สั่งลาตอนจบทั้งที ครั้งนี้เน้นฉากรักหวานๆ น่ารักๆ เท่านั้น ส่วนบู๊ไม่เน้นค่ะ


รอยฝันนี่เป็นเรื่องแรกที่ได้ทำดุ๊กดิ๊กเยอะขนาดนี้ พอถึงวันนี้ใจหายนะคะ
แต่...ก็อิ่มเอมมากกับเรื่องนี้ค่ะ คิวบู๊สวย เลิฟซีนมีทั้งร้อนแรง(ฉากเคนโด้)ทั้งน่ารัก จนหมอนกระจุยกันไป //^^//
ว่าแล้วไปดูฉากหวานๆกันค่ะ...
เริ่มฉากที่ริวกำลังเตรียมตัวสู้ศึกครั้งใหญ่ แต่ก็อยากมีทายาทไว้เผื่อเกิดอะไรขึ้น


ริว : เค้าอยากมีลูก 2,3,4,5,6 ยั้วเยี้ยเต็มบ้าน เหนื่อยก็ไม่ให้พักนะ
มายูมิ : บ้า //>.<// คนนะไม่ใช่มด....
เอิ่ม....ถ้าริวกับมายูมิจะเล่นกันขนาดนี้...ประตูหน้าต่างไม่ปิดแบบนี้...ชั้นขอเขียนจดหมายลาตายเป็นศพสีชมพูแป๊บนะคะ



แต่เอ่อ...ผู้กำกับคะกล้องจะแพนไปดวงจันทร์ทำไมคะ...อุตส่าห์ไม่ปิดประตูหน้าต่างแล้ว
รู้ไหมคะ ทุกคนเค้ารอฉากนี้มาตั้งนานนะคะ...เซ็งค่ะ บอกตรงๆ...

พอเช้ามาชั้นหวังว่าจะได้เห็นอิริวรอมายูมิตื่น สวีทนิดๆ morning kiss หน่อยๆพองาม พร้อมกับลูบแขนเล็กน้อย(ไม่น้อยนะชั้นว่า)
แต่กลายเป็นพอมายูมิตื่น อิริวหายค่ะ
ระหว่างที่ชั้นกะลังจะสวดสบถใส่อิริวและผู้เกี่ยวข้อง...ก็ต้องกรี๊ดดดดกับเลิฟซีนฉากนี้
คือแบบว่ามันดูเร่าร้อนไงไม่รู้


แบบว่าริวจะขัดขี้ไคลให้มายูมิเหรอคะ ลูบๆสแครชๆตลอดเบยยย

(ไหนข้างบนบอกว่าอยากเห็นไงยะ

)
ขอบคุณนะคะที่ใส่ฉากนี้มา ชั้นดูไปเขินไปประดุจตัวเองเป็นมายูมิเองเลยทีเดียว //>.<//
แต่ไม่ใช่ชั้นเขินคนเดียวนะยะ ริวคะชั้นว่าคุณก็แดงไปทั้งตัวแล้วค่ะ 5555

แต่เดี๋ยวก่อน อย่าคิดว่าริวไม่มีคู่แข่งนะคะ ถ้าริวเป็นอะไรล่ะก็ พ่อแร๊พโย่วฮารุรอเสียบอยู่แน่นอนค่ะ
เพราะพี่แกแต่งตั้งโอะคามิซังของตัวเองเรียบร้อยแล้ว
มายูมิ มิอุระ จริงมะพี่โจ้...คิคิ
(พี่เท่ห์มากค่ะ ใครๆก็ว่าฉากนี้พี่เป็นพระเอกของเรื่องนี้เลยนะคะ ริวก็ริวเถอะ เค้ามีจับมือกันด้วยนะยะ อิอิ)

แต่สุดท้ายโอนิซึกะก็ได้รับชัยชนะ (บอกแล้วงานบู๊ไม่มี มีแต่งานรักล้วนๆ อิอิ)
ทั้งมายูมิกับริวจึงจัดงานแต่งแล้วพากันมาฮันนีมูนกะหนุงกะหนิง ชมวิวจิบชา
แต่ริวคะ...ชั้นรู้ว่าเพิ่งแต่งงานแต่เพลาๆหน่อยได้ไหมคะ เอะอะก็หอมตลอดๆ
ชั้นยังไม่ฟื้นจากฉากข้างบนเลยนะยะ ขอหายใจหายคอบ้างค่ะ..ริว

ยัง..ยังไม่พอ คราวนี้ดังฟอดจมูกบี้กันไปเลย กลัวใครไม่รู้เหรอคะว่าคนนี้รักมาก หวงมาก
ชริ...ชั้นจะบอกทุกคนว่านี่มันละครย่ะละคร ไม่ใช่ชีวิตจริงนะทุกคน (เพราะชีวิตจริงมันยิ่งกว่าละคร..ฮิ้วววว

)

