ผีแกล้งที่โรงเรียนเก่า

ในฝัน ผมและเพื่อนสาวที่สนิท ลงมาชั้น1ของอาคารเรียนที่4 พอผมลงมาเสร็จ เพื่อนผมคนนั้นก็วิ่งขึ้นไปที่ชั้น4 ผมก็ได้วิ่งตามไป แต่ผมเรียกเพื่อนคนนั้นเท่าไหร่ก็ไม่มีการตอบรับ สักพักผมหันไปทางห้องนำ้หญิงทางซ้

เวลาพูดถึง “มหาวิทยาลัยในขอนแก่น” หลายคนคงนึกถึงมหาลัยใหญ่ที่มีตึกเรียนเยอะแยะมากมาย แต่ในบรรดาตึกเหล่านั้น มีอยู่หนึ่งตึกที่ขึ้นชื่อว่า “หลอนที่สุด” เพราะมีเรื่องเล่าตำนานผีสิ

คือเรื่องมันมีอยู่ว่าตอนวันศุกร์ที่แล้วนี้เราใส่แป้งแล้วไม่นึกว่าหน้าจะขาวขนาดนี้ค่ะ แล้วครูพละมาคุยเรื่องการแต่งหน้าแล้วเรางีบอยู่ในห้องประชุมครูเดินมาข้างๆเราแล้วบอกว่านี้ไงแต่งหน้าเหมือนผีบุปผาอาริ

ก็คือเรื่องมีอยู่ว่าตอนนั้นเพิ่งเลิกจากการทำความสะอาดหอประชุม แล้วทีนี้มันตรงกับเวลาเลิกพอดี วันนั้นเรามีธุระเยอะมาก ทั้งต้องปริ้นส่งอาจารย์วันถัดไปอีก เราเลยลนและรีบ แล้ววันนั้นรร.มีเรียกอาจารย์ทุกคน

สวัสดีค่ะ ชื่อก้อยนะ เรียนอยู่ ม.4 โรงเรียนแห่งหนึ่งใน กทม. เราเรียนมาตั้งแต่ ม.1 แล้วก็ต่อ ม.4 ที่นี่ได้ ย้อนไปตอน ม.2 เรากับเพื่อนเป็นพวกที่ชอบเล่าเรื่องผีกันบ่อยๆ ถ้าบรรยากาศแบบฝนตกท้องฟ้าครึ้มๆ เร

ตามหัวข้อเลยค่ะ ในตอนนั้นเราอยู่ป.6แล้ว เรากับเพื่อนต่างห้อง ( เคยสนิทกันในตอนป.5 ) กำลังเล่นวิ่งไล่จับกันในตอนเลิกเรียน ซึ่งคุณครูไม่อนุญาตให้ขึ้นไปวิ่งเล่นตรงนั้น แต่พวกเรามักจะแอบขึ้นไปเสมอ แอบไปเว

ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่า เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อประมาณ 7 ปีก่อน ตอนนั้นผมเพิ่งจบมหาวิทยาลัย และได้งานเป็นครูอัตราจ้างที่โรงเรียนเล็ก ๆ แห่งหนึ่งในอำเภอห่างไกลของจังหวัดทางภาคเหนือ (ขออนุญาตไม่บอกชื่อจังห