สวัสดีค่ะ ทุกๆๆคน นี้เป็นกระทู้แรกที่โพสต์เลย ผิดพลาดประการใดขออภัยมา ณ ที่นี้ อิอิ
เราอยู่ปี1 มหาลัยดังทางภาคอีสาน เพื่อนๆๆมักจะเรียกเราว่า "ติ่งวิดวะ"
คือแบบเราแอบปลื้มผู้ชายคนนึงเรียนอยู่คณะวิดวะ ชื่อกะเฟสขึ้นต้นด้วยย "M" เราเจอ ผช คนนั้นครั้งแรกตอนรับรุ่นมหาลัย เค้านั่งอยู่กับแก็งเพื่อนเค้าราวๆๆ 10 ได้ (หน้าตาดีทุกคนน) แล้วนั้งอยู่เยื้องๆๆกลุ่มเรา ที่จริงตอนแรกนั้นเราก็ไม่ได้ปลื้ม ผช คนนี้เรย แต่เราดันปลื้มเพื่อนของ ผช คนนี้แทนนะสิ ตอนนี้อาจติดเรทนิดๆๆ คือแบบตอนที่พวกเรารับรุ่นเสร็จ ต้องเดินออกจากสนามกีฬา ทางออกนั้นจะมีธงแต่ละคณะให้จับ แร้วกลุ่มเราอยู่ข้างหน้า กลุ่ม ผช พวกนนั้นเดินตามหลัง แล้วที่นี้พอเดินมาถึงธงคณะวิดวะ เรากับเพื่อนกำลังเอื้อมมือไปจับ อยู่ๆๆก็มี ผช ในกลุ่มนั้นคนนึง ดึงธงคณะวิดวะหนีจากมือเรา เรากับเพื่อนก็พยายามกระโดดจับ แต่ก็ไม่ถึงเพราะเราเตี้ยยยย (สูงแค่ 160เซนฯ เองง) เพื่อนเราที่เป็นตุ๊ดก็เลยยืนมือไปจับอวัยวะของ ผช คนนั้น จน ผช คนนั้นรีบปล่อยลงธง พวกเราเลยได้จับธงสักที ตอนนั้นคือแบบคิดว่ามหาลัยเราตั้งกว้างคงไม่เจออีกหรอก แต่ที่ไหนได้ วันไหว้ครู 4 กันยายนที่แร้วววว เราก็ได้เจอไอ้ ผช ตัวMคนนั้น เค้าเป็นตัวแทนธือธงคณะวิดวะ ตอนแรกก็มองๆๆทำไมไอ้ ผช คนนี้หน้าตาคุ้นๆจัง แต่พอผ่านไปสองนาที อ้อทันที ฮ่าๆๆๆๆ (เราเป็นคนที่ความจำดีมากก) พอจบพิธีไหว้ครูเท่านั้นแหละ เอกเราปลื้มมันทุกคนเรยยย ตอนแรกเราก็ปลื้มเพื่อนมันแหละ แต่พอมาเจอมันวันนั้นกลายเป็นว่าเรากลับปลื้มมันมาก ตกตอนเย็นเราไปหาเฟสมันจนเจอ และก้อทักไปแหละว่า สวัสดีนายธือธง เราชื่อ...นี้นะ เป็นFCนายนะ มันตกใจ โหจำเราไดด้วย ตั้งแต่ทักไปครั้งนั้น ก็ได้คุยกับมันทุกวันนนน คุยกับแบบเหมือนสนิทกันมาเป็น10ปี เค้าเป็น ผช ที่พูดด้วยแร้วมีความสุขมาก พูดก้อเพราะ แทนตัวเองว่า (เค้า) ตลอดเรยย แถมเจอหน้ากันอาทิตย์ละครั้งงง โคตรฟินเรยยย พอผ่านมา4วันมั้งเค้าช่วยขอให้ล่าลายเซ็นช่วย เราก็ตอบตกลงช่วยเพราะเค้าไปสมัครชมรมให้ (ชมรมเดียวกัน) ตอนนัดกันมาเอาสมุดนะ เราโคตรตื่นเต้นเรยย เค้ามายืนรอหน้าตึกเรียนรวม เราเรยเดินเข้าไปหา