หอมเสร็จชักหิว ก็พาไปรำลึกความหลังเดทแรกที่ร้านราเม็ง แต่คราวนี้ไม่มีสงครามแย่งชิงราเม็งกันนะ
แต่ก็ยังไม่สั่งสองชามอยู่ดี ทำไมน่ะรึ ก็ซู๊ดชามเดียวมันฟินกว่าไงคะ ท่านผู้ชมมมมม

ยังอีก...มีป้อน มีป้อน โปรดสังเกตุท่าทางไทชิ คัตสึ เซกิ จ้องตาไม่กระพริบเลย
แต่ออกนอกหน้าหน่อยก็คัตสึสินะ มันอิน มันฟิน มันจริงใช่ไหมคะ คัตสึ...//>.<//

กลับจากฮันนีมูนริวบอกว่าอยากมีลูกเป็นโขลง ยกมายูมิเป็นราชินีช้างก็เลยต้องโดนแบบนี้ค่ะ...
จะมีเป็นโขลงมันไม่ได้อยู่ที่มายูมิคนเดียวนะยะริว...ชั้นจะบอกไว้ก่อน ว้ายๆๆ

บทสรุปของเรื่องนี้จบลงด้วยความซาบซึ้งของความรักของคนสองคนที่ยืนหยัดอยู่เคียงข้างกัน
ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเจอมรสุมสุขทุกข์ขนาดไหน ขอเพียงเชื่อมั่น เป็นกำลังใจ อดทนและคอยอยู่เคียงข้าง
ก็จะสามารถฝ่าฟันทุกอย่างไปได้อย่างแน่นอนค่ะ

ขอบคุณผู้จัด นักแสดง ทีมงานทุกท่านที่ทำให้ละครชุด The Rising Sun มาถึงบทสรุปที่สวยงาม
แม้อาจจะมีข้อผิดพลาดบ้าง ดราม่าบ้าง แต่เชื่อว่าทุกคนที่ได้ดูละครเรื่องนี้ได้ทั้งความประทับใจ
ความสวยงาม ความแปลกใหม่ของละครเรื่องนี้ครบถ้วนแน่นอนค่ะ ลากันไปด้วยฉากประทับใจสองฉากนี้ค่ะ
มีโอกาสเรื่องหน้า(เรื่องไหนยังไม่รู้)อาจได้ทำดุ๊กดิ๊กมาฝากกันอีกค่ะ ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามค่ะ

