ยาวนิดส์นึง ชีวิตช่วงนี้นอกจากทำงาน ก็แทบจะใช้เวลาให้หมดๆด้วยการนอน เพราะจะได้มีเวลาเหงาได้น้อยลง
ส่วนตัวเป็นคนที่สมัยเรียนก็มีเพื่อนน้อยอยู่แล้ว แถมเรียน ปวช-ป.ตรี ในสาขาที่ ผญ น้อยซะอีก
หลังจากจบมา ก็ยิ่งห่างกันมาก ไม่สนิทกันแบบสมัยเรียน ต่างคนต่างมีชีวิตของตัวเอง
รู้สึกว่าวัฏจักรชีวิตของตัวเอง ก็ไม่ได้ทำให้เจอใครใหม่ๆเลย
ตื่นแต่หัวรุ่ง ออกไปทำงานตั้งแต่ฟ้าสาง กลับถึงที่พักมาก็เย็นเกือบค่ำ ออกกำลังกายนิดๆหน่อยๆ surf internet หรือดูหนังสักเรื่อง ก็หมดเวลาไปแล้ววันหนึ่ง
ทำงานก็อยู่ในโรงงานอุตสาหกรรม อยู่ในส่วนซ่อมบำรุง แทบจะไม่ได้เจอ ผญ เลยก็ว่าได้ เจอแต่เครื่องจักร กับ ผช ถึกๆ
ดื่มบ้าง ตามโอกาส(กับเพื่อนกลุ่มที่สนิท-เพื่อนที่ทำงาน) แต่หลายๆครั้งก็ดื่ม กึ่มๆคนเดียวอยู่ในที่พัก
เที่ยวกลางคืน แบบร้านที่ ไฟมืดๆ ดนตรีเสียงดังๆหนวกหู ไม่มีเก้าอีกให้นั่ง ยืนล้อมโต๊ะดื่ม แล้วก็เต้นกัน ร้านแบบนี้ก็ไม่ใช่แนว
ลักษณะการจีบ ผญ ของตัวเองจะเป็นประเภทที่ว่า ต้องรู้จักมาในระดับหนึ่งก่อน เช่น เป็นเพื่อน, เพื่อนของเพื่อน, เพื่อนของน้อง/พี่, เป็น พนง เข้าใหม่รุ่นเดียวกัน, พนง ใน บ. เดียวกัน ประเภทที่ว่า นั่งในห้าง หรือเจอในเฟสบุ๊ค ผญ คนหนึ่ง น่ารัก ก็จะรู้สึกว่า "เออ เขาน่ารัก" แต่ไม่ใช่ประเภทที่จะเริ่มจีบ คนที่ยังไม่รู้จัก
ใน Social network ก็แทบจะไม่ได้แอดเพื่อนใหม่ๆ(ที่ไม่รู้จักตัวจริง)เลย เพราะมีความรู้สึกว่า ถ้าจะจีบใครสักคน ก็อยากรู้จักจากตัวจริงก่อน
<<แปลกมนุษย์หรือเปล่า บางครั้งก็นึก อยากลองฝืนความรู้สึกตัวเอง กดแอดๆ ไปให้เยอะๆ
เคยคุยกับ ผญ คนหนึ่ง แต่ก็เลิกคุยไป เพราะ ลองดูแล้วเหมือนเขาจะไม่คิดอะไรกับผม (ผญ อายุเยอะกว่า 5ปี)
หลายๆครั้ง ที่รู้สึกเหงา อยากมีคนไว้คุยด้วย ผลัดกันเล่าเรื่องที่เราเจอแต่ล่ะวัน เสา-อาทิตย์ ก็ไปเดินห้างด้วยกัน เห็นคู่เพื่อนๆมุ้งมิ้งๆใส่กัน
บางครั้ง มีความคิดที่ว่า จะลองไปหาดูในวัดมั่งแล้ว มันจะมีไหม วัยเดียวกันเนี่ย(23yr) หรือจะเจอแต่ป้าๆยายๆ
บางทีเสาร์ อาทิตย์ หรือเย็นๆเลิกงาน ก็ไปเที่ยววัด เข้าไปนั่งให้อาหารปลา
ครั้นจะรอให้ มี ผญ มาจีบเนี่ย สงสัยผมต้องรอไปจนตาย เพราะไม่ได้อยู่หล่อ หรือหุ่นดี BMI 26
ปิดท้ายด้วยเพลงชาติคนโสด