เราติดนิสัยอ่าเจอใครครั้งแรกมักจะยกมือไหว้ เพราะรุ่นพี่สอนให้นอบน้อม เราเลยไปเดินไปทักเค้า เรียกชื่อพร้อมกับยกมือไหว้ เค้าทำหน้างง แร้วก็หัวเราะ แต่เรานี่สิอายมากกกกก ความตื่นเต้นเป็นเหตุให้ทำเรื่องโกะๆๆ ก็ยืนคุยกันประมาณ 5นาทีจะได้ เพราะเรารีบไปเรียนพิเศษต่อ นั้นคือครั้งแรกที่นัดเจอ และมันก็มีครั้งต่อไปตามมาอีก อิอิ พออีกครั้งต่อมานัดมาเอาสมุดลายเซ้น ครั้งนี้เราเป็นฝ่ายรอ รออยู่กับเพื่อนอีก2คน รอนานมากเพราะเค้ามั่วเตรียมสถานที่ให้เพื่อน (เพื่อนจะไปเซอร์ไพรส์แฟน) จนเวลาผ่านไป35นาทีได้ เค้าเดินมา เราเรยเดินไปหาพร้อมสมุดล่ะ เราเรยพูดแซว สายไป35นาทีนะเนี่ย เพื่อนบอกเลี้ยงขนมเรยยยย ผช คนนั้นก้อเรยมายืนข้างๆๆแร้วพูดข้างๆๆหูว่า เค้าขอโทษจริงๆๆนะ อย่าโกรธเรย แถมจะเอามือลูบหัวด้วย เราอายเพื่อน แถมเขินเรยเวี่ยงตัวหลบ แร้วครั้งนี้คุยกันนานมากกกก เรื่องทั่วๆๆไปแหละ วันนั้นโคตรเป็นวันที่เรามีความสุขเรยยยย ส่วนวันต่อๆๆมา จะมักเจอกันที่โรงอาหารก็ทัดกันตามปกติ จนเพื่อนเรานิแซวว่า คบกันแร้วหรอออ เราเรยตอบ บ้าหรออ เพื่อนกันนน เราเป็นได้แค่ FCแหละ (เพราะผู้ชายคนั้นมีแฟนแร้วววว) เราก็รู้ตั้งแต่ครั้งแรกที่รู้จัก ผช คนนั้นแร้ว เราก็ไม่เสียใจนะ แต่ก็มีแอบอิจฉา ผญ คนนั้นบ้างง แต่เรานิแอบส่องเฟสเค้าทุกวัน แอบเสิร์ฟรูปเค้าที่มีในเฟสทุกรูปเรยนะ เบอร์โทรก็มี รหัสนิสิตก็มี ไลน์ก็มีแต่ไม่กล้าแอด แถมรู้ด้วยว่าขับรถยี่ห้ออะไร พักหอไหนนนนนนน ^0^ เรื่องฟินๆๆผ่านไป มาเรื่องดราม่ากันบ้าง ราวๆๆอาทิตย์ที่แร้ว ผช คนนี้บอกเทอมหน้าจะซิ่วและย้ายไปกลับไปเรียนที่บ้าน (ขอนแก่น) เรานิแทบช็อค โคตรเสียใจเรยยย ไม่ย้ายให้ซิ่วเรยจริงง แอบร้องไห้ครั้งนึงด้วยยย วันก่อนก็เรยทักแชทไปดึกแร้วล่ะ ก็บอกฝันดีนะ อย่าคิดมากล่ะ เค้าก้อตอบมา ขอบคุณครับ ตอนนี้ดีขึ้นแร้ว เราเรยหยอดไป ถ้าดีขึ้นแร้ว ก็ไม่ต้องซิ่วนะ เค้าเรยถามคืนมาว่า อยากให้เค้าอยู่หรอ เราก้อได้แต่ส่งสติ๊กเกอร์ไป อยากยื้อเค้าไว้นะ แต่เราไม่มีสิทธ์นี้สิ ตอนแรกก็แค่ปลื้ม แต่ตอนนี้มันก่อตัวเป็นความรักแร้วสิ
#จบแค่นี้แหละคร่าาาาา ขอบคุณที่เสียเวลามานั้งอ่านค่ะ
ผู้ชายคณะวิดวะ.....จะน่ารักทุกคนรึป่าวค่ะ????
