ตอนนี้ จขกท. อายุ 22 ค่ะ พึ่งจบมหาลัย ไปหมาดๆ
มีเรื่องคับข้องใจเนื่องจาก เมื่อช่วงต้นปี ตอนที่ยังไม่ได้ย้ายของกลับมาอยู่บ้าน
(จขกท.เรียนมหาลัยอยู่หอที่ ตจว.) วันเสาร์อาทิตย์จะกลับบ้านเดือนละ 2 ครั้ง
มีอยู่อาทิตย์นึงกลับไป แม่ก็บอกว่าเดี๋ยวจะมีเพื่อนพี่มาเที่ยวที่บ้าน
เดี๋ยวจะพาไปทานข้าวให้แต่งตัวสวยๆ เราก็ไม่ได้คิดอะไร
พอเพื่อนพี่มา ทั้งพ่อแม่ พี่ก็ทำหน้าตา กระหยิ่ม น่าสงสัย ละก็บอกให้เราไปเสิร์ฟน้ำให้ ไปนั่งคุยเป็นเพื่อน
ซึ้งเราก็คิดว่า -*- อะไร ใครวะ รู้จักก็ไม่รู้จักจะให้ไปนั่งคุย บ้าแล้ว
พอไปกินข้าวกัน ก็ชอบอวยให้เพื่อนพี่ ตักนั่นตักนี่ให้เราทาน ซึ่งบอกตรงๆเราโครตอึดอัด
เพราะพอจะดูออกกลายๆแล้วว่า มันไม่ปกติ
ทีนี้พอกลับมาบ้าน แม่ก็เข้าประเด็นเลยว่าเพื่อนพี่ชอบเรานะ
อยากให้คุยๆกันไว้ เค้าเป็นคนดีอย่างงั้นอย่างงี้ บ้านรวยนะ รักใครรักจริงนะ
(พี่เค้าอายุห่างกะเรา5ปี ) เราไม่รู้คนอื่นจะคิดไงนะ แต่เราไม่ชอบคนที่เข้าทางพ่อทางแม่อ่ะ
เวลาเราชอบใคร เราชอบพัฒนาจากเพื่อน จากคนสนิท จากการที่เราคุยกันแล้วถูกใจ
เราก็ไม่ดิ ปฎิเสธหัวชนฝา ไม่อ่ะไม่เอา ยังไงก็ไม่
แม่เราก็เริ่มไม่พอใจ ด่าสาดเสียเทเสีย ว่า ลูกไม่รักดี หาคนดีๆมาให้ก็ไม่รู้จักเอา
พ่อแม่หวังดีทั้งนั้น แล้วหาเองก็หาแต่พวกไม่เอาไหน แค่ให้คุยกันศึกษากันมันยากมากนักหรอ
เราก็พูดกับแม่ว่า เรายอมแม่ทุกเรื่องนะ อยากให้เรียนอะไร เราเรียนให้ อยากให้ทำงานแบบไหนเราทำให้
ต้องเป็นคนดียังไงเราทำให้ได้ แต่เรื่องเดียวที่เราขอคือเรื่องนี้ ให้เราตัดสินใจเองเลือกเองไม่ได้หรอ
เพราะคนที่เราเลือก เค้าจะอยู่กับเราไปตลอดชีวิตนะ ..
เราอัดอั้นไปตั้งสเตตัสเฟสว่า " ไม่อยากถูกบังคับ "
ก็ถูกทั้งพี่ทั้งแม่ มาเม้นว่า เราจะเป็นคนทำให้ครอบครัวล่มจม (โอ้โฮ)
แม่เคยพูดกับเราว่า "ถ้าเป็นแม่แม่จะแต่งกับเค้า"
เราเหลืออดมาก ก็เลยบอกว่า งั้นแม่ก็แต่งเองดิ แต่งเลย ตามสบาย
แม่ก็โกรธจัดบอกว่าเรามัน เลว อย่างงั้นอย่างงี้
ตอนแรกเราก็นึกว่าพ่อจะเข้าใจเรา ก็กลายเป็นไปเข้าข้างเพื่อนพี่กันหมด
พ่อบอกว่า "เดี๋ยวนี้ความรักมันกินไม่ได้หรอก ฉันจะบอกแกให้ คนดีๆเข้ามาในชีวิตไม่คว้าเอาไว้แล้วแกจะเสียใจทีหลัง"
เราเลยบอกพ่อว่า " ความรักกินไม่ได้จริงแหละพ่อ แต่ความรักทำให้เราอยากมีชีวิตต่อ พ่อพูดเหมือนความรักไม่สำคัญกับชีวิตคู่ แล้วหนูถามหน่อย
พ่อรักแม่มั้ย? "
แล้วพ่อเราก็เงียบไป ตอนนี้เราเครียดมาก ไม่รู้จะทำยังไงดี อยากหนีออกจากบ้าน
แต่เราก็ยังไม่อยากทำเกินกว่าเหตุ เราผิดหรอคะ ที่อยากเลือกในสิ่งที่ดีที่สุด(แค่เรื่องนี้เรื่องเดียว)ให้กับตัวเราเอง
ไม่อยากโดนคลุมถุงชน ต้องทำยังไงคะ?