แต่เดี๋ยวก่อน....ยังมีของฝากเล็กๆน้อยๆค่ะ ฉากมายูมิสงสัยทำไมยูจิไม่ยอมสู้กับตน ขำๆนะ
มาเก็บดุ๊กดิ๊กหวานๆของริวกับมายูมิ ส่งท้ายตอนจบรอยฝันตะวันเดือดกันค่ะ
รอยฝันนี่เป็นเรื่องแรกที่ได้ทำดุ๊กดิ๊กเยอะขนาดนี้ พอถึงวันนี้ใจหายนะคะ
แต่...ก็อิ่มเอมมากกับเรื่องนี้ค่ะ คิวบู๊สวย เลิฟซีนมีทั้งร้อนแรง(ฉากเคนโด้)ทั้งน่ารัก จนหมอนกระจุยกันไป //^^//
ว่าแล้วไปดูฉากหวานๆกันค่ะ...
เริ่มฉากที่ริวกำลังเตรียมตัวสู้ศึกครั้งใหญ่ แต่ก็อยากมีทายาทไว้เผื่อเกิดอะไรขึ้น
ริว : เค้าอยากมีลูก 2,3,4,5,6 ยั้วเยี้ยเต็มบ้าน เหนื่อยก็ไม่ให้พักนะ
มายูมิ : บ้า //>.<// คนนะไม่ใช่มด....
เอิ่ม....ถ้าริวกับมายูมิจะเล่นกันขนาดนี้...ประตูหน้าต่างไม่ปิดแบบนี้...ชั้นขอเขียนจดหมายลาตายเป็นศพสีชมพูแป๊บนะคะ
แต่เอ่อ...ผู้กำกับคะกล้องจะแพนไปดวงจันทร์ทำไมคะ...อุตส่าห์ไม่ปิดประตูหน้าต่างแล้ว
รู้ไหมคะ ทุกคนเค้ารอฉากนี้มาตั้งนานนะคะ...เซ็งค่ะ บอกตรงๆ...
พอเช้ามาชั้นหวังว่าจะได้เห็นอิริวรอมายูมิตื่น สวีทนิดๆ morning kiss หน่อยๆพองาม พร้อมกับลูบแขนเล็กน้อย(ไม่น้อยนะชั้นว่า)
แต่กลายเป็นพอมายูมิตื่น อิริวหายค่ะ
ระหว่างที่ชั้นกะลังจะสวดสบถใส่อิริวและผู้เกี่ยวข้อง...ก็ต้องกรี๊ดดดดกับเลิฟซีนฉากนี้
คือแบบว่ามันดูเร่าร้อนไงไม่รู้
(ไหนข้างบนบอกว่าอยากเห็นไงยะ
ขอบคุณนะคะที่ใส่ฉากนี้มา ชั้นดูไปเขินไปประดุจตัวเองเป็นมายูมิเองเลยทีเดียว //>.<//
แต่ไม่ใช่ชั้นเขินคนเดียวนะยะ ริวคะชั้นว่าคุณก็แดงไปทั้งตัวแล้วค่ะ 5555
แต่เดี๋ยวก่อน อย่าคิดว่าริวไม่มีคู่แข่งนะคะ ถ้าริวเป็นอะไรล่ะก็ พ่อแร๊พโย่วฮารุรอเสียบอยู่แน่นอนค่ะ
เพราะพี่แกแต่งตั้งโอะคามิซังของตัวเองเรียบร้อยแล้ว มายูมิ มิอุระ จริงมะพี่โจ้...คิคิ
(พี่เท่ห์มากค่ะ ใครๆก็ว่าฉากนี้พี่เป็นพระเอกของเรื่องนี้เลยนะคะ ริวก็ริวเถอะ เค้ามีจับมือกันด้วยนะยะ อิอิ)
แต่สุดท้ายโอนิซึกะก็ได้รับชัยชนะ (บอกแล้วงานบู๊ไม่มี มีแต่งานรักล้วนๆ อิอิ)
ทั้งมายูมิกับริวจึงจัดงานแต่งแล้วพากันมาฮันนีมูนกะหนุงกะหนิง ชมวิวจิบชา
แต่ริวคะ...ชั้นรู้ว่าเพิ่งแต่งงานแต่เพลาๆหน่อยได้ไหมคะ เอะอะก็หอมตลอดๆ
ชั้นยังไม่ฟื้นจากฉากข้างบนเลยนะยะ ขอหายใจหายคอบ้างค่ะ..ริว
ยัง..ยังไม่พอ คราวนี้ดังฟอดจมูกบี้กันไปเลย กลัวใครไม่รู้เหรอคะว่าคนนี้รักมาก หวงมาก
ชริ...ชั้นจะบอกทุกคนว่านี่มันละครย่ะละคร ไม่ใช่ชีวิตจริงนะทุกคน (เพราะชีวิตจริงมันยิ่งกว่าละคร..ฮิ้วววว
หอมเสร็จชักหิว ก็พาไปรำลึกความหลังเดทแรกที่ร้านราเม็ง แต่คราวนี้ไม่มีสงครามแย่งชิงราเม็งกันนะ
แต่ก็ยังไม่สั่งสองชามอยู่ดี ทำไมน่ะรึ ก็ซู๊ดชามเดียวมันฟินกว่าไงคะ ท่านผู้ชมมมมม
ยังอีก...มีป้อน มีป้อน โปรดสังเกตุท่าทางไทชิ คัตสึ เซกิ จ้องตาไม่กระพริบเลย
แต่ออกนอกหน้าหน่อยก็คัตสึสินะ มันอิน มันฟิน มันจริงใช่ไหมคะ คัตสึ...//>.<//
กลับจากฮันนีมูนริวบอกว่าอยากมีลูกเป็นโขลง ยกมายูมิเป็นราชินีช้างก็เลยต้องโดนแบบนี้ค่ะ...
จะมีเป็นโขลงมันไม่ได้อยู่ที่มายูมิคนเดียวนะยะริว...ชั้นจะบอกไว้ก่อน ว้ายๆๆ
บทสรุปของเรื่องนี้จบลงด้วยความซาบซึ้งของความรักของคนสองคนที่ยืนหยัดอยู่เคียงข้างกัน
ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเจอมรสุมสุขทุกข์ขนาดไหน ขอเพียงเชื่อมั่น เป็นกำลังใจ อดทนและคอยอยู่เคียงข้าง
ก็จะสามารถฝ่าฟันทุกอย่างไปได้อย่างแน่นอนค่ะ
ขอบคุณผู้จัด นักแสดง ทีมงานทุกท่านที่ทำให้ละครชุด The Rising Sun มาถึงบทสรุปที่สวยงาม
แม้อาจจะมีข้อผิดพลาดบ้าง ดราม่าบ้าง แต่เชื่อว่าทุกคนที่ได้ดูละครเรื่องนี้ได้ทั้งความประทับใจ
ความสวยงาม ความแปลกใหม่ของละครเรื่องนี้ครบถ้วนแน่นอนค่ะ ลากันไปด้วยฉากประทับใจสองฉากนี้ค่ะ
มีโอกาสเรื่องหน้า(เรื่องไหนยังไม่รู้)อาจได้ทำดุ๊กดิ๊กมาฝากกันอีกค่ะ ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามค่ะ
แต่เดี๋ยวก่อน....ยังมีของฝากเล็กๆน้อยๆค่ะ ฉากมายูมิสงสัยทำไมยูจิไม่ยอมสู้กับตน ขำๆนะ