เราอยู่ปี1 มหาลัยดังทางภาคอีสาน เพื่อนๆๆมักจะเรียกเราว่า "ติ่งวิดวะ"
คือแบบเราแอบปลื้มผู้ชายคนนึงเรียนอยู่คณะวิดวะ ชื่อกะเฟสขึ้นต้นด้วยย "M" เราเจอ ผช คนนั้นครั้งแรกตอนรับรุ่นมหาลัย เค้านั่งอยู่กับแก็งเพื่อนเค้าราวๆๆ 10 ได้ (หน้าตาดีทุกคนน) แล้วนั้งอยู่เยื้องๆๆกลุ่มเรา ที่จริงตอนแรกนั้นเราก็ไม่ได้ปลื้ม ผช คนนี้เรย แต่เราดันปลื้มเพื่อนของ ผช คนนี้แทนนะสิ ตอนนี้อาจติดเรทนิดๆๆ คือแบบตอนที่พวกเรารับรุ่นเสร็จ ต้องเดินออกจากสนามกีฬา ทางออกนั้นจะมีธงแต่ละคณะให้จับ แร้วกลุ่มเราอยู่ข้างหน้า กลุ่ม ผช พวกนนั้นเดินตามหลัง แล้วที่นี้พอเดินมาถึงธงคณะวิดวะ เรากับเพื่อนกำลังเอื้อมมือไปจับ อยู่ๆๆก็มี ผช ในกลุ่มนั้นคนนึง ดึงธงคณะวิดวะหนีจากมือเรา เรากับเพื่อนก็พยายามกระโดดจับ แต่ก็ไม่ถึงเพราะเราเตี้ยยยย (สูงแค่ 160เซนฯ เองง) เพื่อนเราที่เป็นตุ๊ดก็เลยยืนมือไปจับอวัยวะของ ผช คนนั้น จน ผช คนนั้นรีบปล่อยลงธง พวกเราเลยได้จับธงสักที ตอนนั้นคือแบบคิดว่ามหาลัยเราตั้งกว้างคงไม่เจออีกหรอก แต่ที่ไหนได้ วันไหว้ครู 4 กันยายนที่แร้วววว เราก็ได้เจอไอ้ ผช ตัวMคนนั้น เค้าเป็นตัวแทนธือธงคณะวิดวะ ตอนแรกก็มองๆๆทำไมไอ้ ผช คนนี้หน้าตาคุ้นๆจัง แต่พอผ่านไปสองนาที อ้อทันที ฮ่าๆๆๆๆ (เราเป็นคนที่ความจำดีมากก) พอจบพิธีไหว้ครูเท่านั้นแหละ เอกเราปลื้มมันทุกคนเรยยย ตอนแรกเราก็ปลื้มเพื่อนมันแหละ แต่พอมาเจอมันวันนั้นกลายเป็นว่าเรากลับปลื้มมันมาก ตกตอนเย็นเราไปหาเฟสมันจนเจอ และก้อทักไปแหละว่า สวัสดีนายธือธง เราชื่อ...นี้นะ เป็นFCนายนะ มันตกใจ โหจำเราไดด้วย ตั้งแต่ทักไปครั้งนั้น ก็ได้คุยกับมันทุกวันนนน คุยกับแบบเหมือนสนิทกันมาเป็น10ปี เค้าเป็น ผช ที่พูดด้วยแร้วมีความสุขมาก พูดก้อเพราะ แทนตัวเองว่า (เค้า) ตลอดเรยย แถมเจอหน้ากันอาทิตย์ละครั้งงง โคตรฟินเรยยย พอผ่านมา4วันมั้งเค้าช่วยขอให้ล่าลายเซ็นช่วย เราก็ตอบตกลงช่วยเพราะเค้าไปสมัครชมรมให้ (ชมรมเดียวกัน) ตอนนัดกันมาเอาสมุดนะ เราโคตรตื่นเต้นเรยย เค้ามายืนรอหน้าตึกเรียนรวม เราเรยเดินเข้าไปหา เราติดนิสัยอ่าเจอใครครั้งแรกมักจะยกมือไหว้ เพราะรุ่นพี่สอนให้นอบน้อม เราเลยไปเดินไปทักเค้า เรียกชื่อพร้อมกับยกมือไหว้ เค้าทำหน้างง แร้วก็หัวเราะ แต่เรานี่สิอายมากกกกก ความตื่นเต้นเป็นเหตุให้ทำเรื่องโกะๆๆ ก็ยืนคุยกันประมาณ 5นาทีจะได้ เพราะเรารีบไปเรียนพิเศษต่อ นั้นคือครั้งแรกที่นัดเจอ และมันก็มีครั้งต่อไปตามมาอีก อิอิ พออีกครั้งต่อมานัดมาเอาสมุดลายเซ้น ครั้งนี้เราเป็นฝ่ายรอ รออยู่กับเพื่อนอีก2คน รอนานมากเพราะเค้ามั่วเตรียมสถานที่ให้เพื่อน (เพื่อนจะไปเซอร์ไพรส์แฟน) จนเวลาผ่านไป35นาทีได้ เค้าเดินมา เราเรยเดินไปหาพร้อมสมุดล่ะ เราเรยพูดแซว สายไป35นาทีนะเนี่ย เพื่อนบอกเลี้ยงขนมเรยยยย ผช คนนั้นก้อเรยมายืนข้างๆๆแร้วพูดข้างๆๆหูว่า เค้าขอโทษจริงๆๆนะ อย่าโกรธเรย แถมจะเอามือลูบหัวด้วย เราอายเพื่อน แถมเขินเรยเวี่ยงตัวหลบ แร้วครั้งนี้คุยกันนานมากกกก เรื่องทั่วๆๆไปแหละ วันนั้นโคตรเป็นวันที่เรามีความสุขเรยยยย ส่วนวันต่อๆๆมา จะมักเจอกันที่โรงอาหารก็ทัดกันตามปกติ จนเพื่อนเรานิแซวว่า คบกันแร้วหรอออ เราเรยตอบ บ้าหรออ เพื่อนกันนน เราเป็นได้แค่ FCแหละ (เพราะผู้ชายคนั้นมีแฟนแร้วววว) เราก็รู้ตั้งแต่ครั้งแรกที่รู้จัก ผช คนนั้นแร้ว เราก็ไม่เสียใจนะ แต่ก็มีแอบอิจฉา ผญ คนนั้นบ้างง แต่เรานิแอบส่องเฟสเค้าทุกวัน แอบเสิร์ฟรูปเค้าที่มีในเฟสทุกรูปเรยนะ เบอร์โทรก็มี รหัสนิสิตก็มี ไลน์ก็มีแต่ไม่กล้าแอด แถมรู้ด้วยว่าขับรถยี่ห้ออะไร พักหอไหนนนนนนน ^0^ เรื่องฟินๆๆผ่านไป มาเรื่องดราม่ากันบ้าง ราวๆๆอาทิตย์ที่แร้ว ผช คนนี้บอกเทอมหน้าจะซิ่วและย้ายไปกลับไปเรียนที่บ้าน (ขอนแก่น) เรานิแทบช็อค โคตรเสียใจเรยยย ไม่ย้ายให้ซิ่วเรยจริงง แอบร้องไห้ครั้งนึงด้วยยย วันก่อนก็เรยทักแชทไปดึกแร้วล่ะ ก็บอกฝันดีนะ อย่าคิดมากล่ะ เค้าก้อตอบมา ขอบคุณครับ ตอนนี้ดีขึ้นแร้ว เราเรยหยอดไป ถ้าดีขึ้นแร้ว ก็ไม่ต้องซิ่วนะ เค้าเรยถามคืนมาว่า อยากให้เค้าอยู่หรอ เราก้อได้แต่ส่งสติ๊กเกอร์ไป อยากยื้อเค้าไว้นะ แต่เราไม่มีสิทธ์นี้สิ ตอนแรกก็แค่ปลื้ม แต่ตอนนี้มันก่อตัวเป็นความรักแร้วสิ
#จบแค่นี้แหละคร่าาาาา ขอบคุณที่เสียเวลามานั้งอ่านค่ะ