สวัสดีค่ะ เรื่องราวของเรามีอยู่ว่า เมื่อ5เดือนที่แล้วเราคบกับรุ่นพี่ ม.6 คนนึงค่ะ เรารู้จักการผ่านบีทอค แต่เราอยู่โรงเรียนเดียวกัน เรารู้สึกว่าพี่เค้าอยู่สูงเกินไปเพราะเค้าค่อนข้างหน้าตาดี (หล่อเลยก็ได้ค่ะ 555) ในห้องของเรามี 2 คู่ที่คบกับเพื่อนให้ห้องพี่เค้า แล้วพี่เค้าก็ขอเฟสบุ๊คเรากับเพื่อนพี่เค้าแล้วก็ให้เพื่อนพี่เค้าซึ่งเป็นแฟนเพื่อนเรามาบอกว่าพี่เค้าชอบ ซึ่งเราก็ไม่ค่อยเชื่อค่ะ จนตอนเย็นพี่เค้ามาทักเราในเฟส คุยกันประมาณ1เดือนก็ตัดสินใจคบกันค่ะ เพื่อนเราก็เตือนนะคะว่าพี่เค้าเจ้าชู้ เพราะเพื่อนสนิทเราเป็นแฟนเก่าของน้องชายพี่เค้า (คงหล่นไม่ไกลต้นหรอกค่ะ) ฉันก็ไม่ฟังค่ะเพราะพี่เค้าดูจากการคุยพี่เค้านิสัยเข้ากับเราได้ แถมเราก็มีรหัสพีเ่ค้า แต่เราก็ไม่ไว้ใจพี่เค้าอยู่ดี TT พี่เค้าสัญญาว่าจะไม่บอกเลิกเราค่ะ แต่เหตุหารมันเกิดขึ้นเพราะ คำว่าแฟนของพี่เค้าคือต้องมาหามาอยู่ด้วยกันตอนว่าง แต่พี่เค้าไม่เคยที่จะเดินมาหาเราค่ะ ให้เราเดินไปหาอย่างเดียวเลย เราก็ไม่ยอมไปค่ะเพราะเราอยู่ห้องเรียนพิเศษความประพฤติครูก็จ้องจะจับผิดแล้วเรียกไปคุย อีกอย่างเดินไปหาผู้ชายมันก็น่าเกลียดด้วยอ่ะค่ะเราก็เราไม่ไปดีกว่า จนพี่เค้าทนไม่ไหวอธิบายเหตุผลนู้นนี่บอกเราไม่ยอมไปหาบ้าง ไม่มีเวลาบ้าง พอเราอธิบายไปบ้างพี่เค้าก็อ่านไม่ตอบเราเลยค่ะ ตอนแรกเราก็คิดว่าพี่เค้าเงียบให้เราปรับตัว แต่เวลาผ่านไป3วัน พี่เค้าก็กลับไปคบกับแฟนเก่าก่อนหน้าเราค่ะ ซึ่งอยู่อีกอำเภอที่ไกลกว่าในตัวเมืองตั้ง20กว่าโลค่ะ แต่แฟนเก่าพี่เค้าสวยกว่าเรา คงรักกันมากมั้งคะถึงตัดกันไม่ขาด โมเมนต์นั้นเราอึ้งค่ะทำอะไรไม่ถูกแม้แต่คำบอกเลิกสักคำยังไม่เคยได้ยิน พี่เค้าไม่ได้ผิดสัญญาว่าจะไม่บอกเลิก แต่เค้าหายไปแล้วกลับไปคบคนเก่า ค่ะไม่ได้สัญญาแต่เราโครตอยากให้บอกเลิกเลยดีกว่าหายไปแล้วไปมีใหม่ เราไม่คุยกับผู้ชายคนไหนเลยตั้งแต่คบพี่เค้าพอเลิกกันไปเรารู้สึกว่าเราทิ้งคนที่รักเราไปหาคนที่ไม่เคยลืมแฟนเก่า สุดท้ายเราก็ไม่เหลือใคร ตอนนี้เราเอาแต่คิดว่าพราะเราก็เคยหลอกคนคบเพราะลืมแฟนเก่าไม่ได้มาหลายคน คงเป็นเวรกรรมแหละค่ะ แต่วันนี้ก็ยังเสียใจอยู่ ควรทำยังไงดีคะ
คำสัญญา