นคนที่ไม่ได้หล่ออะไรนัก หน้าตาพอไปวัดไปวาได้แค่นั้นเอง   ผมเป็นเด็กบ้านนอกฐานะทางบ้านพอปานกลางครับ สมัยมัธยมเรียนที่จังหวัดบ้านเกิด เรื่องสาวๆแทบไม่มีในหัวเลยครับ แต่ก็พอมีคนมาชอบอยู่บ้าง  เพื่อนๆก็ชอบจับคู่ให้กับคนโน้นคนนี้จนชิน จนเข้ามาเรียนในเมืองก็ยังมีชีวิตคล้ายๆเดิมครับ เรื่องความรักก็ยังไม่มี  มีแต่โดนแซวโดนจับคู่คนโน้นนี้เหมือนเดิมครับ นั่นคงเป็นเพราะผมเป็นคนโสดแทบจะคนเดียวในกลุ่มก็เป็นไปได้ครับ  เห็นเพื่อนๆมีแฟนเปลี่ยนแฟนกันเป็นว่าเล่น แต่ผมกลับไม่เคยมีความรักสักที อายุก็ยี่สิบกว่าๆแล้ว  โอกาศที่พบเจอกับสาวๆก็มีมากนะครับ ไม่ใช่ว่าไม่มีเลย แม้ผมจะเรียนวิศวะก็เหอะ ผมโอกาสใกล้ชิดกับผู้หญิงได้คุยก็หลายต่อหลายคนแม้ผู้หญิงในคณะจะน้อยแต่ผมก็มีภาระกิจต้องสอนหนังสือน้องต่างคณะด้วยเป็นบางโอกาศ  น้องๆที่มาติวกับผมก็มีมากหน้าหลายตาสวยๆก็มีเยอะ ผมก็ยังไม่มีความรัก จนจบปี 4 เปล่าๆเลย  (ที่ยังไม่มีใครไม่ใช่เพราะผมไม่กล้าจีบนะครับ  ผมคิดว่าถ้าผมไม่ได้รักผมไม่จีบใครเล่นๆดีกว่า  แต่ถ้าผมได้พบกับมันวันใดแล้วก็ผมจะลุยมันเต็มที่เลยครับ)
         ต่อมาผมได้เข้าศึกษาต่อในระบบป.โท  สาเหตุของเรื่องเริ่มต้นที่ตรงนี้ครับ  วันแรกที่ผมเข้าเรียนในระดับป.โท  ผมได้พบเจอกับรุ่นพี่ที่ต่างอายุกับมากบ้างน้อยบ้างเต็มไปหมด  ในรุ่นมีผู้หญิงอยู่ไม่กี่คน  ที่เจอๆบ่อยๆก็มีอยู่ 2 คน (ผมขอใช้นามสมมุติเรียกพี่ทั้งสองคนนี้แล้วกันนะครับ) คนแรกชื่อ พีแนน(นามสมมุติ) คนนี้อายุห่างจากผม 1 ปี  คนที่สองชื่อพี่แอน(นามสมมุติ) คนนี้อายุห่างจากผม 2 ปี  ทั้งคู่ถือว่าสวยครับ ขนาดที่เพื่อนสกิดแขนดูในวันแรกที่เจอกัน แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไรเป็นพิเศษนอกจากรุ่นพี่ธรรมดา  วันนั้นอาจารย์ให้จับกลุ่มวิจัยให้มีสองกลุ่มให้เธอทั้งสองอยู่คนละกลุ่มเนื่องจากอาจารย์อยากให้ผู้หญิงอยู่คละๆกัน  ผมได้อยู่กับกลุ่มพี่แนน  ส่วนเพื่อนผมอีกกลุ่มได้อยู่กะกลุ่มที่แอน  พอจับกลุ่มได้เพื่อนผมมันสกิดข้างๆผมให้ขอเบอร์พี่ๆสาวๆทั้งสองไว้  แถมท้าผมว่าผมไม่กล้าขอ  ผมเลยขึ้นเลย  เพราะเพื่อนมันท้าทาย ผมขอเบอร์ทั้งพี่แนนและพี่แอนเลย  ตัดหน้าเพื่อนแถมยิ้มกรุบกริบให้มันด้วยหน้าตาสะใจเมื่อขอได้   วันนั้นพี่ๆมีความเห็นอยากกระชับความสัมพันจึกยกทัพกันไปเลี้ยงที่ร้านแห่งหนึ่ง พี่ๆทุกคนเดิมหมดยกเว้นพี่แอน  ผมก็ไม่ได้คิดไร คิดว่าเธอคงยังไม่กล้าเผยตัวเท่าไร  ผมคิดว่าผู้หญิงวิดวะทุกคนคงดื่มหมดอะ ขนาดเพื่อนผมมันยังดื่มเลย แต่เธอไม่ดื่มในวันนั้น  แม้ผมจะเย้ายอเธอเท่าไรก็ตาม  สักพักผมมองไปข้างๆเห็นพี่แนนเมาพับไปละ ผมเลยสะกิดให้พี่แอนดูแลเธอหน่อย พี่แนนพยักหน้ายิ้มให้ผมด้วยรอยยิ้มที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อนใจผมเต้นรั่วๆแปลกๆ แต่ก็ไม่ได้คิดไรมากเพราะผมไม่รู้ว่าความรักมันเป็นยังไงในตอนนั้น  วันนั้นผมนั่งๆคุยกับพี่แอนไปเรื่อยๆเพราะนั่งติดกับเธอ  คนอื่นๆก็คุยเรื่องของเขาไปเรื่อย  ผมเพิ่งได้รู้ว่าหอหักเธออยู่ติดๆกับหอพักผม  วันนั้นผมจึงอาสาเดินกลับกับกะเธอ  ส่วนพี่แนนนั้นผมให้เพื่อนผมไปส่งก่อนที่แกจะหลับก่อนแล้ว    (ต้องบบอกก่อนนะครับเดิมผมเป็นคนไม่ค่อยดื่มเหล้าสังสรรอะไรกับเพื่อนมากเท่าไร  จนมาอยู่ปี 3 ปี 4 ผมเริ่มดื่มบ้างเป็นบางโอกาสเพราะเวลาที่จะได้คุยกับเพื่อนๆเวลาที่ได้เที่ยวกับเพื่อนๆมันมีน้อยลงไปทุกที ผมจึงอยากเก็บเกี่ยวชีวิตวัยรุ่นให้เต็มที่ช่วงนี้ )  
      

เดี๋ยวกลับมาเล่าต่อคับ ขออาบน้ำก่อน.....