ใครที่เคยมีเรื่องราวความผูกพันมิตรภาพที่แสนดีกับเพื่อนสนิทที่ไม่ใช่เพศเดียวกันมายาวนานบ้างคะ มาแชร์ความประทับใจกันค่ะ
สำหรับเรา เรามีเพื่อนสนิทผู้ชาย 3 คนค่ะ ซึ่งไม่ว่าเราจะงี่เง่าง้องแง้งงอแงเท่าไหร่ก็ไม่เคยถือโกรธเราเลย
คนแรก ตอนนี้ไปอยู่ที่ออสเตรเลีย เป็นผู้ชายนิสัยห่าม ๆ ดูภายนอกเหมือนคนแข็งกร้าว เกเร แบดบอยค่ะ แต่ตัวจริงเค้าแค่ห้าว ๆ
ห่าม ๆ เท่านั้น ตอนช่วงนั้นปี 2 เราสนิทกับพวกเพื่อนคณะวิศวะ เค้ามาตีสนิทกับเรา อาจจะเพราะนิสัยเราสบาย ๆ คุยง่าย ๆ
เลยเข้ากันได้ดี จากนั้นก็เทคแคร์เราดีทุกอย่างจนสนิทกัน ขนาดวันไหนไปดูหนังผี กลับมาเราไม่กล้านอนห้องคนเดียว
เราให้เค้านอนห้องเราที่พื้น ก็ไม่เคยล่วงเกินเราเลยค่ะ วันหนึ่งเค้ามาบอกจะไปออสเตรเลีย นับจากวันนั้น เค้ากลับมา
ที่ไทยบ้างก็มาหาเราทุกครั้งค่ะ จากวันนั้นถึงวันนี้เกือบ 10 ปีแล้วที่เค้าไปออสเตรเลียครั้งแรก สิ่งหนึ่งที่เค้าสัญญากับเรา
เสมอคือ ไม่ว่าปีไหน ๆ จะโทรมา HBD หาเราปีละ 1 ครั้ง นับจากปีแรกที่รู้จักกัน เค้าก็โทรมาครบทุกปีค่ะ
ทุกวันที่ 19 กันยายน เราจะรอให้เค้ามา HBD ค่ะ ถ้าเบอร์แปลก ๆ มานี่ละก็รู้เลยว่าโทรมาจากออสเตรเลียค่ะ
เพื่อนคนที่ 2 รู้จักกันตั้งแต่เข้าปี 1 ถูกชะตากันค่ะ เค้าคอยเทคแคร์เราตลอดค่ะ ตอนนั้นเรางี่เง่ามาก เหตุการณ์ที่เค้าไม่ได้ผิดอะไรเลย
เค้าต้องหาของขวัญมาขอโทษเราด้วยซ้ำ ช่วงนึงเรามีเพื่อนใหม่ทั้งชายและหญิงสนิทมากขึ้น เราเริ่มไปไหนมาไหนกับเพื่อนใหม่
จนเพื่อนเราคนนี้ต้องรอเราอยู่ฝ่ายเดียว และก็ห่าง ๆ กันไป วันนึงที่เค้าต้องขอลาออกไปเรียนที่ ๆ เค้าอยากเรียน ดังนั้นเรารู้จักกันแค่ปีเดียวค่ะ
เวลาไม่นาน จากวันนั้นตอนปี 1 ผ่านมา 10 กว่าปี ไม่มีมือถือด้วยค่ะ เบอร์ก็ไม่มี ติดต่อได้ทางโทรศัพท์บ้าน จนในที่สุดขาดการติดต่อไป
พอมาสมัยนี้การติดต่อ FB หาเพื่อนเก่านี่ทำได้ไม่ยากแค่นึกชื่อนามสกุล ของเพื่อนที่เราอยากติดต่อให้ได้ ก็ลองเสริ์ชเจอชื่อน้องสาวเค้า
เราเลยให้ FB ของเรากับน้องสาวเค้า ในที่สุดเราก็ได้กลับมาติดต่อกับเพื่อนคนนี้อีกครั้งนั่นเอง
เพื่อนเราคนนี้ก่อนจะกลับไปเรียนต่อ สัญญาว่าจะอยู่ข้างเราเสมอ ไม่ทอดทิ้งเรา แม้จะหายไป 10 ปี เจอกันอีกทีทางFB ยังคงรักษา
