"คนที่ใช่" คิดว่าเขามีอยู่จริงๆหรือเปล่าครับ

เวลาที่เราเหงา เศร้า อยากมีคนคอยดูแลเหมือนคนอื่นแต่เรายังไม่เจอ เราก็มักจะบอกกับตัวเองว่า "เดี๋ยวก็คงมีแหละมั้ง เราเองยังไงก็ต้องมีแหละ แค่ยังไม่ถึงเวลาเรา" "เดี๋ยวก็คงเจอแหละ คนๆนั้นน่ะ" "จะรีบไปทำไม ถ้าใช่เดี๋ยวก็คงมาเองล่ะมั้ง" อะไรประมาณนี้อ่ะครับ คืออยากรู้ว่า จริงๆแล้วเราแค่ปลอบใจตัวเองรึเปล่า ตอนเด็กๆหรือวัยรุ่น พ่อแม่หรือคนในครอบครัวอาจจะบอกเราว่า "จะรีบมีไปทำไมแฟนน่ะ ตั้งใจเรียน มีการมีงานทำ เดี๋ยวก็มีเองแหละ จะมีให้เลือกเยอะเลยแหละแฟนน่ะ" แล้ว ถ้าในอนาคต เรามีพร้อมทุกอย่าง แต่เรายังไม่เจอคนๆนั้นสักที อาจะเป็นเพราะสาเหตุอะไรก็ตาม คุณจะยังคิดว่า "คนที่ใช่"เค้ายังไม่มารึเปล่าครับ
บางที คนที่ใช่จริงๆเค้าอาจจะใช่มาตั้งแต่ต้น หรือเค้าแค่เป็นคนธรรมดาที่อยู่กับเราตลอด แต่เค้าพึ่งจะ"ใช่" ตอนที่เราตกหลุมรักรึเปล่าครับ

การอยู่คนเดียวหรือเป็นโสดมันก็ดีครับ ทุกอย่างมีข้อดีข้อเสียกันทั้งนั้นแต่ผมจะไม่พาดพิงอะไรทั้งนั้น กระทู้นี้ผมแค่อยากรู้ว่า ทรรศนะหรือ นิยามของ "คนที่ใช่" สำหรับคุณ เป็นยังไงครับ