อ๊ากกกกกกกก อ่านตอนนี้แล้วปวดตับค่ะ อีกสองตอนก็จบแล้ว T^T
Hirunakaจะลงเป็นตอนสุดท้ายในวันที่23ตุลาคมนะคะ
แปลผิดยังไงขออภัยด้วยน้าาาา
เปิดตอนด้วยภาพจุนจุนค่ะ
มามูระ : ไปเถอะ
จุนจุน : เอ๋? ไป? นายหมายถึงอะไร?
มามูระ : เพราะเธอยังไม่เข้าใจฉันจะบอกให้มันชัดเจนเดี๋ยวนี้แหละ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
---ข้ามมาหน้า7---
จุนจุน : เรื่องระหว่างฉันกับอาจารย์มันเป็นอดีตไปแล้ว โอ๊ย!
มามูระ : มันไม่ใช่อดีต!! เธอก็แค่หลอกตัวเธอเอง เลิกทำตัวกล้าหาญสักที!!
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
มามูระ : โชคดี!
จุนจุน(ตรงนี้จุนจุนคิดนะคะไม่ได้พูด) : ตอนนี้ สิ่งที่ฉันต้องคิดเกี่ยวกับมัน ฉันต้องก้าวไปข้างหน้า อย่าทำเป็นมองไม่เห็นมันความเป็นจริงฉันรู้อยู่แล้ว
ทุกอย่างที่เกี่ยวกับมามูระฉันควรพูดว่า ขอโทษ ฉันขอโทษ
---จุนจุนโทรหายูยูกะ---
ขอตัดออกไปหน้าหนึ่งนะคะ ขี้เกียจแปล -3-
จุนจุน : ตอนนี้อาจารย์อยู่โรงพยาบาล ถึงจะไม่ร้ายแรงมาก แต่ฉันจะไปหาเขา
ยูยูกะ : เอ๊ะ?! เดี๋ยวนะ ฉันไม่รู้ว่าจะเริ่มจากตรงไหน แต่ฉันหมายความว่า...เธอบอกมามูระหรือยัง?
จุนจุน : มามูระรู้แล้ว
ยูยูกะ : แล้วทำไม
จุนจุน : เพราะว่ามันจำเป็น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ตัดฉากมาที่โรงพยาบาล
สึโบมิ : นี่ คุณจะเศร้าไปทำไมเนี่ย ก็แค่เย็บ2แผลเองนะ
ยูจิกิ : แต่...
สึโบมิ : คุณเป็นผู้ใหญ่นะมาทำท่าทางเศร้าแบบนี้มันไม่น่าดูเลยนะ (อีกอันสึโบมิพูดอะไรไม่รู้ค่ะแปลไม่ออก555)
ยูกิจิ : ฉันขอโทษ...
จุนจุน : คุณอา! (นางเอกมาแล้ว!)
---แล้วตรงนี้ก็คุยกันค่ะ เยอะ คุยกันเสียงดังมากจนนางพยาบาลต้องออกมาบอกว่า กรุณาเงียบๆด้วยค่ะ---
และแล้วชิชิโอะก็ออกมาจากห้องพยาบาล!
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ความรู้สึกหลังอ่านจบ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ถึงจะเป็นกองเชียร์อาจารย์แต่ตอนนี้มันเจ็บปวดสำหรับมามูระเหลือเกิน ตอนนี้สำหรับมามูระ
เอาใจเราไปเลยค่ะ นายหล่อมาก!
ภาพบางส่วนที่ตัดออกไป
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ปิดท้ายด้วย Happy Birthday. อาจารย์ของพวกเรา จำไม่ได้แล้วว่าวันที2หรือ3 แต่อาจารย์ก็
แก่ขึ้นอีกปีแล้วนะคะ
[Spoil] Hirunaka no ryuusei76
Hirunakaจะลงเป็นตอนสุดท้ายในวันที่23ตุลาคมนะคะ
แปลผิดยังไงขออภัยด้วยน้าาาา
เปิดตอนด้วยภาพจุนจุนค่ะ
มามูระ : ไปเถอะ
จุนจุน : เอ๋? ไป? นายหมายถึงอะไร?
มามูระ : เพราะเธอยังไม่เข้าใจฉันจะบอกให้มันชัดเจนเดี๋ยวนี้แหละ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
---ข้ามมาหน้า7---
จุนจุน : เรื่องระหว่างฉันกับอาจารย์มันเป็นอดีตไปแล้ว โอ๊ย!
มามูระ : มันไม่ใช่อดีต!! เธอก็แค่หลอกตัวเธอเอง เลิกทำตัวกล้าหาญสักที!!
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
มามูระ : โชคดี!
จุนจุน(ตรงนี้จุนจุนคิดนะคะไม่ได้พูด) : ตอนนี้ สิ่งที่ฉันต้องคิดเกี่ยวกับมัน ฉันต้องก้าวไปข้างหน้า อย่าทำเป็นมองไม่เห็นมันความเป็นจริงฉันรู้อยู่แล้ว
ทุกอย่างที่เกี่ยวกับมามูระฉันควรพูดว่า ขอโทษ ฉันขอโทษ
---จุนจุนโทรหายูยูกะ---
ขอตัดออกไปหน้าหนึ่งนะคะ ขี้เกียจแปล -3-
จุนจุน : ตอนนี้อาจารย์อยู่โรงพยาบาล ถึงจะไม่ร้ายแรงมาก แต่ฉันจะไปหาเขา
ยูยูกะ : เอ๊ะ?! เดี๋ยวนะ ฉันไม่รู้ว่าจะเริ่มจากตรงไหน แต่ฉันหมายความว่า...เธอบอกมามูระหรือยัง?
จุนจุน : มามูระรู้แล้ว
ยูยูกะ : แล้วทำไม
จุนจุน : เพราะว่ามันจำเป็น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ตัดฉากมาที่โรงพยาบาล
สึโบมิ : นี่ คุณจะเศร้าไปทำไมเนี่ย ก็แค่เย็บ2แผลเองนะ
ยูจิกิ : แต่...
สึโบมิ : คุณเป็นผู้ใหญ่นะมาทำท่าทางเศร้าแบบนี้มันไม่น่าดูเลยนะ (อีกอันสึโบมิพูดอะไรไม่รู้ค่ะแปลไม่ออก555)
ยูกิจิ : ฉันขอโทษ...
จุนจุน : คุณอา! (นางเอกมาแล้ว!)
---แล้วตรงนี้ก็คุยกันค่ะ เยอะ คุยกันเสียงดังมากจนนางพยาบาลต้องออกมาบอกว่า กรุณาเงียบๆด้วยค่ะ---
และแล้วชิชิโอะก็ออกมาจากห้องพยาบาล!
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ความรู้สึกหลังอ่านจบ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ภาพบางส่วนที่ตัดออกไป
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ปิดท้ายด้วย Happy Birthday. อาจารย์ของพวกเรา จำไม่ได้แล้วว่าวันที2หรือ3 แต่อาจารย์ก็
แก่ขึ้นอีกปีแล้วนะคะ