สัญญาจะเป็นเพื่อนที่ไม่มีวันทิ้งเรา ทุกวันนี้ก็เป็นที่พึ่งให้เราคุยเรื่องราวต่าง ๆ ได้ค่ะ ตอนนี้เค้าอยู่ที่กทม. ถึงจะกลับมาติดต่อกัน
แต่ก็ยังไม่มีโอกาสได้เจอกันสักครั้งเลยค่ะ โทรคุยกัน ไลน์คุยกันบ้างค่ะ
เพื่อนคนที่ 3 รู้จักกันตอนปี 1 เช่นกันค่ะ โทรมาเกาะแกะเราอยู่ได้ โทรเข้าเบอร์หอในมาหามาชวนคุยไร้สาระ ไม่ได้ออกตัวจีบอะไรนะคะ
แต่ก็รำคาญไม่น้อย เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหน้าตาเป็นยังไง จนมีคนในคณะบอกว่าคนนี้อะชอบเรา ชี้ให้ดู พอเราเข้าไปทัก เลยรู้ว่าคนนี้นี่เอง
ที่โทรมาทุกคืนก่อนนอนชวนคุยอยู่ได้ แต่เอาเข้าจริงก็คุยจนเป็นเพื่อนกันได้ค่ะ แล้วก็ห่าง ๆ กันไปไม่ได้สนิทอะไร ต่างคนต่างมีแฟน
มาคุยกันอีกทีตอนเรา 2 คนเลิกกับแฟน ประมาณปี 3 มันก็กลับมาหาเราเหมือนเดิม บางคืนเข้ามาปรับทุกข์ที่ห้องเรา เราให้กลับห้องไปไม่กลับ
นอนค้างห้องเรา แต่ก็ไม่เคยทำอะไรเรานะคะ จนวันนึงเลยสัญญากันเล่น ๆ ว่า ถ้าหากอีก 10 ปีข้างหน้า เรา 2 คนยังไม่มีใคร
เรามาแต่งงานกันเองดีไหม ก็ตกลงกันไปยังงั้นแหล่ะ นั่งหัวเราะว่าอย่างนี้ต้องรีบหาแฟนให้ได้ก่อนถึงวันนั้น ชั้นไม่อยากเป็นสามี/ภรรยาของแก
จากวันนั้นช่วงเรียนจบใหม่ ๆ รู้ว่าเค้ามีแฟนรุ่นน้อง ขี้หึงน่ารำคาญเกินไป แถมหึงกับเราด้วยนะ เราเลยขาดการติดต่อไปค่ะ
แต่เวลาเจอเพื่อนเก่าๆ ก็ถามถึงกันว่าเจอบ้างไหม เป็นอย่างไรบ้าง ประมาณ 10 ปีให้หลัง (เมือ่เดือนที่แล้ว) เค้าแอด FB มาเจอเรา
บอกว่าตอนนี้ทำเอกอยู่ที่ญี่ปุ่น และมาทวงสัญญา เราบอกว่าเรารักษาสัญญาไม่ได้แล้ว เราแต่งงานแล้วล่ะ ก็คะยั้นคะยอให้เราหาแฟนให้แทนค่ะ
เค้าบอกว่าประมาณมีนาคมจะกลับมาพาเราไปเที่ยวค่ะ
สำหรับเราการมีเพื่อนที่อยู่ข้าง ๆ แม้ไม่ต้องเจอหน้ากัน ไม่ต้องรู้จักกันนานก็เกิดมิตรภาพที่แสนดีและจริงใจได้ ขอบคุณที่โลกนี้สร้างเพื่อนที่ดีกับเรามา
แม้เพียง 1 คนก็มีค่ากับเราในวันที่เรารู้สึกไม่มีหนทางไปต่อไปค่ะ
ใครมีเพื่อนที่ต่างเพศและประทับใจมาแชร์กันบ้างค่ะ
“Promise me you'll never forget me
because if I thought you would, I'd never leave.” ---19 บทเรียนกับหมีพูห์