"เหงา" หากมี "แฟน" จะหายเหงาไหม แล้ว "แฟน" เนี่ย เขาไปหากันที่ไหน หรือเดินๆสะดุดแล้วเจอกัน (กระทู้เวิ่นเว้อ ขอคำแนะนำ)
ส่วนตัวเป็นคนที่สมัยเรียนก็มีเพื่อนน้อยอยู่แล้ว แถมเรียน ปวช-ป.ตรี ในสาขาที่ ผญ น้อยซะอีก
หลังจากจบมา ก็ยิ่งห่างกันมาก ไม่สนิทกันแบบสมัยเรียน ต่างคนต่างมีชีวิตของตัวเอง
รู้สึกว่าวัฏจักรชีวิตของตัวเอง ก็ไม่ได้ทำให้เจอใครใหม่ๆเลย
ตื่นแต่หัวรุ่ง ออกไปทำงานตั้งแต่ฟ้าสาง กลับถึงที่พักมาก็เย็นเกือบค่ำ ออกกำลังกายนิดๆหน่อยๆ surf internet หรือดูหนังสักเรื่อง ก็หมดเวลาไปแล้ววันหนึ่ง
ทำงานก็อยู่ในโรงงานอุตสาหกรรม อยู่ในส่วนซ่อมบำรุง แทบจะไม่ได้เจอ ผญ เลยก็ว่าได้ เจอแต่เครื่องจักร กับ ผช ถึกๆ
ดื่มบ้าง ตามโอกาส(กับเพื่อนกลุ่มที่สนิท-เพื่อนที่ทำงาน) แต่หลายๆครั้งก็ดื่ม กึ่มๆคนเดียวอยู่ในที่พัก
เที่ยวกลางคืน แบบร้านที่ ไฟมืดๆ ดนตรีเสียงดังๆหนวกหู ไม่มีเก้าอีกให้นั่ง ยืนล้อมโต๊ะดื่ม แล้วก็เต้นกัน ร้านแบบนี้ก็ไม่ใช่แนว
ลักษณะการจีบ ผญ ของตัวเองจะเป็นประเภทที่ว่า ต้องรู้จักมาในระดับหนึ่งก่อน เช่น เป็นเพื่อน, เพื่อนของเพื่อน, เพื่อนของน้อง/พี่, เป็น พนง เข้าใหม่รุ่นเดียวกัน, พนง ใน บ. เดียวกัน ประเภทที่ว่า นั่งในห้าง หรือเจอในเฟสบุ๊ค ผญ คนหนึ่ง น่ารัก ก็จะรู้สึกว่า "เออ เขาน่ารัก" แต่ไม่ใช่ประเภทที่จะเริ่มจีบ คนที่ยังไม่รู้จัก
ใน Social network ก็แทบจะไม่ได้แอดเพื่อนใหม่ๆ(ที่ไม่รู้จักตัวจริง)เลย เพราะมีความรู้สึกว่า ถ้าจะจีบใครสักคน ก็อยากรู้จักจากตัวจริงก่อน <<แปลกมนุษย์หรือเปล่า บางครั้งก็นึก อยากลองฝืนความรู้สึกตัวเอง กดแอดๆ ไปให้เยอะๆ
เคยคุยกับ ผญ คนหนึ่ง แต่ก็เลิกคุยไป เพราะ ลองดูแล้วเหมือนเขาจะไม่คิดอะไรกับผม (ผญ อายุเยอะกว่า 5ปี)
หลายๆครั้ง ที่รู้สึกเหงา อยากมีคนไว้คุยด้วย ผลัดกันเล่าเรื่องที่เราเจอแต่ล่ะวัน เสา-อาทิตย์ ก็ไปเดินห้างด้วยกัน เห็นคู่เพื่อนๆมุ้งมิ้งๆใส่กัน
บางครั้ง มีความคิดที่ว่า จะลองไปหาดูในวัดมั่งแล้ว มันจะมีไหม วัยเดียวกันเนี่ย(23yr) หรือจะเจอแต่ป้าๆยายๆ
บางทีเสาร์ อาทิตย์ หรือเย็นๆเลิกงาน ก็ไปเที่ยววัด เข้าไปนั่งให้อาหารปลา
ครั้นจะรอให้ มี ผญ มาจีบเนี่ย สงสัยผมต้องรอไปจนตาย เพราะไม่ได้อยู่หล่อ หรือหุ่นดี BMI 26
ปิดท้ายด้วยเพลงชาติคนโสด