ใจไม่อยากคิดในแง่ร้าย เลยอยากเข้ามาขอข้อมูลในนี้ครับ
คบแฟนมาเข้าปีที่4 เธอเป็นคนที่ไม่ชอบรับโทรศัพท์. โทรไปน้อยครั้งที่จะรับสาย. เพราะฉะนั้นการสนทนาส่วนใหญ่จึงคุยทางไลน์
หลังๆบางวัน ไลน์ก็เริ่มไม่เปิดอ่าน บางทีมีปัญหาหรือต้องการจะสื่อสารพูดคุยบ้างก็อึดอัด. ไลน์ไปหา บางจังหวะทิ้งไว้วันถึงสองวันถึงเปิดอ่าน
พอถามไปก็ไม่มีคำตอบให้. แล้วก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
พอบ่อยๆครั้งมีขึ้นเสียงใส่ไปบ้าง. ก็มีอารมณ์เคือง บอกกลับมาว่าก็เป็นคนแบบนี้
ปกติจะเจอกันอาทิตย์ละ2-3ครั้ง และมักจะไปเที่ยวต่างจังหวัดกันเดือนละ1ครั้ง ซึ่งเป็นข้อตกลงร่วมกันตั้งแต่คบกันมา โดยก่อนเจอก็จะไลน์ไปบอกว่าโอเคเจอกันวันนั้นนะ วันนี้นะ
เธอก็รับปากอย่างดิบดี. บางวันก็ผ่านไปได้อย่างมีความสุข. แต่บางครั้ง...
พอถึงวัน แววเริ่มมาละ. ไลน์ไปหา. ก็เงียบไม่เปิดอ่าน. โทรไป ก็ไม่รับสาย โทรถี่ๆแม่ปืดมือถือเลย
ครับ. แล้วเธอก็เบี้ยวนัด. ปล่อยให้ทางนี้อยู่กับการรอคอย.ซึ่งถ้าเจอเคสตรงกับวันที่จะไปเที่ยวกันนี่ถึงกับไปไม่เป็นเลย
จะไปตามที่ไหนก็ไม่รู้
หลังจากเเหตุการณ์ผ่านไปเธอค่อยเปิดอ่านไลน์แล้วก็คุยปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
หลายๆคนอาจคิดว่าเธอมีคนอื่นรึเปล่า. ประเด็นนี้เท่าที่คบมาก็มั่นใจว่าไม่มีใคร. แต่ถามว่าเต็ม100มั้ยก็ตอบได้ไม่เต็มปาก. เพราะตั้งแต่คบมา
เธอไม่เคยพาไปรู้จักบ้านหรือที่ทำงานเลย. บอกยังไม่ถึงเวลา
บางทีมานั่งนึกๆ มีวิธีหรือจะทำอย่างไรที่จะรู้ตัวตนจริงๆของเธอไปเลย. อย่างน้อยจะได้หายคาใจในสิ่งที่เป็นอยู่. แต่เหมือนเธอไม่เปิดช่องทางใดๆให้เลย
บอกตรงๆ อึดอัดมากครับ
ถ้าจะจากก็อยากจากแบบเคลียร์ๆไปเลย. ไม่ใช่มาลึกลับดำมืดปล่อยให้มโนไปต่างๆนานาๆแบบนี้
ถามว่ารักมั้ย. ก็เพราะรัก. ถึงพยายามยอมรับในความเป็นเธอ. แต่บางครืงก็อยากให้ทางนั้นคิดถึงความรู้สึกของคนทางนี้บ้าง
ใจคนมันฟุ้งซ่านนะครับ. และที่น่ากลัวที่สุดคือความคิดของตัวเองนี่ล่ะ
เลยอยากจะรู้ว่าเพื่อนๆเคยทำหรือเคยเจอเคสแบบนี้มั้ย. และเพราะอะไรถึงทำ. หรือเมื่อเจอแล้วมีวิธีจัดการกับเรีองนี้อย่างไร
ขอบคุณครับ.
ปล. วันนี้วันหยุด รับปากว่าจะมาหาตั้งแต่เมื่อวาน. พอถึงเวลา. เหมือนเดิมครับ. เงียบ. ไม่อ่านไลน์. ไม่รับโทรศัพท์. จนถึงเวลานี้...
ช่วงปลายเดือนตกลงว่าจะไปเที่ยวกัน. กลัวเหลือเกินว่าจะเบี้ยวนัดกันอีก
ถามเพื่อนๆที่เคยทำหรือเคยเจอกรณี ไม่อ่านไลน์ ปิดมือถือ เหตุผลเพราะอะไร?