***แชร์เรื่องราวมิตรภาพและความผูกพันของเพื่อนสนิทต่างเพศกันค่ะ***
สำหรับเรา เรามีเพื่อนสนิทผู้ชาย 3 คนค่ะ ซึ่งไม่ว่าเราจะงี่เง่าง้องแง้งงอแงเท่าไหร่ก็ไม่เคยถือโกรธเราเลย
คนแรก ตอนนี้ไปอยู่ที่ออสเตรเลีย เป็นผู้ชายนิสัยห่าม ๆ ดูภายนอกเหมือนคนแข็งกร้าว เกเร แบดบอยค่ะ แต่ตัวจริงเค้าแค่ห้าว ๆ
ห่าม ๆ เท่านั้น ตอนช่วงนั้นปี 2 เราสนิทกับพวกเพื่อนคณะวิศวะ เค้ามาตีสนิทกับเรา อาจจะเพราะนิสัยเราสบาย ๆ คุยง่าย ๆ
เลยเข้ากันได้ดี จากนั้นก็เทคแคร์เราดีทุกอย่างจนสนิทกัน ขนาดวันไหนไปดูหนังผี กลับมาเราไม่กล้านอนห้องคนเดียว
เราให้เค้านอนห้องเราที่พื้น ก็ไม่เคยล่วงเกินเราเลยค่ะ วันหนึ่งเค้ามาบอกจะไปออสเตรเลีย นับจากวันนั้น เค้ากลับมา
ที่ไทยบ้างก็มาหาเราทุกครั้งค่ะ จากวันนั้นถึงวันนี้เกือบ 10 ปีแล้วที่เค้าไปออสเตรเลียครั้งแรก สิ่งหนึ่งที่เค้าสัญญากับเรา
เสมอคือ ไม่ว่าปีไหน ๆ จะโทรมา HBD หาเราปีละ 1 ครั้ง นับจากปีแรกที่รู้จักกัน เค้าก็โทรมาครบทุกปีค่ะ
ทุกวันที่ 19 กันยายน เราจะรอให้เค้ามา HBD ค่ะ ถ้าเบอร์แปลก ๆ มานี่ละก็รู้เลยว่าโทรมาจากออสเตรเลียค่ะ
เพื่อนคนที่ 2 รู้จักกันตั้งแต่เข้าปี 1 ถูกชะตากันค่ะ เค้าคอยเทคแคร์เราตลอดค่ะ ตอนนั้นเรางี่เง่ามาก เหตุการณ์ที่เค้าไม่ได้ผิดอะไรเลย
เค้าต้องหาของขวัญมาขอโทษเราด้วยซ้ำ ช่วงนึงเรามีเพื่อนใหม่ทั้งชายและหญิงสนิทมากขึ้น เราเริ่มไปไหนมาไหนกับเพื่อนใหม่
จนเพื่อนเราคนนี้ต้องรอเราอยู่ฝ่ายเดียว และก็ห่าง ๆ กันไป วันนึงที่เค้าต้องขอลาออกไปเรียนที่ ๆ เค้าอยากเรียน ดังนั้นเรารู้จักกันแค่ปีเดียวค่ะ
เวลาไม่นาน จากวันนั้นตอนปี 1 ผ่านมา 10 กว่าปี ไม่มีมือถือด้วยค่ะ เบอร์ก็ไม่มี ติดต่อได้ทางโทรศัพท์บ้าน จนในที่สุดขาดการติดต่อไป
พอมาสมัยนี้การติดต่อ FB หาเพื่อนเก่านี่ทำได้ไม่ยากแค่นึกชื่อนามสกุล ของเพื่อนที่เราอยากติดต่อให้ได้ ก็ลองเสริ์ชเจอชื่อน้องสาวเค้า
เราเลยให้ FB ของเรากับน้องสาวเค้า ในที่สุดเราก็ได้กลับมาติดต่อกับเพื่อนคนนี้อีกครั้งนั่นเอง
เพื่อนเราคนนี้ก่อนจะกลับไปเรียนต่อ สัญญาว่าจะอยู่ข้างเราเสมอ ไม่ทอดทิ้งเรา แม้จะหายไป 10 ปี เจอกันอีกทีทางFB ยังคงรักษา
