ภาพผู้หญิงคนหนึ่ง เก้ๆกังๆกับการพยายามจอดรถในช่องแคบๆ พื้นที่หน้า-หลัง แทบไม่มีเลย
คงจะพยายามอยู่นาน จนไปสะดุดความรู้สึกของชายคนหนึ่งที่เดินผ่านมา
"จะเอารถออกเหรอคะ ออกก่อนได้เลยค่ะ"
"ป่าวครับ ผมกำลังช่วยดูว่าจะจอดยังไงถึงจะง่าย"
ในใจของหญิงสาวคนนั้น ชั้นจอดไม่ได้ ช่วยชั้นหน่อย pls.
"จะจอดช่องไหนครับ"
"จอดช่องนี้อ่ะค่ะ"
"งั้นก็เลี้ยวเข้าไปจอดเลยครับ"
"จอดไม่ได้อ่ะ ......."
"รถผมกำลังจะออก แต่ไม่รู้ว่าพี่จะจอดได้รึเปล่า"
"ตรงไหนอ่ะคะ"
"ตรงนู้นครับ ตรงทางออก" แลดูจอดง่ายกว่า+ออกง่ายกว่ามาก
"งั้นไปจอดตรงนู้นดีกว่าค่ะ" พร้อมกับถอยหลัง จะออก เจ้ากรรมที่ทางออกมันแคบมาก ออกยากจริงๆ
แล้วผู้ชายคนนั้นก็มาช่วยดูหลังให้ ช่วยย้ายที่จอดรถจักรยานที่ขวางอยู่ คือยกหลบให้เลย ช่วยเตือนตอนที่รถใกล้จะชนข้างหลัง -.-
"ขอบคุณมากๆนะคะ"
เสียงที่ตะโกนไป ไม่รู้ว่าเคัาจะได้ยินรึเปล่า
รู้สึกขอบคุณมากจริงๆ พยายามจำทะเบียนรถ แต่ก็ความจำปลาทองจริงๆ จำได้แค่ 2 นาทีแรก-.-"
ขอบคุณมากจริงๆ น้ำใจเล็กๆ น้อยๆ แต่โคตรทำให้รู้สึกดี
มันเป็นสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ที่คนที่ผ่านมาอาจจะเดินผ่านไปเลยก็ได้ เพราะยังไงรถตัวเองก็ออกได้อยู่แล้ว ไม่ได้กีดขวางอะไร
สำหรับคนที่จอดรถไม่เก่งแบบชั้น นี่เป็นความช่วยเหลือที่ประทับใจมากกกกกกก รู้สึกขอบคุณมากๆ และรู้สึกว่าโลกสวยขึ้น น่าอยู่ขึ้นอ่ะ
นี่ยังไม่หุบยิ้ม พูดเลย....
ขอบคุณมากๆ นะคะ เจ้าของรถ Honda Jass สีเทา ณ ที่จอดรถ มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง
ปล.เอาจริงๆถ้าไม่เรียกพี่ คงฟินกว่านี้อ่ะ 555
- - สิ่งเล็กๆ แต่ทำให้โลกน่าอยู่ [กระทู้ขอบคุณ] - -
คงจะพยายามอยู่นาน จนไปสะดุดความรู้สึกของชายคนหนึ่งที่เดินผ่านมา
"จะเอารถออกเหรอคะ ออกก่อนได้เลยค่ะ"
"ป่าวครับ ผมกำลังช่วยดูว่าจะจอดยังไงถึงจะง่าย"
ในใจของหญิงสาวคนนั้น ชั้นจอดไม่ได้ ช่วยชั้นหน่อย pls.
"จะจอดช่องไหนครับ"
"จอดช่องนี้อ่ะค่ะ"
"งั้นก็เลี้ยวเข้าไปจอดเลยครับ"
"จอดไม่ได้อ่ะ ......."
"รถผมกำลังจะออก แต่ไม่รู้ว่าพี่จะจอดได้รึเปล่า"
"ตรงไหนอ่ะคะ"
"ตรงนู้นครับ ตรงทางออก" แลดูจอดง่ายกว่า+ออกง่ายกว่ามาก
"งั้นไปจอดตรงนู้นดีกว่าค่ะ" พร้อมกับถอยหลัง จะออก เจ้ากรรมที่ทางออกมันแคบมาก ออกยากจริงๆ
แล้วผู้ชายคนนั้นก็มาช่วยดูหลังให้ ช่วยย้ายที่จอดรถจักรยานที่ขวางอยู่ คือยกหลบให้เลย ช่วยเตือนตอนที่รถใกล้จะชนข้างหลัง -.-
"ขอบคุณมากๆนะคะ"
เสียงที่ตะโกนไป ไม่รู้ว่าเคัาจะได้ยินรึเปล่า
รู้สึกขอบคุณมากจริงๆ พยายามจำทะเบียนรถ แต่ก็ความจำปลาทองจริงๆ จำได้แค่ 2 นาทีแรก-.-"
ขอบคุณมากจริงๆ น้ำใจเล็กๆ น้อยๆ แต่โคตรทำให้รู้สึกดี
มันเป็นสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ที่คนที่ผ่านมาอาจจะเดินผ่านไปเลยก็ได้ เพราะยังไงรถตัวเองก็ออกได้อยู่แล้ว ไม่ได้กีดขวางอะไร
สำหรับคนที่จอดรถไม่เก่งแบบชั้น นี่เป็นความช่วยเหลือที่ประทับใจมากกกกกกก รู้สึกขอบคุณมากๆ และรู้สึกว่าโลกสวยขึ้น น่าอยู่ขึ้นอ่ะ
นี่ยังไม่หุบยิ้ม พูดเลย....
ขอบคุณมากๆ นะคะ เจ้าของรถ Honda Jass สีเทา ณ ที่จอดรถ มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง
ปล.เอาจริงๆถ้าไม่เรียกพี่ คงฟินกว่านี้อ่ะ 555