คบแฟนมาเข้าปีที่4 เธอเป็นคนที่ไม่ชอบรับโทรศัพท์. โทรไปน้อยครั้งที่จะรับสาย. เพราะฉะนั้นการสนทนาส่วนใหญ่จึงคุยทางไลน์
หลังๆบางวัน ไลน์ก็เริ่มไม่เปิดอ่าน บางทีมีปัญหาหรือต้องการจะสื่อสารพูดคุยบ้างก็อึดอัด. ไลน์ไปหา บางจังหวะทิ้งไว้วันถึงสองวันถึงเปิดอ่าน
พอถามไปก็ไม่มีคำตอบให้. แล้วก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
พอบ่อยๆครั้งมีขึ้นเสียงใส่ไปบ้าง. ก็มีอารมณ์เคือง บอกกลับมาว่าก็เป็นคนแบบนี้
ปกติจะเจอกันอาทิตย์ละ2-3ครั้ง และมักจะไปเที่ยวต่างจังหวัดกันเดือนละ1ครั้ง ซึ่งเป็นข้อตกลงร่วมกันตั้งแต่คบกันมา โดยก่อนเจอก็จะไลน์ไปบอกว่าโอเคเจอกันวันนั้นนะ วันนี้นะ
เธอก็รับปากอย่างดิบดี. บางวันก็ผ่านไปได้อย่างมีความสุข. แต่บางครั้ง...
พอถึงวัน แววเริ่มมาละ. ไลน์ไปหา. ก็เงียบไม่เปิดอ่าน. โทรไป ก็ไม่รับสาย โทรถี่ๆแม่ปืดมือถือเลย
ครับ. แล้วเธอก็เบี้ยวนัด. ปล่อยให้ทางนี้อยู่กับการรอคอย.ซึ่งถ้าเจอเคสตรงกับวันที่จะไปเที่ยวกันนี่ถึงกับไปไม่เป็นเลย
จะไปตามที่ไหนก็ไม่รู้
หลังจากเเหตุการณ์ผ่านไปเธอค่อยเปิดอ่านไลน์แล้วก็คุยปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
หลายๆคนอาจคิดว่าเธอมีคนอื่นรึเปล่า. ประเด็นนี้เท่าที่คบมาก็มั่นใจว่าไม่มีใคร. แต่ถามว่าเต็ม100มั้ยก็ตอบได้ไม่เต็มปาก. เพราะตั้งแต่คบมา
เธอไม่เคยพาไปรู้จักบ้านหรือที่ทำงานเลย. บอกยังไม่ถึงเวลา
บางทีมานั่งนึกๆ มีวิธีหรือจะทำอย่างไรที่จะรู้ตัวตนจริงๆของเธอไปเลย. อย่างน้อยจะได้หายคาใจในสิ่งที่เป็นอยู่. แต่เหมือนเธอไม่เปิดช่องทางใดๆให้เลย
บอกตรงๆ อึดอัดมากครับ
ถ้าจะจากก็อยากจากแบบเคลียร์ๆไปเลย. ไม่ใช่มาลึกลับดำมืดปล่อยให้มโนไปต่างๆนานาๆแบบนี้
ถามว่ารักมั้ย. ก็เพราะรัก. ถึงพยายามยอมรับในความเป็นเธอ. แต่บางครืงก็อยากให้ทางนั้นคิดถึงความรู้สึกของคนทางนี้บ้าง
ใจคนมันฟุ้งซ่านนะครับ. และที่น่ากลัวที่สุดคือความคิดของตัวเองนี่ล่ะ
เลยอยากจะรู้ว่าเพื่อนๆเคยทำหรือเคยเจอเคสแบบนี้มั้ย. และเพราะอะไรถึงทำ. หรือเมื่อเจอแล้วมีวิธีจัดการกับเรีองนี้อย่างไร
ขอบคุณครับ.
ปล. วันนี้วันหยุด รับปากว่าจะมาหาตั้งแต่เมื่อวาน. พอถึงเวลา. เหมือนเดิมครับ. เงียบ. ไม่อ่านไลน์. ไม่รับโทรศัพท์. จนถึงเวลานี้...
ช่วงปลายเดือนตกลงว่าจะไปเที่ยวกัน. กลัวเหลือเกินว่าจะเบี้ยวนัดกันอีก