สัญญาจะเป็นเพื่อนที่ไม่มีวันทิ้งเรา ทุกวันนี้ก็เป็นที่พึ่งให้เราคุยเรื่องราวต่าง ๆ ได้ค่ะ ตอนนี้เค้าอยู่ที่กทม. ถึงจะกลับมาติดต่อกัน
แต่ก็ยังไม่มีโอกาสได้เจอกันสักครั้งเลยค่ะ โทรคุยกัน ไลน์คุยกันบ้างค่ะ
เพื่อนคนที่ 3 รู้จักกันตอนปี 1 เช่นกันค่ะ โทรมาเกาะแกะเราอยู่ได้ โทรเข้าเบอร์หอในมาหามาชวนคุยไร้สาระ ไม่ได้ออกตัวจีบอะไรนะคะ
แต่ก็รำคาญไม่น้อย เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหน้าตาเป็นยังไง จนมีคนในคณะบอกว่าคนนี้อะชอบเรา ชี้ให้ดู พอเราเข้าไปทัก เลยรู้ว่าคนนี้นี่เอง
ที่โทรมาทุกคืนก่อนนอนชวนคุยอยู่ได้ แต่เอาเข้าจริงก็คุยจนเป็นเพื่อนกันได้ค่ะ แล้วก็ห่าง ๆ กันไปไม่ได้สนิทอะไร ต่างคนต่างมีแฟน
มาคุยกันอีกทีตอนเรา 2 คนเลิกกับแฟน ประมาณปี 3 มันก็กลับมาหาเราเหมือนเดิม บางคืนเข้ามาปรับทุกข์ที่ห้องเรา เราให้กลับห้องไปไม่กลับ
นอนค้างห้องเรา แต่ก็ไม่เคยทำอะไรเรานะคะ จนวันนึงเลยสัญญากันเล่น ๆ ว่า ถ้าหากอีก 10 ปีข้างหน้า เรา 2 คนยังไม่มีใคร
เรามาแต่งงานกันเองดีไหม ก็ตกลงกันไปยังงั้นแหล่ะ นั่งหัวเราะว่าอย่างนี้ต้องรีบหาแฟนให้ได้ก่อนถึงวันนั้น ชั้นไม่อยากเป็นสามี/ภรรยาของแก
จากวันนั้นช่วงเรียนจบใหม่ ๆ รู้ว่าเค้ามีแฟนรุ่นน้อง ขี้หึงน่ารำคาญเกินไป แถมหึงกับเราด้วยนะ เราเลยขาดการติดต่อไปค่ะ
แต่เวลาเจอเพื่อนเก่าๆ ก็ถามถึงกันว่าเจอบ้างไหม เป็นอย่างไรบ้าง ประมาณ 10 ปีให้หลัง (เมือ่เดือนที่แล้ว) เค้าแอด FB มาเจอเรา
บอกว่าตอนนี้ทำเอกอยู่ที่ญี่ปุ่น และมาทวงสัญญา เราบอกว่าเรารักษาสัญญาไม่ได้แล้ว เราแต่งงานแล้วล่ะ ก็คะยั้นคะยอให้เราหาแฟนให้แทนค่ะ
เค้าบอกว่าประมาณมีนาคมจะกลับมาพาเราไปเที่ยวค่ะ
สำหรับเราการมีเพื่อนที่อยู่ข้าง ๆ แม้ไม่ต้องเจอหน้ากัน ไม่ต้องรู้จักกันนานก็เกิดมิตรภาพที่แสนดีและจริงใจได้ ขอบคุณที่โลกนี้สร้างเพื่อนที่ดีกับเรามา
แม้เพียง 1 คนก็มีค่ากับเราในวันที่เรารู้สึกไม่มีหนทางไปต่อไปค่ะ
ใครมีเพื่อนที่ต่างเพศและประทับใจมาแชร์กันบ้างค่ะ
“Promise me you'll never forget me
because if I thought you would, I'd never leave.” ---19 บทเรียนกับหมีพูห์