มีเรื่องคับข้องใจเนื่องจาก เมื่อช่วงต้นปี ตอนที่ยังไม่ได้ย้ายของกลับมาอยู่บ้าน
(จขกท.เรียนมหาลัยอยู่หอที่ ตจว.) วันเสาร์อาทิตย์จะกลับบ้านเดือนละ 2 ครั้ง
มีอยู่อาทิตย์นึงกลับไป แม่ก็บอกว่าเดี๋ยวจะมีเพื่อนพี่มาเที่ยวที่บ้าน
เดี๋ยวจะพาไปทานข้าวให้แต่งตัวสวยๆ เราก็ไม่ได้คิดอะไร
พอเพื่อนพี่มา ทั้งพ่อแม่ พี่ก็ทำหน้าตา กระหยิ่ม น่าสงสัย ละก็บอกให้เราไปเสิร์ฟน้ำให้ ไปนั่งคุยเป็นเพื่อน
ซึ้งเราก็คิดว่า -*- อะไร ใครวะ รู้จักก็ไม่รู้จักจะให้ไปนั่งคุย บ้าแล้ว
พอไปกินข้าวกัน ก็ชอบอวยให้เพื่อนพี่ ตักนั่นตักนี่ให้เราทาน ซึ่งบอกตรงๆเราโครตอึดอัด
เพราะพอจะดูออกกลายๆแล้วว่า มันไม่ปกติ
ทีนี้พอกลับมาบ้าน แม่ก็เข้าประเด็นเลยว่าเพื่อนพี่ชอบเรานะ
อยากให้คุยๆกันไว้ เค้าเป็นคนดีอย่างงั้นอย่างงี้ บ้านรวยนะ รักใครรักจริงนะ
(พี่เค้าอายุห่างกะเรา5ปี ) เราไม่รู้คนอื่นจะคิดไงนะ แต่เราไม่ชอบคนที่เข้าทางพ่อทางแม่อ่ะ
เวลาเราชอบใคร เราชอบพัฒนาจากเพื่อน จากคนสนิท จากการที่เราคุยกันแล้วถูกใจ
เราก็ไม่ดิ ปฎิเสธหัวชนฝา ไม่อ่ะไม่เอา ยังไงก็ไม่
แม่เราก็เริ่มไม่พอใจ ด่าสาดเสียเทเสีย ว่า ลูกไม่รักดี หาคนดีๆมาให้ก็ไม่รู้จักเอา
พ่อแม่หวังดีทั้งนั้น แล้วหาเองก็หาแต่พวกไม่เอาไหน แค่ให้คุยกันศึกษากันมันยากมากนักหรอ
เราก็พูดกับแม่ว่า เรายอมแม่ทุกเรื่องนะ อยากให้เรียนอะไร เราเรียนให้ อยากให้ทำงานแบบไหนเราทำให้
ต้องเป็นคนดียังไงเราทำให้ได้ แต่เรื่องเดียวที่เราขอคือเรื่องนี้ ให้เราตัดสินใจเองเลือกเองไม่ได้หรอ
เพราะคนที่เราเลือก เค้าจะอยู่กับเราไปตลอดชีวิตนะ ..
เราอัดอั้นไปตั้งสเตตัสเฟสว่า " ไม่อยากถูกบังคับ "
ก็ถูกทั้งพี่ทั้งแม่ มาเม้นว่า เราจะเป็นคนทำให้ครอบครัวล่มจม (โอ้โฮ)
แม่เคยพูดกับเราว่า "ถ้าเป็นแม่แม่จะแต่งกับเค้า"
เราเหลืออดมาก ก็เลยบอกว่า งั้นแม่ก็แต่งเองดิ แต่งเลย ตามสบาย
แม่ก็โกรธจัดบอกว่าเรามัน เลว อย่างงั้นอย่างงี้
ตอนแรกเราก็นึกว่าพ่อจะเข้าใจเรา ก็กลายเป็นไปเข้าข้างเพื่อนพี่กันหมด
พ่อบอกว่า "เดี๋ยวนี้ความรักมันกินไม่ได้หรอก ฉันจะบอกแกให้ คนดีๆเข้ามาในชีวิตไม่คว้าเอาไว้แล้วแกจะเสียใจทีหลัง"
เราเลยบอกพ่อว่า " ความรักกินไม่ได้จริงแหละพ่อ แต่ความรักทำให้เราอยากมีชีวิตต่อ พ่อพูดเหมือนความรักไม่สำคัญกับชีวิตคู่ แล้วหนูถามหน่อย
พ่อรักแม่มั้ย? "
แล้วพ่อเราก็เงียบไป ตอนนี้เราเครียดมาก ไม่รู้จะทำยังไงดี อยากหนีออกจากบ้าน
แต่เราก็ยังไม่อยากทำเกินกว่าเหตุ เราผิดหรอคะ ที่อยากเลือกในสิ่งที่ดีที่สุด(แค่เรื่องนี้เรื่องเดียว)ให้กับตัวเราเอง