คือผมรักคนคนนึงมา4ปีแล้ว ก็เริ่มจากที่ไปชอบเค้าก็ก็พยายามหาช่องทางจนสุดท้ายเราได้คุยกัน ซักพักนึงผมก็รู้ว่าเธอมีแฟนอยู่แล้ว แต่คงเพราะผมรักเธอมาก ผมยังอยากคุยกับเธอต่อไป เธอก็คุยกับผม จนผ่านมาซักพักเราก็มีความสัมพันธ์กัน ผมก็รอเธอหวังว่าซักวันเธอจะเลิกกับแฟน จนเวลาผ่านไปได้ปีกว่า เธอก็บอกผมว่าเธอรักแฟนของเธอให้เราเป็นเพื่อนกันได้ไหม ผมด้วยความที่เสียใจก็ยังอยากจะรออยู่แบบนี้ต่อไป เธอจะออกห่างจากผมเราไม่ได้คุยกันหลายเดือนมาก ระหว่างนั้นผมก็มีคุยกับคนอื่นบ้างนะแต่ก็ไม่ได้รู้สึกพิเศษอะไรเหมือนกับเธอคนนั้น จนผ่านมาประมานเกือบปี อยู่ดีๆเธอก็โทรเข้ามาหาผม ผมก็รับโทรสัพท์ในใจก็ดีใจนะที่เห็นเธอโทรมาอีกครั้ง พอคุยกันเธอจะมาระบายว่าทะเลาะกับแฟน เค้าไม่ดีอย่าง นั้นทำร้ายเธอบ้าง ด่าเธอบ้าง
ตอนนั้นในใจผมโกรธมาก แล้วผมก็ไปเจอเธออีกครั้งหลังจากไม่ได้คุยกันมานานมาก ตอนที่เจอกันเหมือนมันไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น เหมือนเราคุยกันปกติทุกอย่าง ช่วงนั้นเธอก็ยังไม่เลิกกับแฟนแต่ก็ทะเลาะกันบ่อยๆ ผมก็คอยอยู่กับเธอตลอด เราก็มีความสัมพันธ์กันเหมือนเดิม แต่พอเวลาผ่านไปไม่กี่เดือน เรื่องมันก็เหมือนเดิมอีก เธอบอกว่ารักแฟนแล้วก็กลับไปดีกันต่อ ตัวผมนี่เศร้ามาก คิดว่าต่อไปนี้คงไม่มีทางกลับไปคุยกันได้อีกแล้ว เพราะเธอไม่ได้ไม่คุยกับผม แต่ถึงขั้นเกลียดกันเลยหล่ะเจอหน้ายังไม่มองเลย แต่ไม่รู้เพราะอะไรผมก็ยังคิดถึงเธอตลอด รอคอยสิ่งที่เป็นไปไม่ได้
จนสุดท้ายตอนนี้เราก็คุยกันได้เหมือนเดิม เธอก็มีแฟนอยู่แล้ว ผมก็คิดตลอดว่าควรจะพอซักสักที แต่พอเจอหน้าทีไร พอคุยกันทีไรใจมันก็อ่อนทุกที
อยากได้คำแนะนำจากคนที่เคยผ่านเหตุการณ์คล้ายๆกัน ว่าผ่านมันมายังไง
ขอระบายทีครับ
ตอนนั้นในใจผมโกรธมาก แล้วผมก็ไปเจอเธออีกครั้งหลังจากไม่ได้คุยกันมานานมาก ตอนที่เจอกันเหมือนมันไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น เหมือนเราคุยกันปกติทุกอย่าง ช่วงนั้นเธอก็ยังไม่เลิกกับแฟนแต่ก็ทะเลาะกันบ่อยๆ ผมก็คอยอยู่กับเธอตลอด เราก็มีความสัมพันธ์กันเหมือนเดิม แต่พอเวลาผ่านไปไม่กี่เดือน เรื่องมันก็เหมือนเดิมอีก เธอบอกว่ารักแฟนแล้วก็กลับไปดีกันต่อ ตัวผมนี่เศร้ามาก คิดว่าต่อไปนี้คงไม่มีทางกลับไปคุยกันได้อีกแล้ว เพราะเธอไม่ได้ไม่คุยกับผม แต่ถึงขั้นเกลียดกันเลยหล่ะเจอหน้ายังไม่มองเลย แต่ไม่รู้เพราะอะไรผมก็ยังคิดถึงเธอตลอด รอคอยสิ่งที่เป็นไปไม่ได้
จนสุดท้ายตอนนี้เราก็คุยกันได้เหมือนเดิม เธอก็มีแฟนอยู่แล้ว ผมก็คิดตลอดว่าควรจะพอซักสักที แต่พอเจอหน้าทีไร พอคุยกันทีไรใจมันก็อ่อนทุกที
อยากได้คำแนะนำจากคนที่เคยผ่านเหตุการณ์คล้ายๆกัน ว่าผ่านมันมายังไง